Caput

 1 1|        subito incidit se numquam antea cuniculum vidisse qui aut
 2 1|      invenit aulaeum humile quod antea non animadverterat. Post
 3 1|      parvam ('Certo non hic erat antea,' inquit Alicia), cuius
 4 2|     magis praeter spem erat quam antea. ~Ea considit, et rursus
 5 2|         et parva clavis aurea ut antea in mensa vitrea sita est. ~'
 6 2|      difficilior est quam umquam antea,' sibi dixit puella misera, '
 7 2|         oportere. Nihil eiusmodi antea fecerat; sed meminerat se
 8 3| convertit. ~'Tam madida sum quam antea,' Alicia maeste dixit. '
 9 4|    quispiam, quem Alicia numquam antea audiverat, dixit: 'Hic profecto
10 5|         nihil dixit. Nemo umquam antea ei toties contradixerat,