1637-consi | conso-fere | feren-meliu | membr-quaer | quaes-utrim | utrum-vultu
bold = Main text
Medit., Par. grey = Comment text
1007 Inc, 6 | perspicacia & soliditas, nec ad ferenda judicia major integritas &
1008 IV, 17 | quoties voluntatem in judiciis ferendis ita contineo, ut ad ea tantùm
1009 II, 11 | tangitur, ac, si articulo ferias, emittet sonum; omnia denique
1010 Inc, 5 | de meis loquar quàm mea fert consuetudo. Atqui quantumvis
1011 II, 12 | liquescente fit major, major in ferventi, majorque rursus, si calor
1012 IV, 6 | mirandum, si quaedam a Deo fiant quorum rationes non intelligam;
1013 I, 4 | sunt nudi, vel caput habere fictile, vel se totos esse cucurbitas,
1014 Inc, 6 | nomen, ut non modo in rebus fidei nulli unquam Societati post
1015 Inc, 2 | demonstrandae: nam quamvis nobis fidelibus animam humanam cum corpore
1016 VI, 7 | dissuadebat, non multùm fidendum esse putabam iis quae a
1017 Inc, 2 | habentur a Deo; quia nempe, cùm fides sit donum Dei, ille idem
1018 II, 1 | nec possim in imo pedem figere, nec enatare ad summum.
1019 II, 6 | haec quoque nihil sunt nisi figmenta. Sentire? Nempe etiam hoc
1020 III, 19 | exsurgit; situm, quem diversa figurata inter se obtinent; & motum,
1021 IV, 6 | illud causarum genus, quod a fine peti solet, in rebus Physicis
1022 IV, 4 | aliquâ facultate in hunc finem a Deo tributâ, sed contingere
1023 IV, 6 | me puto posse investigare fines Dei. ~
1024 I, 11 | falsas imaginariasque esse fingam, donec tandem, velut aequatis
1025 II, 7 | halitus, non quidquid mihi fingo: supposui enim ista nihil
1026 III, 24 | substantiâ infinitâ quàm in finitâ, ac proinde priorem quodammodo
1027 IV, 8 | perexiguam illam & valde finitam in me esse, simulque alterius
1028 Praefatio, 5| nostras considerandas esse ut finitas, Deum autem ut incomprehensibilem &
1029 Praefatio, 5| persuadeantur, quàm a verâ & firmâ, sed posterius auditâ, ipsarum
1030 III, 9 | Quae rationes, an satis firmae sint, jam videbo. Cùm hîc
1031 IV, 8 | redduntque ipsam magis firmam & efficacem, tum ratione
1032 Synopsis, 4 | debent tam ad praecedentia firmanda, quàm ad reliqua intelligenda. (
1033 IV, 15 | indidisset; vel tantùm si adeo firmiter memoriae impressisset, de
1034 VI, 22 | unusquisque ex motibus, qui fiunt in eâ parte cerebri quae
1035 Inc, 4 | viderunt, hoc a me summopere flagitarunt: ideoque officii mei esse
1036 I, 5 | hîc esse, togâ vestiri, foco assidere, quies nocturna
1037 III, 39 | contemplatione summam alterius vitae foelicitatem consistere fide credimus,
1038 I, 12 | igitur non optimum Deum, fontem veritatis, sed genium aliquem
1039 VI, 6 | similesque alios affectus; foris verò, praeter corporum extensionem, &
1040 V, 5 | natura, sive essentia, sive forma, immutabilis & aeterna,
1041 IV, 12 | privatio illa inest quae formam erroris constituit: privatio,
1042 II, 10 | quarum imagines cogitatione formantur, & quas ipsi sensus explorant,
1043 IV, 8 | hoc ipso quòd ejus ideam formare possim, ad Dei naturam pertinere
1044 III, 10 | rerum externarum ope, in me formari. ~
1045 III, 5 | alias quasdam practerea formas habent: ut, cùm volo, cùm
1046 Synopsis, 2 | etiam in quintâ & sextâ formatur; atque ex his debere concludi
1047 Synopsis, 2 | corporis plane distinctum, formemus; quod ibi factum est. Praeterea
1048 IV, 8 | maximae atque infinitae, ideam formo, illamque ex hoc ipso quòd
1049 I, 4 | hauriantur: ut jam me hîc esse, fovo assidere, hyemali togâ esse
1050 II, 12 | dulcedinem mellis, nec florum fragrantiam, nec istam albedinem, nec
1051 VI, 13 | percipit si quid in nave frangatur; & cùm corpus cibo vel potu
1052 III, 38 | esse non posse; omnem enim fraudem & deceptionem a defectu
1053 I, 5 | quae isti vigilantes. Quàm frequenter verò usitata ista, me hîc
1054 Praefatio, 6| plausum, nullamque Lectorum frequentiam expectem: quin etiam nullis
1055 VI, 22 | conservationem quàm maxime & quàm frequentissime conducit. Experientiam autem
1056 III, 6 | Praecipuus autem error & frequentissimus qui possit in illis reperiri,
1057 II, 11 | manifesta sunt; dura est, frigida est, facile tangitur, ac,
1058 Praefatio, 6| ex hujus scripti lectione fructum sunt percepturi; & quamvis
