| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Desiderius Erasmus Roterodamus Epistolae selectae IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Epistola grey = Comment text
1 Piscat | tumultuarie. Nonis Decembr. <1499> ~ ~
2 Servat | postridie Nonas Iulias Anno 1514. ~ ~
3 Iodoco | Theologiae vel Iuris, nullus abbas aut alioqui dignitate praeditus,
4 Iodoco | diversarer apud Antonium a Bergis abbatem Bertinicum, nec nisi post
5 Wimphe | suscipiet hic chalcographus, abdemus nos testudinum ritu, non
6 Hutteno| destitueret, ac paene pro abdicato haberet, quod a patriis
7 Rhenan | Testamenti partem mecum abduxeram. Utinam hominem nosses,
8 Piscat | accinctum in Angliam suam abduxisset. Quo enim ego iuvenem tam
9 August | moxque egressus iubet ne quo abeam, ac protinus accersor. Venientem
10 Sixtino| primus proscidisset, cum Abel sponte nascentibus contentus
11 Rhenan | ego petita venia cubitum abeo, quod proxima nocte minimum
12 Batto | oblitum. Non ita procul aberamus ab urbe, rogat iuvenis sibi
13 Servat | certissimos missae sic tamen aberrarant, ut nisi ipse casu me in
14 Iodoco | obtruserunt qui cupiebat abesse, sive is visus est ad rem
15 Hutteno| videre contigit qui longius abesset ab hoc vitio. ~Sed ad studiorum
16 Rhenan | canonici cuiusdam pertraxit: abeuntem ad navem deduxit. Navigatio
17 Reuchl | detulit; recusavi pecuniam. Abeunti donavit equum et calicem
18 Sixtino| Accipe, quo magis te doleas abfuisse. Primum Richardus prior,
19 Iodoco | autem ab omnibus vitiis abhorrebat animus ille purissimus ac
20 Hutteno| deliciis; alioqui neutiquam abhorrens ab omnibus quae voluptatem
21 Hutteno| nonnunquam libabat, ne prorsus abhorrere videretur, simul ut ipse
22 Servat | animo, quod a caerimoniis abhorrerem et libertatis amans essem;
23 Hutteno| hoc igitur cum non iniuria abhorreret adolescentis ingenium melioribus
24 Hutteno| taedium solet fallere, prorsus abhorret. Porro ut propriarum rerum
25 Servat | eum qui religionis habitum abiecerit, quo liberius inter seculares
26 Rhenan | Id post exulceratum est. Abiens chirurgus clam dicit Theodorico
27 Coleto | absolvere, certe quocunque modo abiiciam. Deinde liber ac toto pectore
28 Iodoco | afflatu sacro percitus, 'Abite' inquit, 'hinc, Simoniaci,
29 Rhenan | valedicere, praedicavit se ante abitum mane visurum me. Ea nocte
30 Nicolao| rupto coelo mundum in chaos abiturum. Nec ridiculum putabatur
31 August | vacat, alias revisam.' Dum abiturus paulisper per fenestram
32 Batto | ostendit domum destinatam. Non abnuo, memor quod illic olim sat
33 Sixtino| titulum et auctorem aetas aboleverat tineaeque bonis literis
34 Batto | lucelli aliquid per calumniam abraderent. Tum latro ille spe propemodum
35 Hutteno| dissuens amicitiam, non abrumpens. Quos sinceros reperit,
36 Reuchl | praesertim initio; sed hi in absentem tantum et ferme tales ut
37 Coleto | desierim esse in animo quod absim ab oculis. Quod autem compluribus
38 Hutteno| multum luxus, quaeque prorsus absit ab omni specie tyrannidis.
39 Iodoco | ne quid defuisse putetur absolutae Coleti pietati, tempestates
40 Hutteno| tabula depingam, utinam tam absolute praestare queam quam tu
41 Servat | Epistolas Pauli incepi, quos absolvam, ubi haec edidero. Nam mihi
42 Coleto | recepi, ut eas si nequeam absolvere, certe quocunque modo abiiciam.
43 Batto | putabam, nisi ut ab homine absolverer, quippe qui nihil usquam
44 Coleto | epistolam Pauli ad Romanos, absolvique uno quasi impetu quatuor
45 Hutteno| habetur. Nemo plures causas absolvit, nemo se gessit integrius;
46 Iodoco | lectione velut ansis omnibus absolvitur: dictitans ita deteri nativam
47 Rhenan | quoque laborem reversus, absolvo quod deerat in Novo Testamento. ~
48 Iodoco | gratia a libris scribendis abstinebat, atque utinam non abstinuisset:
49 Iodoco | pateretur. Somnum ac luxum abstinentia cenae perpetua, iugi sobrietate,
50 Iodoco | a laicorum consuetudine abstinuit, sed praecipue a conviviis:
51 Hutteno| ineptiis bonam temporis partem absumere. ~Ab aula principumque familiaritate
52 Coleto | tamen neque ab re neque absurde facturus videatur, si sua
53 Montio3| condecorabitur. Nam Cantabrigiensis academia iampridem omnibus floret
54 Sixtino| bellissimi, et eiusmodi qui Academiam possent facere, non modo
55 Batto | bellissimum sibi retinuit. ~Accedebant ad maleficii coniecturam
56 Iodoco | ut lucrum non poenitendum accederet. Hic in primis ad fabulae
57 Batto | graviter e stomacho laborabam. Accedit mulier, nobis ut putabat
58 Nicolao| alio sparsit. Ipse pulvis accensus in altum se recepit, qui
59 Christ | Duplicem mecum contentionem acceperas, scribendi et munera mittendi.
60 Sixtino| hortulo mundum latissimum accepimus, tu utrinque exclusus nec
61 Sixtino| qui tuas literas posterior accepissem, deinde ne tu eius convivii
