Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Desiderius Erasmus Roterodamus
Epistolae selectae

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)
1499-argue | argui-comme | commi-depor | depos-exile | exili-haren | hasti-iudic | iugi-munus | muriu-perpe | perpl-raris | rariu-sitit | situm-ungue | ungul-xxxii

                                                        bold = Main text
     Epistola                                           grey = Comment text
1 Piscat | tumultuarie. Nonis Decembr. <1499> ~ ~ 2 Servat | postridie Nonas Iulias Anno 1514. ~ ~ 3 Iodoco | Theologiae vel Iuris, nullus abbas aut alioqui dignitate praeditus, 4 Iodoco | diversarer apud Antonium a Bergis abbatem Bertinicum, nec nisi post 5 Wimphe | suscipiet hic chalcographus, abdemus nos testudinum ritu, non 6 Hutteno| destitueret, ac paene pro abdicato haberet, quod a patriis 7 Rhenan | Testamenti partem mecum abduxeram. Utinam hominem nosses, 8 Piscat | accinctum in Angliam suam abduxisset. Quo enim ego iuvenem tam 9 August | moxque egressus iubet ne quo abeam, ac protinus accersor. Venientem 10 Sixtino| primus proscidisset, cum Abel sponte nascentibus contentus 11 Rhenan | ego petita venia cubitum abeo, quod proxima nocte minimum 12 Batto | oblitum. Non ita procul aberamus ab urbe, rogat iuvenis sibi 13 Servat | certissimos missae sic tamen aberrarant, ut nisi ipse casu me in 14 Iodoco | obtruserunt qui cupiebat abesse, sive is visus est ad rem 15 Hutteno| videre contigit qui longius abesset ab hoc vitio. ~Sed ad studiorum 16 Rhenan | canonici cuiusdam pertraxit: abeuntem ad navem deduxit. Navigatio 17 Reuchl | detulit; recusavi pecuniam. Abeunti donavit equum et calicem 18 Sixtino| Accipe, quo magis te doleas abfuisse. Primum Richardus prior, 19 Iodoco | autem ab omnibus vitiis abhorrebat animus ille purissimus ac 20 Hutteno| deliciis; alioqui neutiquam abhorrens ab omnibus quae voluptatem 21 Hutteno| nonnunquam libabat, ne prorsus abhorrere videretur, simul ut ipse 22 Servat | animo, quod a caerimoniis abhorrerem et libertatis amans essem; 23 Hutteno| hoc igitur cum non iniuria abhorreret adolescentis ingenium melioribus 24 Hutteno| taedium solet fallere, prorsus abhorret. Porro ut propriarum rerum 25 Servat | eum qui religionis habitum abiecerit, quo liberius inter seculares 26 Rhenan | Id post exulceratum est. Abiens chirurgus clam dicit Theodorico 27 Coleto | absolvere, certe quocunque modo abiiciam. Deinde liber ac toto pectore 28 Iodoco | afflatu sacro percitus, 'Abite' inquit, 'hinc, Simoniaci, 29 Rhenan | valedicere, praedicavit se ante abitum mane visurum me. Ea nocte 30 Nicolao| rupto coelo mundum in chaos abiturum. Nec ridiculum putabatur 31 August | vacat, alias revisam.' Dum abiturus paulisper per fenestram 32 Batto | ostendit domum destinatam. Non abnuo, memor quod illic olim sat 33 Sixtino| titulum et auctorem aetas aboleverat tineaeque bonis literis 34 Batto | lucelli aliquid per calumniam abraderent. Tum latro ille spe propemodum 35 Hutteno| dissuens amicitiam, non abrumpens. Quos sinceros reperit, 36 Reuchl | praesertim initio; sed hi in absentem tantum et ferme tales ut 37 Coleto | desierim esse in animo quod absim ab oculis. Quod autem compluribus 38 Hutteno| multum luxus, quaeque prorsus absit ab omni specie tyrannidis. 39 Iodoco | ne quid defuisse putetur absolutae Coleti pietati, tempestates 40 Hutteno| tabula depingam, utinam tam absolute praestare queam quam tu 41 Servat | Epistolas Pauli incepi, quos absolvam, ubi haec edidero. Nam mihi 42 Coleto | recepi, ut eas si nequeam absolvere, certe quocunque modo abiiciam. 43 Batto | putabam, nisi ut ab homine absolverer, quippe qui nihil usquam 44 Coleto | epistolam Pauli ad Romanos, absolvique uno quasi impetu quatuor 45 Hutteno| habetur. Nemo plures causas absolvit, nemo se gessit integrius; 46 Iodoco | lectione velut ansis omnibus absolvitur: dictitans ita deteri nativam 47 Rhenan | quoque laborem reversus, absolvo quod deerat in Novo Testamento. ~ 48 Iodoco | gratia a libris scribendis abstinebat, atque utinam non abstinuisset: 49 Iodoco | pateretur. Somnum ac luxum abstinentia cenae perpetua, iugi sobrietate, 50 Iodoco | a laicorum consuetudine abstinuit, sed praecipue a conviviis: 51 Hutteno| ineptiis bonam temporis partem absumere. ~Ab aula principumque familiaritate 52 Coleto | tamen neque ab re neque absurde facturus videatur, si sua 53 Montio3| condecorabitur. Nam Cantabrigiensis academia iampridem omnibus floret 54 Sixtino| bellissimi, et eiusmodi qui Academiam possent facere, non modo 55 Batto | bellissimum sibi retinuit. ~Accedebant ad maleficii coniecturam 56 Iodoco | ut lucrum non poenitendum accederet. Hic in primis ad fabulae 57 Batto | graviter e stomacho laborabam. Accedit mulier, nobis ut putabat 58 Nicolao| alio sparsit. Ipse pulvis accensus in altum se recepit, qui 59 Christ | Duplicem mecum contentionem acceperas, scribendi et munera mittendi. 