Medit.,  Par.

 1   I,  6 |          tale totum corpus; tamen profecto fatendum est visa per quietem
 2  II,  10| imaginationem non venit: quanquam profecto sit mirum, res quas animadverto
 3 III,  6 |          esse sive conformes; nam profecto, si tantùm ideas ipsas ut
 4 III,  11|          terra exhibetur; utraque profecto similis eidem soli extra
 5 III,  13|         creatorem intelligo, plus profecto realitatis objectivae in
 6 III,  19|         ante notaverim, est tamen profecto quaedam alia falsitas materialis
 7 III,  20|                        20. Quibus profecto non est necesse ut aliquem
 8 III,  28|                         28. Neque profecto quicquam est in his omnibus,
 9 III,  36|          unquam putavi, non tamen profecto illi me conservant, nec
10  IV,  3 |           nolit me fallere, talem profecto non dedit, ut, dum eâ recte
11  IV,  17|    veritatem; assequar enim illam profecto, si tantùm ad omnia quae
12   V,  5 |       unquam extiterit, est tamen profecto determinata quaedam ejus
13  VI,  15|    accedens sentio dolorem, nulla profecto ratio est quae suadeat in