62 Iodoco | cum ingentem pecuniae vim accepisset ex hereditate, ne servata
63 Rhenan | suaviter et comiter nos biduum accepit. Hic forte fortuna Hermanum
64 Sixtino| optimus. Paucula grana furtim accepta diligenter obruit, enata
65 Rhenan | ferme nonam; illic commodius accepti sumus, praesertim Schurerio
66 Lectori| quam datum: nisi quod in acceptis numero quicquid ille obtulit;
67 Batto | rogavit quasnam esset pecunias accepturus. Subito aderant, nec scio
68 Batto | quod illic olim sat commode acceptus fuissem, sed ignarus hospitem
69 August | ultro citroque habitos, accersit nepotem suum iam tum archiepiscopum,
70 Servat | solito uti ornatu, et domum accersito amico quodam primae laudis
71 Iodoco | illum posset exacerbari. Accersitus est Coletus iussu Regis.
72 Iodoco | suspiceris, Decane. Non huc accersivi te, quo turbem tuos sanctissimos
73 August | ne quo abeam, ac protinus accersor. Venientem excipit non ut
74 Rhenan | inhorrescere. Hoc certe profeci accessione aetatis, mortem leviter
75 Hutteno| Ingens lucrum sibi putat accessisse, si quem oppressum sublevavit,
76 Servat | natura quin si commodus accessisset gubernator et vere Christianus,
77 Iodoco | erat obnoxius. Quicquid acciderat, agebat gratias Deo: nec
78 Coleto | esse, quod vulgo videmus accidere, ne ideo desierim esse in
79 Coleto | Colete. Sixtino nostro quid acciderit cupio cognoscere; tum quid
80 Piscat | Comes Montioius iam ad iter accinctum in Angliam suam abduxisset.
81 Wimphe | officiis oneraturi, ni iam accinctus ad laborem institutum rogassem
82 Christ | institore. Tu si quid audes, accingere; ac bene vale. ~Parisiis.
83 Servat | contubernium, hac die ad iter accingerer. Bene vale, quondam sodalis
84 Rhenan | quod rex iam toties offert, accipere. Sed o fallaces mortalium
85 Christ | ioco dicebantur, itidem accipi putabam. Atqui sub cenae
86 Batto | ratione inita quod tuum erit accipies.' At ille 'Quid' inquit '
87 August | nunc de bibliotheca factum accipio, incipit hortari me ne Romam
88 Rhenan | Tongris sex milibus passuum. Accipit conditionem. Hic hospes
89 Batto | hunc expiscaretur. Hic ego accito adolescente 'Heus,' inquam '
90 August | manere. Cum dixissem me accitum ab Angliae rege, desiit
91 Rhenan | me adiret, nisi nominatim accitus, ne vel ego cuiquam essem
92 Hutteno| permultos, tum Morum in primis accivit; quem sic in intimis habet,
93 Hutteno| ad omnium affectus sese accommodans. Cum mulieribus fere atque
94 Nicolao| nos decrescit humanitas, accrescit immanitas. ~Olim Corybantes
95 Brixio | negotiatorem plane neglexi hominem. Accubitum est. Canossa praesedit,
96 Iodoco | tametsi nitidus, et brevis accubitus, denique sermones qui non
97 Rhenan | multam noctem (nam serius accubuerant) cena proferretur fabulis,
98 Christ | crudelis fuerat laniena. Ubi accubuimus in cena, narrat nobis magno
99 Iodoco | colloquendi cum feminis vel accumbendi in opiparis conviviis, vidisses
100 Batto | iuvenem illum una nobiscum accumbentem a convivio sevocat, alteri
101 Sixtino| non adesset iurisperitus. Accumbit deinceps mixtum et sine
102 Servat | libeat sacerdotiorum mihi accumulaturum; sed ego huic otio meo et
103 Andrel | ne tu alatis pedibus huc accurreres; et si podagra tua non sineret,
104 Christ | videbitis cruentum spectaculum.' Accurrimus, offendimus matremfamilias
105 Batto | tumultuario itinere sese accurrisse, ut eum domum revocaret.
106 Iodoco | ut suo quoque periculo accusarent: se iam bis venisse honoris
107 Iodoco | rogabat cur non adessent accusatores, ut suo quoque periculo
108 Batto | consilium. Quando casus tam acerbus vobis accidit, ut tu filiam,
109 Sixtino| conveniebat, tum de hac pugna erat acerrima. Dicebat Coletus Caym ea
110 Hutteno| quam Alexandrum magnum aut Achillem, nec illi quam hic noster
111 Christ | quidem, nisi ut Patroclus Achillis armis. Muneribus nolo tecum
112 Montio1| diutinam pluviam subitum atque acre obortum gelu viam asperrimam
113 Hutteno| ut ipse iocari solet, sed acrem ac vigilantem matremfamilias;
114 Hutteno| materiis paradoxis, quod in his acrior sit ingeniorum exercitatio.
115 Hutteno| versans. Ioannes Coletus, vir acris exactique iudicii, in familiaribus
116 Rhenan | committerem. Atque utinam aut ille acrius amicum commonuisset, aut
117 Christ | palliata, sed planipedia, humi acta, sine saltatu, e cenaculo
118 Iodoco | sobrie et cum gratiarum actione. Vestitus erat nihil ab
119 Hutteno| ante litis contestationem actor deponit tres drachmas, totidem
120 Servat | et pietatem collocamus. Actum putamus de illo qui vestem
121 Batto | paro ingredi, non illic acturus noctem sed aurum commutaturus,
122 Christ | agebat, unicus duntaxat actus, chorus sine tibiis, fabula
123 Iodoco | vulgus ceu peculiare tribuit acumen, aiebat sibi videri stupidos
