1637-consi | conso-fere | feren-meliu | membr-quaer | quaes-utrim | utrum-vultu
bold = Main text
Medit., Par. grey = Comment text
1 Praefatio, 1| investigandae, gallice editâ anno 1637, non quidem ut ipsas ibi
2 III, 25 | 25. Nec dici potest hanc forte
3 III, 26 | 26. Sed forte majus aliquid
4 III, 27 | 27. Imo nihil horum esse potest.
5 III, 28 | 28. Neque profecto quicquam
6 III, 29 | 29. Nempe a quo essem? A me
7 III, 30 | 30. Atqui, si a me essem, nec
8 III, 31 | 31. Neque vim harum rationum
9 III, 32 | 32. Itaque debeo nunc interrogare
10 III, 33 | 33. Forte verò illud ens non
11 III, 34 | 34. Satis enim apertum est
12 III, 35 | 35. Nec fingi potest plures
13 III, 36 | 36. Quantum denique ad parentes
14 III, 37 | 37. Superest tantùm ut examinem
15 III, 38 | 38. Et sane non mirum est Deum,
16 III, 39 | 39. Sed priusquam hoc diligentius
17 VI, 10 | agnoscendum, sed contrà magnam [80] propensionem ad credendum
18 VI, 12 | aliquid in eo sit veritatis. [81] ~
19 VI, 14 | corporibus affici posse. [82] ~
20 VI, 15 | quia de iis verum scire [83] ad mentem solam, non autem
21 VI, 16 | venenum intus latens assumit. [84] Sed nempe tunc tantùm a
22 VI, 17 | eo vitium est, a simili [85] faucium siccitate moveri
23 VI, 19 | divisibile, mens autem plane [86] indivisibilis; nam sane
24 VI, 22 | testetur. Ita, exempli causâ, [88] cùm nervi qui sunt in pede
25 VI, 23 | existente, rationi consenta[89]neum est ut pedis potius
26 VI, 24 | viderem, non immerito spec[90]trum potius, aut phantasma
27 IV, 1 | assuefeci in mente a sensibus abducendâ, tamque accurate animadverti
28 Synopsis, 1 | sternat ad mentem a sensibus abducendam; ac denique efficiat, ut
29 Praefatio, 6| ab omnibus praejudiciis, abducere poterunt ac volent, quales
30 Synopsis, 3 | animos quàm maxime a sensibus abducerem, nullis ibi comparationibus
31 II, 4 | assumam in locum meî, sicque aberrem etiam in eâ cognitione,
32 VI, 3 | requiri; nam quamvis illa a me abesset, proculdubio manerem nihilominus
33 IV, 4 | ab omni perfectione summè abest, negativam quandam ideam
34 VI, 24 | nec unde venisset, nec quo abiret, viderem, non immerito spec[
35 VI, 19 | mens unita esse videatur, abscisso tamen pede, vel brachio,
36 VI, 7 | crus aut brachium fuerat abscissum, se sibi videri adhuc interdum
37 IV, 1 | scientiarum & sapientiae absconditi, ad caeterarum rerum cognitionem
38 Inc, 6 | vel desunt, vel non satis absoluta sunt, vel majorem explicationem
39 IV, 5 | non sit omnibus numeris absolutum? Nec dubium est quin potuerit
40 IV, 12 | quidem a judicio ferendo abstineam, clarum est me recte agere, &
41 IV, 16 | a judicio ferendo esse abstinendum; nam, quamvis eam in me
42 V, 6 | in genere ad puram atque abstractam Mathesim pertinentibus,
43 IV, 13 | privatum, sive illum mihi ea abstulisse, quae non dedit. ~
44 II, 5 | istiusmodi subtilitates abuti. Sed hîc potius attendam,
45 IV, 8 | arbitrii libertatem, a Deo acceperim; nam sane nullis illam limitibus
46 III, 35 | ab aliâ ideam alterius me accepisse, adeo ut omnes quidem illae
47 Synopsis, 3 | alicujus alterius a quo illam accepit, ita idea Dei, quae in nobis
48 VI, 17 | animadverto hanc ultimam naturae acceptionem ab alterâ multùm differre:
49 Praefatio, 5| judicia, ut magis a primum acceptis opinionibus, quantumvis
50 III, 36 | quam solam nunc pro me accipio, inesse judicavi. Ac
51 V, 14 | perspexisse, facile tamen potest accidere ut dubitem an sit vera,
52 Inc, 5 | persuadeo ad omnium captum esse accommodatas: sed, quemadmodum in Geometriâ
53 VI, 24 | necessitas non semper tam accurati examinis moram concedit,
54 Praefatio, 2| paucis, priusquam earumdem accuratiorem explicationem aggrediar,
55 Inc, 6 | confido, ita nempe ut pro accuratissimis demonstrationibus habendae
56 VI, 15 | satis distincte percipiam, accuratiùs debeo definire quid proprie
57 VI, 2 | lineas tanquam praesentes acie mentis intueor, atque hoc
58 III, 39 | quantum caligantis ingenii mei acies ferre poterit, intueri,
59 V, 5 | quòd ejus tres anguli sint acquales duobus rectis, quòd maximo
60 V, 8 | magnitudinem trium ejus angulorum acqualium duobus rectis, sive ab ideâ
61 IV, 16 | habitum quemdam non errandi acquiram. ~
62 III, 30 | substantiae accidentia sunt, acquirere. Ac certe, si majus illud
63 III, 30 | mihi desunt difficilius acquiri posse, quàm illa quae jam
64 III, 21 | quarum numerum intelligo, acquiro ideas durationis & numeri,
65 III, 31 | naturam, eâdem plane vi & actione opus esse ad rem quamlibet
66 II, 5 | cogitare: quas quidem actiones ad animam referebam. Sed
67 VI, 24 | insomnia cum reliquis omnibus actionibus vitae a memoriâ conjungantur,
68 VI, 10 | habere possem, nisi quaedam activa etiam existeret, sive in
