Caput

  1 1|            liber,' secum reputabat Alicia, 'in quo sunt nullae tabulae
  2 1|         vae! Sero perveniam!' ~Cum Alicia postea de hoc cogitaret,
  3 1|     contemplatus usque festinavit, Alicia cito consurrexit. ~In mentem
  4 1|          ea extrahere posset. ~Ita Alicia, curiositate ardens, Cuniculum
  5 1|         situm. Non diutius morata, Alicia post eum descendit, ne cogitans
  6 1|       subito declive factum est ut Alicia, antequam se sistere posset,
  7 1|            pendebant. ~Praeteriens Alicia de uno pluteorum oram detraxit,
  8 1|              Eia!' secum reputavit Alicia, 'postquam ita longe decidi,
  9 1|         quot milia passuum' inquit Alicia 'adhuc delapsa sim. Me iam
 10 1|   Complures enim huius generis res Alicia in schola didicerat; et
 11 1|        iterare. ~'Ita est,' inquit Alicia, 'id oportet esse spatium
 12 1|          allud esset quod faceret, Alicia mox rursus loqui coepit. ~'
 13 1|            edant vespertiliones.' ~Alicia nunc incipiebat somno vinciri,
 14 1|          Terminus hic fuit casui. ~Alicia, nihil laesa, cito surrexit.
 15 1|            e conspectu evanuerat. ~Alicia erat in longo atrio lacunare
 16 1|            fores aperire tentavit, Alicia per medium incessit maesta,
 17 1|        auream perparvam, qua primo Alicia putavit se posse fores quasdam
 18 1|         machinationem accommodate, Alicia gaudio maximo eam aptam
 19 1|         maiorem quam muris cavum. ~Alicia, genibus subnixa, per transitum
 20 1|           mira nuper acciderant ut Alicia credere coepisset paucissima
 21 1|            hic erat antea,' inquit Alicia), cuius circum cervices
 22 1|        erat dicere 'HAURI ME'; sed Alicia, prudens puella, raptim
 23 1|         sanguine fluit.' ~Et (quod Alicia bene meminerat) 'Si multum
 24 1|        nota 'venenum' non inesset, Alicia, gustare ausa, potionem
 25 1|            tostum butyro illitum. ~Alicia brevi tempore potionem exhausit. ~'
 26 1|         insolito afficior!' inquit Alicia. 'Videor comprimi velut
 27 1|     lacrimare! ' sibi dixit severe Alicia. Te hortor ut extemplo desinas! '
 28 1|        simulabat. ~'Sed vanum est' Alicia meditabatur, 'nunc simulare
 29 1|           Esto, vescar ea,' inquit Alicia, 'et si me proceriorem faciet,
 30 1|           cum placentam edas. ~Sed Alicia exspectare adsueverat nil
 31 1|    continuari. Initio igitur facto Alicia mox devoravit placentam. ~ ~
 32 2|        etiam necopinatius!' inquit Alicia. (Tantum stupebat ut ad
 33 2|            debeo,' secum reputabat Alicia, 'aut forte non in cedent
 34 2|          inscribetur fasciculus! ~'Alicia Pedi Suo Dextro S. P. D.,~
 35 2|            Te pudere oportet,' ait Alicia, 'puella grandis ut es,' (
 36 2|         praestolari eam coegero!' ~Alicia tantum desperavit ut parata
 37 2|            quam celerrime potuit. ~Alicia flabellum manicasque sustulit;
 38 2|           non Luciam esse,' inquit Alicia, 'nam ea longis cirris est
 39 2|          non esse,' inquit misella Alicia; oculisque lacrimis suffusis
 40 2|              Sed vae mihi!' inquit Alicia, lacrimis subito effusis, '
 41 2|          periculum effugi!' inquit Alicia, quae mutatione subita satis
 42 2|          ferrata redire potero.' ~(Alicia semel tantum litus marinum
 43 2|          non tantum lacrimavisse!' Alicia inquit, dum circum natat
 44 2|      Usuine esset' secum reputabat Alicia, 'cum hoc mure colloqui?