124 Montio1| superficie, sed colliculis acutissimis passim exstantibus. Vidisses
125 Servat | aliorum improbis hortatibus adactum esse magis quam inductum;
126 Manut | vereor ne iuxta Sophocleum adagium malum malo sarciat. Existimarim
127 Iodoco | collegio cuius literas sic adamabat. Est autem dignitas eius
128 Iodoco | nosse coeperam; ac statim adamare me coepit, hominem sui multum
129 Montio1| patriam concessurus; deinde adamatam Lutetiam repetam et has
130 Hutteno| amiculorum meminit et ad literas adamatas subinde redit. Quicquid
131 Hutteno| induxit; utramque non minus adamavit ac matrem. Porro erga parentes
132 Batto | homo effigie et habitu ita adamussim Mercurium referens ut mihi
133 Francis| salubris humano corpori. ~Adde quod Anglia non solum undique
134 Iodoco | vita sacraque doctrina. Addebat sese sic cohibiturum illorum
135 August | generosis confabulari. Cum nihil adderem, rogat quid vellem. 'Salutare,'
136 Sixtino| nos canes nuper coepimus addicere. Nos quidem sumus miserrimi,
137 Iodoco | habebat optimum quemque addictissimum: etiamsi ille tale nihil
138 Iodoco | delegerat, inscriptione addita 'IOAN. COL.' ~Finem faciam,
139 Rhenan | inediam ac laborem inediae additum omnes corporis nervi defecerint;
140 Iodoco | collega contigisset, nihil addubito quin illum suo Barnabae
141 Wimphe | fuisse. Proinde facile possum adduci ut hic hiemem usque ad Idus
142 Iodoco | dirimit velum quoddam quod adducitur ac diducitur cum libet.
143 Batto | descenderat Anglus. Iuvenis adduxerat equum ad fores, ubi nunquam
144 Iodoco | tum me deus nescio quis adegerat; natus tum erat annos ferme
145 Rhenan | ademit; nam dimidium mentis ademerat, cum Coloniae me committerem.
146 Rhenan | mihi bonam morbi partem ademerunt mellitissima consuetudine
147 Rhenan | Hesiodus, sed totam mentem ademit; nam dimidium mentis ademerat,
148 Christ | pugnis contundebat. 'Usque adeone' inquam 'nullos habes ungues,
149 Montio1| arbores glacie vestitas adeoque pressas, ut aliae summo
150 Iodoco | responderat, rogabat cur non adessent accusatores, ut suo quoque
151 Christ | cognomine dictus Gentil Gerson. Adeste,' inquit 'domini mei, videbitis
152 Iodoco | debacchabatur, neque quicquam adferebat e secretis confessionibus:
153 Batto | emicaturum. Quid multis? Adfertur lucerna. Interea ut observarem
154 Hutteno| quae voluptatem innoxiam adferunt etiam corpori. Lactariorum
155 Brixio | tunc genium aliquem bonum adfuisse; alioqui in summum discrimen
156 Hutteno| qualia permulta nobis solent adhaerere. In reliquo corpore nihil
157 Iodoco | monasterio Franciscanorum quod adhaeret regiae Grienwikensi. Rex
158 Iodoco | cogebatur, me aut mei similem adhibebat, quo Latinis fabulis declinaret
159 Iodoco | peractis caerimoniis et adhibitis sollemnibus illis protestationibus
160 Iodoco | fuisset delectatus, sed adhibitum alterum quendam eiusdem
161 Brixio | consiliis; si tamen hic me adhibuisset, aliud suasissem.' 'Quid?'
162 Iodoco | colloquia, si quis illum adibat; aut si quem ille visebat,
163 Wimphe | Fortassis et scholiorum nonnihil adiciemus, si dabitur otium. Sunt
164 Iodoco | docentis gestu, quem totus grex adiens scholam ac relinquens hymno
165 Iodoco | metueret ne haec contio adimeret animos militibus quos educebat.
166 Rhenan | protinus edixeram ne quis me adiret, nisi nominatim accitus,
167 Iodoco | negotii mihi delegarat Italiam adituro, narrans sese apud Italos
168 Batto | Priorem, quod e regione est, aditurum; illa negabat. ~Rixatum
169 Servat | alicui episcopo me potius adiungerem, addens se nosse et animum
170 Reuchl | amaret unice, nunc tantum adiunxit veteri in me studio ut ante
171 Batto | cogeremur. Ego cum sancte adiurassem mihi praeter eos nullos
172 Batto | emersissent, qui sermonibus adiuvabant fabulam. Mihi laudabant
173 Wimphe | solum illustrant sed etiam adiuvant. ~ ~
174 Iodoco | debeo, vestris precibus adiuvate luctantem adhuc in huius
175 Coleto | sua benignitate nonnihil adiuverit me, vel quod sic semper
176 Coleto | anhelantem, quoad potes, adiuves, atque ab iis literis, quae
177 Wimphe | magis ac magis arridet et adlubescit mihi mea Germania; quam
178 Batto | Aperio fores, blandior et adludo puellae, quo metum dissimulem.
179 Brixio | omnino suspicans de Canossa. Admirabar tamen hominis militarem
180 Iodoco | apostolicis, sed ita suspiciebat admirabilem illam Christi maiestatem,
181 Hutteno| mortales quam ullae quamlibet admirabiles corporum formae. Non cernitur
182 Servat | qui summam doctrinam cum admirabili pietate copulavit, magnae
183 Coleto | doctrinae cuiusdam singularis admiratio amorque pietatis, me tibi
184 Reuchl | plurimi fecerit Erasmum, nunc admiratione Reuchlini paene contemnat:
185 Iodoco | philosophia contaminasset.' Admiratus sum hominis impetum, coepique
186 Brixio | nescio quid Italice. Mox admiscuit voces Latinas, sed sic ut
