Medit.,  Par.

 1 Inc,  4      |               viris allatae sunt, cùm satis intelliguntur, vim demonstrationis
 2 Inc,  5      |                nisi ubi nulla habetur satis certa; sed primas tantùm &
 3 Inc,  5      |              vereor tamen ne a multis satis percipi non possint, tum
 4 Inc,  6      |              quae vel desunt, vel non satis absoluta sunt, vel majorem
 5 Praefatio,  5|         praeterea duo quaedam scripta satis longa, sed quibus non tam
 6 Praefatio,  6|               admodum paucos reperiri satis scio. Quantum autem ad illos,
 7 Praefatio,  7|              examinandae missae sunt. Satis enim multa & varia ab illis
 8 Synopsis,  3 |             probandum Dei existentiam satis fusè, ut mihi videtur, explicui.
 9   I,  2      |          assensionem esse cohibendam, satis erit ad omnes rejiciendas,
10  II,  3      |            cogitabo. Adeo ut, omnibus satis superque pensitatis, denique
11  II,  4      |                        4. Nondum verò satis intelligo, quisnam sim ego
12  II,  7      |           veri, sed quia nondum video satis evidenter, datâ operâ obdormiam,
13 III,  4      |          similia, nunquid saltem illa satis perspicue intuebar, ut vera
14 III,  4      |          deceptorem, nec quidem adhuc satis sciam utrùm sit aliquis
15 III,  9      |                  9. Quae rationes, an satis firmae sint, jam videbo.
16 III,  10     |              me facultas, nondum mihi satis cognita, istarum idearum
17 III,  12     |                        12. Quae omnia satis demonstrant me non hactenus
18 III,  34     |                                   34. Satis enim apertum est nullum
19 III,  38     |        defectibus obnoxius. Ex quibus satis patet illum fallacem esse
20  IV,  6      | incomprehensibilem, infinitam, ex hoc satis etiam scio innumerabilia
21  IV,  8      |          etiam queri possum, quòd non satis amplam & perfectam voluntatem,
22  IV,  11     |             ad omnia quae ab illo non satis perspicue cognoscuntur eo
23  IV,  11     |          contrarium impellendam. Quod satis his diebus sum expertus,
24  IV,  12     |              autem quid verum sit non satis clare & distincte percipio,
25  IV,  17     |               quae perfecte intelligo satis attendam, atque illa a reliquis,
26  VI,  9      |          posse qualia illa intelligo, satis est quòd possim unam rem
27  VI,  15     |             Sed ne quid in hac re non satis distincte percipiam, accuratiùs
28  VI,  15     |             incommoda, & eatenus sunt satis clarae & distinctae, utor
29  VI,  16     |                    16. Atqui jam ante satis perspexi quâ ratione, non
30  VI,  17     |           conservationem non prodest; satis tamen animadverto hanc ultimam
31  VI,  19     |               si nondum illud aliunde satis scirem. ~