bold = Main text
    Epistola                                         grey = Comment text

  1 Christ |              eram stomachosior. Ne roga in quem, in te inquam. 'Quid
  2 Christ |          stomachosior. Ne roga in quem, in te inquam. 'Quid commerueram?'
  3 Christ |                   Quid tandem negotii?' In spectaculo sedimus, sane
  4 Christ |                  triumphavit nemo. Haec in hortis, nos e cenaculo taciti
  5 Christ |           caliendris); 'eo detracto mox in capillos invola.' ~Haec
  6 Christ |                 laniena. Ubi accubuimus in cena, narrat nobis magno
  7 Christ |                  mihi venefica vibrabat in oculos.' Id non admonueram. '
  8 Christ |                  tractare de componenda in posterum concordia. Ego
  9 Montio1|           sollicitarat; nec ventis modo in nos saeviebat, omnibus armis
 10 Montio1|                saeviebat, omnibus armis in nos dimicabat, frigore acerrimo,
 11 Montio1|            arboremve contigit, protinus in glaciem concreta est. Vidisses
 12 Montio1|                  se simile nihil unquam in vita vidisse antea. Equis
 13 Montio1|                 deiciebam, quoties ille in genua procumbebat, mihi
 14 Montio1|           accidisset. Cum arx iam ferme in prospectu esset, offendimus
 15 Montio1|                incrustata, quae ut dixi in nivem inciderat. Et erat
 16 Montio1|               amantius? ~Haec scribebam in patriam concessurus; deinde
 17 Andrel |           Andrelino Poetae Laureato~Nos in Anglia nonnihil promovimus.
 18 Andrel |              fecit, sed ad mortem usque in Anglia peregrinari. Cetera
 19 Montio2|               his duobus amicis ego vel in extrema Scythia vivere non
 20 Sixtino|             repetenda; de qua quid ipse in literis reppererim exponam,
 21 Sixtino|                 Incidimus' inquam 'olim in vetustissimum codicem, cuius
 22 Sixtino|             semper infestae deroserant. In eo unica tantum pagina nec
 23 Sixtino|               quae sua sunt tutantibus. In ea me hac ipsa de re, de
 24 Sixtino|            parentibus persaepe audierat in viridario illo unde fuissent
 25 Sixtino|        ditissima maria. Nec dubito quin in intimis illis suis visceribus
 26 Sixtino|                ad me attinent? Quanquam in hac parte non cessabo, quando
 27 Sixtino|   confertissimum undique agmen immittit in segetem, formicarum, curculionum,
 28 Sixtino|              culmi illi stipulae aridae in morem defringerentur. Angelus
 29 Piscat |            Roterodamus Piscatori Agenti in Italia Anglo S.D.~Subverebar
 30 Piscat |                 metuerem ne quid de tuo in nos amore tanta temporum
 31 Piscat |        disiunctio detrivisset; sed quod in ea sis regione, ubi vel
 32 Piscat |         Montioius iam ad iter accinctum in Angliam suam abduxisset.
 33 Piscat |               ipsum mihi videor audire. In Grocino quis illum absolutum
 34 Batto  |            opinor, aliqua rursus Aeolum in nos excitarat. Ego cum iam
 35 Batto  |               gestus curiosius observo. In locatore ilico inconstantiam
 36 Batto  |      inconstantiam quandam animadverto, in iuvene stuporem qui e regione
 37 Batto  |            coniecturam quaedam a iuvene in itinere dicta ac facta;
 38 Batto  |             alter erat ignavissimus, ut in fuga nihil futurum esset
 39 Batto  |        praesidii. Is cui ego insidebam, in collo vulnus ingens habebat
 40 Batto  |                 sibi liceat a tergo meo in lumbos equi conscendere,
 41 Batto  |             Interea crumena mea defluit in tergum, inerant autem octo
 42 Batto  |          admonens ut crumena semper sit in oculis. Ego ridens 'Quorsum'
 43 Batto  |             nemus quoddam emensi tandem in vicum quendam emersimus.
 44 Batto  |                locorum esset, ducit nos in aedes nescio quas. Iubeo
 45 Batto  |      commutaturus, ne quid ea res esset in mora in vico pernoctantibus.
 46 Batto  |               quid ea res esset in mora in vico pernoctantibus. Dissuadet
 47 Batto  |               meditans nugarum et totus in illis. ~~~~~~Interim imprudente
 48 Batto  |                video ignoto illi iuveni in culina vinum in vitro appositum,
 49 Batto  |             illi iuveni in culina vinum in vitro appositum, eo colore
 50 Batto  |               Quid igitur' inquam 'tibi in animo est?' 'Ego' inquit '
 51 Batto  |                   Et ubi reliqui duo?' 'In altero' inquit 'hoc lecto';
 52 Batto  |                hoc meo comite; sine nos in hoc cubiculo cubitare solos,
 53 Batto  |             causam esse quo minus illos in cubiculo dormire vellemus.
