bold = Main text
Medit., Par. grey = Comment text
1 Inc, 1 | commendare, quàm si quid in eo sequutus sim paucis dicam. ~
2 Inc, 2 | probentur: cùmque saepe in hac vitâ majora vitiis quàm
3 Inc, 2 | credendam esse, quoniam in sacris scripturis docetur, &
4 Inc, 2 | est Dei, manifestum est in illis, videmur admoneri
5 Inc, 4 | inventae: nihil tamen utilius in Philosophiâ praestare posse
6 Inc, 4 | exponantur, ut apud omnes constet in posterum eas esse demonstrationes.
7 Inc, 4 | quaslibet difficultates in scientiis resolvendas, non
8 Inc, 4 | antiquius, sed quâ me saepe in aliis non infoeliciter uti
9 Inc, 4 | esse putavi nonnihil hac in re conari. ~
10 Inc, 5 | autem praestare potui, totum in hoc Tractatu continetur.
11 Inc, 5 | Tractatu continetur. Non quod in eo diversas omnes rationes,
12 Inc, 5 | accommodatas: sed, quemadmodum in Geometriâ multae sunt ab
13 Inc, 5 | cognitu facillimum, nihilque in quo sequentia cum antecedentibus
14 Inc, 5 | subducat. Nec certe plures in mundo Metaphysicis studiis
15 Inc, 5 | reperiuntur. Ac praeterea in eo differentia est, quod
16 Inc, 5 | eo differentia est, quod in Geometriâ, cùm omnibus sit
17 Inc, 5 | demonstratio non habeatur, saepius in eo peccant imperiti, quod
18 Inc, 5 | vera refutent: contrà verò in Philosophiâ, cùm credatur
19 Inc, 5 | nihil esse de quo non possit in utramque partem disputari,
20 Inc, 6 | SORBONAE nomen, ut non modo in rebus fidei nulli unquam
21 Inc, 6 | quàm vestrae, sed etiam in humanâ Philosophiâ nullibi
22 Inc, 6 | meae, non affirmo nullos in eo esse errores; deinde,
23 Inc, 6 | denique, ut postquam rationes in eo contentae, quibus Deum
24 Inc, 6 | credent, nemoque amplius erit in mundo, qui vel Dei existentiam,
25 Inc, 6 | corpore distinctionem ausit in dubium revocare. Cujus rei
26 Praefatio, 1| humanâ jam ante paucis attigi in Dissertatione de Methodo
27 Praefatio, 1| regendae rationis &veritatis in scientiis investigandae,
28 Praefatio, 1| non utile putarim ipsam in gallico & passim ab omnibus
29 Praefatio, 2| rogassem omnes quibus aliquid in meis scriptis reprehensione
30 Praefatio, 2| monere dignarentur, nulla in ea quae de his quaestionibus
31 Praefatio, 3| ex eo quod mens humana in se con[8]versa non percipiat
32 Praefatio, 3| ejus naturam sive essentiam in eo tantùm consistere, quod
33 Praefatio, 3| noluisse illa excludere in ordine ad ipsam rei veritatem (
34 Praefatio, 3| non agebam), sed dumtaxat in ordine ad meam perceptionem,
35 Praefatio, 3| cogitans, sive res habens in se facultatem cogitandi.
36 Praefatio, 3| se facultatem cogitandi. In sequentibus autem ostendam
37 Praefatio, 4| ideam rei me perfectioris in me habeam, non sequi ipsam
38 Praefatio, 4| subesse aequivocationem in voce ideae: sumi enim potest
39 Praefatio, 4| rei me perfectioris idea in me sit, sequatur illam rem
40 Praefatio, 4| rem revera existere, fuse in sequentibus exponetur. ~
41 Praefatio, 6| comprehendere non curantes, in singulas tantùm clausulas,
42 Praefatio, 6| tantùm clausulas, ut multis in more est, argutari studebunt,
43 Praefatio, 6| percepturi; & quamvis forte in multis cavillandi occasionem
44 Praefatio, 7| nequidem etiam aliis spondeo me in omnibus primâ fronte satisfacturum,
45 Praefatio, 7| videbuntur, primo quidem in Meditationibus illas ipsas
46 Praefatio, 7| alicujus momenti, venturum in mentem, quod ii nondum attigerint.
47 Synopsis, 1 | 1. In primâ, causae exponuntur
48 Synopsis, 1 | non appareat, est tamen in eo maxima quòd ab omnibus
49 Synopsis, 2 | 2. In secundâ, mens quae, propriâ
50 Synopsis, 2 | animae immortalitate illo in loco expectabunt, eos hîc
51 Synopsis, 2 | corporeae conceptum, qui partim in ipsâ secunda, partim etiam
52 Synopsis, 2 | ipsâ secunda, partim etiam in quintâ & sextâ formatur;