1059 I, 12 | forte imaginariâ libertate fruebatur in somnis, cùm postea suspicari
1060 II, 6 | occurrit; fatigor eadem frustrà repetere. Quid verò ex iis
1061 II, 1 | rursus eandem viam quam heri fueram ingressus, removendo scilicet
1062 VI, 7 | turres, quae rotundae visae fuerant è longinquo, quadratae apparebant
1063 VI, 7 | quibus crus aut brachium fuerat abscissum, se sibi videri
1064 III, 3 | deprehendi. Qualia ergo ista fuere? Nempe terra, coelum, sydera &
1065 IV, 8 | vel negare, prosequi vel fugere) possimus, vel potius in
1066 IV, 8 | negandum, sive prosequendum vel fugiendum, ita feramur, ut a nullâ
1067 | fui
1068 | fuistis
1069 Synopsis, 1 | habemus alia scientiarum fundamenta, quàm ea quae antehac habuimus.
1070 I, 1 | superextruxi, ac proinde funditus omnia semel in vitâ esse
1071 VI, 21 | agat. Ut, exempli causâ, in fune A, B, C, D, si trahatur
1072 VI, 21 | inde ad cerebrum usque funium instar extensi, dum trahuntur
1073 Synopsis, 3 | probandum Dei existentiam satis fusè, ut mihi videtur, explicui.
1074 Praefatio, 1| omnibus legendo scripto fusiùs docere, ne debiliora etiam
1075 IV, 15 | totius cujusdam, perfectiorem futurum fuisse quàm nunc sum, si
1076 III, 32 | sum, paulo post etiam sim futurus: nam, cùm nihil aliud sim
1077 Praefatio, 1| scientiis investigandae, gallice editâ anno 1637, non quidem
1078 Praefatio, 1| non utile putarim ipsam in gallico & passim ab omnibus legendo
1079 II, 10 | comprehendi. Sed video quid sit: gaudet aberrare mens mea, necdum
1080 III, 5 | meas cogitationes in certa genera distribuam, & in quibusnam
1081 I, 8 | simplicissimis & maxime generalibus rebus tractant, atque utrum
1082 I, 7 | 7. Cujus generis esse videntur natura corporea
1083 I, 12 | Deum, fontem veritatis, sed genium aliquem malignum, eundemque
1084 V, 5 | fortasse talis figura nullibi gentium extra cogitationem meam
1085 IV, 6 | rationem totum illud causarum genus, quod a fine peti solet,
1086 III, 4 | circa res Arithmeticas vel Geometricas aliquid valde simplex &
1087 Synopsis, 2 | quàm illum qui est apud Geometras usitatus, ut nempe omnia
1088 V, 14 | evidentissime quidem mihi, utpote Geometriae principiis imbuto, apparet
1089 Synopsis, 5 | pacto verum sit, ipsarum Geometricarum demonstrationum certitudinem
1090 Inc, 5 | certitudine & evidentiâ Geometricas aequare, vel etiam superare,
1091 II, 7 | igitur ab iis ullis, quae ima[gi]natione effingo. Atque hoc
1092 Inc, 5 | me causae necessitas, & gloria Dei, ad quam totum hoc refertur,
1093 V, 7 | ad minimum certitudinis gradu esse deberet apud me Dei
1094 IV, 8 | alteram impellit, est infimus gradus libertatis, & nullam in
1095 VI, 14 | illis perceptionibus mihi gratae sint, aliae ingratae, plane
1096 IV, 8 | illam eligo; nec sane divina gratia, nec naturalis cognitio
1097 VI, 15 | quòd in corpore, exempli gratiâ, calido aliquid sit plane
1098 Inc, 2 | donum Dei, ille idem qui dat gratiam ad reliqua credenda, potest
1099 VI, 16 | deprehendisse: ut cùm quis, grato cibi alicujus sapore delusus,
1100 VI, 16 | illud appetendum in quo gratus sapor consistit, non autem
1101 V, 12 | appareat in triangulo rectangulo quadratum basis aequale
1102 II, 1 | sed, tanquam in profundum gurgitem ex improviso delapsus, ita
1103 II, 5 | excludat; tactu, visu, auditu, gustu, vel odoratu percipi, necnon
1104 II, 11 | attingebam; nam quaecunque sub gustum, vel odoratum, vel visum,
1105 VI, 22 | inde oritur siccitas in gutture, nervos ejus movens & illorum
1106 VI, 6 | de cibo sumendo admoneat, gutturis verò ariditas de potu, &
1107 II, 10 | adhuc semel laxissimas habe nas ei permittamus, ut,
1108 VI, 11 | doceor a naturâ aliquid habeant veritatis: per naturam enim,
1109 Inc, 5 | etiam ac certis ab omnibus habeantur, quia nempe nihil plane
1110 Inc, 5 | quo certa demonstratio non habeatur, saepius in eo peccant imperiti,
1111 VI, 6 | caeteris, non aliam sane habebam rationem, nisi quia ita
1112 III, 16 | reperiatur, nullum plane habebo argumentum quod me de alicujus
1113 Synopsis, 1 | dubitare; quandiu scilicet non habemus alia scientiarum fundamenta,
