Medit.,  Par.

 1 Inc,  6     |        ausit in dubium revocare. Cujus rei quanta esset utilitas,
 2 Synopsis,  3|        machinae valde perfectae, cujus idea est in mente alicujus
 3 Synopsis,  6|    humano ingenio sciri possint. Cujus unius rei probationem in
 4   I,  7     |                               7. Cujus generis esse videntur natura
 5 III,  14    |      mutuatur a cogitatione meâ, cujus est modus. Quòd autem haec
 6 III,  15    |   aliquam primam debet deveniri, cujus causa sit in star archetypi,
 7 III,  24    |     perfectioris in me esset, ex cujus comparatione defectus meos
 8 III,  38    |          Deus, inquam, ille idem cujus idea in me est, hoc est,
 9 III,  39    |         minus perfectâ, maximam, cujus in hac vitâ capaces simus,
10  IV,  8     |      illa praecipue sit, ratione cujus imaginem quandam & similitudinem
11   V,  11    |       potest a me excogitari, ad cujus essentiam existentia pertineat,
12   V,  12    |          ens esse, sive Deum, ad cujus solius essentiam existentia
13  VI,  15    | significandum quaenam composito, cujus pars est, commoda sint vel