 45 2|           circum natare, 0 mus!' ~(Alicia putabat sic recte murem
 46 2|         fortasse non comprehendit' Alicia cogitabat. 'Sine dubio mus
 47 2|        Victore transvectus est.' ~(Alicia enim, quamquam multa de
 48 2|    videbatur. ~'Ei, ignosce mihi!' Alicia cito exclamavit, quod timebat
 49 2|           non delectarent,' inquit Alicia, voce blanda. 'Noli hoc
 50 2|            quidem et placida est,' Alicia paene immemor porro sibi
 51 2|        ignosce mihi,' iterum dixit Alicia. Nunc enim Mus prorsus horrebat;
 52 2|         Non vero id audies!' dixit Alicia, quae alias res disserere
 53 2|          Mus nil respondit: itaque Alicia porro studiose dixit, 'In
 54 2|           vae mihi!' maeste inquit Alicia, 'vereor ne eum denuo laeserim!' ~
 55 2|          compluria animalia rara. ~Alicia praeeunte, tota multitude
 56 3|           oportet rectius scire.' ~Alicia dissentiebat, nisi sciret
 57 3|          circum murem consederunt. Alicia sollicite eum intuebatur;
 58 3|            madida sum quam antea,' Alicia maeste dixit. 'Id me non
 59 3|         Cursus Comitialis?' inquit Alicia. Non quidem avebat scire:
 60 3|    clamabant: 'Praemia! Praemia!' ~Alicia, ignara quid facere deberet,
 61 3|             Tegumen solum digiti,' Alicia maeste inquit. ~'Id mihi
 62 3|           narraturum esse,' inquit Alicia, 'et qua de causa F- et
 63 3|            longa et tristis est!' ~Alicia, non recte intellegens et
 64 3|         dicis?' ~Dum Mus loquitur, Alicia de hoc haerebat; itaque
 65 3|        cogitas? ' ~'Ignosce mihi,' Alicia submisse dixit: 'Nempe perveneras
 66 3|            dixit. ~'Nodum!' inquit Alicia, quae cuilibet prodesse
 67 3|          Te non consulto offendi! 'Alicia se excusavit. 'Sed tu vero
 68 3|            narrationem conficias!' Alicia eum revocavit abeuntem.
 69 3|         hic Dinam nostram habere!' Alicia, clara voce meditans, inquit. '
 70 3|          Dina?' inquit Psittacus. ~Alicia, quae de fele domestica
 71 3|    simulantes, omnes discesserunt. Alicia brevi sola relicta est. ~'
 72 3|       visura sim!' ~Deinde rnisera Alicia lacrimare rursus coepit:
 73 4|          quasi aliquid amisisset. ~Alicia eum sibi mussitantem audivit: '
 74 4|          ea de manibus emiserim.' ~Alicia cito coniectavit eum flabellum
 75 4|      celeriter!' ~Tam territa erat Alicia ut statim in eam partem
 76 4|           insolitum esse videtur,' Alicia sibi dixit, 'ut mandata
 77 4|          qualia eventura essent. ~'Alicia mea! Huc veni statim, et
 78 4|         obturamento tamen detracto Alicia ampullae labra admovit. ~'
 79 4|            possum. Quid me fiet?' ~Alicia fortuna secunda utebatur,
 80 4|     iucundius se habebant,' misera Alicia secum reputabat, 'tum enim
 81 4|          crescam. ~'Eritne autem,' Alicia meditabatur, 'ut numquam
 82 4|            respondit: 'Stultissima Alicia! Quomodo hic quidpiam discere
 83 4|  audiebatur levis pedum crepitus. ~Alicia pro certo habebat Cuniculum
 84 4|         cubitum firme premebatur. ~Alicia Cuniculum sibi dicentem
 85 4|           Immo vero non intrabis!' Alicia secum reputabat. Quiescebat
 86 4|            es?' Tum quispiam, quem Alicia numquam antea audiverat,
 87 4|             post longum silentium, Alicia modo susurros nonnumquam
 88 4|          iubeo, ignave!' ~Postremo Alicia manum suam iterum extendit
 89 4|          oportet,' secum reputabat Alicia. 'Miror quid deinde in animo
 90 4|           in caminum descendere!' ~Alicia sibi dixit: 'Itane est?