1114 Inc, 6 | accuratissimis demonstrationibus habendae sint, hoc ipsum declarare &
1115 Synopsis, 2 | Meditationem probari non potuit; & habendum esse distinctum naturae
1116 V, 6 | corpora triangularem figuram habentia interdum vidi; possum enim
1117 Inc, 5 | pretium esse, nisi ubi nulla habetur satis certa; sed primas
1118 Inc, 1 | tam justam etiam vos habituros esse confido ad ejus deffensionem
1119 VI, 7 | fidem omnem quam sensibus habueram labefactarunt; nam & interdum
1120 III, 35 | aliarum perfectionum ideas non habuerim: neque enim efficere potuit
1121 Synopsis, 1 | fundamenta, quàm ea quae antehac habuimus. Etsi autem istius tantae
1122 VI, 6 | intellectu, quam non prius habuissem in sensu. Non etiam sine
1123 II, 7 | non ignis, non vapor, non halitus, non quidquid mihi fingo:
1124 III, 31 | 31. Neque vim harum rationum effugio, si supponam
1125 II, 3 | industriâ me semper fallit. Haud dubie igitur ego etiam sum,
1126 I, 4 | potest, quamvis ab iisdem hauriantur: ut jam me hîc esse, fovo
1127 III, 37 | neque enim illam sensibus hausi, nec unquam non expectanti
1128 III, 11 | unam tanquam a sensibus haustam, & quae maxime inter illas
1129 II, 1 | In tantas dubitationes hesternâ meditatione conjectus sum,
1130 VI, 22 | illorum ope cerebri interiora; hicque motus mentem afficit sensu
1131 VI, 6 | quasdam propensiones ad hilaritatem, ad tristitiam, ad iram,
1132 III, 7 | judicavi; ac denique Syrenes, Hippogryphes, & similia, a me ipso finguntur.
1133 Synopsis, 2 | realiter a se mutuò distinctas; hocque in sextâ concludi. Idemque
1134 IV, 17 | consistat, non parum me hodiernâ meditatione lucratum esse
1135 | huic
1136 Praefatio, 3| Primum est, ex eo quod mens humana in se con[8]versa non percipiat
1137 Inc, 3 | dicere ausi sint rationes humanas persuadere illam simul cum
1138 Inc, 6 | corrigatur: memor enim, non modo humanitatis, sed maxime etiam inscitiae
1139 | hunc
1140 VI, 23 | aliquâ causâ oriatur, ut in hydropico contingit, longe melius
1141 I, 4 | hîc esse, fovo assidere, hyemali togâ esse indutum, chartam
1142 VI, 24 | exhibentur, sint falsa, sed hyperbolicae superiorum dierum dubitationes,
1143 | I
1144 | ibidem
1145 III, 33 | idcirco, cùm sim res cogitans, ideamque quandam Dei in me habens,
1146 Synopsis, 2 | hocque in sextâ concludi. Idemque etiam in ipsâ confirmari
1147 V, 11 | eo numero esse; imò etiam idipsum nequidem fingere possum,
1148 I, 10 | quo non liceat dubitare, idque non per inconsiderantiam
1149 V, 15 | hujus regulae veritatis ignarus ob alias causas forte credideram,
1150 VI, 15 | ratio est quae suadeat in igne aliquid esse simile isti
1151 II, 11 | cognosci. Sed ecce, dum loquor, igni admovetur: saporis reliquiae
1152 III, 1 | pauca intelligens, multa ignorans, volens, nolens, imaginans
1153 VI, 7 | adhuc ignorarem, vel saltem ignorare me fingerem, nihil videbam
1154 VI, 16 | autem ad venenum, quod plane ignorat; nihilque hinc aliud concludi
1155 III, 4 | esse deceptor; hac enim re ignoratâ, non videor de ullâ aliâ
1156 Inc, 2 | his verbis: Nec his debet ignosci. Si enim tantum potuerunt
1157 II, 6 | mihi priùs significationis ignotae. Sum autem res vera, & vere
1158 II, 10 | animadverto esse dubias, ignotas, a me alienas, distinctius
1159 V, 6 | quòd mihi unquam per sensus illapsae sint, & tamen varias de
1160 I, 11 | versâ, me ipsum fallam, illasque aliquandiu omnino falsas
1161 II, 6 | ab omni cogitatione, ut illico totus esse desinerem. Nihil
1162 | illorum
1163 V, 15 | caetera omnia ab eo pendere, illumque non esse fallacem; atque
1164 I, 12 | timet excitari, blandisque illusionibus lente connivet: sic sponte
1165 Synopsis, 3 | summe perfectâ, quod ibi illustratur comparatione machinae valde
1166 Inc, 6 | addantur, perficiantur, illustrentur, aut a vobis ipsis, aut
1167 II, 7 | igitur ab iis ullis, quae ima[gi]natione effingo. Atque
1168 II, 5 | vel exiguum nescio quid imaginabar, instar venti, vel ignis,
1169 IV, 1 | difficultate cogitationem a rebus imaginabilibus ad intelligibiles tantùm,
1170 VI, 2 | contentione opus esse ad imaginandum, quâ non utor ad intelligendum:
1171 II, 7 | reverà, si quid me esse imaginarer, quia nihil aliud est imaginari