 54 Batto  |                 quando praeter nos nemo in iis aedibus erat hospes.
 55 Batto  |               gradibus subauscultante. ~In Anglo nihil erat neque animi
 56 Batto  |                displicuit reputanti nos in tam vastis aedibus solos
 57 Batto  |                 locaverat, longe amotum in extremum usque cubiculi
 58 Batto  |                observarem quid ageretur in inferioribus aedibus, decurro;
 59 Batto  |        excitatam puellam nemo non esset in stratis. Tandem surgunt
 60 Batto  |            aliquid scrupulorum deesset. In aliis deerat ponderi, in
 61 Batto  |                In aliis deerat ponderi, in aliis causabantur materiam.
 62 Batto  |            lance aureus praeponderabat. In utramque lancem translatus
 63 Batto  |              ultra legitimum pondus; ut in his decrescunt omnia. ~Iam
 64 Batto  |           intellegeret, vel quod se iam in certam suspicionem nobis
 65 Batto  |               ille. 'Quid tibi' inquam 'in animo est? Cur non hinc
 66 Batto  |           quippe cui nihil minus fuerit in animo quam cum carnificibus
 67 Coleto |         accidere, ne ideo desierim esse in animo quod absim ab oculis.
 68 Coleto |                  denique quidvis potius in causa fuisse mihi persuaserim
 69 Coleto |          expostulare tecum, ita maiorem in modum te oro obsecroque
 70 Coleto |               dum tuarum commentationum in Paulum atque in Evangelia
 71 Coleto |          commentationum in Paulum atque in Evangelia prodiisse in lucem.
 72 Coleto |            atque in Evangelia prodiisse in lucem. Equidem non ignoro
 73 Coleto |                videntur, cum inciderint in promerentem neque tamen
 74 Coleto |               eodem aspicit vultu, fuit in causa quo minus me quiverim
 75 Coleto |           expedire. Hoc itaque animo me in Galliam recepi, ut eas si
 76 Coleto |              divinas literas aggrediar, in his reliquam omnem aetatem
 77 Coleto |         triennium ausus sum nescio quid in epistolam Pauli ad Romanos,
 78 Coleto |          Lucubratiunculas aliquot meas; in quibus est et concertatio
 79 Coleto |     reformidatione Christi, qua quondam in Anglia sumus conflictati;
 80 Coleto |               religionem constituentium in caerimoniis et observationibus
 81 Coleto |               sum usus artificio, ut et in adulando sim liberrimus
 82 Coleto |              adulando sim liberrimus et in libertate adulantissimus. ~
 83 Coleto |          Adagiorum libris nostro sumptu in Angliam transmissis, idque
 84 Coleto |           Dignaberis igitur et ipse hac in re operam tuam mihi commodare,
 85 Coleto |           aliquos pervenisse; quae mihi in praesenti sic usui futura
 86 Coleto |          aliquando ab iis extricem quae in literis profanis institui;
 87 Coleto |         fortassis humiliorem, tamen dum in Graecorum hortis versor,
 88 Coleto |           versor, multa obiter decerpo, in posterum usui futura etiam
 89 Coleto |                usui futura etiam sacris in literis. Nam hoc unum expertus
 90 Coleto |             unum expertus video, nullis in literis nos esse aliquid
 91 Coleto |              literatorum fautori summo, in cuius familia diversor. ~
 92 Manut  |            attinet, dubium non est quin in omnem usque posteritatem
 93 Manut  |                si tuis excusae formulis in lucem exierint, maxime minutioribus
 94 Manut  |             doctissime Alde, et Erasmum in eorum numero ponito qui
 95 Manut  |              bene cupiunt. ~Si quid est in officina tua non usitatorum
 96 August |                magis quam ex animo. Nec in area nec in vestibulo ulla
 97 August |               ex animo. Nec in area nec in vestibulo ulla hominis musca
 98 August |             admovere pileo. Prodigiosam in tanto rerum fastigio comitatem! ~
 99 August |            indicans iam tum sibi fuisse in animo quod nunc de bibliotheca
100 August |           praecipueque eam urbis partem in qua palatium habebat, olim
101 Brixio |            complures annos novi hominem in Anglia, sed ignotum notus.
102 Brixio |             veste oblonga, sed capillis in reticulum collectis, unico
103 Brixio |             pacis peiora moliuntur quam in bello. Per indutias autem
104 Brixio |                Unde' inquit 'tibi istuc in mentem venit?' 'Quoniam'
105 Brixio |                 annos aliquot te videam in Brabantia, quaeras unde
106 Brixio |               versus dixit: 'Demiror te in hac barbara natione velle
107 Brixio |                 Hanc argutiam demiratus in negotiatore, respondi me
108 Brixio |         negotiatore, respondi me vivere in ea regione quae plurimos