187 Iodoco | nullum in huius consortium admisit. Quidam legerat in eam structuram
188 Iodoco | alacer negavit quicquam esse admissum, immo Deo nonnihil fore
189 Francis| aliquando salutiferum est admittere coelum, ita nonnunquam salutiferum
190 Hutteno| vehementius ambiit in aulam admitti quam hic studuit effugere.
191 Hutteno| adeo in cubiculum non solum admittit verum etiam invitat; nec
192 Coleto | operam tuam mihi commodare, admonendo atque exstimulando eos per
193 Francis| rectius noris; libuit tamen admonere, ut si meum iudicium cum
194 Iodoco | igneas ad Deum preces, donec admoneretur esse tempus incipiendi.
195 Francis| perflabilia, quod inprimis admonet Galenus. Tum magnam parietis
196 Servat | fecissent, ni matrona quaedam admonuisset ecclesiasticum me esse.
197 Montio3| Homerica, iam capulo manum admoventem capillos vellicans revocaret.
198 August | nec interim licuit manum admovere pileo. Prodigiosam in tanto
199 Iodoco | redimisset, summo studio adnitebantur commissarii, ne sortem perderet
200 Batto | expiscaretur. Hic ego accito adolescente 'Heus,' inquam 'quaeso,
201 August | iam tum archiepiscopum, adolescentem divina quadam indole praeditum.
202 Iodoco | ad illectandos dotatos adolescentes segnior erat quam illi vellent:
203 Hutteno| Formae venustas quae fuerit adolescenti nunc etiam licet e culmo
204 Hutteno| cum non iniuria abhorreret adolescentis ingenium melioribus rebus
205 Iodoco | erat quod docuisset non adorandas imagines: alter quod sustulisset
206 Servat | nostrates rident, Itali adorant. In Anglia nullus est episcopus
207 Iodoco | probarent sic passim in templis adorari imagines pictas, ligneas,
208 Christ | consilii, 'Ubi te rursus adorietur,' inquam 'protinus caliendrum
209 Iodoco | aequissimo. Id enim temporis adornabantur bellum in Gallos, et huius
210 Rhenan | ad mensam otiosi, donec adornarent scilicet illi suas epulas.
211 Lectori| Pio Lectori S.D.~Cum haec adornaretur editio, incomparabilis heros
212 Rhenan | Ego protinus iubeo meos adornari equos, imponi alteram manticam,
213 Servat | et pessimis clamoribus adorti sunt. Itaque a bonis viris
214 Sixtino| eumque veteratoriis technis adortus magnis promissis corrupit,
215 Servat | est me sibi praeceptorem adsciscere. Nemo est qui nesciat me
216 Hutteno| Clericiatque aliorum his adsimilium? quorum quemcunque nominaveris,
217 Batto | vultu illo stupido. Ita adsimulabat sese, tanquam furtim mihi
218 Coleto | usus artificio, ut et in adulando sim liberrimus et in libertate
219 Coleto | liberrimus et in libertate adulantissimus. ~Si quid tuarum lucubrationum
220 Manut | sinceriores quam ut amico velint adulari, nisi si quid amore nostri
221 Coleto | Videbam enim genus hoc citra adulationem tractari non posse. Ego
222 Iodoco | definiunt, ut frequenter adulentur coryphaeis, nonnunquam et
223 IoanniR| qui nuntiavit affligi te adversa valetudine. Nihil indulges
224 Sixtino| poeta convivio deesset. Ex adverso Philippus, ne non adesset
225 Rhenan | remissurum, qui talem virum sibi advexerint. Hinc officii gratia comitatus
226 Hutteno| superest largiter effundit. Cum advocationibus adhuc aleretur, nulli non
227 Batto | locandis inscriptas. Ingredior, advocatur locator, homo effigie et
228 Andrel | Tu quoque, si sapis, huc advolabis. Quid ita te iuvat hominem
229 Nicolao| magistratus curarat exstruendas aediculas quasdam. Hae lateris unius
230 Iodoco | structuram templi (nam id tum aedificabantur in eius monasterio), ut
231 Francis| consilio philosophi mutatis aedificiis. Aut me fallit animus, aut
232 Nicolao| levissimus disiecit saxeum aedificium: etiam si turrim eam undique
233 Francis| publica cura demandaretur aedilibus, ut viae mundiores essent
234 Reuchl | Antuuerpiam miseris ad Petrum Aegidium, scribam publicum, id mihi
235 Manut | cognoscere. Atque utinam Paulum Aeginetam nobis dones. Demiror quid
236 August | aulicorum moribus aestimarem. Aegre me dimisit a colloquio,
237 Rhenan | satis esset commodum, nedum aegrotare: quo magis libebat effugere.
238 IoanniR| loco commorer tres horas, aegrotem. Magis conveniret cubiculum
239 Rhenan | ne biga vectus viderer aegrotus. Rursus coelo vespertino
240 Sixtino| tanta ut quernis roboribus aequales culmi illi stipulae aridae
241 Montio1| glacie incrustatam, neque id aequali superficie, sed colliculis
242 Hutteno| fuerit tyrannis, quemadmodum aequalitas gratissima. Vix autem reperies
243 Nicolao| crepitu dissecuit, sed tanta aequalitate ut amussi geometrica factum
244 Iodoco | quam inter tam inaequales aequalitatem, maxime quod illic saepenumero
245 Sixtino| proceris ut alnum nostratem aequarent; eis nec lolium nec spinam
246 Christ | simile? Verum heus tu, ad aequiorem concertationem provoco.
247 Iodoco | iniquam praeferendam bello aequissimo. Id enim temporis adornabantur