69 III, 14 | effectibus, quorum realitas est actualis sive formalis, sed etiam
70 III, 26 | nondum sese exerant, neque ad actum reducantur. Experior enim
71 IV, 2 | nonnullum esse videatur acuminis aut potentiae argumentum,
72 Inc, 5 | demonstrationibus illas ausim proponere. Addamque etiam tales esse, ut non
73 Inc, 6 | explicationem desiderant, addantur, perficiantur, illustrentur,
74 V, 4 | tam videar aliquid novi addiscere, quàm eorum quae jam ante
75 Praefatio, 1| ex lectorum judiciis addiscerem quâ ratione postea essent
76 I, 9 | quoties duo & tria simul addo, vel numero quadrati latera,
77 V, 14 | postmodum, aliis rationibus adductus, falsa esse judicavi. ~
78 Praefatio, 5| rationes meas intelligent, adeoque praepostera & imbecillia
79 VI, 13 | adesse meo corpori ut nauta adest navigio, sed illi arctissime
80 III, 26 | reliquas omnes Dei perfectiones adipisci; nec denique cur potentia
81 VI, 7 | generales dubitandi causas nuper adjeci: prima erat, quòd nulla
82 IV, 8 | cognitionis & potentiae quae illi adjunctae sunt, redduntque ipsam magis
83 Inc, 6 | nisi me patrocinio vestro adjuvetis. Sed cùm tanta inhaereat
84 III, 39 | ferre poterit, intueri, admirari, adorare. Ut enim in hac
85 I, 1 | aetate, falsa pro veris admiserim, & quàm dubia sint quaecunque
86 VI, 8 | sensibus, puto esse temere admittenda; sed neque etiam omnia
87 II, 1 | vel minimum dubitationis admittit, nihilo secius quàm si omnino
88 VI, 6 | voco, me de cibo sumendo admoneat, gutturis verò ariditas
89 Inc, 2 | manifestum est in illis, videmur admoneri ea omnia quae de Deo sciri
90 II, 7 | Atque hoc verbum, effingo, admonet me erroris mei: nam fingerem
91 Inc, 6 | me, postquam a vobis ero admonitus; ac denique, ut postquam
92 II, 11 | Sed ecce, dum loquor, igni admovetur: saporis reliquiae purgantur,
93 III, 39 | poterit, intueri, admirari, adorare. Ut enim in hac solâ divinae
94 II, 13 | videre ceram ipsammet, si adsit, non ex colore vel figurâ
95 II, 11 | sonum; omnia denique illi adsunt quae requiri videntur, ut
96 VI, 24 | unde, ubi, & quando mihi adveniant, adverto, earumque perceptionem
97 VI, 6 | ab aliis quibusdam rebus advenirent. Quarum rerum cùm nullam
98 V, 6 | sensuum istam trianguli ideam advenisse, quia nempe corpora triangularem
99 III, 37 | unquam non expectanti mihi advenit, ut solent rerum sensibilium
100 VI, 14 | istae sensuum perceptiones adveniunt, varietates iis respondentes,
101 III, 7 | ideis aliae innatae, aliae adventitiae, aliae a me ipso factae
102 V, 11 | etiamsi hoc ipsum tunc non advertam. Cùm verò examino quaenam
103 Synopsis, 2 | reducantur; ac deinde ut advertatur corpus quidem in genere
104 Synopsis, 4 | intelligenda. (Sed ibi interim est advertendum nullo modo agi de peccato,
105 V, 4 | reminisci, sive ad ea primùm advertere, quae dudum quidem in me
106 IV, 10 | in mundo existeret, atque adverterem, ex hoc ipso quòd illud
107 I, 11 | Sed nondum sufficit haec advertisse, curandum est ut recorder;
108 VI, 17 | impellimur: ut cùm ii qui aegrotant, potum vel cibum appetunt
109 VI, 17 | cogitatione meâ, hominem aegrotum & horologium male fabricatum
110 VI, 17 | quia non minus vere homo aegrotus creatura Dei est quàm sanus;
111 V, 12 | rectangulo quadratum basis aequale esse quadratis laterum,
112 V, 14 | apparet ejus tres angulos aequales esse duobus rectis, nec
113 Inc, 5 | evidentiâ Geometricas aequare, vel etiam superare, existimem,
114 I, 11 | fingam, donec tandem, velut aequatis utrimque praejudiciorum
115 Praefatio, 4| Sed respondeo hîc subesse aequivocationem in voce ideae: sumi enim
116 I, 11 | interim sequuturum, & me plus aequo diffidentiae indulgere non
117 II, 7 | sum etiam tenuis aliquis aër istis membris infusus, non
118 I, 12 | falleret: putabo coelum, aërem, terram, colores, figuras,
119 I, 1 | opus esse videbatur, eamque aetatem expectabam, quae foret tam
120 V, 5 | sive forma, immutabilis & aeterna, quae a me non efficta est,
121 V, 11 | necessarium ut & ante ab aeterno extiterit, & in aeternum
122 II, 5 | instar venti, vel ignis, vel aetheris, quod crassioribus meî partibus
123 III, 6 | etiam in ipsâ voluntate, vel affectibus, falsitas est timenda; nam,
124 IV, 8 | nempe rationem nullam possum afferre, quâ probem Deum mihi majorem
125 Synopsis, 6 | existentia possit concludi, afferuntur: non quòd eas valde utiles
126 Praefatio, 5| vel humani affectus Deo affingantur, vel mentibus nostris tanta
127 V, 9 | forte Deo existentiam possum affingere, quamvis nullus Deus existat. ~
128 VI, 6 | neque enim ulla plane est affinitas (saltem quam ego intelligam)
129 III, 3 | autem quiddam erat quòd affirmabam, quòdque etiam ob consuetudinem
130 III, 4 | perspicue intuebar, ut vera esse affirmarem? Equidem non aliam ob causam
