Medit.,  Par.

1   I,  9 |     ejus bonitati repugnaret, talem me creasse ut semper fallar,
2 III,  4 |     mentem forte aliquem Deum talem mihi naturam indere potuisse,
3 III,  14|       realem esse debere, sed talem esse naturam ipsius ideae,
4  IV,  3 | cùmque ille nolit me fallere, talem profecto non dedit, ut,
5  IV,  5 |     est quin potuerit Deus me talem creare, ut nunquam fallerer;
6   V,  14|       enim mihi persuadere me talem a naturâ factum esse, ut
7   V,  15|     nunc mihi opponetur? Mene talem factum esse ut saepe fallar?