Cap.,  Par.

 1    III,2 |        controversiam movemus idem revera sentire, et in ambobus benigne
 2    III,2 |         homines oppositiones quae revera nullae sunt, easque in nova
 3     VI,2 |          ratione pensistata (quae revera artes sunt politicae et
 4     VI,3 |         iacit se non eum esse qui revera est. Tertius simulatio in
 5     VI,3 |         praetexit se eum esse qui revera non est. ~
 6   VIII,1 |          ad fugam expediti, atque revera transfugae fere omnes suint
 7      X,1 |      principem. Quorum prior fuit revera homo luxuriosus et voluptatibus
 8     XV,12| praedispositum sit. Tum periculum revera ingruit, cum potentiores
 9    XVI,1 |        eum tempori obsecutum, cum revera deos esse non putaret. Verum,
10    XVI,1 |       nota atheistarum. Sed magni revera atheistae sunt hypocritae,
11   XVII,1 |          satis scirent nihil tale revera existere. Eodem modo etiam
12   XXII,10|   interrogentur de iis rebus quas revera ipsa eloqui cupiunt. ~
13  XXVII,5 |       contristetur minus. Adeo ut revera eadem virtute polleat super
14   XXXV,3 |         si necessitas flagitet ut revera deiiciantur, neque id simul
15   XLIV,1 |           plantavit hortum. Atque revera inter solatia humana illud
16      L,1 |    formulas communes, qui homines revera inescat et mirifice afficit,
17    LII,1 |           quae verbis iactitarunt revera praestent. Neque taciturni
18    LII,1 |        alterutrum plus posse quam revera potest. Atque in his et
19    LVI,2 |           habere influentias quam revera habent), sed tantum in summis