bold = Main text
Medit., Par. grey = Comment text
1 Inc, 1 | illud hîc possim commendare, quàm si quid in eo sequutus sim
2 Inc, 2 | quae Philosophiae potius quàm Theologiae ope sunt demonstrandae:
3 Inc, 2 | in hac vitâ majora vitiis quàm virtutibus praemia proponantur,
4 Inc, 2 | rationibus non aliunde petitis quàm ab ipsâmet nostrâ mente
5 Inc, 2 | Deus facilius & certius quàm res saeculi cognoscatur,
6 Inc, 4 | humanam a corpore distingui, quàm quia dicunt haec duo a nemine
7 Inc, 4 | praestare posse existimo, quàm si semel omnium optimae
8 Inc, 5 | liberius de meis loquar quàm mea fert consuetudo. Atqui
9 Inc, 5 | mundo Metaphysicis studiis quàm Geometricis apti reperiuntur.
10 Inc, 5 | videri volunt intelligere, quàm quod vera refutent: contrà
11 Inc, 6 | Concilia tantum creditum sit quàm vestrae, sed etiam in humanâ
12 Inc, 6 | Athei, qui scioli magis quàm ingeniosi aut docti esse
13 Praefatio, 3| percipiat aliud se esse quàm rem cogitantem, non sequi
14 Praefatio, 5| meae his de rebus rationes quàm conclusiones argumentis
15 Praefatio, 5| alienis, persuadeantur, quàm a verâ & firmâ, sed posterius
16 Praefatio, 7| Meditationibus judicium ferant, quàm objectiones istas earumque
17 Synopsis, 1 | scientiarum fundamenta, quàm ea quae antehac habuimus.
18 Synopsis, 2 | ordinem sequi potuisse, quàm illum qui est apud Geometras
19 Synopsis, 2 | immortalitatem, esse ut quàm maxime perspicuum de eâ
20 Synopsis, 3 | quia, ut Lectorum animos quàm maxime a sensibus abducerem,
21 Synopsis, 4 | ad praecedentia firmanda, quàm ad reliqua intelligenda. (
22 Synopsis, 6 | firmas nec tam perspicuas quàm sunt eae, per quas in mentis
23 I, 1 | Animadverti jam ante aliquot annos quàm multa, ineunte aetate, falsa
24 I, 1 | falsa pro veris admiserim, & quàm dubia sint quaecunque istis
25 I, 2 | certa sunt atque indubitata, quàm ab aperte falsis assensionem
26 I, 5 | interdum minùs verisimilia, quàm quae isti vigilantes. Quàm
27 I, 5 | quàm quae isti vigilantes. Quàm frequenter verò usitata
28 I, 8 | quadratumque non plura habet latera quàm quatuor; nec fieri posse
29 I, 9 | tamen haec omnia non aliter quàm nunc mihi videantur existere?
30 I, 10 | aliquem Deum mallent negare, quàm res alias omnes credere
31 I, 10 | etiam ab iisdem, non minùs quàm ab aperte falsis, accurate
32 I, 11 | consentaneum sit credere quàm negare. Quapropter, ut opinor,
33 I, 12 | externa nihil aliud esse quàm ludificationes somniorum,
34 I, 12 | vitae me reducit. Nec aliter quàm captivus, qui forte imaginariâ
35 II | humanae: quod ipsa sit notior quàm corpus ~ ~
36 II, 1 | admittit, nihilo secius quàm si omnino falsum esse comperissem;
37 II, 7 | nihil aliud est imaginari quàm rei corporeae figuram, seu
38 II, 7 | distinctius agnoscam quisnam sim, quàm si dicerem: jam quidem sum
39 II, 7 | avocandam, ut suam ipsa naturam quàm distinctissime percipiat. ~
40 II, 9 | sumptum nihil aliud est quàm cogitare. ~
41 II, 10 | multo distinctius agnosci quàm istud nescio quid meî, quod
42 II, 10 | me alienas, distinctius quàm quod verum est, quod cognitum,
43 II, 10 | verum est, quod cognitum, quàm denique me ipsum, a me comprehendi.