1172 I, 6 | caput, manus, & similia, imaginaria esse possent, necessario
1173 I, 12 | quàm captivus, qui forte imaginariâ libertate fruebatur in somnis,
1174 I, 6 | corpus, res quasdam non imaginarias, sed veras existere. Nam
1175 I, 11 | aliquandiu omnino falsas imaginariasque esse fingam, donec tandem,
1176 II, 9 | supposui, nulla prorsus res imaginata vera sit, vis tamen ipsa
1177 III, 1 | cogitandi modos, quos sensus & imaginationes appello, quatenus cogitandi
1178 II, 14 | vocant, id est potentiâ imaginatrice, cognoscere? an verò potiùs
1179 VI, 3 | illi ipsi insunt; dum autem imaginatur, se convertat ad corpus, &
1180 V, 5 | cogitaverim, cùm triangulum imaginatus sum, nec proinde a me fuerint
1181 Praefatio, 5| intelligent, adeoque praepostera & imbecillia sunt multorum judicia, ut
1182 IV, 2 | fallere, vel malitiam vel imbecillitatem testatur, nec proinde in
1183 V, 14 | utpote Geometriae principiis imbuto, apparet ejus tres angulos
1184 VI, 23 | manifestum est, non obstante immensâ Dei bonitate, naturam hominis
1185 III, 39 | attributa apud me expendere, & immensi hujus luminis pulchritudinem,
1186 IV, 7 | inquirimus; quod enim forte non immeritò, si solum esset, valde imperfectum
1187 IV, 8 | naturalis cognitio unquam imminuunt libertatem, sed potius augent &
1188 III, 12 | quolibet alio pacto, mihi immittant. ~
1189 II, 3 | mihi has ipsas cogitationes immittit? Quare verò hoc putem, cùm
1190 II, 1 | Archimedes, quod esset firmum & immobile, ut integram terram loco
1191 III, 39 | ipsius Dei contemplatione immorari, ejus attributa apud me
1192 Synopsis, 2 | autem ex naturâ suâ esse immortalem. ~
1193 Synopsis, 2 | praemissae, ex quibus ipsa mentis immortalitas concludi potest, ex totius
1194 Synopsis, 2 | nonnulli rationes de animae immortalitate illo in loco expectabunt,
1195 Synopsis, 2 | praerequiritur ad cognoscendam animae immortalitatem, esse ut quàm maxime perspicuum
1196 VI, 21 | vel C, & ultima D maneret immota. Nec dissimili ratione,
1197 IV, 15 | ejus partes ab erroribus immunes non sint, aliae verò sint,
1198 V, 5 | sed suas habent veras & immutabiles naturas. Ut cùm, exempli
1199 VI, 18 | quo pacto bonitas Dei non impediat quominus natura sic sumpta
1200 V, 15 | potest, quae me ad dubitandum impellat, sed veram & certam de hoc
1201 IV, 11 | assensionem meam in contrarium impellendam. Quod satis his diebus sum
1202 VI, 7 | Cùm enim viderer ad multa impelli a naturâ, quae ratio dissuadebat,
1203 VI, 17 | erramus ad quae a naturâ impellimur: ut cùm ii qui aegrotant,
1204 VI, 16 | nempe tunc tantùm a naturâ impellitur ad illud appetendum in quo
1205 II, 12 | mentis inspectio, quae vel imperfecta esse potest & confusa, ut
1206 IV, 8 | sint errores mei (qui soli imperfectionem aliquam in me arguunt) investigans,
1207 III, 14 | nihilo; atqui quantumvis imperfectus sit iste essendi modus,
1208 VI, 17 | motus qui nunc in eo non ab imperio voluntatis nec proinde a
1209 Inc, 5 | habeatur, saepius in eo peccant imperiti, quod falsa approbent, dum
1210 III, 9 | tantùm spontaneo quòdam impetu me ferri ad hoc credendum,
1211 Inc, 4 | quoniam scio plerosque impios non aliam ob causam nolle
1212 V, 10 | aliquam necessitatem ulli rei imponat, sed contrà quia ipsius
1213 I, 12 | quantumvis callidus, possit imponere, obfirmatâ mente cavebo.
1214 V, 9 | necessitatem cogitatio mea rebus imponit; & quemadmodum imaginari
1215 III, 25 | perfectionem aliquam importare scio, atque etiam forte
1216 III, 25 | quod perfectionem aliquam importat, totum in eâ continetur.
1217 IV, 17 | secernam. Cui rei diligenter imposterum operam dabo. ~
1218 III, 38 | nota artificis operi suo impressa; nec etiam opus est ut nota
1219 VI, 6 | effingebam, vel memoriae meae impressas advertebam, fieri non posse
1220 IV, 15 | si adeo firmiter memoriae impressisset, de nullâ unquam re esse
1221 VI, 19 | 19. Nempe imprimis hîc adverto magnam esse
1222 II, 1 | in profundum gurgitem ex improviso delapsus, ita turbatus sum,
1223 II, 4 | est ne forte quid aliud imprudenter assumam in locum meî, sicque
1224 Praefatio, 5| 9] communibus mutuatis impugnabantur. Et quoniam istiusmodi argumenta
