Medit.,  Par.

1  II,  1 |    minimum quid invenero quod certum sit & inconcussum. ~
2  II,  4 |    remaneat illud tantùm quod certum est & inconcussum. ~
3  II,  6 |  nequit. Ego sum, ego existo; certum est. Quandiu autem? Nempe
4 III,  2 |     sane non sufficeret ad me certum de rei veritate reddendum,
5 III,  16|      a me diversae existentiâ certum reddat; omnia enim diligentissime
6  VI,  4 | sensum appello, percipiuntur, certum aliquod argumentum pro rerum
7  VI,  7 | ideoque etiam in me non plane certum esse videbatur membrum aliquod
8  VI,  9 |    res extensa, non cogitans, certum est me a corpore meo revera
9  VI,  14|   sint, aliae ingratae, plane certum est meum corpus, sive potius