109 Brixio |           tenere locum, cum Romae nullo in numero futurus essem. Haec
110 Brixio |                 bonum adfuisse; alioqui in summum discrimen me pertraxerat
111 Brixio |                amicos effutire quicquid in buccam venerit. ~Surreximus.
112 Brixio |                 ego diutius ambulavimus in horto qui aedes dirimit,
113 Brixio |            terrestre (nam ea pars domus in qua pransi fueramus, spectat
114 Brixio |             aliquot dies cum redissemus in colloquium, aperit Andreas
115 Brixio |                agit ut Canossam comiter in Italiam, plurima testificans
116 Brixio |       loquacitatem. Poteram aliquid vel in Pontificem vel in legatum
117 Brixio |           aliquid vel in Pontificem vel in legatum effutire, quod mihi
118 Servat |                 quod veterem illum tuum in me animum adhuc spirant.
119 Servat |             adeo ut non dubitem quin si in liberum aliquod vitae genus
120 Servat |            perpeti. Scis enim me multis in rebus infortunatum esse.
121 Servat |               gravius semper duxi, quod in huiusmodi vitae genus detrusus
122 Servat |             anno decimo septimo, maxime in literis educatus, norit
123 Servat |            ipsum, quod magnum est etiam in sene, aut anno uno id discere
124 Servat |                 eum qui vere sit bonus, in quovis vitae genere bene
125 Servat |                igitur interim spectavi, in quo vitae genere minime
126 Servat |             interim inter sobrios, vixi in studiis literarum, quae
127 Servat |             etiam propemodum universis. In loco, in cultu, in victu,
128 Servat |          propemodum universis. In loco, in cultu, in victu, in caerimoniolis
129 Servat |           universis. In loco, in cultu, in victu, in caerimoniolis
130 Servat |               loco, in cultu, in victu, in caerimoniolis quibusdam
131 Servat |                 vestem albam commutarit in nigram, aut qui cucullum
132 Servat |            Deinde paulatim creverunt et in sex milia discriminum sese
133 Servat |           monachus nunc Romae est, nunc in Syria, nunc in Antiochia,
134 Servat |                est, nunc in Syria, nunc in Antiochia, nunc alibi atque
135 Servat |        nostrates rident, Itali adorant. In Anglia nullus est episcopus
136 Servat |                patris obitum, cum essem in Italia, scripsit ad me suapte
137 Servat |                 vel paucos menses velim in aula regis vivere, quantum
138 Servat |                  quod postea volente me in pensionem centum coronatorum
139 Servat |                 est. Sunt hic collegia, in quibus tantum est religionis,
140 Servat |               theologorum. Commentarios in Epistolas Pauli incepi,
141 Servat |          edidero. Nam mihi decretum est in sacris immori literis. In
142 Servat |               in sacris immori literis. In hisce rebus colloco otium
143 Servat |                 otium meum et negotium. In his magni viri dicunt me
144 Servat |           valere quod alii non valeant; in vestro vitae genere nihil
145 Servat |                consuetudinem, et hic et in Italia et in Gallia, sed
146 Servat |                  et hic et in Italia et in Gallia, sed neminem adhuc
147 Servat |             verbis lingua vernacula. Et in hoc vitae genere in quo
148 Servat |                  Et in hoc vitae genere in quo sum, video quae fugiam,
149 Servat |            adirem, undique cum fustibus in me concurrerunt, et pessimis
150 Servat |             quid ante peccatum esset ea in re, iis literis id totum
151 Servat |            literis id totum condonavit. In Italia ergo perseveravi
152 Servat |                 Italia ergo perseveravi in veste sacerdotali, ne mutatio
153 Servat |                scandalo. Postquam autem in Angliam redii, decrevi meo
154 Servat |                 quodam primae laudis et in vita et in doctrina, ostendi
155 Servat |             primae laudis et in vita et in doctrina, ostendi cultum
156 Servat |               uti statuissem. Rogavi an in Anglia conveniret. Probavit,
157 Servat |         conveniret. Probavit, atque ita in publicum prodii. Statim
158 Servat |                 aliis amicis eum cultum in Anglia ferri non posse,
159 Servat |               scandalum pariat, reposui in scrinium et vetere summi
160 Servat |           versetur. Ego coactus deposui in Italia, ne occiderer; deinde
161 Servat |                  deinde coactus deposui in Anglia, quia tolerari non
162 Servat |                 quod videro melius. Sed in Hollandia quid agam non
163 Servat |                cum victu; omnium oculos in me excitabo. Redibo senex
