Epistola

 1 Montio1|     scinderet. ~Quid inter haec animi Erasmo tuo fuisse credis?
 2 Sixtino|       huc atque illuc, quo fert animi libido, vagari liberum est.
 3 Batto  |       In Anglo nihil erat neque animi neque consilii neque linguae;
 4 Coleto |      diligentia curaturum ut ex animi mei sententia distraherentur.
 5 Manut  |   feliciter, ut scribit; nam ex animi sententia divendidit exemplaria
 6 Reuchl | consilium; at, si rem distulit, animi propositum non mutavit.
 7 Lectori|      negotiorum undis perpetuam animi tranquillitatem (id quod
 8 Iodoco |       minis territus, summa cum animi tranquillitate docebat populum
 9 Iodoco |       usus dissipavit. Adversus animi celsitudinem ratione pugnavit,
10 Iodoco |      prudentia proque singulari animi moderatione non solum animo
11 Hutteno|       ad senium vergens, ad hoc animi minime mollis, postremo