Caput

 1 1|       Sed ne caput quidem per ianuam protrudere poterat. ~'Etiamsi
 2 1|     videbatur esse Aliciae ad ianuam parvam permanere, itaque
 3 1|       amoenissimum per parvam ianuam intrandum. ~Primo tamen
 4 1|    Vae miserae Aliciae! Ut ad ianuam advenit, se clavem auream
 5 1|   potero: sin humiliorem, per ianuam reptere potero. Utroque
 6 2|     aurea parva recuperate ad ianuam horti properavit. ~Misellam
 7 2|     rursus cucurrit ad parvam ianuam. Sed infeliciter ianuam
 8 2|       ianuam. Sed infeliciter ianuam denuo clausam invenit, et
 9 4|     crescam. Ut nunc est, per ianuam egredi non possum. Certe
10 4|   itaque altero cubito contra ianuam presso, altero post caput
11 4|     debere. ~Mox Cuniculus ad ianuam accessit et eam aperire
12 4|       parva facta est, ut per ianuam transire posset, e domo
13 6|      alter autem humi propter ianuam sedebat, caelum stolide
14 6|   stolide intuens. ~Alicia ad ianuam timide accessit, eamque
15 6| Duabus de causis non opus est ianuam pulsare,' inquit Pedisequus. '
16 6|    quod ego aeque ac tu citra ianuam sum; deinde, quod intus
17 6|       aperta intravit. ~Intra ianuam protinus in magnam culinam