53 Synopsis, 2 | mutuò distinctas; hocque in sextâ concludi. Idemque
54 Synopsis, 2 | concludi. Idemque etiam in ipsâ confirmari ex eo quòd
55 Synopsis, 2 | autem ulteriùs eâ de re in hoc scripto me egisse; tum
56 Synopsis, 2 | advertatur corpus quidem in genere sumptum esse substantiam,
57 Synopsis, 3 | 3. In tertiâ Meditatione, meum
58 Synopsis, 3 | sed quae, ut spero, postea in responsionibus ad objectiones
59 Synopsis, 3 | entis summe perfecti, quae in nobis es t. tantum habeat
60 Synopsis, 3 | perfectae, cujus idea est in mente alicujus artificis;
61 Synopsis, 3 | accepit, ita idea Dei, quae in nobis est, non potest non
62 Synopsis, 4 | 4. In quartâ, probatur ea omnia
63 Synopsis, 4 | percipimus, esse vera, simulque in quo ratio falsitatis consistat
64 Synopsis, 4 | vel errore qui committitur in persecutione boni & mali,
65 Synopsis, 4 | eo tantùm qui contingit in dijudicatione veri & falsi.
66 Synopsis, 5 | 5. In quintâ, praeterquam quòd
67 Synopsis, 5 | praeterquam quòd natura corporea in genere sumpta explicatur,
68 Synopsis, 5 | existentia demonstratur: sed in quâ rursus nonnullae fortè
69 Synopsis, 5 | difficultates, quae postea in responsione ad objectiones
70 Synopsis, 6 | 6. In sextâ denique, intellectio
71 Synopsis, 6 | quàm sunt eae, per quas in mentis nostrae & Dei cognitionem
72 Synopsis, 6 | Cujus unius rei probationem in his Meditationibus mihi
73 Synopsis, 6 | quaestiones de quibus etiam in ipsis ex occasione tractatur. ~
74 I | De iis quae in dubium revocari possunt ~ ~
75 I, 1 | proinde funditus omnia semel in vitâ esse evertenda, atque
76 I, 1 | firmum & mansurum cupiam in scientiis stabilire; sed
77 I, 1 | cunctatus sum ut deinceps essem in culpâ, si quod temporis
78 I, 2 | aliquam rationem dubitandi in unâquâque reperero. Nec
79 I, 5 | noctu dormire, & eadem omnia in somnis pati, vel etiam interdum
80 I, 5 | cogitationibus me aliàs in somnis fuisse delusum; quae
81 I, 6 | verae, seu falsae, quae in cogitatione nostrâ sunt,
82 I, 7 | videntur natura corporea in communi, ejusque extensio;
83 I, 7 | magnitudo & numerus; item locus in quo existant, tempusque
84 I, 8 | tractant, atque utrum eae sint in rerum naturâ necne, parum
85 I, 8 | tam perspicuae veritates in suspicionem falsitatis incurrant. ~
86 I, 11 | agam, si, voluntate plane in contrarium versâ, me ipsum
87 I, 12 | callidum, omnem suam industriam in eo posuisse, ut me falleret:
88 I, 12 | opinantem: manebo obstinate in hac meditatione defixus,
89 I, 12 | atque ita, siquidem non in potestate meâ sit aliquid
90 I, 12 | cognoscere, at certe hoc quod in me est, ne falsis assentiar,
91 I, 12 | imaginariâ libertate fruebatur in somnis, cùm postea suspicari
92 I, 12 | connivet: sic sponte relabor in veteres opiniones, vereorque
93 I, 12 | laboriosa vigilia succedens, non in aliquâ luce, sed inter inextricabiles
94 I, 12 | difficultatum tenebras, in posterum sit degenda. ~
95 II, 1 | 1. In tantas dubitationes hesternâ
96 II, 1 | solvendae sint; sed, tanquam in profundum gurgitem ex improviso
97 II, 1 | turbatus sum, ut nec possim in imo pedem figere, nec enatare
98 II, 3 | persuasi nihil plane esse in mundo, nullum coelum, nullam
99 II, 4 | aliud imprudenter assumam in locum meî, sicque aberrem
100 II, 4 | meî, sicque aberrem etiam in eâ cognitione, quam omnium
101 II, 4 | esse crediderim, priusquam in has cogitationes incidissem;
102 II, 5 | atque ita ex unâ quaestione in plures difficilioresque
103 II, 5 | membrorum machinam, qualis etiam in cadavere cernitur, & quam
104 II, 5 | potius tales facultates in quibusdam corporibus reperiri. ~
105 II, 6 | dicere, malignum, datâ operâ in omnibus, quantum potuit,
106 II, 6 | permulta sentire visus sum in somnis quae deinde animadverti
107 II, 7 | mihi sunt ignota, tamen in rei veritate non differant
