Cap.,  Par.

 1      I,1 |        vario pulcherrime spendent, nunquam ascendet. Mixtura mendacii
 2    III,2 |      convenire, quibus tamen ipsis nunquam dissidendi finis. Quod si
 3    VII,1 |       fortunae filii, sed raro aut nunquam prosperum sortiuntur exitum
 4   VIII,1 |         uxor prudentem putet, quod nunquam faciet si sum inveniat zelotypum.
 5   VIII,1 |          sua glorientur. Hoc autem nunquam fallit, si huiusmodo mariti
 6     IX,10|    insolenter et tumide ostentant, nunquam sibi placentes nisi dum
 7      X,1 |       amator, aliquid amplius est. Nunquam enim fuit quisquis adeo
 8    XVI,1 |            non adesse. Itaque Deus nunquam edidit miraculum ad atheismum
 9    XVI,1 |             Magnanimitatem Romanam nunquam gens aliqua aequavit. Audi
10   XVII,1 |          multo ut homines dicerent nunquam fuisse talem in rerum natura
11   XXII,3 |         quendam et secretarium qui nunquam ad Elizabetham reginam Angliae
12   XXII,11|     posterius illius competitionem nunquam postea admisit. ~
13    XXV,5 |  partitione non utetur, in negotia nunquam commode ingredietur. Qui
14   XXIX,5 |        Iudae et Issacharis in unum nunquam convenient. Nimirum ut eadem
15   XXIX,9 |     caussam, ut fines proferentur, nunquam bella susceperunt. Aspiranti
16    XXX,1 |          Celsus monitum illud suum nunquam parturiisset ut medicus,
17   XXXI,1 |         inter aves vespertiliones: nunquam volitant nisi luce crepera.
18   XXXI,1 |          sentiant fideles postquam nunquam evadent. Diverbium habentur
19   XXXV,1 |     disponere ut perpetuo directi, nunquam retrogradi sint. Quod quia
20 XXXVIII,2|           chari exstiterunt, iidem nunquam fortunati fuerunt neque
21      L,1 | epistolarum commendatitiarum, quae nunquam non praesto sint, haberi
22      L,1 |            et qui considerat nubes nunquam metet. Prudens opportunitates