Cap.,  Par.

 1    Ded   |               Salomon inquit, nomen bonum est instar unguenti fragrantis
 2      I,1 |         summum esse humanae naturae bonum.
 3     II,1 |              Itaque mens in aliquod bonum fixa et intenta a doloribus
 4     VI,4 |          Sed et illud addendum est, bonum esse homini ut vultus suus
 5     XI,3 |          personas respicere non est bonum. Talis enim offendet pro
 6     XI,4 |        Atque, si factiones valeant, bonum fuerit alteri parti adhaerere
 7    XII,1 |         pericula ante oculos habere bonum est, in executione autem
 8   XIII,1 |       instinctu adversentur aliorum bonum. Et levius quidem malignitatis
 9   XXII,7 |          rebus ambiguis et ingratis bonum est initia de iis sermonem
10   XXII,15|                                 17. Bonum est astutiae genus ut quis
11  XXIII,1 |           Satis enim iniquum est si bonum servi praeferatur bono domini.
12  XXIII,1 |           iniquius est, cum exiguum bonum servum antefertur magno
13   XXIV,1 |             processu invalescit. At bonum, ut fieri amat in violentis
14  XXXII,1 |            enim quis choream ducit. Bonum sane in conversatione et
15  XXXII,2 |          satis sciebam eum prandium bonum malis condimentis corruputurum.
16  XXXIV,2 |       fortunarum dispendia vitabit. Bonum igitur fuerit incerta lucra
17   XXXV,1 |   rerumpublicarum pessime congruit. Bonum itaque principibus fuerit (
18  XXXIX,1 |            commoda et incommoda, ut bonum vel ponderetur vel separetur.
19     XL,1 | mediocritate quadam successus frui. Bonum certe fuerit in negotiis
20  XLVII,1 |              et petitiones privatae bonum corrumpunt publicum. Suscipiuntur
21      L,1 |          minuit. Aliis se applicare bonum est, modo cum significatione
22     LI,1 |    Scriptura dicit contingit, nomen bonum instar unguenti fragrantis.
23   LIII,2 |     devovent et sacrificant propter bonum patriae, quod fecerunt Marcus