Medit.,  Par.

1   I,  11|      opinor, non male agam, si, voluntate plane in contrarium versâ,
2 III,  6 |    alteram. Nulla etiam in ipsâ voluntate, vel affectibus, falsitas
3 III,  8 |        experior illas non a meâ voluntate nec proinde a me ipso pendere;
4 III,  10|   Deinde, quamvis ideae illae a voluntate meâ non pendeant, non ideo
5 III,  10| loquebar, quamvis in me sint, a voluntate tamen meâ diversi esse videntur,
6  IV,  8 |         ab intellectu & simul a voluntate. Nam per solum intellectum
7  IV,  10|     consequuta est propensio in voluntate, atque ita tanto magis sponte &
8  IV,  11|      ipso tempore, quo de iis a voluntate deliberatur: quantumvis
9  VI,  7 |  quamvis sensuum perceptiones a voluntate meâ non penderent, non ideo