Medit.,  Par.

 1 Praefatio,  3|          consistere, quod sit res cogitans, ita ut vox tantùm caetera
 2 Praefatio,  3|        praeterquam quod essem res cogitans, sive res habens in se facultatem
 3  II,  6      |        igitur praecise tantùm res cogitans, id est, mens, sive animus,
 4  II,  6      |   existens; sed qualis res? Dixi, cogitans. ~
 5  II,  8      |          Sed quid igitur sum? Res cogitans. Quid est hoc? Nempe dubitans,
 6  II,  15     |    cogitem me videre, ut ego ipse cogitans non aliquid sim. Simili
 7 III,  1      |      reddere conabor. Ego sum res cogitans, id est dubitans, affirmans,
 8 III,  21     |          nihil aliud sim quàm res cogitans, formaliter non continentur;
 9 III,  32     |          nihil aliud sim quàm res cogitans, vel saltem cùm de eâ tantùm
10 III,  32     |   praecise nunc agam quae est res cogitans, si quae talis vis in me
11 III,  33     |              idcirco, cùm sim res cogitans, ideamque quandam Dei in
12 III,  36     |         modo me, quatenus sum res cogitans, effecerunt; sed tantùm
13  IV,  1      |         humanae, quatenus est res cogitans, non extensa in longum,
14  IV,  10     |          quatenus sum res quaedam cogitans, existere, sed praeterea
15  IV,  10     | contingitque ut dubitem an natura cogitans quae in me est, vel potius
16  VI,  9      |    praeter hoc solum quòd sim res cogitans, recte concludo meam essentiam
17  VI,  9      |          consistere, quòd sim res cogitans. Et quamvis fortasse (vel
18  VI,  9      |           quatenus sum tantùm res cogitans, non extensa, & ex aliâ
19  VI,  9      |           tantùm res extensa, non cogitans, certum est me a corpore
20  VI,  13     |          nihil aliud sum quàm res cogitans, non sentirem idcirco dolorem,
21  VI,  19     |           quatenus sum tantùm res cogitans, nullas in me partes possum