Caput

 1 1|    vesperi me desiderabit.' (Dina feles domestics erat). 'Spero
 2 1|        similis est. Sed miror num feles edant vespertiliones.' ~
 3 2|        iracunde clamavit. 'Num te feles delectarent, si esses ego?' ~'
 4 2|       monstrare posse. Ut opinor, feles tibi voluptati sint, si
 5 2|         velle? Gens nostra semper feles oderat; tam foedae sunt
 6 2|         sum; et tu intelleges cur feles et canes oderim.' ~Confestim
 7 3| properanter respondit. ~'Dina est feles nostra. Peritius quam credas
 8 6|         ululabat. Sed coqua atque feles magna quae ad focum iacebat
 9 6|           prima loqueretur), 'cur feles vestra sic rictum diducat?' ~'
10 6|     vestra sic rictum diducat?' ~'Feles Cestriana est , inquit Ducissa, '
11 6|           porro dixit: 'Nesciebam feles Cestrianas semper rictum
12 6|        diducere: nesciebam quidem feles rictum diducere posse. ~'
13 6|      arboris sedentem conspexit. ~Feles, Aliciam conspicata, solum
14 6|      debere statuit. ~'Dulcissima Feles Cestriana,' timide dixit,
15 6|          interest quo ire velis,' Feles dixit. ~'Mea non multum
16 6|        ergo interest qua via eas, Feles dixit. ~'- dummodo aliquo
17 6|          certe perficies,' inquit Feles, 'si satis diu ambulabis.' ~
18 6|     habitant? ' ~'Ab hoc latere,' Feles pede dextro gesticulatus
19 6|          Id devitari non potest,' Feles inquit; 'omnes hic insani
20 6|              Necesse est,' inquit Feles; 'aliter huc non adiisses.' ~
21 6|        esse?' ~'Primum scilicet,' Feles inquit, 'canis non insanus
22 6|           Alicia. ~'Canis porro,' Feles processit, 'iratus scilicet
23 6|             Quidlibet dicas,' ait Feles. 'Hodiene cum Regina lusionem
24 6|           sum. ~'Me ibi videbis,' Feles dixit, et statim evanuit. ~
25 6|        intuebatur ubi fuerat, cum Feles subito denuo apparuit. ~'
26 6|          apparuit. ~'Dic, sodes,' Feles inquit: 'Quid infante factum
27 6|          placide respondit, quasi Feles convenienter naturae revenisset. ~'
28 6|           credebam futurum esse,' Feles dixit, et rursus evanuit. ~
29 6|           Simul sursum conspexit: Feles redierat, et in arboris
30 6|     Dixistine "suem" an "gruem"?' Feles inquit. ~'"Suem" dixi,'
31 6|          afficis!' ~'Bene mones!' Feles dixit. Nunc lentissime evanuit;