6.
Si igitur post
interdictum generalis concilii licuit summis Pontificibus non confirmatos
ordines confirmare, et eorum succesoribus sic confirmatos in totum dissolvere:
non est mirum, si, quod declarat circa regulas ordinum solus summus Pontifiex,
vel ordinat, liceat eius successoribus declarare seu alias immutare. Patet
autem, quod neque Honorii confirmatio, neque Gregorii, neque Alexandri, neque
Nicolai praedictorum facta fuerit in concilio generali,
quum per nullum ipsorum fuerit generale concilium clelebratum. Licet
Innocentius IV. celebravit concilium generale: tamen
in illo nec auctoritate alicuius concilii facta fuit ipsius declaratio supra
dicta. Nicolaus autem IV. nec celebravit generale
concilium, nec aliquid circa dictam regula declaravit. Gregorius autem IX. [57] praedictus nec confirmavit, nec declaravit dictam
regulam, sed in generali concilio, ubi cassati fuerunt nonnulli mendicantium ordines,
dictorum fratrum Minorum, et Praedicatorum ordines non cassavit, set asseruit
approbatos, sic dicens: "Ad eos, quos [58] evidens
ex eis utilitas ecclesiae universali proveniens perhibet approbatos, praesentem
non patimur constitutionem extendi." Praeterea dicant nobis, ubi
legunt assertiones [59] huiusmodi, quod ad
fidem vel mores pertineat, Christum et Apostolos non habuisse in his, quae
habuerunt, nisis simplicem usum facti? Profecto directe hoc ad fidem non pertinet, quum de hoc articulus non sit
aliquis, nec sub quo valeat comprehendi, ut patet in symbolis, in quibus
articuli fidei continentur, nec etiam reducte, ne quasi hoc sacra scriptura
contineat, quo negato tota scriptura sacra redditur dubia, et per consequens
articuli fidei, qui habent per scripturam sacram probari, redduntur dubii et
incerti. Hoc enim in scriptura sacra non poterit, sed contrarium reperiri. De fratribus autem Minoribus praedictis constat, quod de ipsorum
paupertate et simplici usu facti, seu de dominio eorum quae ipsis offeruntur,
quod summus Pontifex illud sibi et Romanae ecclesiae reservaverit vel potuerit
reservare. Nec quod illud reservatum successori abiicere non liceat, si hoc expedire viderit, seu quod procuratores constitutos
auctoritate summi Pontificis pro negotiis ordinis praedicti successor revocare
non valeat, in praedictis symbolis, evangelio, neque Actibus Aposotlorum et
epistolis mentio aliqua non habetur. Unde non possunt ex praedictis concludere, nisi falso, quin contra ordinata per summos
Pontifices circa talia valeat successor [60] aliud ordinare, quod
Nicolaus praefatus [61] expresse in sua declaratione inseruit, ut
superius plenius continetur.
|