164 Servat |                polliceris officium tuum in quaerenda sede, ubi cum
165 Servat |        aberrarant, ut nisi ipse casu me in arcem hanc contulissem,
166 Servat |                fortassis futurus Romae. In reditu dabo operam ut pariter
167 Wimphe |                  Invitarunt ad prandium in diem posterum; verum excusavi,
168 Wimphe |               properans ad hoc negotium in quo nunc sum. Ioannes Sapidus,
169 Wimphe |              sum. Ioannes Sapidus, tuus in literis alumnus, qui te
170 Wimphe |           prudenti modestia et acerrimo in literis iudicio vehementer
171 Wimphe |                 omnibus quae debebantur in diversorio, nos una cum
172 Wimphe |               una cum equis ac sarcinis in suas aedes traduxit. Post
173 Wimphe |              decanum et alterum quendam in posterum diem nos ad cenam
174 Wimphe |              Deinde confectis quae volo in Italia negotiis ad Idus
175 Wimphe |                 Graecum una cum nostris in illud annotamentis. Tum
176 Wimphe |             somnum sed ut toti versemur in hoc negotio. Ex Italia reduces,
177 Reuchl |                 scribit autem crebrius) in quibus non faciat honorificentissimam
178 Reuchl |                veste qua semper utuntur in Anglia nisi cum venantur,
179 Reuchl |                 propositum non mutavit. In extremo digressu sollicite
180 Reuchl |                 sunt virtutes et animum in te propensum, digni essent
181 Reuchl |           Cardinalis; verum hae literae in Germaniam missae sunt ad
182 Reuchl |              non ante sunt reddita quam in Angliam redii; quae si tempore
183 Reuchl |                 dedicassem. Mihi vixdum in Brabantiam reverso illustrissimus
184 Reuchl |             nunc tantum adiunxit veteri in me studio ut ante parum
185 Reuchl |               praesertim initio; sed hi in absentem tantum et ferme
186 Rhenan |               nondum cum coelo redissem in gratiam, cum tamdiu domi
187 Rhenan |                 Sub noctem eiecti sumus in vicum quendam frigidum;
188 Rhenan |             Illic paene exstinctus sum. In hypocausto non magno cenavimus
189 Rhenan |                 rursus Maguntiam. Forte in eundem currum inciderat
190 Rhenan |           nosque, dum exploratur navis, in ripa deambulabamus, nescio
191 Rhenan |             homo prae gaudio. Pertrahit in aedes suas. In mensula inter
192 Rhenan |                Pertrahit in aedes suas. In mensula inter syngraphas
193 Rhenan |       praecesserat, neque quisquam erat in navi certus, cui de ministro
194 Rhenan |                ostentationem doctus non in uno studiorum genere tantum,
195 Rhenan |              tantis felicitatum somniis in extremum exitium praecipitatus
196 Rhenan |                 praecipitatus sum. ~Iam in posterum diem erat conducta
197 Rhenan |           quassationem bigae, quae mihi in via saxis constrata tam
198 Rhenan |                frigidas. Expleo me. Cum in multam noctem (nam serius
199 Rhenan |                nimirum tempestas fuerat in culpa, cum ipse sit alioqui
200 Rhenan |           coelum erat pestilentissimum, in diversorium me confero.
201 Rhenan |                et periculum erat ne nox in agris nos occupasset; itaque
202 Rhenan |           ceteris astantibus passi sunt in equo sedentem mea sponte
203 Rhenan |             autem sex milibus passuum), in eam me conicio. Incredibili
204 Rhenan |              Iam novum ulcus accesserat in tergo, quod minister fecerat
205 Rhenan |               rogo Theodoricum quid sit in causa. Excusat ille nescio
206 Rhenan |            pestis imaginationem demitto in animum. Post dies aliquot
207 Rhenan |              inspicit, idem iudicat, et in os asseverat germanam esse
208 Rhenan |           reversus, absolvo quod deerat in Novo Testamento. ~Apud Theodoricum
209 Rhenan |                fere quatuor hebdomadis, in cubiculum meum remigravi.
210 Rhenan |                 mortis metu trepidarem. In uno Christo tota spes erat,
211 Montio3|               nova est vestrae insulae, in qua constat et olim eximios
212 Montio3|            episcopo Roffensi, qui nulla in parte non egregium agit
213 Montio3|                portentis conflictandum; in quo mehercle lubens experirer
214 Nicolao|            amoenitate coeli, secesseram in hortum, quem Ioannes Frobenius
215 Nicolao|             Salmonea et Ixionem demisit in Tartara. Paulo post emicat
216 Nicolao|            ictus impegit se vehementius in aliquid solidum. ~Etenim
217 Nicolao|                venit chirurgus nuntians in collegio virginum tres ictas;