108 II, 9 | qui me creavit, quantum in se est, me deludat, quod
109 II, 9 | potest; hoc est proprie quod in me sentire appellatur; atque
110 II, 11 | videmus; non quidem corpora in communi, generales enim
111 II, 11 | confusae esse solent, sed unum in particulari. Sumamus, exempli
112 II, 11 | putat. Quid erat igitur in eâ quod tam distincte comprehendebatur?
113 II, 12 | ceram ex figurâ rotundâ in quadratam, vel ex hac in
114 II, 12 | in quadratam, vel ex hac in triangularem verti posse?
115 II, 12 | extensio est ignota? Nam in cerâ liquescente fit major,
116 II, 12 | liquescente fit major, major in ferventi, majorque rursus,
117 II, 12 | mente percipere; dico hanc in particulari, de cerâ enim
118 II, 12 | particulari, de cerâ enim in communi clarius est. Quaenam
119 II, 13 | quàm prona sit mea mens in errores; nam quamvis haec
120 II, 13 | considerem, haereo tamen in verbis ipsis, & fere decipior
121 II, 13 | respexissem ex fenestrâ homines in plateâ transeuntes, quos
122 II, 13 | judicandi facultate, quae in mente meâ est, comprehendo. ~
123 II, 14 | esset ineptum; nam quid fuit in primâ perceptione distinctum?
124 II, 14 | revera, quamvis adhuc error in judicio meo esse possit,
125 II, 15 | Nihildum enim aliud admitto in me esse praeter mentem.
126 II, 15 | alia insuper tam multa sunt in ipsâ mente, ex quibus ejus
127 III, 1 | quidam modi tantùm sunt, in me esse sum certus. ~
128 III, 2 | aliquâ re sim certus? Nempe in hac primâ cognitione nihil
129 III, 3 | nunc quidem illas ideas in me esse inficior. Aliud
130 III, 3 | similes erant. Atque hoc erat, in quo vel fallebar, vel certe,
131 III, 4 | judicavi, quàm quia veniebat in mentem forte aliquem Deum
132 III, 4 | efficere ut errem, etiam in iis quae me puto mentis
133 III, 4 | persuadeor, ut sponte erumpam in has voces: fallat me quisquis
134 III, 4 | quàm quinque, vel similia, in quibus scilicet repugnantiam
135 III, 5 | omnes meas cogitationes in certa genera distribuam, &
136 III, 5 | certa genera distribuam, & in quibusnam ex illis veritas
137 III, 6 | ideas attinet, si solae in se spectentur, nec ad aliud
138 III, 6 | quàm alteram. Nulla etiam in ipsâ voluntate, vel affectibus,
139 III, 6 | sola supersunt judicia, in quibus mihi cavendum est
140 III, 6 | frequentissimus qui possit in illis reperiri, consistit
141 III, 6 | illis reperiri, consistit in eo quòd ideas, quae in me
142 III, 6 | consistit in eo quòd ideas, quae in me sunt, judicem rebus quibusdam
143 III, 8 | similitudinem potius quàm aliud quid in me immittere. ~
144 III, 9 | olim judicavi me ab illis in deteriorem partem fuisse
145 III, 9 | ageretur, nec video cur iisdem in ullâ aliâ re magis fidam. ~
146 III, 10 | quibus mox loquebar, quamvis in me sint, a voluntate tamen
147 III, 10 | forte etiam aliqua alia est in me facultas, nondum mihi
148 III, 10 | ullâ rerum externarum ope, in me formari. ~
149 III, 11 | similes esse debere. Quinimo in multis saepe magnum discrimen
150 III, 13 | aliquae, ex iis quarum ideae in me sunt, extra me existant.
151 III, 13 | plus realitatis objectivae in se continent, quàm illae
152 III, 13 | profecto realitatis objectivae in se habet, quàm illae per
153 III, 14 | tantumdem ad minimum esse debere in causâ efficiente & totali,
154 III, 14 | efficiente & totali, quantum in ejusdem causae effectu.
155 III, 14 | est quod plus realitatis in se continet, ab eo quod
156 III, 14 | formalis, sed etiam de ideis, in quibus consideratur tantùm
157 III, 14 | producatur ab aliquâ re in quâ totum illud sit vel
158 III, 14 | eminenter, quod ponitur in lapide; nec potest calor
159 III, 14 | lapide; nec potest calor in subjectum quod priùs non
160 III, 14 | praeterea etiam non potest in me esse idea caloris, vel
161 III, 14 | caloris, vel lapidis, nisi in me posita sit ab aliquâ
