| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Sir Francis Bacon Sermones fideles IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 XLVI,1 | saepenumero sequitur animorum illa abalienatio quam videre est inter potentiores.
2 XIII,1 | mentem in vincula captivam abducit. Neque proiicias Aesopi
3 XV,13| eorum dolores et in fumos abeant (modo insolentia absit et
4 XXXIX,3 | solebat dicere In malam crucem abeat ista foeneratio. Impedimento
5 IX,7 | invidia Cainis erga fratrem Abelam malignior fuit, quia cum
6 IX,7 | fuit, quia cum sacrificium Abelis magis acceptum Deo fuit,
7 XIII,1 | Neque excessum quidem capit, aberrationem autem patitur. Immodica
8 XLVIII,1 | mathematicis, si mens vel minimum aberret, de novo incipiendum est.
9 XVII,1 | Quae omnia, licet religio abesset, morali cuidam virtuti externae
10 XXIX,1 | miri artifices qui tantum abest ut rempublicam amplificare
11 XLVIII,1 | at contentiones alacrem, Abeunt (ut ait ille) studia in
12 XXVII,1 | et genio suo ab amicitiis abhorret, huiusmodi affectum a bruto
13 XXIX,6 | plebs regni sit humilis et abiecta, et nihil aliud fere quam
14 X,1 | custodia non asservetur. Abiectum siquidem et pusillanimum
15 XLIV,2 | cupressus, taxus, buxus, pinus, abies, rosmarinus, lavendula,
16 XXXIII,1 | ubi proveniunt pinus et abietes, semper praesto est. Quin
17 XI,2 | muneris tui executionem, neque abige eos qui operam suam ad hoc
18 XXXIX,3 | convellantur. Itaque de abolendis prorsus usuris sermones
19 XLIV,7 | autem et ambulacra super abores sspargi volumus ad placitum,
20 LV,4 | negotium quod in manibus est abrumpat, sed, utcunque irae fraenum
21 XXXII,2 | studeant, illos arte quadam abrumpere sciat, et alios ad loquendum
22 XXII,6 | 6. Abruptio sermonis in medio, quasi
23 XXXII,2 | parit, iisdem penitus carere abruptum quiddam est et ingratum.~ ~
24 XIV,1 | nobiles semper pura est et absoluta tyrannis. Cuiusmodi est
25 XVII,1 | omnia deiicit, et tyrannidem absolutam in animis hominum exercet.
26 XIX,7 | regem fortasse ipsum magis absolutum reddere, sed interim minus
27 XXXIX,5 | generalem illam quinque librarum absorbebit. Nemo siquidem pecunias
28 XXXIX,3 | distractiones praeproperae penitus absorberent. Nam quantum ad oppignerationes
29 XLIII,1 | quod victui necessaria absorbet et omnia cara reddit; locus
30 LVI,1 | eam scilicet a terrae motu absorptam esse), sed potius per diluvium
31 III,1 | ab ingressu in ecclesiam absterreat, aut iam receptos expellat,
32 XXIX,9 | saltem speciosam, inferre abstineant. Turcis praesto est semper
33 XLVII,2 | impertiat in caussa gratiae, abstineat saltem ab omni calumnia
34 XXXVI,1 | portiones deducere, ut si quis abstinentiam a vino exercens a maioribus
35 XXXIV,1 | monachi alicuius aut a seculo abstracti, foveas, sed de usu distingue,
36 LVI,1 | decurrere. Astrologus quidam abstrusus et parum notus asserit nisi
37 XXIX,1 | amplificatrice longo intervallo absunt. ~
38 XLV,1 | rimandum, protervos et paulo absurdiores ad res quae aliquid iniqui
39 XXVI,1 | fuerit virum eligere paulo absurdiorum quam huiusmodi formalistam
40 XII,1 | Nam si risus obiectum sit absurditas, ne dubites quin magna audacia
41 VI,5 | excutient, ut, nisi obfirmato et absurdo silentio se quis muniat,
42 XXVII,7 | errores enormes et plane absurdos commitant aliqui (praesertim
43 LIV,2 | sui iudicium vertunt in absynthium. Sunt etiam certe qui illud
44 XXVIII,1 | Exempli gratia, si victu abundantior, vestium elegantia sit moderatior;
45 LVI,7 | nationibus barbaris minus abundet, sed civiliores fere sunt,
46 LVI,5 | schismatum ortus repellendos quam abusuum reformatio, dissidiorum
47 XLIV,2 | diversi generis in flore, acanthus, quae tum folia emittit,
48 XLIV,7 | naturalis deserti prope accedat. Arbores in illo plantari
49 XIX,5 | se trahendo, vel proprius accedendo, et similibus) quo maiorem
50 XXX,1 | bona, corpori ingratior accedet sum necessitas ingruerit.
51 XXXIII,1 | Verum est lucri segetem acceleratam, non negligendam, modo cum
52 XXXI,1 | daret, cum potius fidem accendere deberet ut seipsam liberaret.~ ~
53 XXXIII,1 | colonia adoleverit et robur acceperit, tempestivum erit mulieres
54 XXXIX,3 | contractus illi, mutui dati et accepti, convellantur. Itaque de
55 Ded | omnibus meis operibus fuerunt acceptissimae, quia forsitan videntur
56 XV,15| celebratur, quique apud malevolos acceptus est et gratiosus, atque
57 XV,12| consilio Briareum centimanum accersivit, ut in suppetias ei veniret.
58 LVI,7 | decideret. Ex altera parte accessiones magnae ditionum et uniones
59 XXII,3 | diplomata manu reginae signanda accessit, quin a principio illam
60 XV,4 | caussae cuiuspiam tanquam accessoria, et fortior insurgit aliqua
61 XXIII,1 | maculantur, nisi velint res suas accessorii tantum loco esse. Imo quod