44 II, 11 | ut corpus aliquod possit quàm distinctissime cognosci.
45 II, 12 | supersit: nempe nihil aliud quàm extensum quid, flexibile,
46 II, 12 | extensionem varietates admittere, quàm fuerim unquam imaginando
47 II, 13 | 13. Miror verò interim quàm prona sit mea mens in errores;
48 II, 13 | ipsos non minus usitate quàm ceram dico me videre. Quid
49 III, 2 | cognitione nihil aliud est, quàm clara quaedam & distincta
50 III, 4 | dubitandum esse postea judicavi, quàm quia veniebat in mentem
51 III, 4 | quae me puto mentis oculis quàm evidentissime intueri. Quoties
52 III, 4 | plura vel pauciora sint quàm quinque, vel similia, in
53 III, 5 | sed aliquid etiam amplius quàm istius rei similitudinem
54 III, 6 | verum est me unam imaginari quàm alteram. Nulla etiam in
55 III, 7 | non aliunde habere videor quàm ab ipsâmet meâ naturâ; quòd
56 III, 8 | Nihilque magis obvium est, quàm ut luc judicem istam rem
57 III, 8 | suam similitudinem potius quàm aliud quid in me immittere. ~
58 III, 11 | per quam aliquoties major quàm terra exhibetur; utraque
59 III, 11 | maxime esse dissimilem, quae quàm proxime ab ipso videtur
60 III, 13 | objectivae in se continent, quàm illae quae tantùm modos,
61 III, 13 | objectivae in se habet, quàm illae per quas finitae substantiae
62 III, 14 | vel illam contineat potius quàm aliam, hoc profectò habere
63 III, 19 | frigus nihil aliud esse quàm privationem caloris, idea
64 III, 20 | aliam ob causam in me esse quàm quia deest aliquid naturae
65 III, 21 | quidem, cùm nihil aliud sim quàm res cogitans, formaliter
66 III, 24 | esse in substantiâ infinitâ quàm in finitâ, ac proinde priorem
67 III, 24 | esse perceptionem infiniti quàm finiti, hoc est Dei quàm
68 III, 24 | quàm finiti, hoc est Dei quàm meî ipsius. Quâ enim ratione
69 III, 25 | plus realitatis objectivae quàm ulla alia contineat, nulla
70 III, 26 | forte majus aliquid sum quàm ipse intelligam, omnesque
71 III, 30 | difficilius acquiri posse, quàm illa quae jam in me sunt;
72 III, 30 | cogitantem, ex nihilo emergere, quàm multarum rerum quas ignoro
73 III, 32 | nam, cùm nihil aliud sim quàm res cogitans, vel saltem
74 IV, 1 | aliud quid a corpore habens, quàm ideam ullius rei corporeae.
75 IV, 5 | ergo melius est me falli quàm non falli? ~
76 IV, 8 | probem Deum mihi majorem quàm dederit cognoscendi facultatem
77 IV, 8 | absque comparatione in Deo quàm in me sit, tum ratione cognitionis &
78 IV, 8 | ratio in unam partem magis quàm in alteram impellit, est
79 IV, 9 | cùm latius pateat voluntas quàm intellectus, illam non intra
80 IV, 10 | occurrere, quae mihi unum magis quàm aliud persuadeat. Certe
81 IV, 13 | majus lumen naturale dederit quàm dedit, quia est de ratione
82 IV, 14 | dederit latius patentem quàm intellectum; cùm enim voluntas
83 IV, 15 | quòd illos possim elicere, quàm si non possem. Privatio
84 IV, 15 | perfectiorem futurum fuisse quàm nunc sum, si talis a Deo
85 IV, 15 | non sint, aliae verò sint, quàm si omnes plane similes essent.
86 V, 1 | assequendam veritatem), quàm ut ex dubiis, in quae superioribus
