Medit.,  Par.

1   I,  9 | quemadmodum judico interdum alios errare circa ea quae se perfectissime
2   I,  10|        supponant; quoniam falli & errare imperfectio quaedam esse
3  IV,  3 |         recte utor, possim unquam errare. ~
4  IV,  4 |        sequi videretur, me igitur errare nunquam posse; nam si quodcunque
5  IV,  4 |           non videor posse unquam errare. Atque ita prorsus, quamdiu
6  VI,  17|          hîc poterit, illos ob id errare, quòd natura eorum sit corrupta;