60 Sixtino| hortulo mundum latissimum accepimus, tu utrinque exclusus nec 61 Sixtino| qui tuas literas posterior accepissem, deinde ne tu eius convivii 62 Iodoco | cum ingentem pecuniae vim accepisset ex hereditate, ne servata 63 Rhenan | suaviter et comiter nos biduum accepit. Hic forte fortuna Hermanum 64 Sixtino| optimus. Paucula grana furtim accepta diligenter obruit, enata 65 Rhenan | ferme nonam; illic commodius accepti sumus, praesertim Schurerio 66 Lectori| quam datum: nisi quod in acceptis numero quicquid ille obtulit; 67 Batto | rogavit quasnam esset pecunias accepturus. Subito aderant, nec scio 68 Batto | quod illic olim sat commode acceptus fuissem, sed ignarus hospitem 69 August | ultro citroque habitos, accersit nepotem suum iam tum archiepiscopum, 70 Servat | solito uti ornatu, et domum accersito amico quodam primae laudis 71 Iodoco | illum posset exacerbari. Accersitus est Coletus iussu Regis. 72 Iodoco | suspiceris, Decane. Non huc accersivi te, quo turbem tuos sanctissimos 73 August | ne quo abeam, ac protinus accersor. Venientem excipit non ut 74 Rhenan | inhorrescere. Hoc certe profeci accessione aetatis, mortem leviter 75 Hutteno| Ingens lucrum sibi putat accessisse, si quem oppressum sublevavit, 76 Servat | natura quin si commodus accessisset gubernator et vere Christianus, 77 Iodoco | erat obnoxius. Quicquid acciderat, agebat gratias Deo: nec 78 Coleto | esse, quod vulgo videmus accidere, ne ideo desierim esse in 79 Coleto | Colete. Sixtino nostro quid acciderit cupio cognoscere; tum quid 80 Piscat | Comes Montioius iam ad iter accinctum in Angliam suam abduxisset. 81 Wimphe | officiis oneraturi, ni iam accinctus ad laborem institutum rogassem 82 Christ | institore. Tu si quid audes, accingere; ac bene vale. ~Parisiis. 83 Servat | contubernium, hac die ad iter accingerer. Bene vale, quondam sodalis 84 Rhenan | quod rex iam toties offert, accipere. Sed o fallaces mortalium 85 Christ | ioco dicebantur, itidem accipi putabam. Atqui sub cenae 86 Batto | ratione inita quod tuum erit accipies.' At ille 'Quid' inquit ' 87 August | nunc de bibliotheca factum accipio, incipit hortari me ne Romam 88 Rhenan | Tongris sex milibus passuum. Accipit conditionem. Hic hospes 89 Batto | hunc expiscaretur. Hic ego accito adolescente 'Heus,' inquam ' 90 August | manere. Cum dixissem me accitum ab Angliae rege, desiit 91 Rhenan | me adiret, nisi nominatim accitus, ne vel ego cuiquam essem 92 Hutteno| permultos, tum Morum in primis accivit; quem sic in intimis habet, 93 Hutteno| ad omnium affectus sese accommodans. Cum mulieribus fere atque 94 Nicolao| nos decrescit humanitas, accrescit immanitas. ~Olim Corybantes 95 Brixio | negotiatorem plane neglexi hominem. Accubitum est. Canossa praesedit, 96 Iodoco | tametsi nitidus, et brevis accubitus, denique sermones qui non 97 Rhenan | multam noctem (nam serius accubuerant) cena proferretur fabulis, 98 Christ | crudelis fuerat laniena. Ubi accubuimus in cena, narrat nobis magno 99 Iodoco | colloquendi cum feminis vel accumbendi in opiparis conviviis, vidisses 100 Batto | iuvenem illum una nobiscum accumbentem a convivio sevocat, alteri 101 Sixtino| non adesset iurisperitus. Accumbit deinceps mixtum et sine 102 Servat | libeat sacerdotiorum mihi accumulaturum; sed ego huic otio meo et 103 Andrel | ne tu alatis pedibus huc accurreres; et si podagra tua non sineret, 104 Christ | videbitis cruentum spectaculum.' Accurrimus, offendimus matremfamilias 105 Batto | tumultuario itinere sese accurrisse, ut eum domum revocaret. 106 Iodoco | ut suo quoque periculo accusarent: se iam bis venisse honoris 107 Iodoco | rogabat cur non adessent accusatores, ut suo quoque periculo 108 Batto | consilium. Quando casus tam acerbus vobis accidit, ut tu filiam, 109 Sixtino| conveniebat, tum de hac pugna erat acerrima. Dicebat Coletus Caym ea 110 Hutteno| quam Alexandrum magnum aut Achillem, nec illi quam hic noster 111 Christ | quidem, nisi ut Patroclus Achillis armis. Muneribus nolo tecum 112 Montio1| diutinam pluviam subitum atque acre obortum gelu viam asperrimam 113 Hutteno| ut ipse iocari solet, sed acrem ac vigilantem matremfamilias; 114 Hutteno| materiis paradoxis, quod in his acrior sit ingeniorum exercitatio. 