162 III, 14 | posita sit ab aliquâ causâ, in quâ tantumdem ad minimum
163 III, 14 | realitatis quantum esse in calore vel lapide concipio.
164 III, 14 | realitate actuali sive formali in meam ideam transfundat,
165 III, 14 | habere debet ab aliquâ causâ in quâ tantumdem sit ad minimum
166 III, 14 | Si enim ponamus aliquid in ideâ reperiri, quod non
167 III, 14 | reperiri, quod non fuerit in ejus causâ, hoc igitur habet
168 III, 14 | modus, quo res est objective in intellectu per ideam, non
169 III, 15 | realitas quam considero in meis ideis sit tantùm objectiva,
170 III, 15 | realitas sit formaliter in causis istarum idearum,
171 III, 15 | idearum, sed sufficere, si sit in iis etiam objective. Nam
172 III, 15 | tamen hîc datur progressus in infinitum, sed tandem ad
173 III, 15 | deveniri, cujus causa sit in star archetypi, in quo omnis
174 III, 15 | causa sit in star archetypi, in quo omnis realitas formaliter
175 III, 15 | formaliter contineatur, quae est in ideâ tantùm objective. Adeo
176 III, 15 | mihi sit perspicuum ideas in me esse veluti quasdam imagines,
177 III, 16 | formaliter nec eminenter in me esse, nec promde me ipsum
178 III, 16 | sequi, non me solum esse in mundo, sed aliquam aliam
179 III, 16 | existere. Si verò nulla talis in me idea reperiatur, nullum
180 III, 18 | nec animalia, nec Angeli, in mundo essent. ~
181 III, 19 | rerum corporalium, nihil in illis occurrit, quod sit
182 III, 19 | perpauca tantùm esse quae in illis clare & distincte
183 III, 19 | magnitudinem, sive extensionem in longum, latum, & profundum;
184 III, 19 | sive formalem, nonnisi in judiciis posse reperiri
185 III, 19 | alia falsitas materialis in ideis, cùm non rem tanquam
186 III, 20 | est, non aliam ob causam in me esse quàm quia deest
187 III, 21 | 21. Ex iis verò quae in ideis rerum corporalium
188 III, 21 | conceptum sit diversitas, in ratione tamen substantiae
189 III, 21 | figura, situs, & motus, in me quidem, cùm nihil aliud
190 III, 21 | autem substantia, videntur in me contineri posse eminenter. ~
191 III, 22 | Itaque sola restat idea Dei, in quâ considerandum est an
192 III, 23 | substantiae quidem idea in me sit ex hoc ipso quòd
193 III, 24 | intelligo plus realitatis esse in substantiâ infinitâ quàm
194 III, 24 | substantiâ infinitâ quàm in finitâ, ac proinde priorem
195 III, 24 | proinde priorem quodammodo in me esse perceptionem infiniti
196 III, 24 | idea entis perfectioris in me esset, ex cujus comparatione
197 III, 25 | est per se magis vera, nec in quâ minor falsitatis suspicio
198 III, 25 | aliquam importat, totum in eâ continetur. Nec obstat
199 III, 25 | vel quod alia innumera in Deo sint, quae nec comprehendere,
200 III, 25 | formaliter vel eminenter in Deo esse, ut idea quam de
201 III, 25 | illo habeo sit omnium quae in me sunt maxime vera, & maxime
202 III, 26 | tribuo, potentiâ quodammodo in me sunt, etiamsi nondum
203 III, 26 | ita magis & magis augeatur in infinitum, nec etiam cur,
204 III, 26 | istas perfectiones, si jam in me est, non sufficiat ad
205 III, 27 | gradatim augeri, & multa in me esse potentiâ quae actu
206 III, 27 | horum ad ideam Dei pertinet, in quâ nempe nihil omnino est
207 III, 28 | Neque profecto quicquam est in his omnibus, quod diligenter
208 III, 30 | perfectiones quarum idea aliqua in me est, mihi dedissem, atque
209 III, 30 | posse, quàm illa quae jam in me sunt; nam contrà, manifestum
210 III, 30 | etiam ulla alia ex iis, quae in ideâ Dei contineri percipio;
211 III, 30 | habeo, a me haberem, quoniam in illis potentiam meam terminari
212 III, 31 | Quoniam enim omne tempus vitae in partes innumeras dividi
213 III, 32 | cogitans, si quae talis vis in me esset, ejus proculdubio
214 III, 33 | tantumdem ad minimum esse debere in causâ quantum est in effectu; &
