Cap.,  Par.

 1      I,3|        nullo modo exprimi potest melius quam quod istis (quasi ultimis
 2    III,1|    praedicabit? Neque sane multo melius se habet, cum athei et homines
 3      V,1|       Videmus certe in acupictis melius placere cum imagines coloris
 4    VII,1|    filiorum ipsorum, quasi illud melius arrepturi sint ad quod maxime
 5     XI,2|         versus homines non multo melius est quam bene somniare,
 6     XI,2|         stricte inquiras num non melius inceperis quam perstiteris.
 7     XI,4|           Alios autem indicat in melius, alios in peius. Omnium
 8     XI,4| imperantium Vespanius mutatus in melius, licet alterum intelligat
 9   XIII,1|          religio Christiana. Quo melius itaque, extra scandali adeoque
10    XVI,1|   applicare profanum. Plato ipse melius dicere non potuit. Unde
11   XXIV,1|         vero et industria eas in melius restituere non contendant,
12  XXVII,3|    nequeunt, nisi forte (quo eum melius colligant) aliquos evehant
13  XXVII,4|        vellet donec uxor somnium melius somniasset. Et videtur sane
14  XXVII,7|    Quantum ad negotia, vetus est melius videre oculus quam oculum,
15  XXVII,7| consulendo, bene habet (hoc est, melius illi fuerit quam consilio
16   XXIX,4|        quis, o rex, venerit, qui melius quam tu ferrum gestet, illi
17  XXXIV,3|    legationes paulo moderatiores melius cedunt. Divitiae magnae
18   XXXV,1|    praeiudicio fieri non potest, melius esset ab huiusmodi ingenii
19   XXXV,4|         fortunarum propriarum in melius evectione. Qui optimam ex
20  XXXIX,1|           dum foenore feramur in melius, intercipiamur et incidamus
21     XL,1|          mentes eorum illabuntur melius et veluti divinius. Ingenia
22     XL,1|       validi, et ad negotia nova melius adhibentur quam ad consueta.
23     XL,1|      Postremo accidentia externa melius compescit, quia senes auctoritate,
24    XLV,1|                   1. Generaliter melius est per verba negotiari
25    XLV,1|   tractando per alios cautius et melius fuerit eos eligere qui simplicioris
26    XLV,1|        praescriptionem tueantur. Melius fuerit hominem cum quo negotiaris
27  XLVII,2|      calumnia et maledicentia in melius merentem. Petitiones quas
28    LIV,3|         ab advocatis suo tempore melius audiere potuisset, aut acumen
29    LVI,7|         telorum et mutationes in melius hae sunt. Primo, ut ad distantiam