218 Nicolao|                e terra sese proferentis in sublime, colore propemodum
219 Nicolao|          quempiam esse vertice nutantem in mare. Quo contemplor attentius,
220 Nicolao|             recipiam; civitatem armatam in tumultu esse. Nam is mos
221 Nicolao|              est periculi. Hortus autem in quo studebam erat pone moenia.
222 Nicolao|            habebat. ~Paucis ante diebus in unam turrim earum quibus
223 Nicolao|            magistratus iussisset reponi in summa camera turris, nescio
224 Nicolao|            quorum incuria reposita sunt in imam turrim. Quod si vis
225 Nicolao|            turrim. Quod si vis pulveris in summo fuisset, tectum modo
226 Nicolao|                 tectum modo sustulisset in aera, reliquis innocuis.
227 Nicolao|           ferendo possetque totam molem in altum tollere. Idque testantur
228 Nicolao|                atque iterum, sed rursus in se coeuntem. Ubi vis ignis
229 Nicolao|             conatu relicto totam turrim in quatuor partes immani crepitu
230 Nicolao|           sparsit. Ipse pulvis accensus in altum se recepit, qui flamma
231 Nicolao|            tamque subitus, ut qui erant in propinquo putarent rupto
232 Nicolao|             putarent rupto coelo mundum in chaos abiturum. Nec ridiculum
233 Nicolao|             solet: Quid si coelum ruat? In agris multi sunt ruina oppressi,
234 Nicolao|                ostento quiddam portendi in futurum; ego nihil aliud
235 Nicolao|            obstaculis omnibus erupisset in suum locum. Quid autem vento
236 Nicolao|               interdum campos spatiosos in collem erigit? ~Quis hoc
237 Nicolao|                adeo puerorum lusus est. In tantum apud nos decrescit
238 Nicolao|           strepitu homines compellebant in rabiem. Habet enim ille
239 Nicolao|                 tubis Christiani utimur in bello, quasi illic non satis
240 Nicolao|             autem dixi de bello? Utimur in nuptiis, utimur diebus festis,
241 Nicolao|            utimur diebus festis, utimur in templis. Ad furiosum illum
242 Nicolao|                illum sonitum procurrunt in publicum virgines, saltat
243 Nicolao|               flatile est et pulsatile, in templis sollemne, quibusdam
244 Lectori|              primas, terras reliquit et in coeleste contubernium emigravit:
245 Lectori|               concinnatus, sive spectes in tanto rerum fastigio comitatem
246 Lectori|              etiam infimis obviam, sive in tanta rerum affluentia spontaneam
247 Lectori|                victus sobrietatem, sive in tantis negotiorum undis
248 Lectori|               Iam vero benignitatem cum in omnes tum praecipue in studiosos
249 Lectori|              cum in omnes tum praecipue in studiosos quid referam?
250 Lectori|            verius quam datum: nisi quod in acceptis numero quicquid
251 Lectori|                 omnium communionem. Sed in alios quam non fuerit illius
252 Lectori|               Nuntiantibus enim famulis in thesauro vix esse triginta
253 Lectori|             habet. Sic mori semper fuit in votis. Sat est viatici mox
254 Lectori|                praesulis splendida, sed in mediis deliciis ipse vulgaribus
255 Lectori|                 biriam appellant. Eadem in cultu frugalitas. Nunquam
256 Lectori|             ille contempto edicto pilum in cultu suo non mutaverit.
257 Iodoco |               Coleti vitam paucis velut in brevi tabella depingam,
258 Iodoco |                 tamen nullum adhuc vidi in cuius moribus nescio quid
259 Iodoco |                 huc me pestis, hac sane in parte mihi felix, Lutetia
260 Iodoco |            Lutetia propulisset; alterum in Britannia, quo me Montioii
261 Iodoco |                 ordinis Franciscani nam in hoc vitae genus adolescens
262 Iodoco |              ingenium magis admirabatur in sacris literis quam Origenis:
263 Iodoco |                 illud vitae institutum, in quod per inscitiam aetatis
264 Iodoco |                esse, Pauli sui exemplum in hoc quoque referens. Nihil
265 Iodoco |                meditatio. ~Rogatus a me in familiari colloquio, quibus
266 Iodoco |      contionandum, respondit se solitum in manus sumere Paulum, et
267 Iodoco |                 manus sumere Paulum, et in eius lectione tam diu commorari,
268 Iodoco |               alacer minimeque tetricus in convivio: sed sic ut nullam
269 Iodoco |               potentes amicos, qui illi in itinere mulum aliquoties
270 Iodoco |                animatiorem. ~Nihil erat in quo sentire posses illum
271 Iodoco |            plurimum commeatus convehunt in culinam, potius quam qui