131 IV, 12 | non falli. Sed si vel affirmem vel negem, tunc libertate
132 VI, 21 | quamvis illa remotior nihil agat. Ut, exempli causâ, in fune
133 I, 6 | 6. Age ergo somniemus, nec particularia
134 Praefatio, 3| de quâ scilicet tunc non agebam), sed dumtaxat in ordine
135 Synopsis, 4 | pertinent, vel ad vitam agendam, sed tantùm speculativas &
136 VI, 24 | non falli. Sed quia rerum agendarum necessitas non semper tam
137 I, 11 | quandoquidem nunc non rebus agendis, sed cognoscendis tantùm
138 IV, 12 | abstineam, clarum est me recte agere, & non falli. Sed si vel
139 III, 9 | impulsum, cùm de bono eligendo ageretur, nec video cur iisdem in
140 Inc, 3 | viribus probent, hoc etiam aggredi non dubitavi. ~
141 Praefatio, 6| sum expertus, iterum hîc aggredior easdem de Deo & mente humanâ
142 Synopsis, 4 | est advertendum nullo modo agi de peccato, vel errore qui
143 Synopsis, 2 | etiam quodammodo contrariae agnoscantur. Non autem ulteriùs eâ de
144 V, 6 | pertinentibus, evidenter agnoscebam, pro omnium certissimis
145 VI, 24 | naturae nostrae infirmitas est agnoscenda. ~ ~
146 VI, 2 | aliis polygonis differt, agnoscendas. Si verò de pentagono quaestio
147 VI, 10 | facultatem mihi dederit ad hoc agnoscendum, sed contrà magnam [80]
148 II, 10 | explorant, multo distinctius agnosci quàm istud nescio quid meî,
149 Synopsis, 6 | quia, illas considerando, agnoscitur non esse tam firmas nec
150 VI, 15 | similia, de quibus etiam non ago, sed de iis tantùm quae
151 V, 9 | etsi nullus equus habeat alas, ita forte Deo existentiam
152 V, 9 | quemadmodum imaginari licet equum alatum, etsi nullus equus habeat
153 II, 12 | florum fragrantiam, nec istam albedinem, nec figuram, nec sonum,
154 VI, 15 | albo aut viridi sit eadem albedo aut viriditas quam sentio,
155 VI, 15 | caloris quae in me est, in albo aut viridi sit eadem albedo
156 IV, 10 | verum esse; non quòd ab aliquâ vi externâ fuerim ad
157 III, 19 | sapores, calor & frigus, aliacque tactiles qualitates, nonnisi
158 | aliarum
159 VI, 2 | repraesentarem, si de myriogono aliâve quâvis figurâ plurimorum
160 | alibi
161 | alicui
162 II, 10 | esse dubias, ignotas, a me alienas, distinctius quàm quod verum
163 Praefatio, 5| quantumvis falsis & a ratione alienis, persuadeantur, quàm a verâ &
164 VI, 13 | quid cum illo componam. Alioqui enim, cùm corpus laeditur,
165 III, 21 | nunc esse, & priùs etiam aliquamdiu fuisse recordor, cùmque
166 II, 11 | enim istae perceptiones aliquantò magis confusae esse solent,
167 VI, 21 | pars possit ab aliâ parte aliquantum remotâ moveri, quin possit
168 VI, 14 | similia, recte concludo, aliquas esse in corporibus, a quibus
169 VI, 3 | quod necessariò concludat aliquòd corpus existere.
170 III, 11 | modo a me factam, per quam aliquoties major quàm terra exhibetur;
171 | alium
172 | alius
173 Inc, 4 | quaestionibus a magnis viris allatae sunt, cùm satis intelliguntur,
174 II, 4 | deinde subducam quidquid allatis rationibus vel minimum potuit
175 II, 3 | ita corpori sensibusque alligatus, ut sine illis esse non
176 III, 1 | nihili pendam, meque solum alloquendo & penitius inspiciendo,
177 | Altera
178 IV, 16 | deliberandum, possum tamen illo altero qui pendet ab eo tantùm,
179 Praefatio, 4| 4. Alterum est, ex eo quod ideam rei
180 II, 16 | placet hîc consistere, ut altius haec nova cognitio memoriae
181 VI, 15 | viriditas quam sentio, in amaro aut dulci idem sapor, &
182 IV, 10 | naturâ corporeâ, vel an ambae idem sint; & suppono nullam
183 I, 4 | ex vitro conflatos; sed amentes sunt isti, nec minùs ipse
184 II, 11 | favis fuit educta; nondum amisit omnem saporem sui mellis;
185 VI, 22 | infestam, quantum in se est, amovendam. Potuisset verò natura hominis
186 IV, 8 | queri possum, quòd non satis amplam & perfectam voluntatem,
187 IV, 12 | fallar; si verò alteram amplectar, casu quidem incidam in
188 IV, 14 | demi possit; & sane quo amplior est, tanto majores debeo
189 IV, 9 | errorum meorum, est enim amplissima, atque in suo genere perfecta;
190 II, 1 | conjectus sum, ut nequeam ampliùs earum oblivisci, nec videam
191 III, 18 | homines, nec animalia, nec Angeli, in mundo essent. ~
192 III, 5 | Chimaeram, vel Coelum, vel Angelum, vel Deum cogito. Aliae
193 V, 5 | triangulo, nempe quòd ejus tres anguli sint acquales duobus rectis,
194 V, 8 | magnitudinem trium ejus angulorum acqualium duobus rectis,
195 II, 5 | referebam. Sed quid esset haec anima, vel non advertebam, vel
196 Inc, 2 | quaestiones, de Deo & de Animâ, praecipuas esse ex iis
197 II, 7 | praeter insomnia. Quibus animadversis, non minus ineptire videor,
198 Synopsis, 2 | minimum potest dubitare, animadvertit fieri non posse quin ipsa
199 II, 14 | Quid quod non a quovis animali haberi posse videretur?