248 Manut | quidem gravabor, modo tu aequum praescribas pretium. Vale,
249 Iodoco | pictas, ligneas, saxeas, aereas, aureas, argenteas: item
250 Sixtino| herbidas lambentia, montes aerios, valles opacas, ditissima
251 August | vulgarium aulicorum moribus aestimarem. Aegre me dimisit a colloquio,
252 Iodoco | quae nullis gemmis poterant aestimari. Neminem ab se tristem dimittebat,
253 Hutteno| caerimoniarum, quibus hominum vulgus aestimat morum civilitatem. Has ut
254 Rhenan | quod circa meridiem solis aestus erat submolestus. Brisaci
255 Montio3| atque, ut augurari libet, aeterna. Pelluntur nocentes, vigent
256 Sixtino| desideremus, si liceat hic aeternum vivere. Infestamur morbis;
257 Francis| libens finiam quod superest aevi, si liceat. Non dubito quin
258 Andrel | occurritur alicubi, basiatur affatim; denique quocunque te moves,
259 Iodoco | aliquid haberet in scriptis affectuum, semel atque iterum dissimulavit
260 Christ | pyxidem, ne quid simile nobis afferret, quale ferunt Pandorae pyxidem
261 Iodoco | ageret, nec durus ille vel affinium respectu vel liberorum communium
262 Batto | pernoctantibus. Dissuadet iuvenis, affirmans sibi satis esse monetae
263 Rhenan | rursum alios consulo, idem affirmant. Accerso Hebraeum, is optabat
264 Iodoco | exspectationem summo diluculo affixa est excommunicatio; quae
265 Sixtino| neque terra, perpetuo his affixus foribus, rhomphaeam semper
266 Iodoco | officerent. Ibi vir velut afflatu sacro percitus, 'Abite'
267 Iodoco | ea promentes quae pectus afflatum sacro numine testarentur:
268 Nicolao| propemodum exstincta, tertia sic afflicta ut negaret esse spem vitae. ~
269 Nicolao| membris vel truncati vel afflicti ut miserandum spectaculum
270 Sixtino| videris conditione non paulo afflictiore. Nos quidem paradiso caremus,
271 IoanniR| famulus dolorem, qui nuntiavit affligi te adversa valetudine. Nihil
272 Lectori| obviam, sive in tanta rerum affluentia spontaneam victus sobrietatem,
273 Nicolao| cotidie nobis gignit hic Africa nostra, Nicolae carissime;
274 August | aeque fuit laeva. Sed quid agas cum urgent fata? ~ ~
275 Coleto | cognoscere; tum quid rerum agat dominus Prior Richardus
276 Sixtino| ut cum vento pugnes? Eia age, si sapis, tibi simul et
277 Batto | sic ageres. Iam mihi nihil agendum putabam, nisi ut ab homine
278 Lectori| Nemo vidit illum nihil agentem. Quis autem non facile condonasset
279 Piscat | Erasmus Roterodamus Piscatori Agenti in Italia Anglo S.D.~Subverebar
280 Batto | Nisi fingeres, non sic ageres. Iam mihi nihil agendum
281 Coleto | pectore divinas literas aggrediar, in his reliquam omnem aetatem
282 Rhenan | cantoris. Ibi ex more convivium agitabant aliquot canonici. Mihi prandium
283 Iodoco | pietati, tempestates quibus agitatus est accipe. Nunquam illi
284 Sixtino| dicto confertissimum undique agmen immittit in segetem, formicarum,
285 Rhenan | deambulabamus, nescio quis agnitum me telonae prodidit. Telones
286 Brixio | negotiatorem ingeniosum agnoscere. Cum nihil responderem,
287 Iodoco | imaginem, ut se quisque tacitus agnosceret. In consiliis dandis mira
288 Christ | caliendrum detraxit e capite.' Agnovi me non surdae cecinisse
289 Nicolao| veluti medicinam Apollini, agricolationem Cereri, vitis culturam Baccho,
290 Rhenan | Mane itaque ante sextam Agrippinam appulimus die Dominico,
291 Sixtino| iam ingentem spatiosumque agrorum tractum hac semente occupavit.
292 Rhenan | inviserem Leodiensem et alacrem me redderem amicis Brabanticis.
293 Batto | quid se adferre, sed voce alacri. Aperio fores, blandior
294 Iodoco | segnes precabamur; nunc alacribus animis illi dicemus hymnos
295 Hutteno| est avium quod domi non alat, et si quod aliud animal
296 Andrel | pernosses, Fauste, ne tu alatis pedibus huc accurreres;
297 Servat | putamus de illo qui vestem albam commutarit in nigram, aut
298 Hutteno| haudquaquam vulgaris fore ut Albertus, unicum his temporibus nostrae
299 Servat | peste laborantes linteum album ex humero pendens ex more
300 Manut | pretium. Vale, doctissime Alde, et Erasmum in eorum numero
301 Manut | omnem usque posteritatem Aldus Manutius volitaturus sit
302 Hutteno| deligendo, commodissimus in alendo, constantissimus in retinendo.
303 Hutteno| Cum advocationibus adhuc aleretur, nulli non dedit amicum
304 Iodoco | faceres iniuriam.' ~Cum Alexander Pontifex ex uno Iubilaeo
305 Iodoco | imitarentur potius quam Iulios et Alexandros. Multaque alia tum declamavit
306 Hutteno| operae Morum effingere quam Alexandrum magnum aut Achillem, nec
307 Sixtino| locustarum, scrofarum, avium aliarumque id genus pestium, quae segetem
308 | alias
309 Francis| cervisiam et piscium reliquias, aliasque sordes non nominandas. Hinc
310 Iodoco | Immo quendam etiam thynnum alienarat: is erat aulicus ac prorsus