1225 Praefatio, 5| Atheis ad existentiam Dei impugnandam, semper ex eo pendere, quod
1226 Inc, 5 | quod ausint optima quacque impugnare, famam ingenii aucupantur. ~
1227 III, 12 | sed tantùm ex caeco aliquo impulsu, credidisse res quasdam
1228 III, 9 | deteriorem partem fuisse impulsum, cùm de bono eligendo ageretur,
1229 III, 13 | agnosco ullam inter ipsas inaequalitatem, & omnes a me eodem modo
1230 III, 1 | fieri vix potest, illas ut inanes & falsas nihili pendam,
1231 III, 17 | aliae quae res corporeas & inanimes, aliae quae Angelos, aliae
1232 VI, 11 | similia, quamvis valde dubia & incerta sint, hoc tamen ipsum, quòd
1233 I, 10 | alias omnes credere esse incertas. Sed iis non repugnemus,
1234 I, 1 | primis fundamentis denuo inchoandum, si quid aliquando firmum &
1235 V, 1 | quae superioribus diebus incidi, coner emergere, videamque
1236 II, 4 | priusquam in has cogitationes incidissem; ex quo deinde subducam
1237 III, 14 | qui prius non fuit, nunc incipere esse, nisi producatur ab
1238 I, 12 | somnis, cùm postea suspicari incipit se dormire, timet excitari,
1239 VI, 10 | in suo formali conceptu includunt, unde percipio illas a me,
1240 I, 10 | dubitare, idque non per inconsiderantiam vel levitatem, sed propter
1241 VI, 15 | sed a consuetudine quâdam inconsiderate judicandi accepi, atque
1242 Synopsis, 2 | existant, ex naturâ suâ esse incorruptibiles, nec posse unquam desinere
1243 III, 27 | devenietur, ut majoris adhuc incrementi non sit capax; Deum autem
1244 I, 11 | sed cognoscendis tantùm incumbo. ~
1245 I, 8 | in suspicionem falsitatis incurrant. ~
1246 III, 22 | substantiam quandam infinitam, independentem, summe intelligentem, summe
1247 IV, 1 | clara & distincta idea entis independentis & completi, hoc est Dei,
1248 III, 4 | Deum talem mihi naturam indere potuisse, ut etiam circa
1249 VI, 24 | multo frequentius verum indicare quàm falsum, possimque uti
1250 I, 5 | plane video nunquam certis indiciis vigiliam a somno posse distingui,
1251 III, 38 | creando, ideam illam mihi indidisse, ut esset tanquam nota artificis
1252 IV, 15 | unquam essem deliberaturus indidisset; vel tantùm si adeo firmiter
1253 VI, 22 | conduxisset. Eodem modo, cùm potu indigemus, quaedam inde oritur siccitas
1254 VI, 22 | omnes sensus nobis a naturâ inditos; ac proinde nihil plane
1255 Synopsis, 2 | autem nullam mentem nisi indivisibilem: neque enim possumus ullius
1256 IV, 14 | tantùm re, & tanquam in indivisibili consistat, non videtur ferre
1257 VI, 19 | divisibile, mens autem plane [86] indivisibilis; nam sane cùm hanc considero,
1258 IV, 11 | non autem certae atque indubitabiles rationes, sufficit ad assensionem
1259 I, 2 | non plane certa sunt atque indubitata, quàm ab aperte falsis assensionem
1260 I, 8 | curant, aliquid certi atque indubitati continere. Nam sive vigilem,
1261 IV, 4 | quod fallar aut in errorem inducar, sed quatenus etiam quodammodo
1262 III, 14 | subjectum quod priùs non calebat induci, nisi a re quae sit ordinis
1263 VI, 10 | mutandi, varias figuras induendi, & similes, quae quidem
1264 I, 11 | plus aequo diffidentiae indulgere non posse, quandoquidem
1265 II, 3 | summe callidus, qui de industriâ me semper fallit. Haud dubie
1266 I, 12 | potentem & callidum, omnem suam industriam in eo posuisse, ut me falleret:
1267 I, 4 | pauperrimi, vel purpurâ indutos, cùm sunt nudi, vel caput
1268 I, 4 | assidere, hyemali togâ esse indutum, chartam istam manibus contrectare, &
1269 II, 7 | animadversis, non minus ineptire videor, dicendo: imaginabor,
1270 II, 14 | hac de re dubitare esset ineptum; nam quid fuit in primâ
1271 Inc, 2 | cap. I, dicitur illos esse inexcusabiles. Atque ibidem etiam per
1272 I, 12 | in aliquâ luce, sed inter inextricabiles jam motarum difficultatum
1273 VI, 15 | percipiam id quod factum est infectum esse non posse, & reliqua
1274 VI, 22 | excogitari, quàm si eum inferat qui, ex omnibus quos inferre
1275 VI, 6 | inter sensum rei dolorem inferentis, & cogitationem tristitiae
1276 Inc, 2 | sed & ex sacrâ Scripturâ inferri, ejus cognitionem multis,
1277 VI, 22 | unum aliquem sensum illi infert, nihil hac in re melius
