Cap.,  Par.

 1     IX,1 |    triumpho. Etenim hoc mucronem invidiae acuit, atque insuper illis
 2     IX,2 |       maxime proclives, qui sint invidiae maxime obnoxii, et quae
 3     IX,3 |      tantum intentus est segetem invidiae multam reperiet. Invidia
 4     IX,4 |           Viri natalibus nobiles invidiae erga novos homines notam
 5     IX,7 |    Ubique enim occurrunt obiecta invidiae, cum fieri nequeat quin
 6     IX,7 |          9. Quantum ad illos qui invidiae magis aut minus obnoxii
 7     IX,8 |         10. Nobiles genere minus invidiae expositi sunt cum honoribus
 8     IX,9 |       quod ita sentiant, sed quo invidiae aciem retundant. Verum hoc
 9     IX,10|  prudentes sacrificare quandoque invidiae ament, de industria interdum
10     IX,11| quemadmodum in principio diximus invidiae actum aliquid habere in
11     IX,11|      veneficio, ita non alia est invidiae curatio quam quae solet
12     IX,13|          ipsum inbecillitatem et invidiae metum arguit, quae tanto
13     IX,15|       etiam in genere de affectu invidiae hoc insuper, eum inter omnes
14    XIV,2 |       haeret dum alii ascendunt, invidiae stimulis vix carebit. Contra
15     XV,2 |         et sugillentur. Hoc enim invidiae molem grandem demonstrat,
16   XLVI,1 |     reputet) exportant et mercem invidiae invehunt. Est et aliud genus