Cap.,  Par.

 1    III,1 |       spiritualis ratio. Adeo ut nihil reperiatur quod aeque homines
 2    III,2 |          Vade post me. Quasi pax nihil esset ad rem, sed sectae
 3    III,3 |         a Deo ordinata. Hoc enim nihil aliud est quam alteram ex
 4     VI,5 |      gradum sibi indulgeat, quae nihil aliud est quam silentii
 5   VIII,1 |          tempora futura ut ad se nihil pertinentia ducunt. Imo
 6     IX,8 |     honoribus cumulantur. Etenim nihil aliud videtur quam debitum
 7     IX,9 |       quae ipse ad se attrahunt. Nihil enim invidiam magis suscitat
 8     IX,9 |         officiariis inferioribus nihil detrahat. Hoc enim modo
 9     IX,10|    subtrahat. Etenim hoc cum fit nihil aliud facit quis quam ut
10     IX,12|           ubi in privata invidia nihil prorsus inest boni. Publica
11     XI,1 |       iudicent ex sensu proprio, nihil huiusmodo reperient. verum
12     XI,3 |   manifesta, reputatur plerunque nihil aliud quam via obliqua ad
13     XI,3 |        malevolentiam parit illa, nihil inde metens. Severitas siquidem
14    XII,1 |    collis immotus maneret, ille (nihil omnino pudefactus) inquit
15    XII,1 |      excipient et se vertent, et nihil aliud. Hominibus profecto
16   XIII,1 |     rebus sublata, homo animalis nihil aliud fuerit quam res inquieta,
17   XIII,1 |        niente, adeo bonus, ut ad nihil bonus. Neque subveritus
18     XV,2 |    conatus sedulus eas coercendi nihil aliud fere efficit quam
19     XV,9 |   scilicet pacis, quando gladius nihil demetit) regni proventus,
20     XV,9 |      Illi enim sorti reipublicae nihil addunt. Idem quoque fit,
21     XV,11|                              13. Nihil autem prius debet esse aut
22   XVII,1 |   servarent, et si satis scirent nihil tale revera existere. Eodem
23  XVIII,1 |       est, in navigationibus ubi nihil aspici datur praeter coelum
24    XIX,2 | relaxabat. Atque certissimum est nihil auctoritatem aeque destruere
25    XIX,3 |   antequam impendeant. Verum hoc nihil aliud est quam in agone
26     XX,7 |         aetate in locis plurimis nihil aliud fere sunt quam congressus
27     XX,7 |  consilium (ut fit in Hispania), nihil aliud fere sunt eiusmodi
28   XXII,14|    narrationes et historiolas ut nihil sit quod insinuare cupiunt,
29   XXII,14|         in tuto continent, quasi nihil diserte affirmantes, et
30   XXII,17|     uberiorem catalogum, quoniam nihil rebus obest magis quam quod
31   XXVI,1 |        stilo peremptorio. Itaque nihil morantur, et pro admissis
32  XXVII,4 |   assumendum aut interficiendum. Nihil esse tertium, quandoque
33   XXIX,4 |         sunt certe ista universa nihil aliud quam ovis induta pelle
34   XXIX,6 |       sit humilis et abiecta, et nihil aliud fere quam nobilium
35   XXXI,1 |  ingeniis nimio plus praevalent. Nihil certe aeque facit hominem
36   XXXI,1 |        ex se mens colligit sunt <NIHIL>nisi inanes bombi. Quae
37 XXXIII,1 |     quibus de utilitate capienda nihil cogitandum ante annum vicesimum,
38 XXXIII,1 |        modis gratiosis demerere. Nihil tamen de praesidiis minuendo
39  XXXIV,3 |      sacrificiorum sine sale, et nihil aliud quam dealbata eleemysonarum
40 XXXVII,1 |     Gerardo, aut Guidone Faulxio nihil innotuit. Verum tenet regula
41 XXXVII,1 |     educationem appellamus, quae nihil aliud est quam a teneris
42 XXXVIII,4|   fortunae partes, deinceps illi nihil cessisse prospere. Sunt
43   XLII,1 |         aemulos consopit, utpote nihil suspicantes de promotione
44   XLIV,3 |          eos decerpas manu, ideo nihil magis confert ad delectationem
45   XLIV,3 |       iuxta sepem earum ambulans nihil odoris percipies, etiamsi
46   XLIV,4 |     primum quidem oculis, quibus nihil iucundius est quam gramen
47   XLIV,6 |     quidem spectatu iucunda, sed nihil ad salubritatem aut suavitatem. ~
48   XLIV,10|  pepercimus. Sed ad principes id nihil est, qui, ut nunc sit, plerunque
49   XLIV,10|        voluptatem et amoenitatem nihil conducentia.~ ~
50  XLVII,1 |       sibi hoc modo consulerint, nihil solliciti, vel generaliter
51  XLVII,2 |         amittere non sustinebit. Nihil tam leve videtur quam viros
52      L,1 |      decoris. Ad has addiscendas nihil ferme aliud requiritur quam
53      L,1 |    familiaritate sollicitum esse nihil opus est, quare reprime
54     LI,1 |        vocatione sua verba facit nihil veretur dicere magnificabo
55    LII,1 |     modestia ipsa bene temperata nihil aliud sunt quam ostentationis
56     LV,4 |     utcunque irae fraenum laxet, nihil tamen agat quod revocari
57    LVI,1 |                1. Salomon inquit nihil novum super terram. Itaque,
58    LVI,1 |    opinatus est, omnem scientiam nihil aliud esse quin reminiscentiam.
59    LVI,1 |      pronunciat, omnem novitatem nihil aliud esse quam oblivionem.
60    LVI,5 |       stabilitate et oppugnatio. Nihil enim magis populare est
61    LVI,9 |  argumento ut plurimum versatur, nihil aliud est quam narratiunculatum