Medit.,  Par.

1  II,  4 |         infirmari, ut ita tandem praecise remaneat illud tantùm quod
2  II,  6 | necessario sit verum; sum igitur praecise tantùm res cogitans, id
3  II,  7 |        Certissimum est hujus sic praecise sumpti notitiam non pendere
4  II,  9 |    sentire appellatur; atque hoc praecise sic sumptum nihil aliud
5  II,  12|     diversis. Quid est autem hoc praecise quod sic imaginor? Attenda
6 III,  32|       cùm de eâ tantùm meî parte praecise nunc agam quae est res cogitans,
7  IV,  8 |       error proprie dictus in eo praecise sic spectato reperitur;