115 Hutteno| versans. Ioannes Coletus, vir acris exactique iudicii, in familiaribus 116 Rhenan | committerem. Atque utinam aut ille acrius amicum commonuisset, aut 117 Christ | palliata, sed planipedia, humi acta, sine saltatu, e cenaculo 118 Iodoco | sobrie et cum gratiarum actione. Vestitus erat nihil ab 119 Hutteno| ante litis contestationem actor deponit tres drachmas, totidem 120 Servat | et pietatem collocamus. Actum putamus de illo qui vestem 121 Batto | paro ingredi, non illic acturus noctem sed aurum commutaturus, 122 Christ | agebat, unicus duntaxat actus, chorus sine tibiis, fabula 123 Iodoco | vulgus ceu peculiare tribuit acumen, aiebat sibi videri stupidos 124 Montio1| superficie, sed colliculis acutissimis passim exstantibus. Vidisses 125 Servat | aliorum improbis hortatibus adactum esse magis quam inductum; 126 Manut | vereor ne iuxta Sophocleum adagium malum malo sarciat. Existimarim 127 Iodoco | collegio cuius literas sic adamabat. Est autem dignitas eius 128 Iodoco | nosse coeperam; ac statim adamare me coepit, hominem sui multum 129 Montio1| patriam concessurus; deinde adamatam Lutetiam repetam et has 130 Hutteno| amiculorum meminit et ad literas adamatas subinde redit. Quicquid 131 Hutteno| induxit; utramque non minus adamavit ac matrem. Porro erga parentes 132 Batto | homo effigie et habitu ita adamussim Mercurium referens ut mihi 133 Francis| salubris humano corpori. ~Adde quod Anglia non solum undique 134 Iodoco | vita sacraque doctrina. Addebat sese sic cohibiturum illorum 135 August | generosis confabulari. Cum nihil adderem, rogat quid vellem. 'Salutare,' 136 Sixtino| nos canes nuper coepimus addicere. Nos quidem sumus miserrimi, 137 Iodoco | habebat optimum quemque addictissimum: etiamsi ille tale nihil 138 Iodoco | delegerat, inscriptione addita 'IOAN. COL.' ~Finem faciam, 139 Rhenan | inediam ac laborem inediae additum omnes corporis nervi defecerint; 140 Iodoco | collega contigisset, nihil addubito quin illum suo Barnabae 141 Wimphe | fuisse. Proinde facile possum adduci ut hic hiemem usque ad Idus 142 Iodoco | dirimit velum quoddam quod adducitur ac diducitur cum libet. 143 Batto | descenderat Anglus. Iuvenis adduxerat equum ad fores, ubi nunquam 144 Iodoco | tum me deus nescio quis adegerat; natus tum erat annos ferme 145 Rhenan | ademit; nam dimidium mentis ademerat, cum Coloniae me committerem. 146 Rhenan | mihi bonam morbi partem ademerunt mellitissima consuetudine 147 Rhenan | Hesiodus, sed totam mentem ademit; nam dimidium mentis ademerat, 148 Christ | pugnis contundebat. 'Usque adeone' inquam 'nullos habes ungues, 149 Montio1| arbores glacie vestitas adeoque pressas, ut aliae summo 150 Iodoco | responderat, rogabat cur non adessent accusatores, ut suo quoque 151 Christ | cognomine dictus Gentil Gerson. Adeste,' inquit 'domini mei, videbitis 152 Iodoco | debacchabatur, neque quicquam adferebat e secretis confessionibus: 153 Batto | emicaturum. Quid multis? Adfertur lucerna. Interea ut observarem 154 Hutteno| quae voluptatem innoxiam adferunt etiam corpori. Lactariorum 155 Brixio | tunc genium aliquem bonum adfuisse; alioqui in summum discrimen 156 Hutteno| qualia permulta nobis solent adhaerere. In reliquo corpore nihil 157 Iodoco | monasterio Franciscanorum quod adhaeret regiae Grienwikensi. Rex 158 Iodoco | cogebatur, me aut mei similem adhibebat, quo Latinis fabulis declinaret 159 Iodoco | peractis caerimoniis et adhibitis sollemnibus illis protestationibus 160 Iodoco | fuisset delectatus, sed adhibitum alterum quendam eiusdem 161 Brixio | consiliis; si tamen hic me adhibuisset, aliud suasissem.' 'Quid?' 162 Iodoco | colloquia, si quis illum adibat; aut si quem ille visebat, 163 Wimphe | Fortassis et scholiorum nonnihil adiciemus, si dabitur otium. Sunt 164 Iodoco | docentis gestu, quem totus grex adiens scholam ac relinquens hymno 165 Iodoco | metueret ne haec contio adimeret animos militibus quos educebat. 166 Rhenan | protinus edixeram ne quis me adiret, nisi nominatim accitus, 167 Iodoco | negotii mihi delegarat Italiam adituro, narrans sese apud Italos 168 Batto | Priorem, quod e regione est, aditurum; illa negabat. ~Rixatum 169 Servat | alicui episcopo me potius adiungerem, addens se nosse et animum 170 Reuchl | amaret unice, nunc tantum adiunxit veteri in me studio ut ante 171 Batto | cogeremur. Ego cum sancte adiurassem mihi praeter eos nullos 172 Batto | emersissent, qui sermonibus adiuvabant fabulam. Mihi laudabant 173 Wimphe | solum illustrant sed etiam adiuvant. ~ ~ 174 Iodoco | debeo, vestris precibus adiuvate luctantem adhuc in huius 175 Coleto | sua benignitate nonnihil adiuverit me, vel quod sic semper 176 Coleto | anhelantem, quoad potes, adiuves, atque ab iis literis, quae 177 Wimphe | magis ac magis arridet et adlubescit mihi mea Germania; quam 178 Batto | Aperio fores, blandior et adludo puellae, quo metum dissimulem. 179 Brixio | omnino suspicans de Canossa. Admirabar tamen hominis militarem 180 Iodoco | apostolicis, sed ita suspiciebat admirabilem illam Christi maiestatem, 181 Hutteno| mortales quam ullae quamlibet admirabiles corporum formae. Non cernitur 182 Servat | qui summam doctrinam cum admirabili pietate copulavit, magnae 183 Coleto | doctrinae cuiusdam singularis admiratio amorque pietatis, me tibi 184 Reuchl | plurimi fecerit Erasmum, nunc admiratione Reuchlini paene contemnat: 185 Iodoco | philosophia contaminasset.' Admiratus sum hominis impetum, coepique 186 Brixio | nescio quid Italice. Mox admiscuit voces Latinas, sed sic ut 187 Iodoco | nullum in huius consortium admisit. Quidam legerat in eam structuram 188 Iodoco | alacer negavit quicquam esse admissum, immo Deo nonnihil fore 189 Francis| aliquando salutiferum est admittere coelum, ita nonnunquam salutiferum 190 Hutteno| vehementius ambiit in aulam admitti quam hic studuit effugere. 