215 III, 33 | debere in causâ quantum est in effectu; & idcirco, cùm
216 III, 33 | cogitans, ideamque quandam Dei in me habens, qualiscunque
217 III, 33 | perfectiones quarum ideam in se habet, hoc est omnes
218 III, 33 | habet, hoc est omnes quas in Deo esse concipio. Si autem
219 III, 34 | hîc dari posse progressum in infinitum, praesertim cùm
220 III, 35 | illae perfectiones alicubi in universo reperiantur, sed
221 III, 35 | non omnes simul junctae in uno aliquo, qui sit Deus.
222 III, 35 | insepararibilitas eorum ommum quae in Deo sunt, una est ex praecipuis
223 III, 35 | praecipuis perfectionibus quas in eo esse intelligo. Nec certe
224 III, 35 | perfectionum unitatis idea in me potuit poni ab ullâ causâ,
225 III, 36 | tantùm dispositiones quasdam in eâ materiâ posuerunt, cui
226 III, 36 | perfectissimi, hoc est Dei, in me sit, evidentissime demonstrari
227 III, 38 | illamque similitudinem, in quâ Dei idea continetur,
228 III, 38 | percipior: hoc est, dum in meipsum mentis aciem converto,
229 III, 38 | tantùm, sed reipsâ infinite in se habere, atque ita Deum
230 III, 38 | esse. Totaque vis argumenti in eo est, quòd agnoscam fieri
231 III, 38 | qualis sum, nempe ideam Dei in me habens, nisi revera Deus
232 III, 38 | inquam, ille idem cujus idea in me est, hoc est, habens
233 III, 39 | diligentius examinem, simulque in alias veritates quae inde
234 III, 39 | inquiram, placet hîc aliquandiu in ipsius Dei contemplatione
235 III, 39 | admirari, adorare. Ut enim in hac solâ divinae majestatis
236 III, 39 | perfectâ, maximam, cujus in hac vitâ capaces simus,
237 IV, 1 | me his diebus assuefeci in mente a sensibus abducendâ,
238 IV, 1 | res cogitans, non extensa in longum, latum, & profundum,
239 IV, 1 | hoc uno quòd talis idea in me sit, sive quòd ego ideam
240 IV, 1 | contemplatione veri Dei, in quo nempe sunt omnes thesauri
241 IV, 2 | 2. In primis enim agnosco fieri
242 IV, 2 | ut ille me unquam fallat; in omni enim fallaciâ vel deceptione
243 IV, 2 | imbecillitatem testatur, nec proinde in Deum cadit. ~
244 IV, 3 | Deinde experior quandam in me esse judicandi facultatem,
245 IV, 3 | ut & reliqua omnia quae in me sunt, a Deo accepi; cùmque
246 IV, 4 | posse; nam si quodcunque in me est, a Deo habeo, nec
247 IV, 4 | tantùm cogito, totusque in eum me converto, nullam
248 IV, 4 | sum creatus, nihil quidem in me sit, per quod fallar
249 IV, 4 | sit, per quod fallar aut in errorem inducar, sed quatenus
250 IV, 4 | opus esse aliquâ facultate in hunc finem a Deo tributâ,
251 IV, 4 | quam ab illo habeo, non sit in me infinita. ~
252 IV, 5 | cujusdam cognitionis, quae in me quodammodo esse deberet;
253 IV, 5 | fieri posse, ut ille aliquam in me posuerit facultatem,
254 IV, 5 | facultatem, quae non sit in suo genere perfecta, sive
255 IV, 6 | quod a fine peti solet, in rebus Physicis nullum usum
256 IV, 7 | imperfectum videretur, ut habens in mundo rationem partis est
257 IV, 7 | adeo ut ego rationem partis in rerum universitate obtineam. ~
258 IV, 8 | soli imperfectionem aliquam in me arguunt) investigans,
259 IV, 8 | facultate cognoscendi quae in me est, & a facultate eligendi,
260 IV, 8 | ullus error proprie dictus in eo praecise sic spectato
261 IV, 8 | existant, quarum ideae nullae in me sunt, non tamen proprie
262 IV, 8 | non tamen ideo puto illum in singulis ex suis operibus
263 IV, 8 | perfectiones ponere debuisse, quas in aliquibus ponere potest.
264 IV, 8 | mihi videtur, nulla alia in me sunt tam perfecta aut
265 IV, 8 | perexiguam illam & valde finitam in me esse, simulque alterius
266 IV, 8 | plane invenio, quam non in me tenuem & circumscriptam,
267 IV, 8 | tenuem & circumscriptam, in Deo immensam, esse intelligam.
268 IV, 8 | arbitrii libertas, quam tantam in me experior, ut nullius
