Medit., Par.
1 Inc, 2 | habentur a Deo; quia nempe, cùm fides sit donum Dei, ille
2 Inc, 4 | magnis viris allatae sunt, cùm satis intelliguntur, vim
3 Inc, 5 | est, quod in Geometriâ, cùm omnibus sit persuasum nihil
4 Inc, 5 | contrà verò in Philosophiâ, cùm credatur nihil esse de quo
5 Inc, 6 | patrocinio vestro adjuvetis. Sed cùm tanta inhaereat omnium mentibus
6 Praefatio, 2| 2. Cùm autem ibi rogassem omnes
7 I, 4 | asseverent vel se esse reges, cùm sunt pauperrimi, vel purpurâ
8 I, 4 | pauperrimi, vel purpurâ indutos, cùm sunt nudi, vel caput habere
9 I, 5 | quies nocturna persuadet, cùm tamen positis vestibus jaceo
10 I, 6 | pictores ipsi, ne tum quidem, cùm Sirenas & Satyriscos maxime
11 I, 12 | libertate fruebatur in somnis, cùm postea suspicari incipit
12 II, 3 | immittit? Quare verò hoc putem, cùm forsan ipsemet illarum author
13 II, 14 | percipiebam quid esset cera, cùm primùm aspexi, credidique
14 II, 14 | posse videretur? At verò cùm ceram ab externis formis
15 II, 15 | fieri plane non potest, cùm videam, sive (quod jam non
16 II, 15 | quod jam non distinguo) cùm cogitem me videre, ut ego
17 II, 16 | reversus eò quò volebam; nam cùm mihi nunc notum sit ipsamet
18 III, 4 | 4. Quid verò? Cùm circa res Arithmeticas vel
19 III, 4 | verum sit me nunquam fuisse, cùm jam verum sit me esse; vel
20 III, 4 | agnosco manifestam. Et certe cùm nullam occasionem habeam
21 III, 5 | convenit ideae nomen: ut cùm hominem, vel Chimaeram,
22 III, 5 | practerea formas habent: ut, cùm volo, cùm timeo, cùm affirmo,
23 III, 5 | formas habent: ut, cùm volo, cùm timeo, cùm affirmo, cùm
24 III, 5 | ut, cùm volo, cùm timeo, cùm affirmo, cùm nego, semper
25 III, 5 | cùm timeo, cùm affirmo, cùm nego, semper quidem aliquam
26 III, 9 | firmae sint, jam videbo. Cùm hîc dico me ita doctum esse
27 III, 9 | partem fuisse impulsum, cùm de bono eligendo ageretur,
28 III, 15 | Nec etiam debeo suspicari, cùm realitas quam considero
29 III, 19 | falsitas materialis in ideis, cùm non rem tanquam rem repraesentant:
30 III, 21 | alia sint ejusmodi; nam cùm cogito lapidem esse substantiam,
31 III, 21 | videntur convenire; itemque, cùm percipio me nunc esse, &
32 III, 21 | motus, in me quidem, cùm nihil aliud sim quàm res
33 III, 23 | idea substantiae infinitae, cùm sim finitus, nisi ab aliquâ
34 III, 25 | animadverti; nam contrà, cùm maxime clara & distincta
35 III, 28 | naturali manifestum; sed quia, cùm minus attendo, & rerum sensibilium
36 III, 32 | etiam sim futurus: nam, cùm nihil aliud sim quàm res
37 III, 32 | res cogitans, vel saltem cùm de eâ tantùm meî parte praecise
38 III, 33 | est in effectu; & idcirco, cùm sim res cogitans, ideamque
39 III, 33 | ipsam Deum esse, quia nempe, cùm vim habeat per se existendi,
40 III, 34 | in infinitum, praesertim cùm non tantùm de causâ, quae
41 III, 37 | rerum sensibilium ideae, cùm istae res externis sensuum
42 IV, 6 | facta sint non comprehendo. Cùm enim jam sciam naturam meam
43 IV, 8 | autem illa, quam experior, cùm nulla me ratio in unam partem
44 IV, 9 | nam quidquid intelligo, cùm a Deo habeam ut intelligam,
45 IV, 9 | Nempe ex hoc uno quòd, cùm latius pateat voluntas quàm
