Epistola

 1 Montio1|        fit nemo, sequitur nemo, adeo non solum saeva sed etiam
 2 Sixtino|    granis praegrandibus, culmis adeo proceris ut alnum nostratem
 3 Sixtino|   frugum omniiuga genera. Multa adeo passim sponte nascuntur
 4 Sixtino|       inter pocula natam, atque adeo ex ipsis, si libet, poculis,
 5 Coleto |     sumus conflictati; quanquam adeo mutata ut vix agnoscas.
 6 Manut  | consultum est famae meae, usque adeo mendis scatent omnia; atque
 7 Servat |       quarum istic nullus usus, adeo ut non dubitem quin si in
 8 Servat |      propensum, non tamen usque adeo corrupta natura quin si
 9 Wimphe |     ratum fore: denique me illi adeo similem ut qui me videret
10 Reuchl |  antistes, Episcopus Roffensis; adeo ut cum antehac plurimi fecerit
11 Reuchl |       paene contemnat: quae res adeo me nulla urit invidia, ut
12 Rhenan |         inscensis equis Tongros adeo. Id oppidum abest tribus
13 Rhenan |      corporis nervi defecerint; adeo ut nec firmus esset status
14 Rhenan |        annum mihi fore fatalem; adeo malo malum succedebat, semperque
15 Nicolao|         qui casum eum non usque adeo rarum non praecaverint.
16 Nicolao|        nunc Christianorum atque adeo puerorum lusus est. In tantum
17 Nicolao|  aliquot Germaniae principibus. Adeo nostris ingeniis nihil est
18 Lectori|      nisi rem divinam peragens; adeo ut cum sub Caroli Caesaris
19 Iodoco |          tum maxime a libidine, adeo ut odore talium gravissime
20 Iodoco |  Impatiens erat omnium sordium, adeo ut nec sermonem ferret soloecum
21 Iodoco |     habet angulos aut secessus, adeo ut nec solarium sit ullum
22 Iodoco |  celsitudinem ratione pugnavit, adeo ut a puero quoque moneri
23 Hutteno|   mutuum etiam. Nam is vicissim adeo scriptorum tuorum genio
24 Hutteno|    puero neglegentissimus fuit, adeo ut nec illa magnopere curare
25 Hutteno|     tortum, tamen amabat; usque adeo gaudet salibus argutis et
26 Hutteno|         studium sese applicuit, adeo non opitulante patre viro
27 Hutteno|      felicius dicat ex tempore; adeo felici ingenio felix lingua
28 Hutteno|     nihil fingi potest acutius, adeo ut summis etiam theologis
29 Hutteno|      rex in familiam suam atque adeo in cubiculum non solum admittit