62 XXIX,11| opes imperio maris veluti accessorium quiddam existunt. ~
63 XXX,1 | perturbant minus. Ne contemnas accidens aliquod in corpore novum
64 XXXVI,2 | non nimium cito triumphum accinas. Natura enim ad longum tempus
65 XXXIII,1 | erronum degent, nec operi accingent, sed otio se dedent. Quin
66 XV,5 | ipsum est quo reges a Deo accinguntur, qui eam aliquando disrumpere
67 XI,3 | et tuorum liga ne munera accipiantur, sed et iam manus supplicantium,
68 IV,1 | inquit) de manu Dei bona accipiemus, neque mala itidem quandoque
69 XXXIX,5 | libera sit omnibus. Pro ea accipienda princeps sive respublica
70 XXI,1 | utris ansam praebet primo accipiendam, dein ventrem, qua difficilius
71 XLVIII,1 | rursus omnia pro concessu accipiendi aut in verba auctoris iurandi,
72 XXXIX,3 | Siquidem aut ea prorsus non accipient homines sine foenore, aut
73 XXXIX,4 | minorem, redigas, mutuo accipientem aliquantulum levabis, sed
74 XIII,1 | 1. Bonitatem eo sensu accipio ut sit affectus qui hominum
75 XXVI,1 | morantur, et pro admissis accipiunt quae probare non possunt.
76 XV,7 | hominum indigentia ac res accisae cum summa plebis inopia
77 XXVIII,1 | contristent si res nimio plus accisas deprehenderint. Vulnera
78 XXIX,1 | amplitudinem utiles aut accommodae. Occurrent proculdubio et
79 XXXII,2 | eloquentiae, et apte loqui et accommodate ad personam cum qua colloquimur,
80 XIII,1 | carcinomata. Sunt tamen haec ligna accommodatissima e quibus fiant Mercurii
81 XX,7 | directurum quam se principi accommodaturum quo complaceat. Principibus
82 XLIII,5 | transversi in solario secundo accommodentur et ornentur duo splendida
83 XXX,1 | caetera ad eam mutationem accomoda. Secretum enim est, et naturale,
84 XIX,2 | cytharam perite pulsare et accomodare novit, at in imperando chordas
85 LVI,7 | plerunque dum degenerant opes accumulant, adeo ut praeda invitet,
86 XXXIV,1 | Salomoni, nec praeproperae opum accumulationi inhia: qui festinat ad divitias
87 LII,1 | gloriam hanc animi invicem accuntur et excitantur. Insuper in
88 XLVIII,1 | subsidium, huc spectat, ut accuratiore iudicio res et suscipiantur
89 LVI,2 | opinantur corpora coelestia accuratiores in hec inferiora habere
90 XXII,4 | neque moram pati potest rem accuratius considerandi. ~
91 XLIV,10| modulo generali, sed minime accurato. Et hac in re sumptibus
92 XVI,1 | illa schola quae praecipue accusatur atheismi, si quis vere rem
93 LV,4 | maxima cavenda. Prius est acerbitas verborum, praecipue aculeatorum
94 LIV,2 | premitur fortius vinum prodit acerbum, acinum sapiens. Itaque
95 VI,2 | hortantem: non adversus Augusti acerrimam mentem, nec adversus Tiberii
96 LIV,2 | certe qui illud vertunt in acetum. Iniusticia enim illud reddit
97 LIV,2 | illud reddit amarum, mora acidum. Iudex strenuus hoc praecipue
98 XL,1 | nacti sunt fragilia, quorum acies facile redunditur, qualis
99 LIV,2 | fortius vinum prodit acerbum, acinum sapiens. Itaque caveant
100 XXVII,7 | dispersis (ut iam dictum) nolim acquiescas. Distrahent enim potius
101 XXXVII,1 | et crudeli patrando non acquiescendum esse, aut in naturae alicuius
102 XVI,1 | intueretur sparsas, interdum iis acquiescere possit, nec ulterius penetrare.
103 XXX,1 | simul et fovebitur et robur acquiret. Ex medicis aliqui erga
104 XXXIX,5 | quale diximus, ex usuris acquiscere, praesertim cum lucro iampridem
105 XLII,1 | processu temporis ex habitu acquisito iterum deformitas industriam
106 VI,1 | infirmior. Etenim et ingenium acre et robur animi constans
107 XXIX,9 | sensum habeat vividum et acrem iniuriae alicuius vel subditis
108 XXV,1 | falsas constringant, quo acres in negotiis existimentur.
109 XXXV,4 | ab ambitioso in negotiis acri quam eo qui gratia et clientelis
110 IX,1 | amorem et invidiam. Uterque acria progignit desideria, uterque
111 XXXVII,1 | consuetudinis rotis impulsae et actae. Videre etiam licet consuetudinis
112 XX,7 | imagines mortuae, vita autem actionis in delectu personarum potissimum
113 LIV,4 | anteactis curiarum peritus, in actis ipsis concipiendis cautus,
114 XXIX,11| exemplis patet. Pugna ad Actium orbis imperium determinavit.
115 XXXV,1 | refert, quod genus humoris activos, vehementes, alacres, et
116 XLIII,3 | eiusmodi magnificentias, actores etiam dum se ornent et parent
117 XLIX,1 | tantum valent, qua cessante actutum deveniunt inutiles. Observatu
118 LV,4 | acerbitas verborum, praecipue aculeatorum et ei quem ferimus propriorum.
119 XXXI,1 | famigeratorum sermonibus aculeos habent. Optima certe ratio
120 LIV,3 | melius audiere potuisset, aut acumen ostentet in probationibus
121 VI,2 | sit faelicis ita quisquam acuminis tantaeque perspicaciae,
122 V,1 | vacant. Videmus certe in acupictis melius placere cum imagines
