Medit., Par.
1 Inc, 5 | satis certa; sed primas tantùm & praecipuas ita prosecutus
2 Praefatio, 1| accurate tractarem, sed tantùm ut delibarem, & ex lectorum
3 Praefatio, 3| naturam sive essentiam in eo tantùm consistere, quod sit res
4 Praefatio, 3| res cogitans, ita ut vox tantùm caetera omnia excludat quae
5 Praefatio, 5| comprehendere conemur; adeo ut, modò tantùm memores simus mentes nostras
6 Praefatio, 6| sum ut haec legant, nisi tantùm iis qui seriò mecum meditari,
7 Praefatio, 6| non curantes, in singulas tantùm clausulas, ut multis in
8 Synopsis, 4 | persecutione boni & mali, sed de eo tantùm qui contingit in dijudicatione
9 Synopsis, 4 | vel ad vitam agendam, sed tantùm speculativas & solius luminis
10 I, 11 | agendis, sed cognoscendis tantùm incumbo. ~
11 II, 4 | praecise remaneat illud tantùm quod certum est & inconcussum. ~
12 II, 6 | verum; sum igitur praecise tantùm res cogitans, id est, mens,
13 II, 7 | jam non disputo; de iis tantùm quae mihi nota sunt, judicium
14 II, 15 | percipere? Nunquid me ipsum non tantùm multo verius, multo certius,
15 II, 16 | tangantur aut videantur, sed tantùm ex eo quod intelligantur
16 III, 1 | quatenus cogitandi quidam modi tantùm sunt, in me esse sum certus. ~
17 III, 4 | dubitandi ratio est, quae tantùm ex eâ opinione dependet.
18 III, 6 | conformes; nam profecto, si tantùm ideas ipsas ut cogitationis
19 III, 9 | esse a naturâ, intelligo tantùm spontaneo quòdam impetu
20 III, 12 | hactenus ex certo judicio, sed tantùm ex caeco aliquo impulsu,
21 III, 13 | istae cogitandi quidam modi tantùm sunt, non agnosco ullam
22 III, 13 | continent, quàm illae quae tantùm modos, sive accidentia,
23 III, 14 | in quibus consideratur tantùm realitas objectiva. Hoc
24 III, 15 | considero in meis ideis sit tantùm objectiva, non opus esse
25 III, 15 | contineatur, quae est in ideâ tantùm objective. Adeo ut lumine
26 III, 19 | cerae, animadverto perpauca tantùm esse quae in illis clare &
27 III, 19 | non possim, an frigus sit tantùm privatio caloris, vel calor
28 III, 21 | continentur; sed quia sunt tantùm modi quidam substantiae,
29 III, 24 | infinitum per veram ideam, sed tantùm per negationem finiti, ut
30 III, 30 | ignoro cognitiones, quae tantùm istius substantiae accidentia
31 III, 32 | cogitans, vel saltem cùm de eâ tantùm meî parte praecise nunc
32 III, 34 | infinitum, praesertim cùm non tantùm de causâ, quae me olim produxit,
33 III, 36 | cogitans, effecerunt; sed tantùm dispositiones quasdam in
34 III, 37 | 37. Superest tantùm ut examinem quâ ratione
35 III, 38 | non indefinite & potentiâ tantùm, sed reipsâ infinite in
36 IV, 1 | imaginabilibus ad intelligibiles tantùm, atque ab omni materiâ secretas,
37 IV, 4 | prorsus, quamdiu de Deo tantùm cogito, totusque in eum
38 IV, 4 | inquirens animadverto non tantùm Dei, sive entis summè perfecti,
39 IV, 8 | solum intellectum percipio tantùm ideas de quibus judicium
40 IV, 8 | illis privatus, sed negative tantùm destitutus, sum dicendus,
41 IV, 8 | spectata, major videtur; quia tantùm in eo consistit, quòd idem
42 IV, 8 | possimus, vel potius in eo tantùm, quòd ad id quod nobis ab
43 IV, 10 | indifferens. Nunc autem, non tantùm scio me, quatenus sum res
44 IV, 11 | indifferentia non ad ea tantùm se extendit de quibus intellectus
45 IV, 11 | sola cognitio quòd sint tantùm conjecturae, non autem certae
46 IV, 14 | cùm enim voluntas in unâ tantùm re, & tanquam in indivisibili
47 IV, 15 | deliberaturus indidisset; vel tantùm si adeo firmiter memoriae
48 IV, 16 | altero qui pendet ab eo tantùm, quòd recorder, quoties
49 IV, 17 | ferendis ita contineo, ut ad ea tantùm se extendat quae illi clare &
50 IV, 17 | proculdubio est vera. Nec hodie tantùm didici quid mihi sit cavendum
51 IV, 17 | enim illam profecto, si tantùm ad omnia quae perfecte intelligo
52 V, 4 | 4. Nec tantùm illa, sic in genere spectata,
53 V, 10 | montem & vallem existere, sed tantùm montem & vallem, sive existant,
54 V, 11 | figuram rectilineam tres tantùm angulos habentem considerare,
55 V, 14 | certam scientiam, sed vagas tantùm & mutabiles opiniones, haberem.
56 V, 15 | verum esse judicavi, modo tantùm recorder me clare & distincte
57 V, 15 | scientiam. Neque de hoc tantùm, sed & de reliquis omnibus
58 VI, 2 | triangulum imaginor, non tantùm intelligo illud esse figuram
59 VI, 3 | hic modus cogitandi in eo tantùm a purâ intellectione differat,
60 VI, 3 | existere; sed probabiliter tantùm, & quamvis accurate omnia
61 VI, 9 | meî ipsius, quatenus sum tantùm res cogitans, non extensa, &
62 VI, 9 | ideam corporis, quatenus est tantùm res extensa, non cogitans,
63 VI, 10 | formaliter, sed eminenter tantùm contineatur. Cùm enim nullam
64 VI, 11 | attinet ad reliqua quae vel tantùm particularia sunt, ut quòd
65 VI, 13 | famis, sitis & c., me non tantùm adesse meo corpori ut nauta
66 VI, 15 | remota corpora ejus sint tantùm magnitudinis & figurae,
67 VI, 15 | etiam non ago, sed de iis tantùm quae mihi, ut composito
68 VI, 15 | perceptionibus, quae proprie tantùm a naturâ datae sunt ad menti
69 VI, 16 | assumit. [84] Sed nempe tunc tantùm a naturâ impellitur ad illud
70 VI, 18 | corpus hydrope laborans, sit tantùm denominatio extrinseca,
71 VI, 19 | sive meipsum quatenus sum tantùm res cogitans, nullas in
72 VI, 20 | vel forte etiam ab unâ tantùm exiguâ ejus parte, nempe
73 VI, 21 | non attingatur, sed aliqua tantùm ex intermediis, idem plane
|