200 I, 6 | sed tantummodo diversorum animalium membra permiscent; vel si
201 Synopsis, 3 | Verumtamen, quia, ut Lectorum animos quàm maxime a sensibus abducerem,
202 Inc, 6 | esse solent, contradicendi animum deponant, atque etiam ut
203 II, 6 | cogitans, id est, mens, sive animus, sive intellectus, sive
204 Praefatio, 1| investigandae, gallice editâ anno 1637, non quidem ut ipsas
205 I, 1 | Animadverti jam ante aliquot annos quàm multa, ineunte aetate,
206 Inc, 5 | nihilque in quo sequentia cum antecedentibus non accurate cohaereant,
207 III, 22 | posse videantur. Ideoque ex antedictis, Deum necessario existere,
208 Inc, 4 | quia nihil est veritate antiquius, sed quâ me saepe in aliis
209 VI, 6 | speciali quodam jure meum appellabam, magis ad me pertinere
210 I, 6 | ista vera sint, nos oculos aperire, caput movere, manus extendere,
211 V, 4 | percipio, quorum veritas adeo aperta est & naturae meae consentanea,
212 V, 12 | agnoscerem; nam quid ex se est apertius, quàm summum ens esse, sive
213 III, 34 | 34. Satis enim apertum est nullum hîc dari posse
214 Inc, 5 | multae sunt ab Archimede, Apollonio, Pappo, aliisve scriptae,
215 II, 12 | sonum, sed corpus quod mihi apparebat paulo ante modis istis conspicuum,
216 VI, 24 | dum vigilo, mihi derepente appareret, statimque postea dispareret,
217 V, 3 | quantitatem, quam vulgo Philosophi appellant continuam, sive ejus quantitatis
218 III, 5 | affectus, aliae autem judicia appellantur. ~
219 VI, 16 | naturâ impellitur ad illud appetendum in quo gratus sapor consistit,
220 VI, 17 | aegrotant, potum vel cibum appetunt sibi paulo post nociturum.
221 VI, 2 | etiam eandem imaginari, applicando scilicet aciem mentis ad
222 II, 15 | sunt extra me posita, licet applicare. Porro autem, si magis distincta
223 VI, 1 | esse apparet quàm quaedam applicatio facultatis cognoscitivae
224 VI, 3 | inspiciendum pro arbitrio se applicet, fieri posse ut per hoc
225 IV, 8 | ut nullius majoris ideam apprehendam; adeo ut illa praecipue
226 Inc, 5 | peccant imperiti, quod falsa approbent, dum ea videri volunt intelligere,
227 III, 21 | sive esse rem quae per se apta est existere, itemque me
228 Inc, 5 | studiis quàm Geometricis apti reperiuntur. Ac praeterea
229 I, 1 | capessendis disciplinis aptior nulla sequeretur. Quare
230 I, 9 | quae se perfectissime scire arbitrantur, ita ego ut fallar quoties
231 VI, 3 | veluti inspiciendum pro arbitrio se applicet, fieri posse
232 V, 5 | quamvis a me quodammodo ad arbitrium cogitentur, non tamen a
233 III, 4 | quas valde clare percipere arbitror, me converto, tam plane
234 III, 15 | cujus causa sit in star archetypi, in quo omnis realitas formaliter
235 Inc, 5 | Geometriâ multae sunt ab Archimede, Apollonio, Pappo, aliisve
236 II, 1 | Nihil nisi punctum petebat Archimedes, quod esset firmum & immobile,
237 VI, 9 | corpus, quod mihi valde arcte conjunctum est, quia tamen
238 Synopsis, 6 | eandem nihilominus tam arctè illi esse conjunctam, ut
239 VI, 13 | adest navigio, sed illi arctissime esse conjunctum & quasi
240 VI, 2 | quinque latera, simulque ad aream iis contentam; & manifeste
241 III, 38 | ita Deum esse. Totaque vis argumenti in eo est, quòd agnoscam
242 Praefatio, 6| ut multis in more est, argutari studebunt, non magnum ex
243 IV, 8 | imperfectionem aliquam in me arguunt) investigans, adverto illos
244 VI, 17 | aberrare, si ejus fauces sint aridae, cùm potus ad ipsius conservationem
245 VI, 18 | esse corrupta, ex eo quòd aridas habeat fauces, nec tamen
246 VI, 17 | hydrope laboret, eam faucium ariditatem pati, quae sitis sensum
247 III, 4 | Quid verò? Cùm circa res Arithmeticas vel Geometricas aliquid
248 Praefatio, 5| nostris tanta vis & sapientia arrogetur, ut quidnam Deus facere
249 Praefatio, 7| satisfacturum, nec tantum mihi arrogo ut confidam me omnia posse
250 II, 11 | facile tangitur, ac, si articulo ferias, emittet sonum; omnia
251 IV, 5 | Nam si, quo peritior est artifex, eo perfectiora opera ab
252 IV, 8 | atque quantumvis peritum artificem esse intelligam, non tamen
253 Synopsis, 3 | alicujus artificis; ut enim artificium objectivum hujus ideae debet
254 II, 14 | quid esset cera, cùm primùm aspexi, credidique me illam ipso
255 III, 38 | sive meliora indefinite aspirantem; sed simul etiam intelligo
256 VI, 11 | ostendit veritatis etiam in iis assequendae. Et sane non dubium est
257 V, 1 | cavendum atque agendum sit ad assequendam veritatem), quàm ut ex dubiis,
258 I, 2 | quod nunquam fortassis assequi possem; sed quia jam ratio
259 I, 4 | labefactat, ut constanter asseverent vel se esse reges, cùm sunt
260 III, 8 | diversâ, nempe ab ignis cui assideo calore, mihi advenire. Nihilque