123 III,2 | inflammata. Quemadmodum enim acute et elegantere notum est
124 XXX,1 | compluribus, qui scilicet non sunt acuti, diaeta sola et corporis
125 I,3 | perfidus inveniatur. Itaque acutissime Montaneus, rationem scrutatus
126 IV,1 | Magnus dux Florentiae Cosmus acutissimum telum vibravit in amicos
127 X,1 | antiqua vel recens) qui adactus fuerit ad insanum illum
128 XLVI,1 | quam lusores. Atque (ut adagio dicitur) vallis optime collem
129 XXXII,2 | et peritiam respondentis adaptet, siquidem occasionem ei
130 XXXIX,5 | parte praediorum pretia adaugebit. Quandoquidem annuus valor
131 XIX,9 | immodica raro regis reditus adaugent. Etenim quod in partibus
132 L,1 | alicuius argumenti pondus addas, propter quod in partes
133 XXXIV,2 | dialecticum praestare possit ut addat inventioni iudicium, magna
134 VIII,1 | fiat quod hoc modo pretium addatur mariti benevolentiae per
135 IX,15| 17. Addemus etiam in genere de affectu
136 XXVII,4 | verbis eum quiescere iussit, addendo plures adorare solem orientem
137 VI,4 | et moralem. Sed et illud addendum est, bonum esse homini ut
138 XLIV,10| parum cum iudicio componunt, addentes etiam quandoque statuas
139 L,1 | aliquid semper de proprio addere. Exempli gratia, opinioni
140 XLIX,1 | quis alteri ex partibus addictus, et tamen parti adversae
141 XLVIII,1 | sermonibus te venditandi, sed ut addiscas, ponderes, et iudicio tu
142 L,1 | discretis et decoris. Ad has addiscendas nihil ferme aliud requiritur
143 XXXII,2 | Qui interrogat multum, et addiscet multa, et placebit in multis,
144 XXXIX,5 | concedatur. Hoc autem fiat additis cautionibus quae sequuntur.
145 IX,8 | Praeterea parum fortunae eorum additum videtur. Invidia autem,
146 LI,1 | gerit, aud studia quibus se addixit, laudare quis cum venia
147 XXXVII,1 | Plurima denique exempla adduci poterint plane stupendas
148 LIII,2 | ultimis duobus exempla non adduco, quandoquidem tanto numero
149 LIV,5 | raro ut res in iudicium adducta versetur circa meum et tuum,
150 XXXVIII,2| Quare si quis limis et adductis oculis aspiciat, videbit
151 XXXIX,1 | Alii nonnulli in medium adduxerunt callidas quasdam et suspectas
152 XVIII,1 | suget. Visitet etiam et adeat personas in unoquoque genere
153 XLIX,1 | potentioribus et iampridem honorem adeptis consultius est aequos se
154 XI,4 | violentior est, in honore adepto sedatior. Ascensus omnis
155 XI,3 | ducatur, haec ei ubique aderint. Sicut ait Salomon, personas
156 XXIX,9 | Romani omnium primi semper adesssent, beneficii decus nemini
157 II,1 | inter expedienda negotia: adeste, si quid mihi restat agendum.
158 III,2 | somnis vidit Nebuchadnezzar: adhaerare sane possunt, incorporari
159 XIV,2 | sentient, si eos potissimum adhibeant. Etenim erga huiusmodi proceres
160 XXXIV,3 | 3. Fidem illis nimiam ne adhibeas qui prae se ferunt contemptum
161 XLII,1 | obnoxii. Attamen fidem illis adhibebant potius ut rimatoribus bonis
162 XX,1 | quos nobis consiliarios adhibemus omnia mandamus. Quanto magis,
163 XX,3 | produnt in consilio utendo et adhibendo sunt tria. Primo quod haec
164 XXXV,1 | modo diximus ambitiosos non adhibendos nisi urgente necessitate,
165 XX,2 | politicum usum eiusdem per reges adhibendum. Alterum in eo, quod Iovem
166 XXVIII,1 | iis relinquitur ut quos adhibent ministros et caute eligant
167 XL,1 | et ad negotia nova melius adhibentur quam ad consueta. Etenim
168 XXIX,4 | mercenarias (quod solet adhiberi remedium cum copiae nativae
169 III,2 | praecepto quod circa illud adhibet, devita profanas vocum novitates,
170 XXXI,1 | scire. Itaque rectissime adhibetur remedium ad suspiciones,
171 XXXV,2 | Quemadmodum Macronem Tiberius adhibuit ad deiiciendum Seianum. ~
172 XLV,1 | vel cum necessitate quadam adiguntur non habentes quod praetextant.
173 XXIV,1 | expectationem accedere, et huic adiicere aliquid, illi eripere. At
174 XXII,3 | ad diplomata minus animum adiiceret. ~
175 XIX,1 | creent, atque ad nugas animum adiiciant: interdum ad aedificia extruenda,
176 XXXVIII,2| caeteras eius qualitates adiicient quod habeat poco di matto.
177 XV,10| sit (quicquid enim alicubi adiicitur, alibi detrahitur), tria
178 XXXVI,2 | regula reiicenda ut naturam, adinstar bacilli, in contrariam partem
179 LIII,1 | et feliciter, is honorem adipiscetur maiorem quam si quid perfecisset
180 XVIII,1 | antequam in lingua gentis quam adit aliquos fecit progressus
181 XXII,1 | pauci qui in personarum aditibus et temporibus versuti sunt,
182 X,1 | amorem (quanquam rarius) aditum reperire posse non solum
183 XLIII,1 | prava, verum etiam viarum et adituum incommoditas, fora rerum
184 XVIII,1 | quiae inter peregrinandum adiungendae sunt, utilissima omnium
185 XVIII,1 | antequam proficiscatur. Tum adiungendus est servus aliquis aut tutor
186 XV,4 | deberent, factioni alicui se adiungent, idem fit ac cum lembus