1278 V, 11 | tribuam, ex quibus recte infertur ejus tres angulos non majores
1279 VI, 15 | refugere quae sensum doloris inferunt, & ea prosequi quae sensum
1280 VI, 22 | ad ejus causam, ut pedi infestam, quantum in se est, amovendam.
1281 III, 3 | quidem illas ideas in me esse inficior. Aliud autem quiddam erat
1282 II, 16 | diuturnitate meditationis infigatur. ~
1283 IV, 8 | in alteram impellit, est infimus gradus libertatis, & nullam
1284 III, 24 | realitatis esse in substantiâ infinitâ quàm in finitâ, ac proinde
1285 III, 38 | potentiâ tantùm, sed reipsâ infinite in se habere, atque ita
1286 IV, 6 | naturam meam esse valde infirmam & limitatam, Dei autem naturam
1287 II, 4 | rationibus vel minimum potuit infirmari, ut ita tandem praecise
1288 VI, 24 | obnoxiam, & naturae nostrae infirmitas est agnoscenda. ~ ~
1289 IV, 16 | nam, quamvis eam in me infirmitatem esse experiar, ut non possim
1290 I, 9 | 9. Verumtamen infixa quaedam est meae menti vetus
1291 Inc, 4 | quâ me saepe in aliis non infoeliciter uti viderunt, hoc a me summopere
1292 II, 5 | crassioribus meî partibus esset infusum. De corpore verò ne dubitabam
1293 II, 7 | aliquis aër istis membris infusus, non ventus, non ignis,
1294 Praefatio, 1| docere, ne debiliora etiam ingenia credere possent eam sibi
1295 V, 11 | positiones, & ideas veras mihi ingenitas, quarum prima & praecipua
1296 I, 1 | scientiis stabilire; sed ingens opus esse videbatur, eamque
1297 VI, 14 | mihi gratae sint, aliae ingratae, plane certum est meum corpus,
1298 Praefatio, 1| credere possent eam sibi esse ingrediendam. ~
1299 II, 1 | eandem viam quam heri fueram ingressus, removendo scilicet illud
1300 Inc, 6 | adjuvetis. Sed cùm tanta inhaereat omnium mentibus de vestrâ
1301 IV, 16 | eidem cognitioni defixus inhaerere, possum tamen attentâ &
1302 V, 6 | sensuum objectis quam maxime inhaererem, ejusmodi veritates, quae
1303 Praefatio, 6| totius primae Philosophiae initia tractare; sed ita ut nullum
1304 II, 12 | imaginor, eadem denique quam ab initio esse arbitrabar. Atqui,
1305 III, 7 | Ex his autem ideis aliae innatae, aliae adventitiae, aliae
1306 III, 7 | possum putare, vel omnes innatas, vel omnes factas: nondum
1307 III, 11 | notionibus quibusdam mihi innatis elicitam, vel quocumque
1308 II, 15 | sed pluribus ex causis innotuit, quanto distinctiùs me ipsum
1309 II, 12 | comprehendo, nec possum tamen innumerabiles imaginando percurrere; nec
1310 IV, 6 | ex hoc satis etiam scio innumerabilia illum posse quorum causas
1311 II, 12 | verti posse? Nullo modo; nam innumerabilium ejusmodi mutationum capacem
1312 IV, 8 | reperitur; quamvis enim innumerae fortasse res existant, quarum
1313 IV, 4 | obnoxium, quorum causam inquirens animadverto non tantùm Dei,
1314 Inc, 2 | putavi a me esse alienum inquirere. ~
1315 IV, 7 | opera Dei perfecta sint inquirimus; quod enim forte non immeritò,
1316 I, 4 | forte comparem nescio quibus insanis, quorum cerebella tam contumax
1317 Inc, 6 | humanitatis, sed maxime etiam inscitiae meae, non affirmo nullos
1318 V, 11 | quaenam figurae circulo inscribantur, nullo modo necesse est
1319 V, 10 | sequitur existentiam a Deo esse inseparabilem, ac proinde illum reverà
1320 III, 35 | ut illas simul junctas & inseparabiles intelligerem, nisi simul
1321 III, 35 | unitas, simplicitas, sive insepararibilitas eorum ommum quae in Deo
1322 I, 12 | ludificationes somniorum, quibus insidias credulitati meae tetendit:
1323 II, 12 | videretur, sed solius mentis inspectio, quae vel imperfecta esse
1324 II, 13 | oculi, non solius mentis inspectione, cognosci; nisi jam forte
1325 III, 19 | proficisci; nam si penitiùs inspiciam, & singulas examinem eo
1326 III, 1 | solum alloquendo & penitius inspiciendo, meipsum paulatim mihi magis
1327 VI, 3 | conjuncta ut ad illud veluti inspiciendum pro arbitrio se applicet,
1328 V, 12 | nonnisi ab iis qui propiùs inspiciunt & diligenter investigant
1329 VI, 11 | creatarum coordinationem a Deo institutam intelligo; nec aliud per
1330 Inc, 1 | deffensionem suscipiendam, postquam instituti mei rationem intelligetis,
1331 I, 12 | Sed laboriosum est hoc institutum, & desidia quaedam ad consuetudinem