261 I, 11 | curandum est ut recorder; assidue enim recurrunt consuetae
262 I, 10 | potentem originis meae authorem assignabunt, eo probabilius erit me
263 I, 6 | parte novas iis possunt assignare, sed tantummodo diversorum
264 III, 20 | aliquem authorem a me diversum assignem; nam, si quidem sint falsae,
265 III, 33 | qualiscunque tandem meî causa assignetur, illam etiam esse rem cogitantem, &
266 V, 3 | istis quaslibet durationes assigno. ~
267 IV, 1 | 1. Ita me his diebus assuefeci in mente a sensibus abducendâ,
268 VI, 15 | naturae pervertere esse assuetum, quia nempe sensuum perceptionibus,
269 V, 8 | speciem refert. Cùm enim assuetus sim in omnibus aliis rebus
270 II, 4 | forte quid aliud imprudenter assumam in locum meî, sicque aberrem
271 VI, 17 | moveri ad potum sibi utile assumendum. Et quamvis, respiciens
272 III, 14 | quaeso, undenam posset assumere realitatem suam effectus,
273 VI, 16 | delusus, venenum intus latens assumit. [84] Sed nempe tunc tantùm
274 VI, 15 | sic de caeteris; quòd & astra & turres, & quaevis alia
275 III, 11 | aliam verò ex rationibus Astronomiae desumptam, hoc est ex notionibus
276 I, 8 | male concludemus Physicam, Astronomiam, Medicinam, disciplinasque
277 Inc, 6 | subscribant; & authoritas, ut Athei, qui scioli magis quàm ingeniosi
278 Praefatio, 5| quae vulgo jactantur ab Atheis ad existentiam Dei impugnandam,
279 Praefatio, 5| conclusiones argumentis ex Atheorum locis [9] communibus mutuatis
280 I, 4 | cerebella tam contumax vapor ex atrâ bile labefactat, ut constanter
281 II, 12 | praecise quod sic imaginor? Attenda mus, &, remotis iis quae
282 IV, 6 | 6. Dum haec perpendo attentiùs, occurrit primò non mihi
283 Inc, 5 | longiusculae sunt, & valde attentum lectorem desiderant, non
284 Praefatio, 2| quae de his quaestionibus attigeram notatu digna objecta sunt,
285 Praefatio, 7| in mentem, quod ii nondum attigerint. Ideoque rogo etiam atque
286 Praefatio, 1| mente humanâ jam ante paucis attigi in Dissertatione de Methodo
287 VI, 21 | pars, quae est in pede, non attingatur, sed aliqua tantùm ex intermediis,
288 II, 11 | nihil eorum quae sensibus attingebam; nam quaecunque sub gustum,
289 V, 11 | illi omnes perfectiones attribuam, etsi nec omnes tunc enumerem,
290 III, 39 | contemplatione immorari, ejus attributa apud me expendere, & immensi
291 V, 1 | Multa mihi supersunt de Dei attributis, multa de meî ipsius sive
292 III, 26 | etiam cur, cognitione sic auctâ, non possim ejus ope reliquas
293 Inc, 5 | impugnare, famam ingenii aucupantur. ~
294 III, 7 | quòd autem nunc strepitum audiam, solem videam, ignem sentiam,
295 II, 9 | jam lucem video, strepitum audio, calorem sentio. Falsa haec
296 II, 9 | At certe videre videor, audire, calescere. Hoc falsum esse
297 Praefatio, 5| verâ & firmâ, sed posterius auditâ, ipsarum refutatione, nolo
298 II, 5 | corpus excludat; tactu, visu, auditu, gustu, vel odoratu percipi,
299 II, 11 | vel visum, vel tactum, vel auditum veniebant, mutata jam sunt:
300 VI, 7 | intimius esse potest? Atqui audiveram aliquando ab iis, quibus
301 IV, 8 | imminuunt libertatem, sed potius augent & corroborant. Indifferentia
302 III, 1 | 1. Claudam nunc oculos, aures obturabo, avocabo omnes
303 Inc, 3 | nonnulli etiam dicere ausi sint rationes humanas persuadere
304 Inc, 5 | multo plures, ex eo quod ausint optima quacque impugnare,
305 Inc, 6 | a corpore distinctionem ausit in dubium revocare. Cujus
306 Inc, 6 | vestro judicio subscribant; & authoritas, ut Athei, qui scioli magis
307 Inc, 6 | Facultate opinio, tantaeque sit authoritatis SORBONAE nomen, ut non modo
308 II, 13 | sub quibus latere possent automata? Sed judico homines esse.
309 III, 1 | oculos, aures obturabo, avocabo omnes sensus, imagines etiam
310 II, 7 | illis diligentissime esse avocandam, ut suam ipsa naturam quàm
311 V, 12 | quadratis laterum, quàm istam basim maximo ejus angulo subtendi,
312 V, 12 | triangulo rectangulo quadratum basis aequale esse quadratis laterum,
313 I, 4 | tam contumax vapor ex atrâ bile labefactat, ut constanter
314 I, 12 | dormire, timet excitari, blandisque illusionibus lente connivet:
315 VI, 18 | remanet inquirendum, quo pacto bonitas Dei non impediat quominus
316 VI, 22 | quod non Dei potentiam bonitatemque testetur. Ita, exempli causâ, [
317 I, 9 | summe bonus; sed si hoc ejus bonitati repugnaret, talem me creasse
318 IV, 8 | nam si semper quid verum & bonum sit clare viderem, nunquam
319 I, 9 | decipi, dicitur enim summe bonus; sed si hoc ejus bonitati
320 II, 5 | me habere vultum, manus, brachia, totamque hanc membrorum
321 VI, 19 | abscisso tamen pede, vel brachio, vel quâvis aliâ corporis
322 VI, 7 | ab iis, quibus crus aut brachium fuerat abscissum, se sibi