187 XXVII,3 | regnarunt, qui saepe sibi adiunxerunt aliquos ex servis suis quos
188 XVIII,1 | quique regionem illam ante adiverit, unde possit eos instruere
189 LIII,2 | etiam post mortem imperia administrant, quales fuerunt Lycugus,
190 XXIX,1 | pares possintque res commode administrare, easque a manifestis praecipitiis
191 XXXVII,2 | Etenim respublicae recte administratae, quin et leges bonae, alunt
192 XLVIII,1 | rerum eorumque inventio et administratio recta felicius a literatis
193 XLIX,1 | principi in status sui administratione, et viro magno in actionum
194 XVI,1 | fruerentur, neque mundi administrationi se immiscerent. In qua opinione
195 XV,14| prudentis regiminis et rerum administrationis, quam ubi homines spe continere
196 LVI,5 | licet de excelsa illa et admirabili vitae sanctimonia. Certe
197 Ded | BUCKINGHAMIAE, ~SUMMO ANGLIAE ADMIRALLIO~Honoratissime Domine,~
198 XLVIII,1 | literas contemnunt, simplices admirantur, prudentes opera earum,
199 XXIV,1 | advenae aut peregrini, quos admiratione plus, minus benevolentia
200 LII,1 | prudentibus derisui sunt, stultis admirationi, parasitis praedae et escae,
201 XXII,11| competitionem nunquam postea admisit. ~
202 XXVI,1 | Itaque nihil morantur, et pro admissis accipiunt quae probare non
203 XXXIX,3 | pecuniarum facilem, non admisso foenore, fieri posse. Neque
204 XXIX,7 | suam ordinariam promiscue admittant. Quinetiam summum belli
205 XLVI,1 | Clientes sumptuosi minime admittendi, ne dum quis caudae pennas
206 XIV,1 | eminet. Ubi enim paritas admittitur, ibi et consilia ineuntur
207 XVIII,1 | praesertim cum legatos exteros admittunt; iudicia et curiae, cum
208 XXXI,1 | nocent. Plerunque enim non admittuntur nisi prius discutiantur
209 XXXV,3 | denique si nuper honoribus admoti quam si veteratores facti
210 XXIX,1 | aliosque ad negotia publica admotos qui usquam fuerunt attente
211 XII,1 | quando primo rebus gerendis admoventur audaces, plus possunt quam
212 LI,1 | laudaretur pustulam mari continuo adnaturam, sicut apud nos vulgo dicitur
213 VI,2 | Augustum inter et Tiberium adnotatum est. Etenim de Livia sic
214 XV,17| 19. Adnotavi saepius ingeniosa et arguta
215 LVI,9 | puerilies. Sequitur earum adolescendia quando luxuriantur et iuvenile
216 X,1 | coeli et coelestium idolum adorans minutum satageret, se submittendo,
217 XXVII,4 | quiescere iussit, addendo plures adorare solem orientem quam occidentem.
218 IX,7 | fuit character imperatoris Adriani, qui poetas, et pictores,
219 XIV,2 | Sane reges, quibus nobiles adsunt prudentes et capaces, negotia
220 XV,14| quam factionibus sibi ipsis adulari insitum est, aut saltem
221 LI,1 | possit. Laudes quaedam ab adulatione sola prodeunt. Quod si adulator
222 X,1 | principem, quocum caeteri adulatores minores conspirant, esse
223 X,1 | enim verissime dictum sit adulatorum principem, quocum caeteri
224 XVIII,1 | fructum peregrinationis adulescentis in compendium redigere,
225 III,2 | unitatis species duae quae adulterinae censeri possunt. Altera
226 XIX,6 | marito susceperunt, aut in adulterio degunt. ~
227 XIII,1 | sit ipsius divinae naturae adumbrata quaedam effigies et character.
228 V,1 | Eadem fere res est quae adumbratur in portentoso illo antiquorum
229 XX,2 | Sapientia veterum in parabola adumbravit tam unionem et insolubilem
230 XXXV,1 | permeare non possit, fit adusta, et inde maligna et venenosa.
231 XXIV,1 | certe novitates tanquam advenae aut peregrini, quos admiratione
232 XXX,1 | efficacia quando morbus advenerit. Probo potius diaetas quasdam
233 XXXIV,1 | sed per mortem aliorum advenientes (veluti ex haereditatibus,
234 I,3 | Praedictum enim est Christum in adventu suo secundo non reperturum
235 XIX,1 | fortunam suam aliquando adversam et retrogradam experiantur,
236 XV,3 | et molliuscule, qui autem adversantur audacius et contumacius. ~
237 VI,7 | cuiuspiam evulgata fuerint, adversari veluti tuba excitantur.
238 IX,10| exteriorem, vel triumphando de adversariis aut competitoribus suis
239 VI,7 | profert, non facile quis se adversarium profiteatur, verum assentabitur
240 XIII,1 | ingenii proprii instinctu adversentur aliorum bonum. Et levius
241 XLII,1 | et illi naturae vicissim adversi, cum sint plerique ipsorum (
242 XXXVI,2 | non ducat. Insuper et hoc advertas, ne habitum superinducere
243 III,2 | audiat, atque perspicue advertat eos idem re ipsa sentiri
244 XXII,18| Sed Salomon ait prudens advertit ad gressus suos, stultus
245 XI,4 | amice tracta, et potius advoca cum illud minime expectent
246 XXX,1 | genere unum. Atque memor sis advocare medicum corporis tui gnarum
247 XI,4 | consentaneum fuerit eos advocari. Ne sis loci tui nimis memor,
248 LIV,3 | clientem existimationem advocati sui tuetur et simul opinionem