311 Iodoco | ingeniosos; nam argutari circa alienas sententias ac verba, nunc
312 Hutteno| impeditum explicuit, si alienatum redegit in gratiam. Nemo
313 Hutteno| familiaritate olim fuit alienior, quod illi semper peculiariter
314 Hutteno| ut est a veris literis alienissima, ita apud Britannos cum
315 Coleto | conscripsere; reliqua omnia paene alieno scripsi stomacho: quod laboris
316 | aliisque
317 Christ | rem meo consilio gestam; alioque sensissem et ipse illi non
318 Iodoco | non legit Scotum ac Thomam aliosque huius farinae, si quando
319 Servat | collocabis me apud monachas aliquas, ut serviam mulieribus,
320 | aliquos
321 | aliquotiens
322 Coleto | ut est vir omnium quos alit Britannia integerrimus optimusque.
323 | alium
324 | aliunde
325 Iodoco | quin illum audiret, etiam allatis codicibus: sive hoc laudis
326 Iodoco | Rex dimissurus Coletum allato poculo praebibit, et complexus
327 Manut | illis et immortalem gloriam allaturis aliquando, verum aliis interim
328 Hutteno| plures sui similes in suam allegat familiam, et ceteris principibus
329 Montio1| non sint. At hic me nihil allevare, immo re vinci artem nostram,
330 Sixtino| te foribus cum rhomphaea alligavit, cui muneri nos canes nuper
331 Sixtino| culmis adeo proceris ut alnum nostratem aequarent; eis
332 Hutteno| puellae tres, Margareta, Aloysia, Cecilia, puer unus Ioannes.
333 Iodoco | alteri depinxeram, et uterque alterius videndi desiderio flagrabat,
334 Rhenan | rursum vociferantibus mittit alteros, pollicitus ubi redierint
335 Rhenan | tectam, flante vento ~quantus altis montibus~Frangit trementes
336 Montio3| Cum tot regnis ac regibus altissima pax est atque, ut augurari
337 Piscat | iudicio quid acutius, quid altius, quid emunctius? Thomae
338 August | hortari me ne Romam ingeniorum altricem relinquerem. Invitat ad
339 Wimphe | Sapidus, tuus in literis alumnus, qui te moribus quoque mire
340 Brixio | nihil suspicans insidiarum; amabam enim hominem familiariter.
341 Piscat | humanum, tam benignum, tam amabilem non sequar? Sequar, ita
342 Hutteno| foret forma quantumlibet amabili. Vix ullus maritus a sua
343 Montio2| potest suavius, mellitius, amabilius; cum his duobus amicis ego
344 Manut | sed favorabilis quoque et amanda; propterea quod (ut audio)
345 Wimphe | gnarus, denique iuvenis ad me amandum natus: ad haec Bruno Amorbachius
346 Servat | abhorrerem et libertatis amans essem; corpore, quod etiamsi
347 Reuchl | diligenter respondit; nec minus amanter quam diligenter adiecit
348 Reuchl | multo nostri quam reliqueram amantiores. Archiepiscopus cum semper
349 Servat | ad me suapte manu literas amantissimas, nunc quoque saepe sic de
350 Reuchl | Archiepiscopus cum semper amaret unice, nunc tantum adiunxit
351 Reuchl | me studio ut ante parum amasse videri possit. Omnia sua
352 Hutteno| nec mordacitatem unquam amavit. Adolescens comoediolas
353 Rhenan | sceleratus iste faber, ut illi ambae aures ferro candenti inurerentur.
354 Batto | anteacta suspicionem, quod cum Ambianis de mercede convenisset,
355 Batto | Pridie Calendas Februarias Ambianos pervenimus, bone deus, quam
356 Iodoco | etiamsi ille tale nihil ambiebat. ~Iamdudum rogabis, scio,
357 Coleto | promerentem neque tamen ambientem. ~Dici non queat, optime
358 Iodoco | gradum nec assecutus erat nec ambierat: tamen nullus erat illic
359 Hutteno| Nullus unquam vehementius ambiit in aulam admitti quam hic
360 Servat | acciperet, cum ipse nihil tale ambirem; praecipue vero Cardinalis
361 Iodoco | gereret morem quam quod ambiret. ~Ab his sacris laboribus,
362 Servat | Cantabrigia, quarum utraque ambit habere me; nam Cantabrigiae
363 Iodoco | perinde multum tribuebat, quod ambitio profitendi et quaestus omnia
364 Iodoco | vincerent. Etenim qui odio, qui ambitione mali pugnarent cum malis
365 Hutteno| multum habeat strepitus atque ambitionis, multum fuci, multum luxus,
366 Reuchl | essent amore mutuo. Nunc ambo summam apud suos obtinent
367 Iodoco | lapsu fuisset prosecutus. Ambrosii pleraque tenebat memoriter.
368 Iodoco | Dionysio, Origine, Cypriano, Ambrosio, Hieronymo. Neque tamen
369 Iodoco | Ceterum, ubi contigisset Ambrosium, Cyprianum, Hieronymum degustare,
370 Rhenan | torquebat renes. Tolerabilius ambulabam pedibus, sed metuebam sudorem,
371 Brixio | Andreas et ego diutius ambulavimus in horto qui aedes dirimit,
372 Hutteno| ingenio respondet, gratam et amicam festivitatem semper prae
373 Brixio | fabulam. At interim parum amice factum est ab Ammonio, qui
374 Coleto | Ioanni Coleto S.P.D.~Si vel amicitia nostra, doctissime Colete,
375 Hutteno| Si quis absolutum verae amicitiae requirat exemplar, a nemine
376 Coleto | persuaserim quam oblivionem amiculi. Sed ut de silentio nec
377 Hutteno| negotiorum moles et veterum amiculorum meminit et ad literas adamatas
