Medit.,  Par.

 1 Inc,  5      |        veritatem investigant, & multo plures, ex eo quod ausint
 2 Praefatio,  4|         esse me perfectiorem, & multo minùs illud quod per istam
 3   I,  11     |        valde probabiles, & quas multo magis rationi consentaneum
 4  II,  10     |     quas ipsi sensus explorant, multo distinctius agnosci quàm
 5  II,  15     |     Nunquid me ipsum non tantùm multo verius, multo certius, sed
 6  II,  15     |        non tantùm multo verius, multo certius, sed etiam multo
 7  II,  15     |        multo certius, sed etiam multo distinctius evidentiusque,
 8  II,  15     |         quod hanc videam, certe multo evidentius efficitur me
 9 III,  39     |       etiam jam ex eâdem, licet multo minus perfectâ, maximam,
10  IV,  1      | multoque plura de mente humanâ, multo adhuc plura de Deo cognosci,
11  IV,  1      |    secretas, convertam. Et sane multo magis distinctam habeo ideam
12  IV,  8      |      simulque alterius cujusdam multo majoris, imò maximae atque
13  VI,  6      |    ideae sensu perceptae essent multo magis vividae & expressae, &
14  VI,  24     |     corporis commodum spectant, multo frequentius verum indicare