Medit.,  Par.

1 III,  23|     finitus, nisi ab aliquâ substantiâ, quae revera esset infinita,
2 III,  24|     plus realitatis esse in substantiâ infinitâ quàm in finitâ,
3  VI,  10| illas sine me, hoc est sine substantiâ intelligente cui insint:
4  VI,  10| praecedentes, absque aliquâ substantiâ cui insint, possunt intelligi,
5  VI,  10|   superest ut sit in aliquâ substantiâ a me diversâ, in quâ quoniam