272 Iodoco |              turpiloquium ferre posset. In vitia vulgi nunquam odiose
273 Iodoco |             quisque tacitus agnosceret. In consiliis dandis mira prudentia,
274 Iodoco |              volens audiebat, sed tamen in hoc quoque serviebat caritati:
275 Iodoco |              praesertim cum totus essem in studiis, solebam ante prandium
276 Iodoco |          fulcire stomachum, quo duraret in horam prandii. Hac de re
277 Iodoco |              poenitendum accederet. Hic in primis ad fabulae partes
278 Iodoco |                partes vocabantur ii qui in contionibus populo essent
279 Iodoco |            gratiosi. Noster sentiens id in scrinia conferri, quo sublevabantur
280 Iodoco |                eorum fiduciam qui nummo in scrinium coniecto putarent
281 Iodoco |               nam id tum aedificabantur in eius monasterio), ut si
282 Iodoco |           equitum praesidia collocarant in itinere, ne per insidias
283 Iodoco |                per insidias interceptus in antrum aliquod coniiceretur.
284 Iodoco |               timebant populi tumultum, in quo probitas illius habebat
285 Iodoco |              expediebat. Totus inhiabat in lucrum animarum, ceterum
286 Iodoco |                 quam alteri dissimilis; in summa is mihi visus est
287 Iodoco |            relegarunt hominem Curtracum in monasteriolum virginum.
288 Iodoco |              illius doctrinae scintilla in multorum pectoribus. Sic
289 Iodoco |               mundo, celebrem et clarum in regno Christi. Nunc Coletum
290 Iodoco |              atque hac gratia Vitrarius in Angliam traiecerat; ac mihi
291 Iodoco |         colloquio prudenti pioque mirum in modum fuisset delectatus,
292 Iodoco |             Londini. Siquidem pater bis in urbe sua praefecturam summam
293 Iodoco |           profitetur. Quarum nulla erat in qua ille non esset gnaviter
294 Iodoco |                quando locus postulabat. In utriusque iuris libris erat
295 Iodoco |             duobus aut tribus mensibus. In Theologica professione nullum
296 Iodoco |                  singulis diebus festis in suo templo contionari instituit,
297 Iodoco |              extraordinarias, quas nunc in regia, nunc aliis atque
298 Iodoco |              aliis locis habebat. Porro in suo templo non sumebat sibi
299 Iodoco |            habebat auditorium frequens, in quo plerosque primores suae
300 Iodoco |               cum et ante annos aliquot in totum abstinuisset a cena,
301 Iodoco |       colloquiis, quae saepe differebat in multam noctem: sed omnis
302 Iodoco |       supellectilis, quicquid apparatus in cibis, quicquid in vestibus,
303 Iodoco |            apparatus in cibis, quicquid in vestibus, quicquid in libris,
304 Iodoco |          quicquid in vestibus, quicquid in libris, nitidum esse volebat,
305 Iodoco |                 sacerdotiis redibat, id in usus domesticos oeconomo
306 Iodoco |                 autem amplissimum) ipse in pios usus distribuebat.
307 Iodoco |         hereditate, ne servata gigneret in eo aliquid morbi, novam
308 Iodoco |                 novam scholam exstruxit in coemeterio Sancti Pauli,
309 Iodoco |               Adiecit aedes magnificas, in quibus agerent duo ludi
310 Iodoco |           certum numerum. Eam distinxit in partes quatuor. Primus ingressus
311 Iodoco |             verba me auctore ascripsit. In postremo sacellum est, in
312 Iodoco |               In postremo sacellum est, in quo licet rem divinam facere.
313 Iodoco |              Pueris singulis suus locus in gradibus paulatim ascendentibus,
314 Iodoco |           classis habet sedecim, et qui in sua classe praecellit, sellulam
315 Iodoco |             illud vir perspicacissimus, in hoc esse praecipuam reipublicae
316 Iodoco |           immensa pecunia, tamen nullum in huius consortium admisit.
317 Iodoco |                 admisit. Quidam legerat in eam structuram centum libras
318 Iodoco |               sui eam pecuniam contulit in sacras vestes templi. Reditibus
319 Iodoco |                 nihil quidem esse certi in rebus humanis, sed tamen
320 Iodoco |                rebus humanis, sed tamen in his se minimum invenire
321 Iodoco |                 ad australe chori latus in suo templo humili sepulchro,
322 Iodoco |           templo humili sepulchro, quod in eum usum iam ante annos
323 Iodoco |     inquinamentis purum peregerit. Opes in pios usus dissipavit. Adversus
324 Iodoco |              cum feminis vel accumbendi in opiparis conviviis, vidisses
325 Iodoco |                 ignorabat omnium oculos in se coniectos. ~Nunquam vidi
326 Iodoco |     immortalitatem vitae futurae. Nulla in re non philosophabatur,