191 Hutteno| adeo in cubiculum non solum admittit verum etiam invitat; nec 192 Coleto | operam tuam mihi commodare, admonendo atque exstimulando eos per 193 Francis| rectius noris; libuit tamen admonere, ut si meum iudicium cum 194 Iodoco | igneas ad Deum preces, donec admoneretur esse tempus incipiendi. 195 Francis| perflabilia, quod inprimis admonet Galenus. Tum magnam parietis 196 Servat | fecissent, ni matrona quaedam admonuisset ecclesiasticum me esse. 197 Montio3| Homerica, iam capulo manum admoventem capillos vellicans revocaret. 198 August | nec interim licuit manum admovere pileo. Prodigiosam in tanto 199 Iodoco | redimisset, summo studio adnitebantur commissarii, ne sortem perderet 200 Batto | expiscaretur. Hic ego accito adolescente 'Heus,' inquam 'quaeso, 201 August | iam tum archiepiscopum, adolescentem divina quadam indole praeditum. 202 Iodoco | ad illectandos dotatos adolescentes segnior erat quam illi vellent: 203 Hutteno| Formae venustas quae fuerit adolescenti nunc etiam licet e culmo 204 Hutteno| cum non iniuria abhorreret adolescentis ingenium melioribus rebus 205 Iodoco | erat quod docuisset non adorandas imagines: alter quod sustulisset 206 Servat | nostrates rident, Itali adorant. In Anglia nullus est episcopus 207 Iodoco | probarent sic passim in templis adorari imagines pictas, ligneas, 208 Christ | consilii, 'Ubi te rursus adorietur,' inquam 'protinus caliendrum 209 Iodoco | aequissimo. Id enim temporis adornabantur bellum in Gallos, et huius 210 Rhenan | ad mensam otiosi, donec adornarent scilicet illi suas epulas. 211 Lectori| Pio Lectori S.D.~Cum haec adornaretur editio, incomparabilis heros 212 Rhenan | Ego protinus iubeo meos adornari equos, imponi alteram manticam, 213 Servat | et pessimis clamoribus adorti sunt. Itaque a bonis viris 214 Sixtino| eumque veteratoriis technis adortus magnis promissis corrupit, 215 Servat | est me sibi praeceptorem adsciscere. Nemo est qui nesciat me 216 Hutteno| Clericiatque aliorum his adsimilium? quorum quemcunque nominaveris, 217 Batto | vultu illo stupido. Ita adsimulabat sese, tanquam furtim mihi 218 Coleto | usus artificio, ut et in adulando sim liberrimus et in libertate 219 Coleto | liberrimus et in libertate adulantissimus. ~Si quid tuarum lucubrationum 220 Manut | sinceriores quam ut amico velint adulari, nisi si quid amore nostri 221 Coleto | Videbam enim genus hoc citra adulationem tractari non posse. Ego 222 Iodoco | definiunt, ut frequenter adulentur coryphaeis, nonnunquam et 223 IoanniR| qui nuntiavit affligi te adversa valetudine. Nihil indulges 224 Sixtino| poeta convivio deesset. Ex adverso Philippus, ne non adesset 225 Rhenan | remissurum, qui talem virum sibi advexerint. Hinc officii gratia comitatus 226 Hutteno| superest largiter effundit. Cum advocationibus adhuc aleretur, nulli non 227 Batto | locandis inscriptas. Ingredior, advocatur locator, homo effigie et 228 Andrel | Tu quoque, si sapis, huc advolabis. Quid ita te iuvat hominem 229 Nicolao| magistratus curarat exstruendas aediculas quasdam. Hae lateris unius 230 Iodoco | structuram templi (nam id tum aedificabantur in eius monasterio), ut 231 Francis| consilio philosophi mutatis aedificiis. Aut me fallit animus, aut 232 Nicolao| levissimus disiecit saxeum aedificium: etiam si turrim eam undique 233 Francis| publica cura demandaretur aedilibus, ut viae mundiores essent 234 Reuchl | Antuuerpiam miseris ad Petrum Aegidium, scribam publicum, id mihi 235 Manut | cognoscere. Atque utinam Paulum Aeginetam nobis dones. Demiror quid 236 August | aulicorum moribus aestimarem. Aegre me dimisit a colloquio, 237 Rhenan | satis esset commodum, nedum aegrotare: quo magis libebat effugere. 238 IoanniR| loco commorer tres horas, aegrotem. Magis conveniret cubiculum 239 Rhenan | ne biga vectus viderer aegrotus. Rursus coelo vespertino 240 Sixtino| tanta ut quernis roboribus aequales culmi illi stipulae aridae 241 Montio1| glacie incrustatam, neque id aequali superficie, sed colliculis 242 Hutteno| fuerit tyrannis, quemadmodum aequalitas gratissima. Vix autem reperies 243 Nicolao| crepitu dissecuit, sed tanta aequalitate ut amussi geometrica factum 244 Iodoco | quam inter tam inaequales aequalitatem, maxime quod illic saepenumero 245 Sixtino| proceris ut alnum nostratem aequarent; eis nec lolium nec spinam 246 Christ | simile? Verum heus tu, ad aequiorem concertationem provoco. 