 91 4|      audivit. ~'Gaius est,' inquit Alicia. Semel acriter calcitravit;
 92 4|           est ('Gaius est,' inquit Alicia). 'Vix quidem scio - Benigne;
 93 4|            est!' Cuniculus inquit. Alicia quam maxima voce clamavit: '
 94 4|            ubique silentium fuit. ~Alicia secum reputabat: 'Miror
 95 4|         erit.' ~'Cuius rei vehes?' Alicia sibi dixit. ~Brevi autem
 96 4|            silentium ubique fuit. ~Alicia admirata animadvertit omnes
 97 4|       ampulla dabant. ~Simul atque Alicia e domo effugit, omnes effuse
 98 4|         effuse ad eam accurrerunt. Alicia quam citissime se recepit;
 99 4|            me oportet,' sibi dixit Alicia dum in silva pervagatur, '
100 4|    conabatur. ~'Misellum catulum!' Alicia blande dixit. Eum sibilo
101 4|       seque eum vexare simulavit. ~Alicia, ne conculcaretur, post
102 4|          eum arripere festinavit. ~Alicia sibi videbatur velut ludum
103 4|        tamen catulus fuit!' inquit Alicia. Culmo ranunculi innixa
104 4|          Maximi vero momenti erat. Alicia flores et herbam circumspectavit;
105 5|       SUASIT~Diu silentio Eruca et Alicia inter se intuebantur. Eruca
106 5|          ad sermonem incipiendum. ~Alicia verecunde respondit: 'Id
107 5|           expedire possim,' inquit Alicia, 'quod videlicet ipsa non
108 5|       melius id explicare possim,' Alicia comiter respondit, 'nam
109 5|            hoc usui venit,' inquit Alicia, 'sed cum in chrysallidem
110 5|        sensus tui non eidem sint,' Alicia dixit. 'Quod ad me attinet,
111 5|            dixit Eruca. ~Hic etiam Alicia haerebat. Cum ea causam
112 5|            quod dicere vis?'inquit Alicia; iracundiam suam quantum
113 5|           Non est,' inquit Eruca. ~Alicia exspectare constituit; nihil
114 5|           ita sit, domine!' inquit Alicia. 'Reminisci non possum quae
115 5|      aliter evenerunt quam volui,' Alicia voce tristi respondit. ~'
116 5|          Gulielme",' Eruca dixit. ~Alicia, manibus compresses, recitare
117 5|        vero omnino recte, opinor,' Alicia timide dixit. 'Aliquot verba
118 5|          interest quam magna sim,' Alicia properanter respondit. '
119 5|          Non scio,' inquit Eruca. ~Alicia nihil dixit. Nemo umquam
120 5|            si non recusas,' inquit Alicia. 'Miserum est quemlibet
121 5|           non ad hoc sum assueta!' Alicia misere se excusavit. ~Et
122 5|          integro fumum exsugebat. ~Alicia nunc aequo animo exspectabat
123 5|          Cuius rei latus alterum?' Alicia sibi dixit. ~'Latus alterum
124 5|              Eruca dixit, velut si Alicia clara voce rogavisset. Deinde
125 5|            e conspectu discessit. ~Alicia, in cogitatione defixa,
126 5|           meum demum solutum est!' Alicia laete dixit. Cito autem
127 5|          sunt omnia illa viridia?' Alicia dixit. 'Et quo umeri mei
128 5|           est. ~'Serpens non sum!' Alicia iracunde dixit. 'Mitte me!' ~'
129 5|            quid dicere velis!' ait Alicia. ~'Nidulare conatus sum
130 5|           Nihil eis acceptum est!' Alicia magis magisque haesitabat;
131 5|        doleo quod vexatus es,' ait Alicia. Intellegere incipiebat
132 5|         esse serpentem itero,' ait Alicia. 'Immo sum -, ~'Dicdum!