327 Iodoco |           laxabat fabulis amoenioribus. In pueris ac puellis delectabat
328 Iodoco |                  sed mira prudentia hac in re sese attemperabat aliis,
329 Iodoco |           offenderet, aut ne quid labis in famam contraheret; non ignarus
330 Iodoco |          hominum iudicia, quamque prona in malum credulitas, quantoque
331 Iodoco |               Aurea) et aliquid haberet in scriptis affectuum, semel
332 Iodoco |           obticescens. Verum ubi rursus in alio colloquio inculcarem
333 Iodoco |              non respondebant. Nam ipsi in votis erat se prorsus ab
334 Iodoco |              sodalitium vere coniuratum in vitam Evangelicam. Atque
335 Iodoco |           distringerent, ut non possent in omne flagitii genus prolabi. ~
336 Iodoco |                non probarent sic passim in templis adorari imagines
337 Iodoco |            cogerentur, etiam domi atque in itinere, vehementer admirabatur;
338 Iodoco |          probabat. ~Innumera sunt hodie in publicis scholis receptissima
339 Iodoco |                et nihil proficeret nisi in peius, et existimationis
340 Iodoco |              scribens subinde labebatur in his quae solent notare critici.
341 Iodoco |                 collegium olim fuit, et in vetustis syngraphis vocatur
342 Iodoco |            pasce, pasce oves meas,' cum in prioribus duobus cum reliquis
343 Iodoco |                pasce sermone doctrinae, in tertio dissensisset, negans
344 Iodoco |        substituisset: tertium, quod cum in contione dixisset quosdam
345 Iodoco |              quod multi frigide faciunt in Anglia), oblique taxasset
346 Iodoco |            odium. Tentavit aulam regiam in Coletum concitare, atque
347 Iodoco |                Coletum concitare, atque in primis Regem ipsum, iam
348 Iodoco |           nactus, quod publice dixisset in contione pacem iniquam praeferendam
349 Iodoco |            temporis adornabantur bellum in Gallos, et huius fabulae
350 Iodoco |                 lateribus vociferabatur in contionibus in poetas: sic
351 Iodoco |            vociferabatur in contionibus in poetas: sic enim designabat
352 Iodoco | tenebricosissimis: se non ignorare quid in illum stimularet episcopos
353 Iodoco |              Pascha parabatur expeditio in Gallos. In die Parasceves
354 Iodoco |          parabatur expeditio in Gallos. In die Parasceves Coletus apud
355 Iodoco |           visurus esset Deum, et ferrum in fratris viscera demergere.
356 Iodoco |            Multaque alia tum declamavit in hanc sententiam sic ut Rex
357 Iodoco |                fore ut Regis animus iam in illum posset exacerbari.
358 Iodoco |               Regis. Venit, pransus est in monasterio Franciscanorum
359 Iodoco |               Rex ubi sensit, descendit in hortum monasterii, et Coleto
360 Iodoco |                 productum est), interim in aula ferociebat Bricotus,
361 Iodoco |              pristinam. Ubi reditum est in regiam, Rex dimissurus Coletum
362 Iodoco |         Siquidem ut magnum erat Coletum in ea fortuna constanter secutum
363 Iodoco |                 est laus Vitrarii, quod in eo genere vitae tantum obtinuerit
364 Iodoco |        Evangelici: perinde quasi piscis in palude vivens nihil trahat
365 Iodoco |                 de sapore palustri. Sed in Coleto quaedam erant quae
366 Iodoco |         testarentur illum hominem esse; in Vitrario nihil unquam vidi
367 Iodoco |             unquam Pontifex eos referat in canonem. ~~~~~~Felices animae,
368 Iodoco |                adiuvate luctantem adhuc in huius vitae malis Erasmum,
369 Iodoco |                 vitae malis Erasmum, ut in vestrum contubernium remigrem,
370 Hutteno|               ut tibi totum Morum velut in tabula depingam, utinam
371 Hutteno|               iniucundum fuerit interim in amici multo omnium suavissimi
372 Hutteno|                 nobis solent adhaerere. In reliquo corpore nihil est
373 Hutteno|                adhuc vidi minus morosum in delectu ciborum. Ad iuvenilem
374 Hutteno|                illi patrium fuit. Verum in hac re ne cui molestus esset,
375 Hutteno|                 cibis quos vulgus habet in deliciis; alioqui neutiquam
376 Hutteno|             eorum foetuum qui nascuntur in arboribus semper fuit appetentior;
377 Hutteno|                appetentior; esum ovorum in deliciis habet. Vox neque
378 Hutteno|            aliis non anxie praestat nec in congressibus nec in conviviis;
379 Hutteno|                 nec in congressibus nec in conviviis; licet harum non
380 Hutteno|             specie tyrannidis. Quin nec in Henrici octavi aulam pertrahi
