Medit.,  Par.

 1 III,  25|         forte fingi possit tale ens non existere, non tamen
 2 III,  28|      ideam esse possem, si tale ens nullum existeret. ~
 3 III,  33|            33. Forte verò illud ens non est Deus, sumque vel
 4  IV,  4 |        nihil, sive inter summum ens & non ens ita esse constitutum,
 5  IV,  4 |     sive inter summum ens & non ens ita esse constitutum, ut,
 6  IV,  4 |    quatenus non sum ipse summum ens, desuntque mihi quam plurima,
 7   V,  8 | repugnet cogitare Deum (hoc est ens summe perfectum) cui desit
 8   V,  10|      absque existentiâ (hoc est ens summe perfectum absque summâ
 9   V,  11|   perfectionem, recte concludam ens primum & summum existere:
10   V,  12|       est apertius, quàm summum ens esse, sive Deum, ad cujus