378 Iodoco | dissentiebat, de quibus inter amiculos solebat aliquando conferre;
379 Brixio | dissertis redii ad id quod Ammnonius non responderat liquido. '
380 Brixio | parum amice factum est ab Ammonio, qui non ignorabat linguae
381 Piscat | aeque placuisse. Coelum tum amoenissimum tum saluberrimum hic offendi;
382 Nicolao| Calendas Octobris, evocatus amoenitate coeli, secesseram in hortum,
383 Coleto | epistola: verum sic loquacem amor, non vitium, facit. Vale,
384 Wimphe | amandum natus: ad haec Bruno Amorbachius singulari doctrina, trilinguis
385 Iodoco | meliorem et ad pietatis amorem animatiorem. ~Nihil erat
386 Hutteno| quae longe flagrantiores amores excitat inter mortales quam
387 Coleto | cuiusdam singularis admiratio amorque pietatis, me tibi spes fortasse
388 Montio1| Battus quoque meus, omnium et amorum et odiorum meorum socius,
389 Batto | pulvinum locaverat, longe amotum in extremum usque cubiculi
390 Reuchl | ceu sui monumentum posses amplecti, id fore gratissimum. Respondit
391 Servat | doctus et probus, me sic amplectitur ut, si pater esset aut frater,
392 Montio1| liberalitate memorem? Scio rhetorum amplificationes suspectas haberi solere,
393 Reuchl | tractabitur humanissime et ad amplissimam fortunam provehetur; nec
394 Piscat | amet, vel ad inferos usque. Amplissime tu quidem mihi eum praedicaras
395 Sixtino| provenire laetissimas spicis amplissimis, granis praegrandibus, culmis
396 Hutteno| drachmas, totidem reus, nec amplius quicquam fas est exigere.
397 Nicolao| sed tanta aequalitate ut amussi geometrica factum videri
398 Nicolao| sonant nostra tympana, nunc anapaestis, nunc pyrrhichiis perstrepentia.
399 Iodoco | metum prae se ferebat talis anathematis, quod ob Christum praedicatum
400 Christ | excusare casus humanos et ancipitem bellorum exitum, tractare
401 Iodoco | esse satisfactum. ~Ex rure Andrelaco. Id. Iun. Anno M.D.XXI. ~ ~
402 Andrel | Erasmus Fausto Andrelino Poetae Laureato~Nos in Anglia
403 Rhenan | sacris illic praefectus, vir angelicae puritatis, iudicii sobrii
404 Iodoco | imitationem suos vocat Christus, angelis eos solitus comparare. ~
405 Sixtino| munere magnopere places? Ex angelo carnificem te fecit, ut
406 Sixtino| dolum addidit industriae. Angelum illum paradisi custodem
407 Sixtino| in morem defringerentur. Angelus ille custos mutatus atque,
408 Batto | Cretensem Cretizavimus. ~~~~~~Anglica fata Parisios usque nos
409 Reuchl | quo me sua sponte Regi Anglorum commendavit haudquaquam
410 Batto | Interea solitudinem nactus Anglum rogo quid tandem ipsi videretur.
411 Rhenan | periodus. Ibi cum praeter anguillam nihil esset piscium, --
412 Iodoco | Tota schola nullos habet angulos aut secessus, adeo ut nec
413 Batto | extremum usque cubiculi angulum repperit. Nam duobus nobis
414 Iodoco | quantum passa est epistolaris angustia. Tuum erit ex utroque decerpere
415 Coleto | sacra studia vehementer anhelantem, quoad potes, adiuves, atque
416 Christ | sub cenae tempus accurrit anhelus hospes; is erat Caroli regis
417 Lectori| incorruptius? Nunc felix illa anima, sicut Ecclesiae praeclarum
418 Hutteno| domesticaque consuetudine vel animadvertere licuit vel meminisse. Quod
419 Iodoco | haec dicerem necne; cum animadverteret me ex animo loqui, tanquam
420 Batto | aliis causabantur materiam. Animadverti tandem et lancibus subesse
421 Batto | ilico inconstantiam quandam animadverto, in iuvene stuporem qui
422 Iodoco | referat in canonem. ~~~~~~Felices animae, quibus ego multum debeo,
423 Hutteno| non alat, et si quod aliud animal vulgo rarum, veluti simia,
424 Hutteno| ingenia et affectus diversorum animantium. Proinde nullum fere genus
425 Iodoco | potius quam qui plurimas animas asserunt Christo. Cum autem
426 Iodoco | meliorem et ad pietatis amorem animatiorem. ~Nihil erat in quo sentire
427 Rhenan | labore et incommoditate animique robore depuli: quando saepenumero
428 Coleto | Batti mei et affectibus Annae Principis Verianae. A Panegyrico
429 Montio1| secundissima. Vivi pervenimus ad Annam Principem Verianam. Quid
430 Brixio | autem praescriberem trium annorum, quo liceret commode de
431 Wimphe | una cum nostris in illud annotamentis. Tum epistolae divi Hieronymi
432 Rhenan | surgo post noctis medium, annotaturus quaedam Comiti; cumque iam
433 Servat | Testamentum, et supra mille loca annotavi non sine fructu theologorum.
434 Servat | quondam meus discipulus, dat annue mihi pensionem centum coronatorum.
435 Brixio | Angliae reges componeret; annuebat. 'Summus' inquam 'Pontifex
436 Iodoco | auctorum lectione velut ansis omnibus absolvitur: dictitans
437 Hutteno| quo in argumento me voluit antagonistam habere; quo certius periculum
438 Batto | latrocinium saperet. Augebant anteacta suspicionem, quod cum Ambianis