247 Iodoco | iniquam praeferendam bello aequissimo. Id enim temporis adornabantur 248 Manut | quidem gravabor, modo tu aequum praescribas pretium. Vale, 249 Iodoco | pictas, ligneas, saxeas, aereas, aureas, argenteas: item 250 Sixtino| herbidas lambentia, montes aerios, valles opacas, ditissima 251 August | vulgarium aulicorum moribus aestimarem. Aegre me dimisit a colloquio, 252 Iodoco | quae nullis gemmis poterant aestimari. Neminem ab se tristem dimittebat, 253 Hutteno| caerimoniarum, quibus hominum vulgus aestimat morum civilitatem. Has ut 254 Rhenan | quod circa meridiem solis aestus erat submolestus. Brisaci 255 Montio3| atque, ut augurari libet, aeterna. Pelluntur nocentes, vigent 256 Sixtino| desideremus, si liceat hic aeternum vivere. Infestamur morbis; 257 Francis| libens finiam quod superest aevi, si liceat. Non dubito quin 258 Andrel | occurritur alicubi, basiatur affatim; denique quocunque te moves, 259 Iodoco | aliquid haberet in scriptis affectuum, semel atque iterum dissimulavit 260 Christ | pyxidem, ne quid simile nobis afferret, quale ferunt Pandorae pyxidem 261 Iodoco | ageret, nec durus ille vel affinium respectu vel liberorum communium 262 Batto | pernoctantibus. Dissuadet iuvenis, affirmans sibi satis esse monetae 263 Rhenan | rursum alios consulo, idem affirmant. Accerso Hebraeum, is optabat 264 Iodoco | exspectationem summo diluculo affixa est excommunicatio; quae 265 Sixtino| neque terra, perpetuo his affixus foribus, rhomphaeam semper 266 Iodoco | officerent. Ibi vir velut afflatu sacro percitus, 'Abite' 267 Iodoco | ea promentes quae pectus afflatum sacro numine testarentur: 268 Nicolao| propemodum exstincta, tertia sic afflicta ut negaret esse spem vitae. ~ 269 Nicolao| membris vel truncati vel afflicti ut miserandum spectaculum 270 Sixtino| videris conditione non paulo afflictiore. Nos quidem paradiso caremus, 271 IoanniR| famulus dolorem, qui nuntiavit affligi te adversa valetudine. Nihil 272 Lectori| obviam, sive in tanta rerum affluentia spontaneam victus sobrietatem, 273 Nicolao| cotidie nobis gignit hic Africa nostra, Nicolae carissime; 274 August | aeque fuit laeva. Sed quid agas cum urgent fata? ~ ~ 275 Coleto | cognoscere; tum quid rerum agat dominus Prior Richardus 276 Sixtino| ut cum vento pugnes? Eia age, si sapis, tibi simul et 277 Batto | sic ageres. Iam mihi nihil agendum putabam, nisi ut ab homine 278 Lectori| Nemo vidit illum nihil agentem. Quis autem non facile condonasset 279 Piscat | Erasmus Roterodamus Piscatori Agenti in Italia Anglo S.D.~Subverebar 280 Batto | Nisi fingeres, non sic ageres. Iam mihi nihil agendum 281 Coleto | pectore divinas literas aggrediar, in his reliquam omnem aetatem 282 Rhenan | cantoris. Ibi ex more convivium agitabant aliquot canonici. Mihi prandium 283 Iodoco | pietati, tempestates quibus agitatus est accipe. Nunquam illi 284 Sixtino| dicto confertissimum undique agmen immittit in segetem, formicarum, 285 Rhenan | deambulabamus, nescio quis agnitum me telonae prodidit. Telones 286 Brixio | negotiatorem ingeniosum agnoscere. Cum nihil responderem, 287 Iodoco | imaginem, ut se quisque tacitus agnosceret. In consiliis dandis mira 288 Christ | caliendrum detraxit e capite.' Agnovi me non surdae cecinisse 289 Nicolao| veluti medicinam Apollini, agricolationem Cereri, vitis culturam Baccho, 290 Rhenan | Mane itaque ante sextam Agrippinam appulimus die Dominico, 291 Sixtino| iam ingentem spatiosumque agrorum tractum hac semente occupavit. 292 Rhenan | inviserem Leodiensem et alacrem me redderem amicis Brabanticis. 293 Batto | quid se adferre, sed voce alacri. Aperio fores, blandior 294 Iodoco | segnes precabamur; nunc alacribus animis illi dicemus hymnos 295 Hutteno| est avium quod domi non alat, et si quod aliud animal 296 Andrel | pernosses, Fauste, ne tu alatis pedibus huc accurreres; 297 Servat | putamus de illo qui vestem albam commutarit in nigram, aut 298 Hutteno| haudquaquam vulgaris fore ut Albertus, unicum his temporibus nostrae 299 Servat | peste laborantes linteum album ex humero pendens ex more 300 Manut | pretium. Vale, doctissime Alde, et Erasmum in eorum numero 301 Manut | omnem usque posteritatem Aldus Manutius volitaturus sit 302 Hutteno| deligendo, commodissimus in alendo, constantissimus in retinendo. 