249 LIV,3 | aditus inducat. Debetur advocato a iudice laus aliqua et
250 LIV,3 | aut impudens defensio. Advocatus autem illud tribuat iudici,
251 XXVII,7 | commixta, veluti si medicum advoces qui in curatione morbi illius
252 XL,1 | rursus sciunt; ad fines advolant gradibus et mediis non bene
253 VI,7 | vellit ne perniciter ad metam advolent. Secundum quod in ancipites
254 XIII,1 | iactationi destinatis, non autem aedibus quae immotae manent. Partes
255 XLIII,1 | parvo. Qui domum elegantem aedificat, sed in situ mali, carceri
256 LVI,4 | Religio vera super petram aedificata est, reliquae fluctibus
257 XXXIII,1 | coloniarum detrimentum intulit aedificatio iuxta mare et fluvios in
258 XLIII,1 | rursus, si quis domos plures aedificet, ita rem disponat ut quae
259 XLIII,5 | quadrangulum constituate, quam aedificio certe aliquo circumdatam
260 XLIV,1 | magnificentia citius pervenire ad aedificorum pulchritudinem quam ad hortorum
261 XVI,1 | progignere potuisse absque aedili quodam divino. Dicit Scriptura
262 XXX,1 | artem circa curam morbi, ut aegri conditionem et naturam non
263 XLIII,5 | autem portiones singulae aegris destinatae (ut moderni loquuntur)
264 XXVII,2 | multo secus se res habet in aegritudinibus animae. Sarsam adhibere
265 XXX,1 | medicorum circa illud ahibe. Dum aegrotas valetudinem tuam cura maxime.
266 XLIII,5 | princeps aut quis e grandoribus aegrotaverit. Habeant autem portiones
267 LV,3 | pueri, mulieres, senes, aegroti. Itaque cum irasci contigerit,
268 XXX,1 | Ex medicis aliqui erga aegrum et eius desideria tam sunt
269 LVI,1 | contra quam narrabat sacerdos Aegyptius in colloquio cum Solone
270 LVI,1 | Macciavelli, nimirum zelotypiam et aemulationem sectarum ad extinguendam
271 VII,1 | famulos mos quidem ineptus aemulationes inter fratres serendi et
272 XLII,1 | liceat. Competitores autem et aemulos consopit, utpote nihil suspicantes
273 XXXII,2 | At ille, utpote alterius aemulus, satis sciebam eum prandium
274 LVI,7 | certo enim est tormenta aenea apud urbem Oxydracarum in
275 XXVII,7 | asserit Heraclitus in uno aenigmatum suorum lumen siccum optimum.
276 XLIII,5 | autem caverna illa solo aequa, non omnino depressa, et
277 XIV,1 | ibi et consilia ineuntur aequabilius et tributa penduntur alacrius.
278 IX,7 | una educati ad invidendum aequalibus, cum evehuntur, proni sunt.
279 XLIV,6 | per tubas subter terram aequalis dimensionis, ne aqua diutius
280 XV,1 | sunt cum res vergunt ad aequalitatem, non secus ac naturales
281 XLVII,2 | ostendat. Iniquum petas ut aequam feras regula non male, ubi
282 LIV,2 | elucescit virtus iudicis in aequandis iis quae sunt inaqualia,
283 XVI,1 | melioris naturae quam propriae, aequare nullo modo possit. Similiter
284 XLVI,1 | Qundoquidem ordinis paritas aequas gratiae conditiones tanquam
285 XVI,1 | Romanam nunquam gens aliqua aequavit. Audi igitur quid dicat
286 XX,7 | praestat eos eligere qui aequi sunt et in neutram partem
287 XLIX,1 | enim res diutius tanquam an aequilibro rem suspensae haesissent,
288 XV,1 | naturales tempestates circa aequinoctia invalescunt. Quemadmodum
289 XXI,1 | occultatio celeritati est aequiparanda, modo globuli e tormento
290 I,2 | spectare. Sed nulla voluptas aequiparari potest huic ipsi, nempe
291 XXXVII,1 | viribus consuetidinis haud aequipollere. Solummodo superstitio nostris
292 XLVII,2 | concessioni ipsi quandoque aequipollet, modo quis se nec animo
293 XLVII,2 | petitionem ius quoddam, vel aequitatis, si sit petitio iustitiae,
294 VI,5 | ex verbis. Quod vero ad aequivocationes et oracula verborum attinet
295 XLIX,1 | honorem adeptis consultius est aequos se praestare in neutram
296 XIV,2 | bonarum et malarum artium. Aequum vero est ut virtutum suarum
297 XXIX,12| ducum decus et gloriam, aerarii ex spoliis locupletationem,
298 XX,7 | curent separatim commercia, aerarium bellum, gratias, gravamina,
299 XLIV,3 | campestres sunt. At ea quae aeream iucundissimo odore perfundunt,
300 XLIII,1 | Neque malum situm facit aeris solummodo conditio prava,
301 XV,14| remedium utilius. Ubi mala et aerumnas evolare sensissit, operculum
302 XIII,1 | abducit. Neque proiicias Aesopi gallo gemmam, cui gratius
303 XXXVI,2 | quod contigit puellae apud Aesopum ex fele in mulierem conversae.
304 LVI,3 | siccitates, hymes tepidas, aestates frigidiores, et similia.
305 XLIII,1 | veluti in canalibus variis aestibus reciprocantur. Adeo ut in
306 XXIX,2 | nec vires suas in maius aestimantes incoeptis se vanis et nimis
307 XXXIV,1 | gemmae et huiusmodi rariora aestimantur, et quam inania opera suscipiantur
308 XIII,1 | argumento est pluris se aestimare hominum animos quam sarcinas.
309 VII,1 | alterum ex senioribus pluris aestimari, atque ex iunioribus in
