Cap.,  Par.

 1     II,1|          Ideoque mors non est hostis adeo formidabilis, cum tam multos
 2    III,1|          corporis spiritualis ratio. Adeo ut nihil reperiatur quod
 3    III,2|            obscuritatem redacta est; adeo ut ingeniosa quaedam res
 4     VI,5|             taciturnitatem sequitur. Adeo ut qui tectus esse vult
 5    VII,1|           imaginibus destituerentur. Adeo ut posteritati maxime studeant
 6    VII,1|          natura non multum interest; adeo ut saepe videamus nepotem
 7   VIII,1|              sociae, senum nutrices. Adeo ut adsit ansa ad uxorem
 8      X,1|           Nunquam enim fuit quisquis adeo superbus qui seipsum tam
 9     XI,1|          famae, et servi negotiorum. Adeo ut libertate neutiquam fruantur,
10    XII,1|           nocet, in exequendo iuvat. Adeo ut, si audaces tuto adhibere
11   XIII,1|       canibus et avibus distribuunt. Adeo ut (referente Busbequio)
12   XIII,1|          tanto buon, che val niente, adeo bonus, ut ad nihil bonus.
13    XVI,1|              insipiens in corde suo. Adeo ut magis intra se hoc asserat
14    XVI,1|              eius con comprehendant. Adeo ut contra atheistas homines
15    XVI,1|            tractant, sed sine sensu. Adeo ut eos in fine cauterizatos
16    XIX,7|              caedes stirpi Solymanni adeo fatalis fuit ut succession
17     XX,6|           super alium excubias agat. Adeo ut, si quis consilia det
18   XXII,1|            et artibus suis excidunt. Adeo ut vetus illa regula stultum
19  XXVII,1|    necessarii remotius disperguntur, adeo ut minus plerunque familiariter
20  XXVII,5|             quin contristetur minus. Adeo ut revera eadem virtute
21  XXVII,7|        semper maceratur et tingitur. Adeo ut non minus intersit inter
22  XXVII,7|            post mortem perficiendis. Adeo ut fatum immaturum vix obsit,
23   XXIX,4|       hominum pelagus subiiciebatur; adeo ut duces Alexandri nonnihil
24   XXIX,9|         perpetuum erat apud Romanos. Adeo ut, si forte in populum
25 XXXIII,1| exportationis. Commeatus in coloniis adeo parca manu fere distribuendus
26  XXXIV,2|          aliis proventibus rusticis. Adeo ut terra ei instar maris
27   XXXV,1|             obstructione concludatur adeo ut libere permeare non possit,
28 XXXVII,1|            potentia clare elucescit. Adeo ut miraculi instar sit audire
29  XXXIX,3|             ratione, eas tolerarunt. Adeo ut opinio illa in Utiopiam
30   XLII,1|         possessione honorum videant. Adeo ut si rem diligenter introspicias
31  XLIII,1|              aestibus reciprocantur. Adeo ut in huiusmodi situ subito
32   XLIV,3|          tenaces, nec aerem tingunt. Adeo ut iuxta sepem earum ambulans
33  XLVII,2|          Supplicantes his temporibus adeo mora et procrastinationibus
34 XLVIII,1|       iureconsultorum casus evolvat. Adeo ut singuli intellectus morbi
35      L,1|            aliquo aut re nimius est, adeo ut satietatem inducat, valorum
36     LI,1|             laudantium, ut ait ille. Adeo ut apud Graecos in proverbium
37    LVI,1|        posteris tradere non possint. Adeo ut oblivio non minus omnia
38    LVI,7|          degenerant opes accumulant, adeo ut praeda invitet, et declinatio