Cap.,  Par.

 1     IX,1 |     fascinare praeter amorem et invidiam. Uterque acria progignit
 2     IX,1 |        Videmus etiam Scripturam invidiam, oculi mali nomine, insignire,
 3     IX,2 |      quae sit differentia inter invidiam publicam et privatam. Qui
 4     IX,7 |      dignae et meritis insignes invidiam tum demum experiuntur, postquam
 5     IX,8 |       evehuntur minorem subeunt invidiam quam qui per saltum. ~
 6     IX,9 |         autem semper fere sanat invidiam. Itaque notabis plerunque
 7     IX,9 |        se attrahunt. Nihil enim invidiam magis suscitat quam ambitiosum
 8     IX,9 | monopolium. Nihilque e converso invidiam extinguit magis quam si
 9     IX,10|           12. Super omnia ,illi invidiam in se concitant maxime qui
10     IX,11|     introducunt aliquem in quem invidiam, in se alias incursuram,
11     IX,15|          Recte autem dictum est invidiam festos dies non agere, quia
12     IX,15|        observatum est amorem et invidiam maciem hominibus inducere,
13     XI,3 |         Quantum ad asperitatem, invidiam et malevolentiam parit illa,
14   XIII,1 |     tamen illud atque altius ad invidiam producitur meramque malitiam.
15    XIV,2 |       Contra nobilitas passivam invidiam omnino lenit, eo quod nobiles
16     XV,7 |        alienationem animorum et invidiam grassantem minus pendat,
17    XXX,1 |     passiones et studia, devita invidiam, metus anxios, iram intus
18   XXXV,1 |   frustrentur, malevolentiam et invidiam in corde fovent, et iniquo
19   XXXV,2 |         principibus sint contra invidiam et periculum. Nemo enim
20 XXXVIII,3|      Viri cuncti prudentes, quo invidiam suarum virtutum amoliantur,
21     LI,1 |         malitioso ad conflandam invidiam et odia concitanda, pessimum