Cap.,  Par.

 1    Ded   |          pretiosi, neque dubito, quin tale futurum sit nomen tuum
 2      I,1 |       libitum, et id genus alia, quin multorum animi reliquerentur
 3      I,2 |           postrema lux rationis, quin et opus eius Sabbatho, quod
 4      I,2 |        postea in faciem hominis; quin et usque semper lucem inspirat
 5     II,1 |      animi passionem tam debilem quin superet et in ordinem redigat
 6     II,1 |          ut fidissimos asseclas. Quin et addit Seneca fastidium
 7    III,1 |  exhibeat, unde fieri non potest quin homines carnales et politici
 8    III,1 |   stabilit, charitatem accendit. Quin et externa ecclesiae pax
 9     IV,1 |       privatis hoc minime tenet. Quin potius homines vindicativi
10      V,1 |          virtute maxime heroica. Quin et res prosperae ad veteris
11     IX,1 |         et irradiatio ex oculis. Quin et nonnulli tam extiterunt
12     IX,3 |          Itaque fieri non potest quin huiusmodi vir scenicam quandam
13     IX,3 |       continet: non est curiosus quin idem sit malevolens. ~
14     IX,7 |      invidiae, cum fieri nequeat quin aliqui in tot rebus illos
15    XII,1 |        sunt hominum pars maxima. Quin et sapientibus ipsis, cum
16    XII,1 |       sit absurditas, ne dubites quin magna audacia semper secum
17     XV,1 |     cavos et veluti e longinquo, quin et similiter maris tumores
18     XV,14|   peremptorie imminere videatur, quin aliqua se ostendat spei
19   XVII,1 |     securitati suae consulentes. Quin et videmus tempora ipsa
20   XVII,1 |          pusillas et superfluas. Quin et non caret superstitione
21    XIX,5 |      terrae acquirere potuisset, quin reliqui duo statim rem ad
22     XX,1 |      virorum selectorum utantur. Quin et Deus ipse consilio non
23     XX,6 |      raro ita inter se uniuntur, quin alius super alium excubias
24   XXII,3 |       reginae signanda accessit, quin a principio illam in aliquos
25   XXII,14|          quod insinuare cupiunt, quin id historiola aliqua involvere
26  XXVII,1 |          viciniis angustioribus. Quin et ulterius progredi licet,
27  XXVII,4 | contumelia filii sui, honoravit. Quin et scripsit ad senatum hisce
28  XXVII,5 |         laeta cum amico impertit quin laetatur amplius. Nemo autem
29  XXVII,5 |      tristibus amicum communicat quin contristetur minus. Adeo
30  XXVII,7 |        plus videre quam lusorem. Quin et certius disploditur sclopetum
31  XXVII,7 |           Homines mortales sunt. Quin et in medio operum aliquorum
32   XXIX,8 |  amplificando facere progressus. Quin et illae quae bellica gloria
33   XXXI,1 |       Hinc enim fieri non potest quin plus cognoscamus utrum verae
34  XXXII,2 |        vices loquendi relinquat. Quin et, si qui adsint qui dominari
35 XXXIII,1 |    coloniae seminarium sumuntur. Quin et coloniam ipsam corrumpit
36 XXXIII,1 |   accingent, sed otio se dedent. Quin et scelera perpetrabunt,
37 XXXIII,1 |     abietes, semper praesto est. Quin et pharmaca et ligna odorata
38  XXXIV,2 |       abundant, fieri non potest quin supra modum ditescat. Lucra
39   XXXV,2 |          calcaribus eum spolies. Quin et alter usus ambitiosorum
40 XXXVII,1 |        seipsos igne sacrificant. Quin et foeminae cum maritis
41 XXXVII,2 | respublicae recte administratae, quin et leges bonae, alunt virtutem
42 XXXVIII,1|             1. Negari non potest quin accidentia et casus externi
43    XLI,2 |    praeterquam pictori ipsi. Non quin existimem elegantiorem faciem
44   XLII,1 |       Gasca Peruviae praefectus. Quin et Socrates illis annumerari
45   XLIV,7 |    fructiferis utrinque consita. Quin et arboreta aliqua, arborum
46    XLV,1 |     habeas verborum interpretes. Quin et optimum fuerit pauca
47 XLVIII,1 |       ait ille) studia in mores. Quin et vix occurit in intellectu
48   XLIX,1 |      neutram partem propendendo. Quin et et in ambientibus ita
49    LII,1 |       sine comparatione sui est. Quin et violenti ut sint necesse
50    LII,1 |      veritatem vicissim attolat. Quin et hoc fit quandoque ut
51    LII,1 |        concessiones tempestivae, quin et modestia ipsa bene temperata
52    LVI,1 |       scientiam nihil aliud esse quin reminiscentiam. Sic Salomon
53    LVI,1 |     illis instar rivulorum sint. Quin et Andes ipsorum, sive montes,