303 Hutteno| Cum advocationibus adhuc aleretur, nulli non dedit amicum 304 Iodoco | faceres iniuriam.' ~Cum Alexander Pontifex ex uno Iubilaeo 305 Iodoco | imitarentur potius quam Iulios et Alexandros. Multaque alia tum declamavit 306 Hutteno| operae Morum effingere quam Alexandrum magnum aut Achillem, nec 307 Sixtino| locustarum, scrofarum, avium aliarumque id genus pestium, quae segetem 308 | alias 309 Francis| cervisiam et piscium reliquias, aliasque sordes non nominandas. Hinc 310 Iodoco | Immo quendam etiam thynnum alienarat: is erat aulicus ac prorsus 311 Iodoco | ingeniosos; nam argutari circa alienas sententias ac verba, nunc 312 Hutteno| impeditum explicuit, si alienatum redegit in gratiam. Nemo 313 Hutteno| familiaritate olim fuit alienior, quod illi semper peculiariter 314 Hutteno| ut est a veris literis alienissima, ita apud Britannos cum 315 Coleto | conscripsere; reliqua omnia paene alieno scripsi stomacho: quod laboris 316 | aliisque 317 Christ | rem meo consilio gestam; alioque sensissem et ipse illi non 318 Iodoco | non legit Scotum ac Thomam aliosque huius farinae, si quando 319 Servat | collocabis me apud monachas aliquas, ut serviam mulieribus, 320 | aliquos 321 | aliquotiens 322 Coleto | ut est vir omnium quos alit Britannia integerrimus optimusque. 323 | alium 324 | aliunde 325 Iodoco | quin illum audiret, etiam allatis codicibus: sive hoc laudis 326 Iodoco | Rex dimissurus Coletum allato poculo praebibit, et complexus 327 Manut | illis et immortalem gloriam allaturis aliquando, verum aliis interim 328 Hutteno| plures sui similes in suam allegat familiam, et ceteris principibus 329 Montio1| non sint. At hic me nihil allevare, immo re vinci artem nostram, 330 Sixtino| te foribus cum rhomphaea alligavit, cui muneri nos canes nuper 331 Sixtino| culmis adeo proceris ut alnum nostratem aequarent; eis 332 Hutteno| puellae tres, Margareta, Aloysia, Cecilia, puer unus Ioannes. 333 Iodoco | alteri depinxeram, et uterque alterius videndi desiderio flagrabat, 334 Rhenan | rursum vociferantibus mittit alteros, pollicitus ubi redierint 335 Rhenan | tectam, flante vento ~quantus altis montibus~Frangit trementes 336 Montio3| Cum tot regnis ac regibus altissima pax est atque, ut augurari 337 Piscat | iudicio quid acutius, quid altius, quid emunctius? Thomae 338 August | hortari me ne Romam ingeniorum altricem relinquerem. Invitat ad 339 Wimphe | Sapidus, tuus in literis alumnus, qui te moribus quoque mire 340 Brixio | nihil suspicans insidiarum; amabam enim hominem familiariter. 341 Piscat | humanum, tam benignum, tam amabilem non sequar? Sequar, ita 342 Hutteno| foret forma quantumlibet amabili. Vix ullus maritus a sua 343 Montio2| potest suavius, mellitius, amabilius; cum his duobus amicis ego 344 Manut | sed favorabilis quoque et amanda; propterea quod (ut audio) 345 Wimphe | gnarus, denique iuvenis ad me amandum natus: ad haec Bruno Amorbachius 346 Servat | abhorrerem et libertatis amans essem; corpore, quod etiamsi 347 Reuchl | diligenter respondit; nec minus amanter quam diligenter adiecit 348 Reuchl | multo nostri quam reliqueram amantiores. Archiepiscopus cum semper 349 Servat | ad me suapte manu literas amantissimas, nunc quoque saepe sic de 350 Reuchl | Archiepiscopus cum semper amaret unice, nunc tantum adiunxit 351 Reuchl | me studio ut ante parum amasse videri possit. Omnia sua 352 Hutteno| nec mordacitatem unquam amavit. Adolescens comoediolas 353 Rhenan | sceleratus iste faber, ut illi ambae aures ferro candenti inurerentur. 354 Batto | anteacta suspicionem, quod cum Ambianis de mercede convenisset, 355 Batto | Pridie Calendas Februarias Ambianos pervenimus, bone deus, quam 356 Iodoco | etiamsi ille tale nihil ambiebat. ~Iamdudum rogabis, scio, 357 Coleto | promerentem neque tamen ambientem. ~Dici non queat, optime 358 Iodoco | gradum nec assecutus erat nec ambierat: tamen nullus erat illic 359 Hutteno| Nullus unquam vehementius ambiit in aulam admitti quam hic 360 Servat | acciperet, cum ipse nihil tale ambirem; praecipue vero Cardinalis 361 Iodoco | gereret morem quam quod ambiret. ~Ab his sacris laboribus, 362 Servat | Cantabrigia, quarum utraque ambit habere me; nam Cantabrigiae 363 Iodoco | perinde multum tribuebat, quod ambitio profitendi et quaestus omnia 364 Iodoco | vincerent. Etenim qui odio, qui ambitione mali pugnarent cum malis 365 Hutteno| multum habeat strepitus atque ambitionis, multum fuci, multum luxus, 366 Reuchl | essent amore mutuo. Nunc ambo summam apud suos obtinent 367 Iodoco | lapsu fuisset prosecutus. Ambrosii pleraque tenebat memoriter. 368 Iodoco | Dionysio, Origine, Cypriano, Ambrosio, Hieronymo. Neque tamen 369 Iodoco | Ceterum, ubi contigisset Ambrosium, Cyprianum, Hieronymum degustare, 370 Rhenan | torquebat renes. Tolerabilius ambulabam pedibus, sed metuebam sudorem, 371 Brixio | Andreas et ego diutius ambulavimus in horto qui aedes dirimit, 372 Hutteno| ingenio respondet, gratam et amicam festivitatem semper prae 373 Brixio | fabulam. At interim parum amice factum est ab Ammonio, qui 374 Coleto | Ioanni Coleto S.P.D.