Cap.,  Par.

 1     II,1 |           homo animalis, pompa mortis magis terret quam mors ipsa. Gemitus
 2    III,3 |            Certe septies factus esset magis Epicureus et atheus quam
 3     IV,1 |        quaedam iusticia est quae, quo magis humana natura serpit, eo
 4      V,1 |               ubi transcendentia ista magis probantur. Ac ut verum dicamus,
 5      V,1 |            stamen autem telae coloris magis opaci, quam cum stamen ipsum
 6      V,1 |         igitur capi potest quid cordi magis volupe sit ex eo quod oculos
 7      V,1 |          volupe sit ex eo quod oculos magis delectat. Habet certe virtus
 8     VI,4 |            quaedam quasi proditio, eo magis quod saepenumero plus notatur
 9     VI,6 |            professionem falsam, illam magis vitiosam et minus politicam
10    VII,1 |             videamus nepotem avunculo magis similem aut cognato quam
11   VIII,1 |              Attamen rationi videatur magis consentaneum ut qui liberos
12   VIII,1 |            caelibes, etsi saepenumero magis sint munifici et charitativi
13   VIII,1 |            Sunt tamen ex altera parte magis crudeles et sine visceribus (
14     IX,7 |          notam haec fortunae collatio magis incurrit. Invidia autem
15     IX,7 |           quia cum sacrificium Abelis magis acceptum Deo fuit, nemo
16     IX,7 |         Quantum ad illos qui invidiae magis aut minus obnoxii sunt,
17     IX,9 |       politicis et honore fulgentibus magis sanos et sobrios semper
18     IX,9 |        attrahunt. Nihil enim invidiam magis suscitat quam ambitiosum
19     IX,9 |           converso invidiam extinguit magis quam si quis in summis honoribus
20     IX,13|              metum arguit, quae tanto magis nocet ut fit etiam in contagionibus
21     IX,14|               Ac publica ista invidia magis in regum officiarios et
22      X,1 |             intriseco et secreto. Quo magis cavendum est hominibus ab
23    XIV,2 |           solidem et integram. Quanto magis intueri antiquam nobilem
24    XIV,2 |            huiusmodi proceres populus magis propendet, utpote natos
25     XV,2 |           fere efficit quam ut durent magis. ~
26     XV,9 |               hominum numerus auctus, magis quam pro analogiae plebeiorum,
27     XV,10|            pretium excedat, et statum magis locupletet. Manifesti sunt
28     XV,18|           motibus. Hoc enim si desit, magis trepidare solet in aulis
29    XVI,1 |       insipiens in corde suo. Adeo ut magis intra se hoc asserat tanquam
30    XVI,1 |           expedit. Nulla alia re sane magis convincitur atheismum labiis
31  XVIII,1 |            hoc omitti, ac si fortuita magis in codicillos mererentur
32    XIX,1 |            non norunt, animum humanum magis exhilarari et refici progrediendo
33    XIX,3 |              versari, ut conquirantur magis et aptentur remedia et subterfugia
34    XIX,7 |          poterit regem fortasse ipsum magis absolutum reddere, sed interim
35     XX,1 |      adhibemus omnia mandamus. Quanto magis, qui partes consiliariorum
36     XX,2 |     auctoritate sua, verum etiam (quo magis existimationem suam evehant)
37     XX,7 |          consortio aliorum affictibus magis obnoxius est. Itaque neutrum
38   XXII,1 |             operam collocarunt. Tales magis in pragmaticis quam in consiliis,
39   XXII,14|         involvere possent. Unde et se magis in tuto continent, quasi
40   XXII,17|             quoniam nihil rebus obest magis quam quod astuti recipiantur
41   XXII,18|    disputandum sint aptiora. Sunt qui magis innituntur dolis quos aliis
42  XXIII,1 |             quod hunc effectum reddit magis exitiosum, illud est, quod
43    XXV,3 |             moderatorem molestum esse magis quam oratorem. ~