46 IV, 9 | intelligo extendo; ad quae cùm sit indifferens, facile
47 IV, 10 | 10. Exempli causâ, cùm examinarem hisce diebus
48 IV, 11 | his diebus sum expertus, cùm illa omnia quae priùs ut
49 IV, 12 | 12. Cùm autem quid verum sit non
50 IV, 14 | patentem quàm intellectum; cùm enim voluntas in unâ tantùm
51 IV, 17 | 17. Quâ in re cùm maxima & praecipua hominis
52 V, 5 | immutabiles naturas. Ut cùm, exempli causâ, triangulum
53 V, 5 | modo antea cogitaverim, cùm triangulum imaginatus sum,
54 V, 6 | etiam ante hoc tempus, cùm sensuum objectis quam maxime
55 V, 8 | sophismatis speciem refert. Cùm enim assuetus sim in omnibus
56 V, 11 | plane sufficit ut postea, cùm animadverto existentiam
57 V, 11 | ipsum tunc non advertam. Cùm verò examino quaenam figurae
58 V, 14 | memoria judicii ante facti, cùm non amplius attendo ad rationes
59 V, 14 | haberem. Sic, exempli causâ, cùm naturam trianguli considero,
60 V, 14 | evidentissime percipere, cùm praesertim meminerim me
61 VI, 2 | intellectionem. Nempe, exempli causâ, cùm triangulum imaginor, non
62 VI, 6 | nec possem non sentire cùm erat praesens. Cùmque ideae
63 VI, 6 | advenirent. Quarum rerum cùm nullam aliunde notitiam
64 VI, 7 | aliquando putare me sentire; cùm que illa, quae sentire mihi
65 VI, 7 | vigilando. Altera erat, quòd cùm authorem meae originis adhuc
66 VI, 7 | difficulter ad illas respondebam. Cùm enim viderer ad multa impelli
67 VI, 10 | continentur eminenter. Atqui, cùm Deus non sit fallax, omnino
68 VI, 10 | eminenter tantùm contineatur. Cùm enim nullam plane facultatem
69 VI, 12 | habeam corpus, cui male est cùm dolorem sentio, quod cibo
70 VI, 12 | quod cibo vel potu indiget, cùm famem aut sitim patior, &
71 VI, 13 | componam. Alioqui enim, cùm corpus laeditur, ego, qui
72 VI, 13 | quid in nave frangatur; & cùm corpus cibo vel potu indiget,
73 VI, 15 | quid proprie intelligam, cùm dico me aliquid doceri a
74 VI, 16 | videor deprehendisse: ut cùm quis, grato cibi alicujus
75 VI, 16 | omnisciam: quod non mirum, quia, cùm homo sit res limitata, non
76 VI, 17 | a naturâ impellimur: ut cùm ii qui aegrotant, potum
77 VI, 17 | omnes naturae observat, cùm male fabricatum est & horas
78 VI, 17 | non recte indicat, quàm cùm omni ex parte artificis
79 VI, 17 | quo morbus augeatur, quàm, cùm nullum tale in eo vitium
80 VI, 17 | usum, dicere possim illud, cùm horas non recte indicat,
81 VI, 17 | ejus fauces sint aridae, cùm potus ad ipsius conservationem
82 VI, 18 | denominatio extrinseca, cùm dicitur ejus natura esse
83 VI, 18 | error naturae, quòd sitiat cùm potus est ipsi nociturus;
84 VI, 19 | indivisibilis; nam sane cùm hanc considero, sive meipsum
85 VI, 21 | Nec dissimili ratione, cùm sentio dolorem pedis, docuit
86 VI, 22 | Ita, exempli causâ, [88] cùm nervi qui sunt in pede vehementer &
87 VI, 22 | conduxisset. Eodem modo, cùm potu indigemus, quaedam
88 VI, 23 | naturaliter falletur, quia, cùm ille idem motus in cerebro
89 VI, 23 | contrà semper falleret, cùm corpus est bene constitutum; &
90 VI, 24 | facile possim. Nam sane, cùm sciam omnes sensus circa
91 VI, 24 | hominem esse judicarem. Cùm verò eae res occurrunt,
|