87 V, 4 | aliquid novi addiscere, quàm eorum quae jam ante sciebam
88 V, 6 | varias de iis, non minus quàm de triangulo, proprietates
89 V, 7 | non minus apud me invenio, quàm ideam cujusvis figurae aut
90 V, 7 | pertinere ut semper existat, quàm id quòd de aliquâ figurâ
91 V, 8 | ab essentiâ Dei separari, quàm ab essentiâ trianguli magnitudinem
92 V, 8 | desit aliqua perfectio), quàm cogitare montem cui desit
93 V, 12 | sunt, haec non minus certa quàm illa existimantur. Ut quamvis
94 V, 12 | esse quadratis laterum, quàm istam basim maximo ejus
95 V, 12 | quid ex se est apertius, quàm summum ens esse, sive Deum,
96 V, 14 | iis fallar quae me puto quàm evidentissime percipere,
97 V, 15 | cogito, non magis vera esse quàm ea quae dormienti occurrunt?
98 VI, 1 | nihil aliud esse apparet quàm quaedam applicatio facultatis
99 VI, 6 | etiam modo magis distinctae, quàm ullae ex iis quas ipse prudens &
100 VI, 6 | aliunde notitiam haberem quàm ex istis ipsis ideis, non
101 VI, 6 | aliud mihi venire in mentem quàm illas iis similes esse.
102 VI, 6 | prius usum fuisse sensibus quàm ratione, videbamque ideas
103 VI, 6 | non tam expressas esse, quàm illae erant quas sensu percipiebam, &
104 VI, 6 | pellabam, magis ad me pertinere quàm alia ulla arbitrabar: neque
105 VI, 6 | habere mihi persuaseram, quàm rationes ullas quibus hoc
106 VI, 10 | similes, quae quidem non magis quàm praecedentes, absque aliquâ
107 VI, 10 | esse fallacem, si aliunde quàm a rebus corporeis emitterentur.
108 VI, 11 | spectatam, nihil nunc aliud quàm vel Deum, ipsum, vel rerum
109 VI, 11 | naturam meam in particulari, quàm complexionem eorum omnium
110 VI, 12 | natura magis expresse doceat, quàm quòd habeam corpus, cui
111 VI, 13 | ego, qui nihil aliud sum quàm res cogitans, non sentirem
112 VI, 13 | doloris &c., nihil aliud sunt quàm confusi quidam cogitandi
113 VI, 15 | naturam strictiùs sumo, quàm pro complexione eorum omnium
114 VI, 15 | stella non magis oculum meum quàm ignis exiguae facis afficiat,
115 VI, 16 | hinc aliud concludi potest, quàm naturam istam non esse omnisciam:
116 VI, 16 | non alia illi competit quàm limitatae perfectionis. ~
117 VI, 17 | aegrotus creatura Dei est quàm sanus; nec proinde minus
118 VI, 17 | horas non recte indicat, quàm cùm omni ex parte artificis
119 VI, 17 | ex quo morbus augeatur, quàm, cùm nullum tale in eo vitium
120 VI, 17 | haec enim nihil aliud est quàm denominatio a cogitatione
121 VI, 21 | pacto movebitur prima A, quàm moveri etiam posset, si
122 VI, 22 | melius posse excogitari, quàm si eum inferat qui, ex omnibus
123 VI, 22 | hominis sani conservationem quàm maxime & quàm frequentissime
124 VI, 22 | conservationem quàm maxime & quàm frequentissime conducit.
125 VI, 22 | nobis utilius est scire, quàm quòd potu ad conservationem
126 VI, 23 | causâ quae laedit pedem, quàm ab aliâ alibi existente,
127 VI, 23 | neum est ut pedis potius quàm alterius partis dolorem
128 VI, 23 | est illam tunc fallere, quàm si contrà semper falleret,
129 VI, 24 | frequentius verum indicare quàm falsum, possimque uti fere
130 VI, 24 | in cerebro meo effictum, quàm verum hominem esse judicarem.
|