Epistola

 1 Montio1|     sulcos bis asperos, quos primum gelu duraverat, deinde et
 2 Sixtino|    magis te doleas abfuisse. Primum Richardus prior, ille Charitum
 3 Sixtino|      Dicebat Coletus Caym ea primum culpa Deum offendisse, quod
 4 Sixtino|     volui ad te perscribere; primum ne nihil scriberem, cum
 5 Batto  |    quid ageretur haud ignara primum suadere coepit ut una potius
 6 Batto  |      prorsus nesciebat. Mihi primum illud visum est esse consultissimum,
 7 August |      ascendi solus. Venio ad primum atrium, neminem video: ad
 8 Servat | tametsi pio fortassis studio primum inductae sunt. Deinde paulatim
 9 Wimphe |      exquisitis ac delectis. Primum itaque non aderant alii
10 Rhenan |     paedor. Comitati sunt me primum diem officii gratia Ioannes
11 Nicolao| fulmen, sed tacitum ac lene. Primum suspicabar oculorum esse
12 Nicolao|   omnia corripuit incendium. Primum impetus incendii tentavit
13 Iodoco |   Iona, si pauca commemoraro primum de ipsius natura, deinde
14 Hutteno|  contemplatione versari. Sed primum non cuiusvis est omnes Mori
15 Hutteno|    otium; mox per occasionem primum adiecit ex tempore. Atque
16 Francis|      liberari possit Anglia. Primum quam coeli partem spectent