310 XXVIII,1 | rationes impensaram exhibitae aestimatione sint minores. Certe qui
311 XXXIV,2 | prospicere possit quae merces in aestimationem venturae sint, atque eo
312 I,1 | opiniones vanae, spes blandae, aestimationes rerum falsae, imaginationes
313 XXVII,3 | fructum (de quo loquimur) aestiment. Tanti sane, ut eundem et
314 XLIII,3 | coenacula duo, hymeale et aestivale. Atque subter haec omnia (
315 XLIII,4 | cubicula et cameras tam aestivales ad refrigerium quam hyemales
316 XLIII,5 | moderni vocant) ad umbram et aestivationem, apertam aut fenestratam
317 XV,7 | diutius illa fastidia animorum aestuarunt, neque quicquam inde detrimenti
318 VII,1 | memoriam mortis mitigant. Aeternitas sobolis etiam brutis communis
319 XVI,1 | essentiam immutabilem, recte ab aeterno locata, opus Deo non habere,
320 XXXVIII,2| similis est galaxiae in aethere, quae concursus sive coacervatio
321 XXXIV,3 | Etenim si quis recte rem aetimet, qui id facit ex alieno
322 LII,1 | circa tractatus Antiochi et Aetiolorum, mendacia reciproca et ex
323 XXXIV,2 | prementes. Societates locuplent affatim si cautus adhibeatur delectus
324 I,1 | non minus quam in agendo affectantes. Cuiusmodi quidem sectae
325 XXV,1 | 1. Celeritas nimia et affectata negotia, ut plurimum, perdit.
326 L,1 | nativae videantur et minime affectatae. Nonnullorum vultus et gestus
327 XXXVI,2 | hac enim nulla intervenit affectatio. In perturbationes siquidem
328 IX,5 | miraculi nimirum honore affectato, id quod event Narseti eunucho,
329 L,1 | detrimentum, urbanus tantum et affectator. Etiam negotiis damnosum
330 XXVII,1 | ethnicorum reperitur, sed affectatum et fictum, ut in Epimenide
331 L,1 | si quis formulas nimium affectet, vel in opportunitatibus
332 XV,16| illi qui erga imperium bene affecti sunt discordiarum pleni
333 XLVIII,1 | ad ornatum mollius abuti affectio mera est quae seipsam prodit.
334 XLII,1 | loquitur Scriptura) sine affectione naturali. Est proculdubio
335 XV,13| moderatam, animis gravate affectis et malevolis indulgere,
336 XXVI,1 | ridicula et satyra digna affectores istos videre, in quot formas
337 Ded | Consentaneum igitur duxi affectui et obligationi meae erga
338 XXXIII,1 | utuntur non modicum utilitatis afferent. Similiter et alia quae
339 X,1 | humana multum plerunque affert nocumenti, nunc ut Syrenum
340 XXXIII,1 | consument, et coloniae fastidio afficientur. Ac tum demum nuncios et
341 XXIX,5 | omnino animos subditorum afficiunt. Statuatur igitur et et
342 XX,7 | inservit, in consortio aliorum affictibus magis obnoxius est. Itaque
343 LI,1 | virtutibus similes illos afficunt quam maxime. Sane fama fluvio
344 LI,1 | vel praecipue imputabit et affigit per vim, spreta conscientia.
345 XXIX,9 | 11. Praecepto praecedenti affine est ut status quis utatur
346 XXIII,1 | stat fixa centro, ubi quae affinia coelestibus sunt omnia moventur
347 XXII,14| continent, quasi nihil diserte affirmantes, et rem ipsam maiore cum
348 VI,3 | est. Tertius simulatio in affirmativa, cum quis aperte fingit
349 V,1 | diffusius tractavit Iobi afflictiones quam faelicitatem Salomonis.
350 XIII,1 | coniungitur. Si compatiatur afflictis, nobilitat sua praecordia,
351 XXXIII,1 | bene victitent nec penuria affligantur. Magnum iampridem salubritati
352 XXVII,4 | Atque, quod maius est, affuerunt his principibus uxores,
353 LVI,1 | flumina ut fluvii Asiae, Africae, et Europae prae illis instar
354 III,3 | sibi ante oculos poneret Agamemnonem filiam propriam immolantem,
355 XIV,1 | 1. De nobilitate primum agamus ut est portio reipublicae,
356 XIII,1 | habitus tramite transvorsos agant. Ita aliorum bono studeas,
357 LIV,3 | aut se rursus in caussam agendam callide insinuet postquam
358 I,1 | cogitando non minus quam in agendo affectantes. Cuiusmodi quidem
359 XIII,1 | quidam Venetus Byzantii agens vix furorem populi effugerit
360 XXXIX,3 | minime praestitam summo iure agent. Memini pecuniosum quendam,
361 XXXIX,3 | quendam, virum durum, rure agentem, qui solebat dicere In malam
362 XXII,10| aliquid praeter consuetudinem agentes, inveniri volunt, ut interrogentur
363 XXXVIII,4| Timoleontis ad fortunas Agesilai aut Epaminondae comparata
364 IX,5 | event Narseti eunucho, et Agesilao, atque Tamberlani, qui claudi
365 XLII,1 | egregios evadant, qualis fuit Agesilaus, Zangerus Solymanni filius,
366 XLIV,4 | autem sepem intelligo supra aggerem, haud praecipitem quidem
367 XIII,1 | fere florent, easque semper aggravant. Non digni certe qui conferantur
368 LV,5 | quicquid contemptum arguere aut aggravare possit. Rursus, ira sedatur
369 VI,7 | amoliatur et homines imparatos aggrediatu. Ubi enim consilia cuiuspiam
370 XXXVII,1 | sonis, artus quoque magis agiles et flexiles ad omnes posituras
371 XXXII,2 | minus valent, flexu maxime agilia esse, ut fit inter leporarium