323 Inc, 6 | quaestionibus unquam fuerunt, brevi ex hominum mentibus deleantur.
324 V, 11 | ut illi ea tribuam, ex quibus recte infertur ejus tres
325 III, 19 | falsa dicetur, & sic de cacteris. ~
326 II, 5 | machinam, qualis etiam in cadavere cernitur, & quam corporis
327 IV, 2 | testatur, nec proinde in Deum cadit. ~
328 III, 12 | certo judicio, sed tantùm ex caeco aliquo impulsu, credidisse
329 VI, 6 | sonos, ex quorum varietate caelum, terram, maria, & reliqua
330 Synopsis, 3 | plane tollentur; ut, inter caeteras, quomodo idea entis summe
331 Inc, 6 | intelligere videantur. Ac denique caeteri omnes tot testimoniis facile
332 III, 14 | subjectum quod priùs non calebat induci, nisi a re quae sit
333 II, 9 | certe videre videor, audire, calescere. Hoc falsum esse non potest;
334 II, 11 | magnitudo, fit liquida, fit calida, vix tangi potest, nec jam,
335 VI, 15 | corpore, exempli gratiâ, calido aliquid sit plane simile
336 III, 39 | pulchritudinem, quantum caligantis ingenii mei acies ferre
337 I, 12 | eundemque summe potentem & callidum, omnem suam industriam in
338 VI, 15 | aliquid esse simile isti calori, ut neque etiam isti dolori,
339 Inc, 2 | facilius invenerunt? Et ad Rom. cap. I, dicitur illos esse inexcusabiles.
340 II, 12 | innumerabilium ejusmodi mutationum capacem eam esse comprehendo, nec
341 III, 39 | maximam, cujus in hac vitâ capaces simus, voluptatem percipi
342 I, 1 | quae foret tam matura, ut capessendis disciplinis aptior nulla
343 III, 6 | esse non possunt; nam sive capram, sive chimaeram imaginer,
344 I, 12 | reducit. Nec aliter quàm captivus, qui forte imaginariâ libertate
345 Inc, 5 | mihi persuadeo ad omnium captum esse accommodatas: sed,
346 VI, 7 | in eâ parte corporis quâ carebant; ideoque etiam in me non
347 IV, 12 | veritatem, sed non ideo culpâ carebo, quia lumine naturali manifestum
348 IV, 5 | negatio, sed privatio, sive carentia cujusdam cognitionis, quae
349 I, 12 | habentem, non oculos, non carnem, non sanguinem, non aliquem
350 Inc | DOCTORIBUS~RENATUS DES CARTES S. D.~ ~
351 Inc, 6 | vobis, qui maximum Ecclesiae Catholicae columen semper fuistis,
352 IV, 6 | unicam rationem totum illud causarum genus, quod a fine peti
353 I, 12 | imponere, obfirmatâ mente cavebo. Sed laboriosum est hoc
354 Praefatio, 6| quamvis forte in multis cavillandi occasionem inveniant, non
355 I, 4 | nescio quibus insanis, quorum cerebella tam contumax vapor ex atrâ
356 II, 5 | qualis etiam in cadavere cernitur, & quam corporis nomine
357 Synopsis, 2 | corporibus, non nisi ex certâ membrorum configuratione
358 IV, 11 | tantùm conjecturae, non autem certae atque indubitabiles rationes,
359 Inc, 5 | consuetudo. Atqui quantumvis certas & evidentes illas putem,
360 Synopsis, 6 | adeo ut hae sint omnium certissimae & evidentissimae quae ab
361 II, 4 | cognitione, quam omnium certissimam evidentissimamque esse contendo.
362 Inc, 5 | quamvis eas quibus hîc utor, certitudine & evidentiâ Geometricas
363 V, 7 | essent, in eodem ad minimum certitudinis gradu esse deberet apud
364 II, 6 | forte etiam fieri posset, si cessarem ab omni cogitatione, ut
365 VI, 2 | intelligere, sicut figuram chiliogoni, absque ope imaginationis;
366 VI, 2 | imaginari appello. Si verò de chiliogono velim cogitare, equidem
367 II, 2 | extensio, motus, locusque sunt chimerae. Quid igitur erit verum?
368 Inc, 3 | sessione 8, & expresse mandat Christianis Philosophis ut eorum argumenta
369 VI, 17 | qui aegrotant, potum vel cibum appetunt sibi paulo post
370 Inc, 2 | infidelibus proponi potest, quia circulum esse judicarent. Et quidem
371 VI, 14 | commodis & incommodis a circumjacentibus corporibus affici posse. [
372 IV, 8 | quam non in me tenuem & circumscriptam, in Deo immensam, esse intelligam.
373 III, 16 | omnia enim diligentissime circumspexi, & nullum aliud potui hactenus
374 III, 2 | hactenus animadverti. Nunc circumspiciam diligentiùs an forte adhuc
375 II, 16 | me percipi. Sed quia tam cito deponi veteris opinionis
376 V, 14 | adhuc recorder me illam clarissime perspexisse, facile tamen
377 Inc | SAPIENTISSIMIS CLARISSIMISQUE VIRIS~SACRAE FACULTATIS
378 VI, 10 | plane intellectio, in earum claro & distincto conceptu continetur.
379 IV, 12 | judicio ferendo abstineam, clarum est me recte agere, & non
380 III, 1 | 1. Claudam nunc oculos, aures obturabo,
381 Praefatio, 6| curantes, in singulas tantùm clausulas, ut multis in more est,
382 IV, 10 | vi externâ fuerim ad id coactus, sed quia ex magnâ luce
383 Inc, 5 | inveniri unquam possint: cogit enim me causae necessitas, &
384 V, 10 | necessitas me determinat ad hoc cogitandum: neque enim mihi liberum
385 III, 19 | valde confuse & obscure a me cogitantur, adeo ut etiam ignorem an