1332 VI, 21 | motum in iis excitant, qui institutus est a naturâ ut mentem afficiat
1333 VI, 3 | ex ideis quae illi ipsi insunt; dum autem imaginatur, se
1334 Inc, 6 | ad ferenda judicia major integritas & sapientia esse existimetur;
1335 VI, 11 | figurae &c., vel minus clare intellecta, ut lumen, sonus, dolor, &
1336 VI, 3 | aliquid in eo ideae vel a se intellectae vel sensu perceptae conforme
1337 VI, 3 | cogitandi in eo tantùm a purâ intellectione differat, quòd mens, dum
1338 Synopsis, 2 | se, hoc est, ad naturam intellectualem, & quaenam ad corpus pertineant.
1339 V, 16 | ipso Deo aliisque rebus intellectualibus, tum etiam de omni illâ
1340 V, 15 | Deum esse, quia simul etiam intellexi caetera omnia ab eo pendere,
1341 Synopsis, 2 | nullum corpus nisi divisibile intelligamus, contrà autem nullam mentem
1342 II, 16 | videantur, sed tantùm ex eo quod intelligantur aperte cognosco nihil facilius
1343 IV, 10 | judicare illud quod tam clare intelligebam verum esse; non quòd ab
1344 Synopsis, 4 | firmanda, quàm ad reliqua intelligenda. (Sed ibi interim est advertendum
1345 VI, 2 | imaginandum, quâ non utor ad intelligendum: quae nova animi contentio
1346 Praefatio, 5| apud eos, qui rationes meas intelligent, adeoque praepostera & imbecillia
1347 VI, 10 | hoc est sine substantiâ intelligente cui insint: intellectionem
1348 III, 22 | infinitam, independentem, summe intelligentem, summe potentem, & a quâ
1349 VI, 10 | sive extensae, non autem intelligenti, quia nempe aliqua extensio,
1350 Inc, 1 | postquam instituti mei rationem intelligetis, ut nullâ re melius illud
1351 IV, 1 | rebus imaginabilibus ad intelligibiles tantùm, atque ab omni materiâ
1352 VI, 22 | movens & illorum ope cerebri interiora; hicque motus mentem afficit
1353 Synopsis, 2 | corporis corruptione mentis interitum non sequi, atque sic ad
1354 VI, 21 | modo a quâlibet ex iis quae interjacent, quamvis illa remotior nihil
1355 VI, 7 | externorum duntaxat, sed etiam internorum; nam quid dolore intimius
1356 VI, 16 | exhibentur, atque etiam circa internos sensus in quibus errores
1357 III, 32 | 32. Itaque debeo nunc interrogare me ipsum, an habeam aliquam
1358 VI, 24 | perceptionem absque ullâ interruptione cum totâ reliquâ vitâ connecto,
1359 VI, 21 | trahuntur in pede, trahunt etiam intimas cerebri partes ad quas pertingunt,
1360 VI, 1 | cognoscitivae ad corpus ipsi intime praesens, ac proinde existens. ~
1361 VI, 7 | internorum; nam quid dolore intimius esse potest? Atqui audiveram
1362 VI, 3 | sensu perceptae conforme intueatur. Facilè, inquam, intelligo
1363 III, 4 | saltem illa satis perspicue intuebar, ut vera esse affirmarem?
1364 VI, 16 | sapore delusus, venenum intus latens assumit. [84] Sed
1365 I, 6 | Sirenas & Satyriscos maxime inusitatis formis fingere student,
1366 II, 1 | sunt, si vel minimum quid invenero quod certum sit & inconcussum. ~
1367 Inc, 2 | hujus dominum non facilius invenerunt? Et ad Rom. cap. I, dicitur
1368 Praefatio, 6| multis cavillandi occasionem inveniant, non facile tamen aliquid
1369 I, 10 | cohibendam, si quid certi velim invenire. ~
1370 Inc, 5 | patere, per quam meliores inveniri unquam possint: cogit enim
1371 II, 14 | formis loquendi quas vulgus invenit dubitationem quaesivisse;
1372 Inc, 4 | aliquibus aliis fuerint inventae: nihil tamen utilius in
1373 V, 1 | sive mentis meae naturâ investiganda; sed illa forte aliàs resumam,
1374 Praefatio, 1| veritatis in scientiis investigandae, gallice editâ anno 1637,
1375 IV, 8 | imperfectionem aliquam in me arguunt) investigans, adverto illos a duabus
1376 IV, 6 | temeritate me puto posse investigare fines Dei. ~
1377 Inc, 3 | ejus naturam non facile investigari posse judicarint, & nonnulli
1378 IV, 17 | erroris & falsitatis causam investigarim. Et sane nulla alia esse
1379 II, 14 | nunc, postquam diligentiùs investigavi tum quid ea sit, tum quomodo
1380 VI, 3 | quamvis accurate omnia investigem, nondum tamen video ex eâ
1381 II, 9 | nolo decipi, multa vel invitus imaginor, multa etiam tanquam
1382 II, 16 | cùm mihi nunc notum sit ipsamet corpora, non proprie a sensibus,
