Cap.,  Par.

 1   VIII,1|          interrogatus quod esset tempus opportunum nuptiarum? respondit
 2     XI,2|        est praeceptorum. Et post tempus aliquod propone tibi exemplum
 3     XI,2| degeneraverint. Attamen utrunque tempus consulas: tum antiquius,
 4    XXI,1|       irradiabat) atque ita ante tempus tela emittere, aut pericula
 5   XXII,7|          fecit, neque ante illud tempus tristis fueram in conspectu
 6   XXIV,1|      Novator enim maximus omnium tempus. Quod si tempus decurso
 7   XXIV,1|   maximus omnium tempus. Quod si tempus decurso solo res in peius
 8   XXIV,1|         quidem in haec omnia, si tempus quiesceret. Hoc tamen indefesse
 9   XXIV,1|         tempore exemplum petant. Tempus enim innovat vel maxime,
10    XXV,2|      negotiois res est pretiosa. Tempus siquidem negotiorum, sicuti
11    XXV,4|   personam loquentis referuntur, tempus haud parvum devastant. Et
12    XXV,5|      Tempora prudenter deligere, tempus plurimum lucratur. Atque
13  XXVII,7|          fortasse valetudinem ad tempus promovere, sed cum periculo
14   XXIX,4|       poterit fortasse pennas ad tempus breve nido maiores extendere,
15   XXIX,7|      cohibere et froenare. Id ad tempus fortasse facere possint,
16   XXIX,8|        et nonnulli alii etiam ad tempus armis se praecipue dederunt.
17  XXXII,2|        dominari in sermonibus et tempus universum occupare studeant,
18 XXXIII,1|        quot capita de tempore in tempus minuantur, eaque numero
19  XXXVI,1|        Primo, naturam sistere ad tempus aliquod, more illius qui
20  XXXVI,2|   accinas. Natura enim ad longum tempus sepultus iacebit, et tamen
21   XLIX,1|          Luculli et optimatum ad tempus aliquod se in satis magno
22   XLIX,1|      contra Brutum et Cassium ad tempus aliquod duravit, sed deletis
23     LV,4|       fraenationibus optimum est tempus lucrari et sibiipsi persuadere
24     LV,4|     interim compescere, et se in tempus aliud servare. Ira autem,
25     LV,5|         aut aliquantulum morosi, tempus est iram incendendi. Deinde,