Medit., Par.
1 I, 6 | verae, seu falsae, quae in cogitatione nostrâ sunt, rerum imagines
2 II, 6 | posset, si cessarem ab omni cogitatione, ut illico totus esse desinerem.
3 II, 9 | esse? Quid est quod a meâ cogitatione distinguatur? Quid est quod
4 II, 10| corporeas, quarum imagines cogitatione formantur, & quas ipsi sensus
5 III, 1 | corporalium omnes vel ex cogitatione meâ delebo, vel certe, quia
6 III, 5 | istius rei similitudinem cogitatione complector; & ex his aliae
7 III, 14| praeter illam quam mutuatur a cogitatione meâ, cujus est modus. Quòd
8 III, 25| nec forte etiam attingere cogitatione, ullo modo possum; est enim
9 III, 38| quocunque modo attingere cogitatione possum, & nullis plane defectibus
10 V, 2 | ideas, quatenus sunt in meâ cogitatione, & videre quaenam ex iis
11 V, 7 | alicujus rei ideam possim ex cogitatione meâ depromere, sequitur
12 V, 11| non esse quid fictitium a cogitatione meâ dependens, sed imaginem
13 VI, 6 | sentire res quasdam a meâ cogitatione plane diversas, nempe corpora
14 VI, 17| aliud est quàm denominatio a cogitatione meâ, hominem aegrotum &
15 VI, 19| quam non facile in partes cogitatione dividam, atque hoc ipso
|