44    XXV,5 |         indefinita, quemadmodum cinis magis generativus quam pulvis.~ ~
45  XXVII,1 |            huiusmodi affectum a bruto magis quam ab homine mutuatur. ~
46  XXVII,6 |             indque assequitur horulae magis unius sermone quam diei
47  XXVII,7 |              fecundo amicitiae fructu magis perfectus) illud modo dictum,
48  XXVII,7 |       adulatoris. Neque enim adulator magis infestus quam quilibet sibi,
49   XXIX,1 |     fidiculariae, utpote cum sint res magis gratae in praesens et artificibus
50   XXIX,3 |             inter civilia, res errori magis obnoxia, quam verum et intrinsecum
51   XXIX,4 |               bellicosus. Atque illud magis tritum quam verum, quod
52   XXIX,7 |           contra nobilium obscura, et magis privata, et in se reducta
53    XXX,1 |              delectationum varietatem magis quam satietatem, admirationem
54    XXX,1 |             huiusmodi alterant corpus magis, perturbant minus. Ne contemnas
55    XXX,1 |         largiori insuescas, sed somno magis; quietem et motum sive exercitium
56   XXXI,1 |              suspectum habemus cautum magis et circumspectum, ne novam
57  XXXIV,1 |                 1. Divitias cognomine magis proprio vocare nequeam quam
58  XXXIV,2 |           maioribus plerunque naturae magis ancipitis, cum quis scilicet
59   XXXV,4 |           huiusmodi servi qui officio magis ducantur quam ambitione,
60  XXXVI,1 |      extinguitur. Vis naturam efficit magis impetuosam cum recurrit.
61 XXXVII,1 |             suspenderetur, quia illud magis in more rebellibus erat.
62 XXXVII,1 |              ediscendis linguam ipsam magis commode se applicare omnibus
63 XXXVII,1 | expressionibus et sonis, artus quoque magis agiles et flexiles ad omnes
64 XXXVII,2 |          seiuncta, tantae sint, multo magis consuetudo copulata et coniuncta,
65 XXXVIII,2|     inveniuntur aliae duae qualitates magis ad hanc propitiae, quam
66     XL,1 |                Iuvenes ad inveniendum magis idonei sunt quam ad iudicandum,
67     XL,1 |          somnium. Et sane quanto quis magis de mundo bibit, tanto plus
68     XL,1 |         quadam facultates insunt quae magis iuventutem decent quam senectutem,
69    XLI,1 |          pollere, ac si natura in hoc magis incubuisset ut non turpiter
70   XLII,1 |           erga omnes invidi sunt, uni magis fidi sunt et obnoxii. Attamen
71  XLIII,4 |      aedificii et minime proturbantes magis conveniunt propter uniformitatem
72   XLIV,3 |             decerpas manu, ideo nihil magis confert ad delectationem
73   XLVI,1 |               et amici factiosi adhuc magis vitandi qui alicui se applicant
74   XLVI,1 |          industrii et satagentes usui magis sunt quam vera virtute praediti.
75   XLVI,1 |         immensa gratia prosequi ipsos magis insolentes, reliquos malevolos
76  XLVII,2 |             curam demandes, respicias magis aptitudinem quam amplitudinem,
77     LI,1 |          odores unguentorum durabiles magis sunt quam florum. Laudum
78     LI,1 |               ai artes illae memorate magis eiusmodi homines quam in
79    LII,1 |             tamen laudandus, tu multo magis. Si superior, neque laudandus,
80   LIII,1 |              successus suos prosperos magis providentiae divinae et
81    LIV,1 |           venerabilem quam gratiosum, magis deliberativum quam confidentem.
82    LIV,2 |           dolum compescat, quorum vis magis perniciosa est quanto apertior,
83    LIV,3 |        erigere deberent. Sed etiamnum magis mirum est iudices advocatis
84    LVI,5 |             et oppugnatio. Nihil enim magis populare est quam principatus
85    LVI,6 |           septentrionalem natura ipsa magis esse bellicosum, sive hoc