381 Hutteno|               foedus. Nequaquam morosus in deligendo, commodissimus
382 Hutteno|                deligendo, commodissimus in alendo, constantissimus
383 Hutteno|                 alendo, constantissimus in retinendo. Si forte incidit
384 Hutteno|             retinendo. Si forte incidit in quempiam cuius vitiis mederi
385 Hutteno|       fabulisque sic delectatur, ut his in rebus praecipuam vitae voluptatem
386 Hutteno|      neglegentior, ita nemo diligentior in curandis amicorum negotiis.
387 Hutteno|          rectius petierit quam a Moro. ~In convictu tam rara comitas
388 Hutteno|                natus videri possit, sed in his nec ad scurrilitatem
389 Hutteno|               dictum erat salsius etiam in ipsum tortum, tamen amabat;
390 Hutteno|               fuit auctor. ~Nihil autem in rebus humanis obvium est
391 Hutteno|               venetur voluptatem, etiam in rebus maxime seriis. Si
392 Hutteno|            habentur magni clarique, qui in hoc genere sibi pararunt
393 Hutteno|            peperit hoc studiorum genus. In eo negant quenquam absolvi
394 Hutteno|            scholasticas disciplinas sic in hoc versatus est ut neque
395 Hutteno|        sacerdotium meditans. Qua quidem in re non paulo plus ille sapiebat,
396 Hutteno|              tibiis canere disceret, et in hisce rebus cotidie praescriptum
397 Hutteno|               totam familiam moderatur, in qua nulla tragoedia, nulla
398 Hutteno|              quaedam videtur felicitas, in qua nemo vixit qui non provectus
399 Hutteno|              litibus etiam delectentur. In urbe Londoniensi, in qua
400 Hutteno|       delectentur. In urbe Londoniensi, in qua natus est, annos aliquot
401 Hutteno|              annos aliquot iudicem egit in causis civilibus. Id munus
402 Hutteno|               atque iterum extrusus est in legationem; in qua cum se
403 Hutteno|             extrusus est in legationem; in qua cum se cordatissime
404 Hutteno|          nominis octavus, donec hominem in aulam suam pertraheret.
405 Hutteno|               unquam vehementius ambiit in aulam admitti quam hic studuit
406 Hutteno|             Verum cum esset optimo regi in animo familiam suam eruditis,
407 Hutteno|              alios permultos, tum Morum in primis accivit; quem sic
408 Hutteno|                primis accivit; quem sic in intimis habet, ut a se nunquam
409 Hutteno|         explicuit, si alienatum redegit in gratiam. Nemo lubentius
410 Hutteno|               libros eius semper habeas in manibus. Declamationibus
411 Hutteno|            praecipue delectatus est, et in his, materiis paradoxis,
412 Hutteno|                materiis paradoxis, quod in his acrior sit ingeniorum
413 Hutteno|           etiamnum dialogum moliebatur, in quo Platonis communitatem
414 Hutteno|             Tyrannicidae respondit, quo in argumento me voluit antagonistam
415 Hutteno|              faceret ecquid profecisset in hoc genere. Utopiam hoc
416 Hutteno|             quae cum omnia habeat velut in numerato, prompte et incontanter
417 Hutteno|                tempus aut res postulat. In disputationibus nihil fingi
418 Hutteno|                saepe negotium facessat, in ipsorum harena versans.
419 Hutteno|                acris exactique iudicii, in familiaribus colloquiis
420 Hutteno|                Ac talis Morus est etiam in aula. Et postea sunt qui
421 Hutteno|           Christianos non inveniri nisi in monasteriis. ~Tales viros
422 Hutteno|                 viros cordatissimus rex in familiam suam atque adeo
423 Hutteno|                familiam suam atque adeo in cubiculum non solum admittit
424 Hutteno|         perpetuos vitae suae, hos habet in consiliis, hos habet itinerum
425 Hutteno|                 novas technas suggerat. In hac aula si vixisses, Huttene,
426 Hutteno|       ornamentum, et plures sui similes in suam allegat familiam, et
427 Francis|                mari, verum etiam multis in locis palustris est salsisque
428 Francis|        salsamentis, quibus vulgus mirum in modum delectatur. Confiderem
429 Francis|              fueram ingressus cubiculum in quo mensibus aliquot nemo
430 Francis|              diu praebuit hospitium; et in qua libens finiam quod superest
431 IoanniR|               ac dolens hoc verbum legi in epistola tua, 'Utinam vivum
432 IoanniR|                 fugit quam assiduus sis in bibliotheca, quae tibi Paradisi
433 IoanniR|               Paradisi loco est. Ego si in tali loco commorer tres
434 IoanniR|              episcopum esse superstitem in tanta bonorum inopia. ~Basileae.