~Si vel amicitia nostra, doctissime Colete, 375 Hutteno| Si quis absolutum verae amicitiae requirat exemplar, a nemine 376 Coleto | persuaserim quam oblivionem amiculi. Sed ut de silentio nec 377 Hutteno| negotiorum moles et veterum amiculorum meminit et ad literas adamatas 378 Iodoco | dissentiebat, de quibus inter amiculos solebat aliquando conferre; 379 Brixio | dissertis redii ad id quod Ammnonius non responderat liquido. ' 380 Brixio | parum amice factum est ab Ammonio, qui non ignorabat linguae 381 Piscat | aeque placuisse. Coelum tum amoenissimum tum saluberrimum hic offendi; 382 Nicolao| Calendas Octobris, evocatus amoenitate coeli, secesseram in hortum, 383 Coleto | epistola: verum sic loquacem amor, non vitium, facit. Vale, 384 Wimphe | amandum natus: ad haec Bruno Amorbachius singulari doctrina, trilinguis 385 Iodoco | meliorem et ad pietatis amorem animatiorem. ~Nihil erat 386 Hutteno| quae longe flagrantiores amores excitat inter mortales quam 387 Coleto | cuiusdam singularis admiratio amorque pietatis, me tibi spes fortasse 388 Montio1| Battus quoque meus, omnium et amorum et odiorum meorum socius, 389 Batto | pulvinum locaverat, longe amotum in extremum usque cubiculi 390 Reuchl | ceu sui monumentum posses amplecti, id fore gratissimum. Respondit 391 Servat | doctus et probus, me sic amplectitur ut, si pater esset aut frater, 392 Montio1| liberalitate memorem? Scio rhetorum amplificationes suspectas haberi solere, 393 Reuchl | tractabitur humanissime et ad amplissimam fortunam provehetur; nec 394 Piscat | amet, vel ad inferos usque. Amplissime tu quidem mihi eum praedicaras 395 Sixtino| provenire laetissimas spicis amplissimis, granis praegrandibus, culmis 396 Hutteno| drachmas, totidem reus, nec amplius quicquam fas est exigere. 397 Nicolao| sed tanta aequalitate ut amussi geometrica factum videri 398 Nicolao| sonant nostra tympana, nunc anapaestis, nunc pyrrhichiis perstrepentia. 399 Iodoco | metum prae se ferebat talis anathematis, quod ob Christum praedicatum 400 Christ | excusare casus humanos et ancipitem bellorum exitum, tractare 401 Iodoco | esse satisfactum. ~Ex rure Andrelaco. Id. Iun. Anno M.D.XXI. ~ ~ 402 Andrel | Erasmus Fausto Andrelino Poetae Laureato~Nos in Anglia 403 Rhenan | sacris illic praefectus, vir angelicae puritatis, iudicii sobrii 404 Iodoco | imitationem suos vocat Christus, angelis eos solitus comparare. ~ 405 Sixtino| munere magnopere places? Ex angelo carnificem te fecit, ut 406 Sixtino| dolum addidit industriae. Angelum illum paradisi custodem 407 Sixtino| in morem defringerentur. Angelus ille custos mutatus atque, 408 Batto | Cretensem Cretizavimus. ~~~~~~Anglica fata Parisios usque nos 409 Reuchl | quo me sua sponte Regi Anglorum commendavit haudquaquam 410 Batto | Interea solitudinem nactus Anglum rogo quid tandem ipsi videretur. 411 Rhenan | periodus. Ibi cum praeter anguillam nihil esset piscium, -- 412 Iodoco | Tota schola nullos habet angulos aut secessus, adeo ut nec 413 Batto | extremum usque cubiculi angulum repperit. Nam duobus nobis 414 Iodoco | quantum passa est epistolaris angustia. Tuum erit ex utroque decerpere 415 Coleto | sacra studia vehementer anhelantem, quoad potes, adiuves, atque 416 Christ | sub cenae tempus accurrit anhelus hospes; is erat Caroli regis 417 Lectori| incorruptius? Nunc felix illa anima, sicut Ecclesiae praeclarum 418 Hutteno| domesticaque consuetudine vel animadvertere licuit vel meminisse. Quod 419 Iodoco | haec dicerem necne; cum animadverteret me ex animo loqui, tanquam 420 Batto | aliis causabantur materiam. Animadverti tandem et lancibus subesse 421 Batto | ilico inconstantiam quandam animadverto, in iuvene stuporem qui 422 Iodoco | referat in canonem. ~~~~~~Felices animae, quibus ego multum debeo, 423 Hutteno| non alat, et si quod aliud animal vulgo rarum, veluti simia, 424 Hutteno| ingenia et affectus diversorum animantium. Proinde nullum fere genus 425 Iodoco | potius quam qui plurimas animas asserunt Christo. Cum autem 426 Iodoco | meliorem et ad pietatis amorem animatiorem. ~Nihil erat in quo sentire 427 Rhenan | labore et incommoditate animique robore depuli: quando saepenumero 428 Coleto | Batti mei et affectibus Annae Principis Verianae. A Panegyrico 429 Montio1| secundissima. Vivi pervenimus ad Annam Principem Verianam. Quid 430 Brixio | autem praescriberem trium annorum, quo liceret commode de 431 Wimphe | una cum nostris in illud annotamentis. Tum epistolae divi Hieronymi 432 Rhenan | surgo post noctis medium, annotaturus quaedam Comiti; cumque iam 433 Servat | Testamentum, et supra mille loca annotavi non sine fructu theologorum. 434 Servat | quondam meus discipulus, dat annue mihi pensionem centum coronatorum. 435 Brixio | Angliae reges componeret; annuebat. 