Medit.,  Par.

 1 Praefatio,  3|   percipiat aliud se esse quàm rem cogitantem, non sequi ejus
 2 Praefatio,  4|      in me sit, sequatur illam rem revera existere, fuse in
 3 III,  2      |    respexi. Sum certus me esse rem cogitantem. Nunquid ergo
 4 III,  5      |    nego, semper quidem aliquam rem ut subjectum meae cogitationis
 5 III,  8      |      quàm ut luc judicem istam rem suam similitudinem potius
 6 III,  13     |         sed, quatenus una unam rem, alia aliam repraesentat,
 7 III,  16     |       mundo, sed aliquam aliam rem, quae istius ideae est causa,
 8 III,  19     |   materialis in ideis, cùm non rem tanquam rem repraesentant:
 9 III,  19     |     ideis, cùm non rem tanquam rem repraesentant: ita, exempli
10 III,  21     |    esse substantiam, sive esse rem quae per se apta est existere,
11 III,  21     |      quamvis concipiam me esse rem cogitantem & non extensam,
12 III,  21     |    extensam, lapidem verò esse rem extensam & non cogitantem,
13 III,  30     | difficilius fuisse me, hoc est rem sive substantiam cogitantem,
14 III,  31     |      vi & actione opus esse ad rem quamlibet singulis momentis
15 III,  33     |   assignetur, illam etiam esse rem cogitantem, & omnium perfectionum,
16 III,  38     |     non modo intelligo me esse rem incompletam & ab alio dependentem,
17  IV,  1      | attendo me dubitare, sive esse rem incompletam & dependentem,
18   V,  6      |                    6. Neque ad rem attinet, si dicam mihi forte
19   V,  7      |        ea omnia, quae ad illam rem pertinere clare & distincte
20   V,  14     |       obtutum mentis in eandem rem semper defigere ad illam
21  VI,  9      |     satis est quòd possim unam rem absque alterâ clare & distincte
22  VI,  19     |        possum distinguere, sed rem plane unam & integram me
23  VI,  24     |      pluribus ex iis ad eandem rem examinandam, & insuper memoriâ,