439 Andrel | quas tu tuis camenis facile anteponas. Est praeterea mos nunquam
440 Iodoco | Barnabae aut Timotheo fuerit antepositurus. ~Habes vere gemmeum Vitrarium
441 Iodoco | solitus est numerare; sed mors antevertit. Nam cum ante paucos annos
442 Batto | ac postridie id dispendii anticipata luce sarcire. Non repugnabam
443 Servat | nunc in Syria, nunc in Antiochia, nunc alibi atque alibi;
444 Piscat | sed reconditae, exactae, antiquae, Latinae Graecaeque, ut
445 Nicolao| repertas diis attribuit antiquitas, veluti medicinam Apollini,
446 Servat | illustravi. Ex Graecorum et antiquorum codicum collatione castigavi
447 Iodoco | temporis diversarer apud Antonium a Bergis abbatem Bertinicum,
448 Iodoco | insidias interceptus in antrum aliquod coniiceretur. Quid
449 Reuchl | doctissime Reuchline. Quicquid Antuuerpiam miseris ad Petrum Aegidium,
450 Montio2| exspectabimus. ~Pecunias meas anulo tuo diligenter obsignatas
451 Reuchl | pecunia, verum si mitteret anulum aut vestem aut aliud eiusmodi
452 Iodoco | quoque serviebat caritati: anxias ac subinde repetitas confessiones
453 Hutteno| nemine exigit, ita aliis non anxie praestat nec in congressibus
454 Batto | negabat. Iubeo fores igitur aperiat ac nos aliquo eiciat. Ne
455 Batto | rixa. Poscebam mihi fores aperiret, me ipsum mutandi auri causa
456 Francis| confectis, ut totae possent aperiri, totae claudi, et sic claudi
457 Nicolao| antiquitas, veluti medicinam Apollini, agricolationem Cereri,
458 Iodoco | singularis, qui si Paulo apostolo collega contigisset, nihil
459 Iodoco | quodammodo sordescerent apostolorum scripta. Omnia fere Christi
460 August | vestibulo ulla hominis musca apparebat. Erat tum tempus pomeridianum.
461 Montio1| incolumes, tametsi invitis (ut apparet) et superis et inferis.
462 Hutteno| in arboribus semper fuit appetentior; esum ovorum in deliciis
463 Hutteno| philosophiae studium sese applicuit, adeo non opitulante patre
464 Rhenan | Postridie accerso chirurgum. Apponit malagmata. Iam novum ulcus
465 Batto | Datur ex more cubiculum. Apponitur vinum, sed male respondens
466 Hutteno| atque ut ingenue dicam, appositior ad iucunditatem quam ad
467 Hutteno| reperit, et ad ingenium suum appositos, horum consuetudine fabulisque
468 Brixio | foederis legibus dispicere.' Approbavit Andreas et 'Hoc,' inquit, '
469 Hutteno| pietatis studium totum animum appulit, vigiliis, ieiuniis, precationibus
470 Servat | vitae genus haudquaquam aptum esse; nam non omnibus congruunt
471 Hutteno| aquae proximam, frequenter aquam meram. Vinum, quoniam illic
472 Rhenan | meo equo ad Comitem Novae aquilae percurro: est autem iter
473 Sixtino| scaturientes; flumina limpidissimis aquis ripas herbidas lambentia,
474 Rhenan | suo pestilentior. Venio Aquisgranum lassulus ob quassationem
475 Sixtino| tellurem quam tum vexabat aratro, vix malignam minutamque
476 Nicolao| generis, ut nec tibi gratum arbitrer futurum legere nec mihi
477 Hutteno| etiam pertrahit. Hos habet arbitros ac testes perpetuos vitae
478 Montio1| quae simul atque terram arboremve contigit, protinus in glaciem
479 Montio1| passim exstantibus. Vidisses arbores glacie vestitas adeoque
480 Hutteno| foetuum qui nascuntur in arboribus semper fuit appetentior;
481 Sixtino| comis virentibus, mille arborum genera et quibus vixdum
482 Servat | Quare ne quid scripseris arcani, ni certo cognoveris ubi
483 Sixtino| gustavimus. Tu ut inde nos arceas, pariter et coelo cares
484 Servat | ut nisi ipse casu me in arcem hanc contulissem, nunquam
485 Nicolao| horis vel somnum obrepentem arcere vel assiduitatis taedium
486 Sixtino| nos et perditos crudelis arceres a patria; te foribus cum
487 Servat | ut ne dicam de episcopis, archidiaconis et viris eruditis. Atque
488 Servat | serviam mulieribus, qui nec archiepiscopis nec regibus unquam servire
489 Wimphe | mihi cum eo familiaritatem arctissimam: ab eodem de edendis illius
490 Iodoco | promebat verba, ut sentires ex ardenti ac simplici sed sobrio pectore
491 Hutteno| per hos fit aliquoties ut ardentissima caritate conglutinentur,
492 Iodoco | libri tam eruditi tanto ardore scripti prodierunt'. ~Quanquam
493 Iodoco | ostendit quam res esset ardua Christianam obire mortem,
494 Hutteno| comes festivior. Saepe res arduae iudicem gravem et cordatum
495 Hutteno| isti, qui temere ad tam arduam professionem ingerunt sese,
496 August | magis quam ex animo. Nec in area nec in vestibulo ulla hominis
497 Iodoco | saxeas, aereas, aureas, argenteas: item iis qui dubitarent
498 Rhenan | insomnis navim ingredior. Argentinam appulimus ante prandium
499 Francis| Tum sola fere strata sunt argilla, tum scirpis palustribus,
500 Iodoco | Christianorum vulgo, mors arguebat. Vidisses enim huius discipulos
501 Hutteno| interspersi; quae species ingenium arguere solet felicissimum, apud