AD POMERONEM

Veni, atque laudes accipe, Pomero,
Qulaes mereris; quotquot enim canes
  Usquam fuerunt Transpadana
    Aut alia regione creti,

Primum obtinebis tu merito locum,
Fortis, fidelis, respiciens herum
  Solum, neque incertos amicos
    Aut nimis immemores parentes.

Ornare collum Iulia floribus
Solebat, atqui non placuit iocus
  Quandoque, redentique nodum
    Praepropero pede vellicabas:

Tunc obvenebant et pudor et metus
Ne diceremus gratum ideo parum,
  Sed palma permulcens utrosque
    Solicito capite amovebat.