372 LVI,4 | reliquae fluctibus temporum agitantur. Dicamus igitur de novarum
373 XXVII,6 | cogitationes suas facilius agitat et in omnes partes versat,
374 XXII,12| aliqua verba inter duos agitata fuerint, difficile est probare
375 XX,1 | aut primam aut secundam agitationem subibunt: si minus consultationum
376 XXIV,1 | tamen indefesse in orbem agitatur. Inde fit ut importuna et
377 IX,11| modo potentiam et negotia agitent, ea quovis periculo mercari
378 XI,2 | cum strepitu suscites et agites. Iura etiam inferiorum munerum
379 I,3 | civibus negotiis transeamus, agnoscent vel ipsi qui eam non exercent
380 XL,1 | errores conduplicat, errores agnoscere aut revocare detrectant,
381 IX,1 | aspectus vocare. Ita ut agnosci ab omnibus videatur in invidia
382 XIX,3 | nihil aliud est quam in agone cum fortuna experiri. Caveant
383 IV,1 | 1. Vindicta agrestis quaedam iusticia est quae,
384 XXIX,6 | certum eumque mediocrem agri modum annexum qui distrahi
385 XXIX,6 | praedia minora atque domus agricolationis instituerentur, quae habeant
386 XXIX,6 | liberaliorem sufficiat, utque agricultura ab iis exerceretur qui domini
387 XXXIV,2 | insigniter opulenti se ad agriculturam et lucra rustica submittunt,
388 LIV,3 | commendatio, cum caussae bene aguntur et tractantur, praesertim
389 XII,1 | quemadmodum interveniunt agyrtae qui corpori naturali mederi
390 XXII,12| Anglico proverbio felem in aheno vertere satis absurde dicitur,
391 XXX,1 | consilium medicorum circa illud ahibe. Dum aegrotas valetudinem
392 LI,1 | lictorum et scribarum, ac ai artes illae memorate magis
393 XXXV,1 | humoris activos, vehementes, alacres, et promptos reddit, nisi
394 XXIX,9 | tardet. Item prompta sit ed alacris ad auxilia mittenda sociis
395 XXXI,1 | interpellant ita ut nec alacriter nec constanter peragi possint.
396 XIV,1 | aequabilius et tributa penduntur alacrius. Nobilium potentia et auctoritas
397 XLVI,1 | quis caudae pennas adauget alarum pennas praescindat. Eos
398 LII,1 | per ora virum neque bene alata erit, sine plumis aliquibus
399 XLIV,3 | imbuit est viola, praecipue alba, flore multiplici, quae
400 Ded | devinctissimus et fidelis,~FR. S. ALBAN.~ ~
401 XLI,2 | dixerit utrum Apelles aut Albertus Durerus nugator maior fuerit,
402 XXVII,5 | super animum hominis quam alchymistae lapidi suo tribuere solent
403 XLI,1 | Edouardus Quartus rex Angliae, Alcibiades Atheniensis, Ismael Persa
404 XVI,1 | portentosissimus fabulis Alcorani, Talmudi, aut legendae,
405 XXXIX,2 | ludi, prout sit saepe in alea, ut maxima pars pecuniae
406 XXIX,11| Sed hoc factum est cum aleae huiusmodi praeliorum totius
407 XIX,1 | melancholicos evasisse, uti contigit Alexandro Magno, Dioclesiano, ac nostra
408 XV,9 | regni proventus, quibus ali possit, non excedat. Neque
409 | aliarum
410 VI,7 | desistendum. Tertium est quod ad aliena consilia detegenda viam
411 XIV,2 | qui minus est industrius alienae invidet diligentiae. Ad
412 IX,6 | temporibus infensi, atque alienas calamitates tanquam suarum
413 XV,7 | rursus princeps aut status alienationem animorum et invidiam grassantem
414 XV,7 | pessimae. Quantum vero ad alienationes animorum et taedium rerum
415 LIII,2 | aut patrias a servitute aliengenarum vel tyrannorum liberarunt,
416 XV,7 | et magistratus promotio, alienigenae, caritas annonae, milites
417 XXIX,7 | proximum est ut artes istae alienigenis tantum permittantur, qui
418 XXXVI,2 | studiis, quicquid a natura tua alienum reperis stata tempora tibi
419 | aliisque
420 IX,2 | malo alieno. Quique primo alimento caret, satiabit se secundo.
421 I,2 | electorum. Poeta, qui sectam alioqui caeteris inferiorem ornavit,
422 X,1 | tacita inclinatio in amorem aliorem, qui si non insumatur in
423 | aliorumque
424 XXIX,1 | consiliarios, senatores, aliosque ad negotia publica admotos
425 XLIII,5 | secretioribus. Curandum vero ut alique, tam ex cameris et conclavibus
426 XXVII,7 | Quin et in medio operum aliquorum quae maxime affectant saepe
427 XIII,1 | benefacere. Secus dum rivos alis, fontem exhauris. Neque
428 XXVII,5 | in rebus naturalibus unio alit et confortat actiones quasque
429 | aliunde
430 IV,1 | evellenda. Etenim iniuria allata legem tantummodo violat,
431 LIV,3 | rem moderari; eorum quae allegata sunt medullam et quae maioris
432 XI,2 | sed potius cum favore eos allicias et recipias. ~
433 XXIX,7 | permittantur, qui propterea alliciendi aut saltem facile recipiendi
434 VI,5 | subtilibus eum obsidebunt, et allicient, et excutient, ut, nisi
435 XXVII,7 | neque ad respectus personae alligatur. Verum haec enumerare infinitum
436 XXVII,7 | exuere non potest. Filium alloqui quis non poterit nisi ut
437 XLIV,7 | ad placitum, non ordine aloquo collocari. Probo etiam cumulos
