Medit.,  Par.

 1  II,  9 |       esse non potest; hoc est proprie quod in me sentire appellatur;
 2  II,  16|       sit ipsamet corpora, non proprie a sensibus, vel ab imaginandi
 3 III,  5 |     illis veritas aut falsitas proprie consistat, inquiram. Quaedam
 4 III,  5 |    imagines sunt, quibus solis proprie convenit ideae nomen: ut
 5 III,  6 |     quid illas referam, falsae proprie esse non possunt; nam sive
 6 III,  19|        Quamvis enim falsitatem proprie dictam, sive formalem, nonnisi
 7 III,  27|     solo esse potentiali, quod proprie loquendo nihil est, sed
 8  IV,  8 |        possum, nec ullus error proprie dictus in eo praecise sic
 9  IV,  8 |   nullae in me sunt, non tamen proprie illis privatus, sed negative
10  VI,  6 |       offerebant, & quas solas proprie & immediate sentiebam, putabam
11  VI,  15| accuratiùs debeo definire quid proprie intelligam, cùm dico me
12  VI,  15|   sensuum perceptionibus, quae proprie tantùm a naturâ datae sunt