269 IV, 8 | major absque comparatione in Deo quàm in me sit, tum
270 IV, 8 | comparatione in Deo quàm in me sit, tum ratione cognitionis &
271 IV, 8 | se extendit, non tamen, in se formaliter & praccise
272 IV, 8 | major videtur; quia tantùm in eo consistit, quòd idem
273 IV, 8 | fugere) possimus, vel potius in eo tantùm, quòd ad id quod
274 IV, 8 | Neque enim opus est me in utramque partem ferri posse,
275 IV, 8 | liber, sed contrà, quo magis in unam propendeo, sive quia
276 IV, 8 | quia rationem veri & boni in eâ evidenter intelligo,
277 IV, 8 | experior, cùm nulla me ratio in unam partem magis quàm in
278 IV, 8 | in unam partem magis quàm in alteram impellit, est infimus
279 IV, 8 | gradus libertatis, & nullam in eâ perfectionem, sed tantummodo
280 IV, 8 | perfectionem, sed tantummodo in cognitione defectum, sive
281 IV, 9 | est enim amplissima, atque in suo genere perfecta; neque
282 IV, 9 | proculdubio recte intelligo, nec in eo fieri potest ut fallar.
283 IV, 10 | hisce diebus an aliquid in mundo existeret, atque adverterem,
284 IV, 10 | sed quia ex magnâ luce in intellectu magna consequuta
285 IV, 10 | consequuta est propensio in voluntate, atque ita tanto
286 IV, 10 | an natura cogitans quae in me est, vel potius quae
287 IV, 11 | probabiles conjecturae me trahant in unam partem, sola cognitio
288 IV, 11 | sufficit ad assensionem meam in contrarium impellendam.
289 IV, 12 | non recte utor; atque si in eam partem quae falsa est
290 IV, 12 | amplectar, casu quidem incidam in veritatem, sed non ideo
291 IV, 12 | voluntatis determinationem. Atque in hoc liberi arbitrii non
292 IV, 12 | privatio, inquam, inest in ipsâ operatione, quatenus
293 IV, 12 | quatenus a me procedit, sed non in facultate quam a Deo accepi,
294 IV, 12 | a Deo accepi, nec etiam in operatione quatenus ab illo
295 IV, 14 | intellectum; cùm enim voluntas in unâ tantùm re, & tanquam
296 IV, 14 | unâ tantùm re, & tanquam in indivisibili consistat,
297 IV, 15 | voluntatis, sive illa judicia, in quibus fallor: illi enim
298 IV, 15 | a Deo dependent, & major in me quodammodo perfectio
299 IV, 15 | possem. Privatio autem, in quâ solâ ratio formalis
300 IV, 15 | Nam sane nulla imperfectio in Deo est, quòd mihi libertatem
301 IV, 15 | distinctam perceptionem in intellectu meo non posuit;
302 IV, 15 | posuit; sed proculdubio in me imperfectio est, quòd
303 IV, 15 | quodammodo perfectio sit in totâ rerum universitate,
304 IV, 15 | conquerendi quòd eam me Deus in mundo personam sustinere
305 IV, 16 | abstinendum; nam, quamvis eam in me infirmitatem esse experiar,
306 IV, 17 | 17. Quâ in re cùm maxima & praecipua
307 IV, 17 | nam quoties voluntatem in judiciis ferendis ita contineo,
308 V, 1 | veritatem), quàm ut ex dubiis, in quae superioribus diebus
309 V, 2 | illarum ideas, quatenus sunt in meâ cogitatione, & videre
310 V, 3 | rei quantae extensionem in longum, latum & profundum;
311 V, 3 | latum & profundum; numero in eâ varias partes; quaslibet
312 V, 4 | 4. Nec tantùm illa, sic in genere spectata, mihi plane
313 V, 4 | advertere, quae dudum quidem in me erant, licet non prius
314 V, 4 | me erant, licet non prius in illa obtutum mentis convertissem. ~
315 V, 6 | Arithmeticam vel Geometriam vel in genere ad puram atque abstractam
316 V, 7 | meditatus sum, vera essent, in eodem ad minimum certitudinis
317 V, 7 | apud me Dei existentia, in quo fuerunt hactenus Mathematicae
318 V, 8 | refert. Cùm enim assuetus sim in omnibus aliis rebus existentiam
319 V, 9 | sequitur aliquem montem in mundo esse, ita neque ex
320 V, 11 | necesse sit ut incidam unquam in ullam de Deo cogitationem,
321 V, 11 | ab aeterno extiterit, & in aeternum sit mansurus; ac
322 V, 11 | denique, quòd multa alia in Deo percipiam, quorum nihil