133 5|          conari!' ~'Sum puellula,' Alicia dubie dixit; nam quotiens
134 5|            ova gustavi,' ait verax Alicia. 'Sed puellae scilicet aeque
135 5|         Mea autem magni interest,' Alicia cito dixit. 'Sed reapse
136 5|           in nidum suum considit. ~Alicia inter arbores quantum poterat
137 5|         habitant,' secum reputabat Alicia, 'handquaquam debeo ad eos
138 6|       indutus, ex silva cucurrit. ~Alicia saltem eum pedisequum esse
139 6|         magnis ranae similis erat. Alicia utrumque crispum capillis
140 6|         eorum implicate sint. ~Hoc Alicia tantum risit ut retro in
141 6|           caelum stolide intuens. ~Alicia ad ianuam timide accessit,
142 6|            intrare possum?' inquit Alicia. ~'Operae pretium ostium
143 6|     intrare possum?' clariore voce Alicia iteravit. ~'Debesne omnino
144 6|          ego debeo facere?' inquit Alicia. ~'Quidquid tibi libet,'
145 6|          non est cum eo colloqui,' Alicia desperanter dixit. 'Plane
146 6|           piperis in eo iure est!' Alicia sibi dixit; vix prae sternumentis
147 6| sternuebant. ~'Velim, sis, scire,' Alicia timide dixit (nam dubitabat
148 6|           violentiaque clamavit ut Alicia trepidaret. Statim autem
149 6|          cognovi quae id faciant,' Alicia comiter dixit; gratum enim
150 6|        cave ne quid noxae facias!' Alicia clamavit, dum metu perculsa
151 6|        expediat hoc fieri,' inquit Alicia, quae occasione scientiae
152 6|              Caput eius abscide!' ~Alicia coquam anxie observavit,
153 6|          infans tantum ululabat ut Alicia verba vix audire posset: ~'
154 6|         tantum non eam percussit. ~Alicia infantem difficulter comprehendit,
155 6|   Simillimus stellae marinae est,' Alicia putabat. ~Ut eum comprehendit,
156 6|    corrigebat; itaque breve tempus Alicia eum vix tenere poterat. ~
157 6|           parvulum mecum abducam,' Alicia putabat, perpaucis diebus
158 6|   grunnivit. ~'Noli grunnire;' ait Alicia, 'non sic omnino loqui debes.' ~
159 6|           Infans iterum grunnivit. Alicia faciem eius anxie contemplata
160 6|          conversurus es, parvule,' Alicia serio dixit, 'non amplius
161 6|         silentio progrediebantur. ~Alicia secum reputare incipiebat, '
162 6|          Comis adhuc est,' putabat Alicia. Porro dixit: 'Velisne,
163 6|           refert quo eam -' inquit Alicia. ~'Non ergo interest qua
164 6|         dummodo aliquo perveniam,' Alicia explanavit. ~'Nempe id certe
165 6|          negari non potuit; itaque Alicia aliud rogavit. ~'Quales
166 6|           hominibus insanis esse,' Alicia inquit. ~'Id devitari non
167 6|        existimas me insanam esse?' Alicia rogavit. ~'Necesse est,'
168 6|         aliter huc non adiisses.' ~Alicia, quamquam id verum argumentum
169 6|           hoc?' ~'Nimirum,' inquit Alicia. ~'Canis porro,' Feles processit, '
170 6|          dicam quam fremitum,' ait Alicia. ~'Quidlibet dicas,' ait
171 6|            Id mihi pergratum sit,' Alicia dixit, 'sed nondum vocata
172 6|            et statim evanuit. ~Cum Alicia rebus inusitatis adsuesceret,
173 6|              Mutatus est in suem,' Alicia placide respondit, quasi
174 6|         dixit, et rursus evanuit. ~Alicia paulum exspectavit, si forte
175 6|            inquit. ~'"Suem" dixi,' Alicia respondit. 'Et molestum
176 6|            sine rictu saepe vidi,' Alicia meditata est, 'sed rictum