Epistola

 1 Sixtino|    ditissima maria. Nec dubito quin in intimis illis suis visceribus
 2 Batto  |    illius oratione commoveare. Quin vos cras summo diluculo
 3 Batto  |   aureos, 'At comitem' inquit 'quin tu suos proferre iubes?
 4 Batto  |     simplicitas, dissimulato, 'Quin' inquam 'iam equos conscendimus?'
 5 Coleto |   distraherentur. Neque dubito quin promissa praestiterit, ut
 6 Coleto | confici. Neque enim dubitandum quin tanto spatio divenditi sint
 7 Manut  |        attinet, dubium non est quin in omnem usque posteritatem
 8 Servat |      usus, adeo ut non dubitem quin si in liberum aliquod vitae
 9 Servat |     usque adeo corrupta natura quin si commodus accessisset
10 Servat |        hoc iudicaverit melius. Quin et ipse felicis memoriae
11 Servat |  quoniam non potest ita celari quin aliquando deprehensus scandalum
12 Reuchl |      Helvetios oratorem gerit. Quin et Pontificis Brevia mihi
13 Montio3|     tibi; et tamen parum abest quin invideam tuae celsitudini,
14 Iodoco |      Fieri non potuit' inquit 'quin hoc pectus inhabitarit Spiritus
15 Iodoco |    contigisset, nihil addubito quin illum suo Barnabae aut Timotheo
16 Iodoco |   alioqui dignitate praeditus, quin illum audiret, etiam allatis
17 Hutteno|        omni specie tyrannidis. Quin nec in Henrici octavi aulam
18 Hutteno|     cum primis est delectatus, quin et mihi ut Morias Encomium
19 Hutteno|     vis ac celeritas ingenii. ~Quin et evolvendis orthodoxorum
20 Hutteno|      inimicum aut ut inimicus. Quin huius domus fatalis quaedam
21 Hutteno|   ullam famae labem contraxit. Quin vix ullos reperias quibus
22 Francis|    aevi, si liceat. Non dubito quin tu haec pro tua prudentia