323 V, 12 | non tam facile appareat in triangulo rectangulo quadratum
324 V, 14 | non possim obtutum mentis in eandem rem semper defigere
325 V, 14 | factum esse, ut interdum in iis fallar quae me puto
326 V, 15 | saepe fallar? At jam scio me in iis, quae perspicue intelligo,
327 VI, 2 | chiliogonum, quia nullâ in re est diversa ab eâ quam
328 VI, 3 | istam vim imaginandi quae in me est, prout differt a
329 VI, 3 | adeo ut hic modus cogitandi in eo tantùm a purâ intellectione
330 VI, 3 | convertat ad corpus, & aliquid in eo ideae vel a se intellectae
331 VI, 3 | corporeae ideâ distinctâ, quam in imaginatione meâ invenio,
332 VI, 5 | propter quas eadem postea in dubium revocavi; ac denique
333 VI, 6 | voluptatem, sentiebam etiam in me famem, sitim, aliosque
334 VI, 6 | motus, sentiebam etiam in illis duritiem, & calorem,
335 VI, 6 | poterat aliud mihi venire in mentem quàm illas iis similes
336 VI, 6 | persuadebam nullam plane me habere in intellectu, quam non prius
337 VI, 6 | quam non prius habuissem in sensu. Non etiam sine ratione
338 VI, 6 | omnes appetitus & affectus in illo & pro illo sentiebam;
339 VI, 6 | titillationem voluptatis in ejus partibus, non autem
340 VI, 6 | ejus partibus, non autem in aliis extra illud positis,
341 VI, 7 | propinquo, & statuae permagnae, in eorum fastigiis stantes,
342 VI, 7 | talibus aliis innumeris in rebus sensuum externorum
343 VI, 7 | interdum dolorem sentire in eâ parte corporis quâ carebant;
344 VI, 7 | carebant; ideoque etiam in me non plane certum esse
345 VI, 7 | dolere, quamvis sentirem in eo dolorem. Quibus etiam
346 VI, 7 | quae sentire mihi videor in somnis, non credam a rebus
347 VI, 7 | constitutus ut fallerer, etiam in iis quae mihi verissima
348 VI, 7 | forte aliqua esse potest in meipso facultas, etsi mihi
349 VI, 8 | tenda; sed neque etiam omnia in dubium revocanda. ~
350 VI, 9 | concludo meam essentiam in hoc uno consistere, quòd
351 VI, 10 | 10. Praeterea invenio in me facultates specialibus
352 VI, 10 | intellectionem enim nonnullam in suo formali conceptu includunt,
353 VI, 10 | ulla plane intellectio, in earum claro & distincto
354 VI, 10 | continetur. Jam verò est quidem in me passiva quaedam facultas
355 VI, 10 | activa etiam existeret, sive in me, sive in alio, facultas
356 VI, 10 | existeret, sive in me, sive in alio, facultas istas ideas
357 VI, 10 | efficiendi. Atque haec sane in me ipso esse non potest,
358 VI, 10 | producuntur: ergo superest ut sit in aliquâ substantiâ a me diversâ,
359 VI, 10 | substantiâ a me diversâ, in quâ quoniam omnis realitas
360 VI, 10 | debet, quae est objective in ideis ab istâ facultate
361 VI, 10 | corpus, sive natura corporea, in quâ nempe omnia formaliter
362 VI, 10 | formaliter continentur quae in ideis objective; vel certe
363 VI, 10 | creatura corpore nobilior, in quâ continentur eminenter.
364 VI, 10 | mediante aliquâ creaturâ, in quâ earum realitas objectiva,
365 VI, 10 | ista sensuum comprehensio in multis valde obscura est &
366 VI, 10 | confusa; sed saltem illa omnia in iis sunt, quae clare & distincte
367 VI, 10 | generaliter spectata, quae in purae Matheseos objecto
368 VI, 11 | possit ut ulla falsitas in meis opinionibus reperiatur,
369 VI, 11 | reperiatur, nisi aliqua etiam sit in me facultas a Deo tributa
370 VI, 11 | ostendit veritatis etiam in iis assequendae. Et sane
371 VI, 11 | nec aliud per naturam meam in particulari, quàm complexionem
372 VI, 12 | dubitare debeo, quin aliquid in eo sit veritatis. [81] ~
373 VI, 13 | nauta visu percipit si quid in nave frangatur; & cùm corpus
374 VI, 14 | recte concludo, aliquas esse in corporibus, a quibus variae
375 VI, 15 | contingit: ut quòd omne spatium, in quo nihil plane occurrit
376 VI, 15 | moveat, sit vacuum; quòd in corpore, exempli gratiâ,