386 VI, 2 | figurâ plurimorum laterum cogitarem; nec quicquam juvat ad eas
387 I, 5 | recorder a similibus etiam cogitationibus me aliàs in somnis fuisse
388 V, 5 | de iis nullo modo antea cogitaverim, cùm triangulum imaginatus
389 V, 5 | quodammodo ad arbitrium cogitentur, non tamen a me finguntur,
390 Synopsis, 4 | solius luminis naturalis ope cognitas veritates.) ~
391 III, 30 | multarum rerum quas ignoro cognitiones, quae tantùm istius substantiae
392 IV, 16 | possim semper uni & eidem cognitioni defixus inhaerere, possum
393 Inc, 5 | seorsim spectatum non sit cognitu facillimum, nihilque in
394 II, 10 | quàm quod verum est, quod cognitum, quàm denique me ipsum,
395 Synopsis, 2 | praecipuum quod praerequiritur ad cognoscendam animae immortalitatem, esse
396 I, 11 | nunc non rebus agendis, sed cognoscendis tantùm incumbo. ~
397 IV, 11 | intellectus nihil plane cognoscit, sed generaliter ad omnia
398 VI, 1 | quaedam applicatio facultatis cognoscitivae ad corpus ipsi intime praesens,
399 IV, 7 | me & Deum existere certò cognovi, non possum tamen, ex quo
400 I, 10 | quod respondeam, sed tandem cogor fateri nihil esse ex iis
401 Inc, 5 | antecedentibus non accurate cohaereant, quia tamen longiusculae
402 II, 10 | intra veritatis limites cohiberi. Esto igitur, & adhuc semel
403 I, 2 | superaedificatum est sponte collabitur, aggrediar statim ipsa principia,
404 II, 11 | odoris florum ex quibus collecta est; ejus color, figura,
405 V, 15 | esse fallacem; atque inde collegi illa omnia, quae clare &
406 Inc, 5 | probanda afferri possent, colligere conatus sim, neque enim
407 III, 39 | alias veritates quae inde colligi possunt inquiram, placet
408 VI, 21 | crus, lumbos, dorsum, & collum transire debent, ut a pede
409 II, 13 | ipsammet, si adsit, non ex colore vel figurâ eam adesse judicare.
410 I, 6 | fatendum est, ex quibus tanquam coloribus veris omnes istae, seu verae,
411 Inc, 6 | maximum Ecclesiae Catholicae columen semper fuistis, Dei & Religionis
412 Synopsis, 4 | peccato, vel errore qui committitur in persecutione boni & mali,
413 VI, 4 | imaginationem pervenisse, ut commodiùs de ipsis agam, eâdem operâ
414 VI, 24 | circa ea, quae ad corporis commodum spectant, multo frequentius
415 I, 5 | sopitum est hoc caput quod commoveo, manum istam prudens & sciens
416 Praefatio, 5| argumentis ex Atheorum locis [9] communibus mutuatis impugnabantur.
417 VI, 20 | quâ dicitur esse sensus communis; quae, quotiescunque eodem
418 II, 7 | praeterea? Imaginabor: non sum compages illa membrorum, quae corpus
419 VI, 17 | horologii recte facti comparante, dependens, rebusque de
420 Synopsis, 3 | sensibus abducerem, nullis ibi comparationibus a rebus corporeis petitis
421 VI, 17 | humani corporis tanquam comparatum ad motus qui in eo fieri
422 I, 4 | posset negari? nisi me forte comparem nescio quibus insanis, quorum
423 Synopsis, 1 | iis, quae posteà vera esse comperiemus, non amplius dubitare possimus. ~
424 II, 1 | quàm si omnino falsum esse comperissem; pergamque porro donec aliquid
425 III, 5 | similitudinem cogitatione complector; & ex his aliae voluntates,
426 IV, 1 | idea entis independentis & completi, hoc est Dei, mihi occurrit; &
427 VI, 11 | meam in particulari, quàm complexionem eorum omnium quae mihi a
428 II, 12 | fuerim unquam imaginando complexus. Superest igitur ut concedam,
429 VI, 13 | adeo ut unum quid cum illo componam. Alioqui enim, cùm corpus
430 I, 6 | debent, ex quibus illud componant. Nec dispari ratione, quamvis
431 Synopsis, 6 | conjunctam, ut unum quid cum ipsâ componat, ostenditur; omnes errores
432 I, 8 | alias omnes, quae a rerum compositarum consideratione dependent,
433 VI, 23 | hominis ut ex mente & corpore compositi non posse non aliquando
434 VI, 14 | quatenus ex corpore & mente sum compositus, variis commodis & incommodis
435 III, 25 | continetur. Nec obstat quod non comprehendam infinitum, vel quod alia
436 III, 25 | me, qui sum finitus, non comprehendatur; & sufficit me hoc ipsum
437 II, 11 | in eâ quod tam distincte comprehendebatur? Certe nihil eorum quae
438 VI, 10 | purae Matheseos objecto comprehenduntur. ~
439 VI, 2 | esse figuram tribus lineis comprehensam, sed simul etiam istas tres
440 III, 1 | notum & familiarem reddere conabor. Ego sum res cogitans, id
441 Inc, 4 | putavi nonnihil hac in re conari. ~
442 Synopsis, 2 | eos hîc monendos puto me conatum esse nihil scribere quod
443 Inc, 5 | afferri possent, colligere conatus sim, neque enim hoc videtur
444 II, 12 | complexus. Superest igitur ut concedam, me nequidem imaginari quid
445 VI, 24 | accurati examinis moram concedit, fatendum est humanam vitam
446 Inc, 6 | unquam Societati post sacra Concilia tantum creditum sit quàm
