Cap.,  Par.

 1     II,1 |          aliquod desiderium ita se habet ut vulneratus, sanguine
 2     II,1 |    assectus fuerit. Hoc item in se habet mors, ut bonae famae ianuam
 3    III,1 |         Neque sane multo melius se habet, cum athei et homines profani
 4    III,2 |        quidem controversiae pondus habet, sed ad nimiam subtilitatem
 5    III,3 |     temporalis. Uterque autem suum habet locum et suo perfungitur
 6      V,1 |        quod oculos magis delectat. Habet certe virtus simile quiddam
 7     IX,12|            ea saltem aliquid in se habet boni, ubi in privata invidia
 8      X,1 |       sapientiae nuncium remittit. Habet haec passio aestus suos
 9    XII,1 |       ipsum vulgus audacia aliquid habet ridiculi. Nam si risus obiectum
10    XIV,1 |      illorum deprimit. Bene se res habet cum nobiles non sunt potentiores
11    XIV,2 | particularibus, venerationem certe habet videre castellum aut aedificium
12    XVI,1 |        contemplari pergat, necesse habet confugere ad providentiam
13   XXIV,1 |     novitas, ille fortunae gratias habet et tempori, cui vero nocumento,
14  XXVII,2 |           Neque multo secus se res habet in aegritudinibus animae.
15  XXVII,6 |     cogitationibus multis gravatum habet, ingenium eius et intellectum
16  XXVII,7 |       aliis illum consulendo, bene habet (hoc est, melius illi fuerit
17  XXVII,7 |      similibus. Iam si quis amicum habet fidelem, securitatem praestat
18  XXVII,7 |             persona cuiusque multa habet coniuncta quae exuere non
19 XXVIII,1 |         suarum pati nolit, necesse habet impensas suas ordinarias
20 XXVIII,1 |      collapsas restituere in votis habet, vel minima quaeque non
21  XXXIV,2 |        magnatum dignitatem quandam habet. Tamen si assentationibus
22 XXXVII,2 |            infelicitatis orbis hoc habet media maximarum virium applicentur
23 XXXVIII,2|          expediendi quae nomen non habet. Hispanum vocabulum (desemboltura)
24   XLII,1 |   Quicunque in persona sua aliquid habet quod contemptum inducit,
25   XLII,1 |      contemptum inducit, perpetuum habet in se stimulum quo a contemptu
26   XLIV,7 |     consitos. Pars etiam cumulorum habet in vertice frutices. Ease
27 XLVIII,1 |       familiari quam solenni locum habet. Quatenus vero ad negotiorum
28   LIII,1 |            praegravat, reflexionem habet maxime vividam, instar adamantis