'Summus' inquam 'Pontifex 436 Iodoco | auctorum lectione velut ansis omnibus absolvitur: dictitans 437 Hutteno| quo in argumento me voluit antagonistam habere; quo certius periculum 438 Batto | latrocinium saperet. Augebant anteacta suspicionem, quod cum Ambianis 439 Andrel | quas tu tuis camenis facile anteponas. Est praeterea mos nunquam 440 Iodoco | Barnabae aut Timotheo fuerit antepositurus. ~Habes vere gemmeum Vitrarium 441 Iodoco | solitus est numerare; sed mors antevertit. Nam cum ante paucos annos 442 Batto | ac postridie id dispendii anticipata luce sarcire. Non repugnabam 443 Servat | nunc in Syria, nunc in Antiochia, nunc alibi atque alibi; 444 Piscat | sed reconditae, exactae, antiquae, Latinae Graecaeque, ut 445 Nicolao| repertas diis attribuit antiquitas, veluti medicinam Apollini, 446 Servat | illustravi. Ex Graecorum et antiquorum codicum collatione castigavi 447 Iodoco | temporis diversarer apud Antonium a Bergis abbatem Bertinicum, 448 Iodoco | insidias interceptus in antrum aliquod coniiceretur. Quid 449 Reuchl | doctissime Reuchline. Quicquid Antuuerpiam miseris ad Petrum Aegidium, 450 Montio2| exspectabimus. ~Pecunias meas anulo tuo diligenter obsignatas 451 Reuchl | pecunia, verum si mitteret anulum aut vestem aut aliud eiusmodi 452 Iodoco | quoque serviebat caritati: anxias ac subinde repetitas confessiones 453 Hutteno| nemine exigit, ita aliis non anxie praestat nec in congressibus 454 Batto | negabat. Iubeo fores igitur aperiat ac nos aliquo eiciat. Ne 455 Batto | rixa. Poscebam mihi fores aperiret, me ipsum mutandi auri causa 456 Francis| confectis, ut totae possent aperiri, totae claudi, et sic claudi 457 Nicolao| antiquitas, veluti medicinam Apollini, agricolationem Cereri, 458 Iodoco | singularis, qui si Paulo apostolo collega contigisset, nihil 459 Iodoco | quodammodo sordescerent apostolorum scripta. Omnia fere Christi 460 August | vestibulo ulla hominis musca apparebat. Erat tum tempus pomeridianum. 461 Montio1| incolumes, tametsi invitis (ut apparet) et superis et inferis. 462 Hutteno| in arboribus semper fuit appetentior; esum ovorum in deliciis 463 Hutteno| philosophiae studium sese applicuit, adeo non opitulante patre 464 Rhenan | Postridie accerso chirurgum. Apponit malagmata. Iam novum ulcus 465 Batto | Datur ex more cubiculum. Apponitur vinum, sed male respondens 466 Hutteno| atque ut ingenue dicam, appositior ad iucunditatem quam ad 467 Hutteno| reperit, et ad ingenium suum appositos, horum consuetudine fabulisque 468 Brixio | foederis legibus dispicere.' Approbavit Andreas et 'Hoc,' inquit, ' 469 Hutteno| pietatis studium totum animum appulit, vigiliis, ieiuniis, precationibus 470 Servat | vitae genus haudquaquam aptum esse; nam non omnibus congruunt 471 Hutteno| aquae proximam, frequenter aquam meram. Vinum, quoniam illic 472 Rhenan | meo equo ad Comitem Novae aquilae percurro: est autem iter 473 Sixtino| scaturientes; flumina limpidissimis aquis ripas herbidas lambentia, 474 Rhenan | suo pestilentior. Venio Aquisgranum lassulus ob quassationem 475 Sixtino| tellurem quam tum vexabat aratro, vix malignam minutamque 476 Nicolao| generis, ut nec tibi gratum arbitrer futurum legere nec mihi 477 Hutteno| etiam pertrahit. Hos habet arbitros ac testes perpetuos vitae 478 Montio1| quae simul atque terram arboremve contigit, protinus in glaciem 479 Montio1| passim exstantibus. Vidisses arbores glacie vestitas adeoque 480 Hutteno| foetuum qui nascuntur in arboribus semper fuit appetentior; 481 Sixtino| comis virentibus, mille arborum genera et quibus vixdum 482 Servat | Quare ne quid scripseris arcani, ni certo cognoveris ubi 483 Sixtino| gustavimus. Tu ut inde nos arceas, pariter et coelo cares 484 Servat | ut nisi ipse casu me in arcem hanc contulissem, nunquam 485 Nicolao| horis vel somnum obrepentem arcere vel assiduitatis taedium 486 Sixtino| nos et perditos crudelis arceres a patria; te foribus cum 487 Servat | ut ne dicam de episcopis, archidiaconis et viris eruditis. Atque 488 Servat | serviam mulieribus, qui nec archiepiscopis nec regibus unquam servire 489 Wimphe | mihi cum eo familiaritatem arctissimam: ab eodem de edendis illius 490 Iodoco | promebat verba, ut sentires ex ardenti ac simplici sed sobrio pectore 491 Hutteno| per hos fit aliquoties ut ardentissima caritate conglutinentur, 492 Iodoco | libri tam eruditi tanto ardore scripti prodierunt'. ~Quanquam 493 Iodoco | ostendit quam res esset ardua Christianam obire mortem, 494 Hutteno| comes festivior. Saepe res arduae iudicem gravem et cordatum 495 Hutteno| isti, qui temere ad tam arduam professionem ingerunt sese, 496 August | magis quam ex animo. Nec in area nec in vestibulo ulla hominis 497 Iodoco | saxeas, aereas, aureas, argenteas: item iis qui dubitarent 498 Rhenan | insomnis navim ingredior. Argentinam appulimus ante prandium 499 Francis| Tum sola fere strata sunt argilla, tum scirpis palustribus, 500 Iodoco | Christianorum vulgo, mors arguebat. Vidisses enim huius discipulos 501 Hutteno| interspersi; quae species ingenium arguere solet felicissimum, apud


1499-argue | argui-comme | commi-depor | depos-exile | exili-haren | hasti-iudic | iugi-munus | muriu-perpe | perpl-raris | rariu-sitit | situm-ungue | ungul-xxxii

IntraText® (V89) Copyright 1996-2007 EuloTech SRL