447 Inc, 3 | quia tamen hos condemnat Concilium Lateranense sub Leone 10
448 Synopsis, 2 | ullius mentis mediam partem concipere, ut possumus cujuslibet
449 III, 21 | esse substantiam, quamvis concipiam me esse rem cogitantem &
450 II, 5 | quam si forte, qualem mente concipiebam, describere tentassem, sic
451 II, 3 | me profertur, vel mente concipitur, necessario esse verum. ~
452 VI, 15 | rebus extra nos positis concludamus, quia de iis verum scire [
453 VI, 3 | argumentum, quod necessariò concludat aliquòd corpus existere.
454 I, 8 | Quapropter ex his forsan non male concludemus Physicam, Astronomiam, Medicinam,
455 Praefatio, 5| his de rebus rationes quàm conclusiones argumentis ex Atheorum locis [
456 IV, 15 | queri debeo, quòd Deus mecum concurrat ad eliciendos illos actus
457 IV, 8 | illos a duabus causis simul concurrentibus dependere, nempe a facultate
458 III, 35 | partiales ad me efficiendum concurrisse, & ab unâ ideam unius ex
459 IV, 15 | culpae consistit, nullo Dei concursu indiget, quia non est res,
460 Synopsis, 2 | esse, nisi ab eodem Deo concursum suum iis denegante ad nihilum
461 Inc, 3 | contrarium teneri, quia tamen hos condemnat Concilium Lateranense sub
462 IV, 5 | summo illo rerum omnium conditore factum esse, quod non sit
463 VI, 23 | corporis valetudinem potus conducat, sed ex contrariâ aliquâ
464 VI, 22 | maxime & quàm frequentissime conducit. Experientiam autem testari,
465 VI, 22 | corporis conservationem aeque conduxisset. Eodem modo, cùm potu indigemus,
466 Praefatio, 5| determinare & comprehendere conemur; adeo ut, modò tantùm memores
467 V, 1 | superioribus diebus incidi, coner emergere, videamque an aliquid
468 VI, 17 | horologium ex rotis & ponderibus confectum non minus accurate leges
469 Synopsis, 2 | nisi ex certâ membrorum configuratione aliisque ejusmodi accidentibus
470 Synopsis, 2 | concludi. Idemque etiam in ipsâ confirmari ex eo quòd nullum corpus
471 I, 5 | stupor mihi opinionem somni confirmet. ~
472 III, 21 | rerum corporearum ideae conflantur, nempe extensio, figura,
473 I, 4 | cucurbitas, vel ex vitro conflatos; sed amentes sunt isti,
474 Synopsis, 2 | ejusmodi accidentibus esse conflatum; mentem verò humanam non
475 VI, 3 | intellectae vel sensu perceptae conforme intueatur. Facilè, inquam,
476 III, 6 | positis similes esse sive conformes; nam profecto, si tantùm
477 VI, 13 | nihil aliud sunt quàm confusi quidam cogitandi modi ab
478 IV, 17 | atque illa a reliquis, quae confusius & obscurius apprehendo,
479 VI, 13 | expresse intelligerem, non confusos famis & sitis sensus haberem.
480 II, 1 | dubitationes hesternâ meditatione conjectus sum, ut nequeam ampliùs
481 VI, 3 | explicandam, probabiliter inde conjicio corpus existere; sed probabiliter
482 VI, 3 | existat cui mens sit ita conjuncta ut ad illud veluti inspiciendum
483 Synopsis, 6 | nihilominus tam arctè illi esse conjunctam, ut unum quid cum ipsâ componat,
484 VI, 24 | actionibus vitae a memoriâ conjungantur, ut ea quae vigilanti occurrunt;
485 VI, 24 | interruptione cum totâ reliquâ vitâ connecto, plane certus sum, non in
486 I, 12 | blandisque illusionibus lente connivet: sic sponte relabor in veteres
487 VI, 24 | praesentia cum praecedentibus connoctit, & intellectu, qui jam omnes
488 III, 32 | esset, ejus proculdubio conscius essem. Sed & nullam esse
489 VI, 6 | enim illas absque ullo meo consensu mihi advenire, adeo ut neque
490 VI, 23 | alibi existente, rationi consenta[89]neum est ut pedis potius
491 V, 4 | aperta est & naturae meae consentanea, ut, dum illa primùm detego,
492 I, 11 | quas multo magis rationi consentaneum sit credere quàm negare.
493 VI, 6 | titillationis laetitia quaedam consequatur, curve illa nescio quae
494 IV, 10 | luce in intellectu magna consequuta est propensio in voluntate,
495 III, 31 | singulis momentis quibus durat conservandam, quâ opus esset ad eandem
496 III, 36 | non tamen profecto illi me conservant, nec etiam ullo modo me,
497 III, 34 | quae me tempore praesenti conservat. ~
498 III, 31 | hoc momentum, hoc est me conservet. Perspicuum enim est attendenti
499 Praefatio, 5| memores simus mentes nostras considerandas esse ut finitas, Deum autem
500 Synopsis, 6 | dubitavit; sed quia, illas considerando, agnoscitur non esse tam
501 VI, 17 | deflectere; atque eodem modo, considerans machinamentum humani corporis
502 VI, 1 | existere; nam attentius consideranti quidnam sit imaginatio,
503 III, 6 | cogitationis meae quosdam modos considerarem, nec ad quidquam aliud referrem,
504 VI, 24 | 24. Atque haec consideratio plurimum juvat, non modo
505 III, 14 | etiam de ideis, in quibus consideratur tantùm realitas objectiva.
506 II, 11 | 11. Consideremus res illas quae vulgo putantur
|