438 XXXVI,1 | cum irasceretur literas alphabeti priusquam quicquam faceret
439 LIII,2 | Iustinianus, Eadgarus, Alphonsus Castilianus cognomine Sapiens,
440 XLIII,3 | quinquaginta pedes ad minus altam, et subter eam cameram autem
441 XLIV,5 | Columnas etiam et pyramides altas ex opere lignario in aliquibus
442 XXX,1 | Diaetae enim huiusmodi alterant corpus magis, perturbant
443 XI,3 | mutabiles sunt, et manifesto alterantur absque causa manifesta,
444 LIV,5 | et nervi quorum alter in alteris moventur. Recordentur enim
445 XIX,2 | contraria miscere, alia alternare. Responsum Apollonii egregia
446 XIX,2 | intempestivam potentiae alternationem, nunc rigidius intensae,
447 XXX,1 | vitae, ut quis contraria alternet et subinde mutet, sed cum
448 XXXV,3 | favoribus et repulsis eos alternis excipere, unde attoniti
449 LIV,2 | deprimendo. Eodem modo, quando ex alterutra parte videt iudex manum
450 LII,1 | artificiose insinuando se apud alterutrum plus posse quam revera potest.
451 XLIV,4 | opere lignario pedes decem alti, lati sex. Spatia autem
452 X,1 | bruta, oculo tamen, certe ad altiora contemplanda dato. Mira
453 XXV,1 | granditate aut pedum elevatione altiore celeritas constit, sed in
454 XVI,1 | inclinare in atheismum, at altiorem scientiam eos ad religionem
455 LVI,1 | montes, nostris longe sunt altiores. Unde credibile est reliquias
456 XIII,1 | Inclinatio autem ad bonitatem, altis defixa radicibus, naturae
457 III,3 | ascendam, et ero similis altissimo. Sed adhuc maior blasphemia
458 XLIV,5 | figuris propugnaculorum. Altitudo autem monticelli triginta
459 XIII,1 | fecerit, mentem indicat in alto positam esse, supra iniuriarum
460 XLIII,5 | partis et amplitudinis et altudinis horto per exterius circumcincta,
461 XXIX,10| licet non semper ad easdem, aluerint. ~
462 XXXVII,2 | administratae, quin et leges bonae, alunt virtutem in herba, sed semina
463 XXIV,1 | temporibus, quaeque uno quasi alveo fluxerunt, foedere quodam
464 XLI,2 | aliquando videantur iunioribus amabiliores. Secundum illud Euripidis,
465 II,1 | livorem extinguat: extinctus amabitur idem.~ ~
466 XLIV,1 | ad hortorum elegantiam et amaenitatem, quasi elegantia illa hortorum
467 XXXII,2 | servandum inter salsa et amara. Certe qui satyricam amplectitur
468 X,1 | receptum est illud diverbium, amare et sapere vix Deo conceditur.
469 I,1 | nequit quorsum mortales amarent mendacium ipsius mendacii
470 VII,1 | suaviores, verum infortunia amariora, reddunt. Curas vitae multiplicant,
471 LIV,2 | Iniusticia enim illud reddit amarum, mora acidum. Iudex strenuus
472 XXIV,1 | invalescit. At bonum, ut fieri amat in violentis motibus, in
473 X,1 | magnifecerit quam amator personam amatam. Recte itaque receptum est
474 XXVII,4 | praediti, tamquam impensi amatores sui, liquido probatur eos
475 X,1 | amisisse. Quisquis enim amatoris affectibus nimis indulget,
476 XLIX,1 | propendendo. Quin et et in ambientibus ita caute adhaerere ut videatur
477 XLIX,1 | sint et in dignitate quam ambierunt collocati, continuo se applicare
478 II,1 | amor eam parvi facit; honor ambit; metus ignominiae eligit;
479 XXXV,1 | 1. Ambitio choleram refert, quod genus
480 XVII,1 | praelatorum, quibus utuntur ad ambitionem propriam et lucrum; nimius
481 XXXV,4 | 4. Ex ambitionibus minus est nociva cupiditas
482 XI,2 | merendi verus est et legitimus ambitionis finis. Etenim bene cogitare,
483 XXXV,4 | minus periculi incumbit ab ambitioso in negotiis acri quam eo
484 XXVII,4 | consulem fecisset contra ambitum Syllae, atque Sylla in malam
485 III,2 | idem revera sentire, et in ambobus benigne complacere? Huiusmodi
486 XXII,1 | sapiente dignoscendi (mitte ambos ad ignotos et videbis) de
487 XLIV,5 | possint. Et haec insuper ambulacrae perfecte circularia esse
488 XLIV,7 | sit. In plerisque horum ambulacrorum arbores fructiferae omnigenae
489 XLIV,3 | Adeo ut iuxta sepem earum ambulans nihil odoris percipies,
490 XLIV,5 | latitudinis ut quatuor una ambulare possint. Et haec insuper
491 XLIV,7 | absque gramine, ne in udo ambulatio sit. In plerisque horum
492 XLIV,4 | umbra hortis emenda est ambulatione per graminetum exposito
493 XXIV,1 | sit via bona et recta, et ambulemus in ea.~ ~
494 XXXV,3 | et veluti intra sylvam ambulent. ~
495 XLIV,7 | ardoribus anni vel diei ambules. Hortus siquidem praecipuus
496 VI,7 | ad fines suos solus quis ambulet. Tertium est (idque maximum)
497 XVI,1 | patres conscripti, nos amemus, tamen nec numero Hispanos,
498 VI,7 | promoturi, unde sine socia et amica opera ad fines suos solus
499 XXVII,4 | mutilam dixisse, nis per hasce amicitas facta fuisset integra et
500 XVIII,1 | Quatenus ad familiaritates et amicitias quiae inter peregrinandum
501 XXVII,1 | quicunque natura et genio suo ab amicitiis abhorret, huiusmodi affectum