377 VI, 15 | simile ideae caloris quae in me est, in albo aut viridi
378 VI, 15 | caloris quae in me est, in albo aut viridi sit eadem
379 VI, 15 | aut viriditas quam sentio, in amaro aut dulci idem sapor, &
380 VI, 15 | alia ejusmodi. Sed ne quid in hac re non satis distincte
381 VI, 15 | mihi a Deo tributa sunt; in hac enim complexione multa
382 VI, 15 | facis afficiat, nulla tamen in eo realis sive positiva
383 VI, 15 | profecto ratio est quae suadeat in igne aliquid esse simile
384 VI, 15 | isti dolori, sed tantummodo in eo aliquid esse, quodcunque
385 VI, 15 | quodcunque demum sit, quod istos in nobis sensus caloris vel
386 VI, 15 | efficiat; & quamvis etiam in aliquo spatio nihil sit
387 VI, 15 | sensum, non ideo sequitur in eo nullum esse corpus: sed
388 VI, 15 | esse corpus: sed video me in his aliisque permultis ordinem
389 VI, 16 | etiam circa internos sensus in quibus errores videor deprehendisse:
390 VI, 16 | impellitur ad illud appetendum in quo gratus sapor consistit,
391 VI, 17 | At verò non raro etiam in iis erramus ad quae a naturâ
392 VI, 17 | compositum, ut, etiamsi nulla in eo mens existeret, eosdem
393 VI, 17 | haberet omnes motus qui nunc in eo non ab imperio voluntatis
394 VI, 17 | augeatur, quàm, cùm nullum tale in eo vitium est, a simili [
395 VI, 17 | comparatum ad motus qui in eo fieri solent, putem illud
396 VI, 17 | aliquid intelligo quod revera in rebus reperitur, ac proinde
397 VI, 19 | differentiam inter mentem & corpus, in eo quòd corpus ex naturâ
398 VI, 19 | tantùm res cogitans, nullas in me partes possum distinguere,
399 VI, 19 | cogitari, quam non facile in partes cogitatione dividam,
400 VI, 20 | ejus parte, nempe ab eâ in quâ dicitur esse sensus
401 VI, 21 | agat. Ut, exempli causâ, in fune A, B, C, D, si trahatur
402 VI, 21 | instar extensi, dum trahuntur in pede, trahunt etiam intimas
403 VI, 21 | pertingunt, quemdamque motum in iis excitant, qui institutus
404 VI, 21 | afficiat sensu doloris tanquam in pede existentis. Sed quia
405 VI, 21 | etiamsi eorum pars, quae est in pede, non attingatur, sed
406 VI, 21 | idem plane ille motus fiat in cerebro qui fit pede male
407 VI, 22 | unusquisque ex motibus, qui fiunt in eâ parte cerebri quae immediate
408 VI, 22 | sensum illi infert, nihil hac in re melius posse excogitari,
409 VI, 22 | ac proinde nihil plane in iis reperiri, quod non Dei
410 VI, 22 | 88] cùm nervi qui sunt in pede vehementer & praeter
411 VI, 22 | sentiendum, nempe dolorem tanquam in pede existentem, a quo illa
412 VI, 22 | ut pedi infestam, quantum in se est, amovendam. Potuisset
413 VI, 22 | constitui, ut ille idem motus in cerebro quidvis aliud menti
414 VI, 22 | vel seipsum, quatenus est in cerebro, vel quatenus est
415 VI, 22 | cerebro, vel quatenus est in pede, vel in aliquo ex locis
416 VI, 22 | quatenus est in pede, vel in aliquo ex locis intermediis,
417 VI, 22 | quaedam inde oritur siccitas in gutture, nervos ejus movens &
418 VI, 22 | sensu sitis, quia nihil in toto hoc negotio nobis utilius
419 VI, 23 | Nam si quae causa, non in pede, sed in aliâ quâvis
420 VI, 23 | causa, non in pede, sed in aliâ quâvis ex partibus
421 VI, 23 | cerebrum porriguntur, vel etiam in ipso cerebro, eundem plane
422 VI, 23 | sentietur dolor tanquam in pede, sensusque naturaliter
423 VI, 23 | quia, cùm ille idem motus in cerebro non possit nisi
424 VI, 23 | aliquâ causâ oriatur, ut in hydropico contingit, longe
425 VI, 24 | utrumque esse discrimen, in eo quòd nunquam insomnia
426 VI, 24 | postea dispareret, ut fit in somnis, ita scilicet ut
427 VI, 24 | trum potius, aut phantasma in cerebro meo effictum, quàm
428 VI, 24 | connecto, plane certus sum, non in somnis, sed vigilanti occurrere.
429 VI, 24 | fallax, sequitur omnino in talibus me non falli. Sed
|