1383 II, 13 | Dicimus enim nos videre ceram ipsammet, si adsit, non ex colore
1384 II, 13 | transeuntes, quos etiam ipsos non minus usitate quàm ceram
1385 VI, 6 | hilaritatem, ad tristitiam, ad iram, similesque alios affectus;
1386 II, 9 | dor miam, quamvis etiam is qui me creavit, quantum
1387 IV, 16 | tamen attentâ & saepius iteratâ meditatione efficere, ut
1388 I, 5 | cùm tamen positis vestibus jaceo inter strata! Atqui nunc
1389 Praefatio, 5| dicam ea omnia, quae vulgo jactantur ab Atheis ad existentiam
1390 Inc, 2 | potest, quia circulum esse judicarent. Et quidem animadverti non
1391 Inc, 3 | facile investigari posse judicarint, & nonnulli etiam dicere
1392 V, 14 | recurratque saepe memoria judicii ante facti, cùm non amplius
1393 III, 35 | reperiantur, sed non omnes simul junctae in uno aliquo, qui sit Deus.
1394 III, 35 | efficere potuit ut illas simul junctas & inseparabiles intelligerem,
1395 IV, 15 | essent. Et nullum habeo jus conquerendi quòd eam me
1396 II, 15 | vel ad cerae, vel ad cu juspiam alterius corporis perceptionem
1397 Inc, 1 | 1. Tam justa causa me impellit ad hoc
1398 Inc, 1 | vobis offerendum, & tam justam etiam vos habituros esse
1399 II, 15 | corporis perceptionem possint juvare, quin eaedem omnes mentis
1400 VI, 7 | omnem quam sensibus habueram labefactarunt; nam & interdum turres,
1401 I, 4 | contumax vapor ex atrâ bile labefactat, ut constanter asseverent
1402 VI, 18 | respiciendo ad corpus hydrope laborans, sit tantùm denominatio
1403 VI, 17 | exempli causâ, hydrope laboret, eam faucium ariditatem
1404 I, 12 | expergisci, ne placidae quieti laboriosa vigilia succedens, non in
1405 I, 12 | obfirmatâ mente cavebo. Sed laboriosum est hoc institutum, & desidia
1406 VI, 23 | oriri soleat a causâ quae laedit pedem, quàm ab aliâ alibi
1407 VI, 13 | Alioqui enim, cùm corpus laeditur, ego, qui nihil aliud sum
1408 VI, 13 | dolorem, sed puro intellectu laesionem istam perciperem, ut nauta
1409 VI, 6 | ex sensu titillationis laetitia quaedam consequatur, curve
1410 III, 14 | me esse idea caloris, vel lapidis, nisi in me posita sit ab
1411 III, 14 | exempli causâ, aliquis lapis, qui prius non fuit, nunc
1412 IV, 13 | quicquam debuit, pro eo quod largitus est, non autem quòd putem
1413 VI, 16 | sapore delusus, venenum intus latens assumit. [84] Sed nempe
1414 Inc, 3 | hos condemnat Concilium Lateranense sub Leone 10 habitum, sessione
1415 II, 13 | pileos & vestes, sub quibus latere possent automata? Sed judico
1416 VI, 2 | figuram constantem mille lateribus, ac intelligo triangulum
1417 V, 10 | 10. Imo sophisma hîc latet; neque enim, ex eo quòd
1418 V, 5 | maximo ejus angulo maximum latus subtendatur, & similes,
1419 II, 10 | Esto igitur, & adhuc semel laxissimas habe nas ei permittamus,
1420 Praefatio, 6| magnum ex hujus scripti lectione fructum sunt percepturi; &
1421 Praefatio, 7| Ideoque rogo etiam atque etiam Lectores, ut non prius de Meditationibus
1422 Praefatio, 6| nullis author sum ut haec legant, nisi tantùm iis qui seriò
1423 Praefatio, 1| gallico & passim ab omnibus legendo scripto fusiùs docere, ne
1424 VI, 17 | confectum non minus accurate leges omnes naturae observat,
1425 I, 12 | blandisque illusionibus lente connivet: sic sponte relabor
1426 Inc, 3 | Concilium Lateranense sub Leone 10 habitum, sessione 8, &
1427 I, 10 | per inconsiderantiam vel levitatem, sed propter validas & meditatas
1428 VI, 2 | hîc animadverto mihi peculiari quâdam animi contentione
1429 Inc, 5 | mentem a praejudiciis plane liberam, & quae se ipsam a sensuum
1430 Synopsis, 1 | omnibus praejudiciis nos liberet, viamque facillimam sternat
1431 IV, 12 | determinationem. Atque in hoc liberi arbitrii non recto usu privatio
1432 IV, 8 | voluntas, sive arbitrii libertas, quam tantam in me experior,
1433 IV, 8 | impellit, est infimus gradus libertatis, & nullam in eâ perfectionem,
1434 I, 10 | vera putabam, de quo non liceat dubitare, idque non per
1435 VI, 16 | quia, cùm homo sit res limitata, non alia illi competit
1436 VI, 16 | alia illi competit quàm limitatae perfectionis. ~
1437 IV, 6 | meam esse valde infirmam & limitatam, Dei autem naturam esse
1438 IV, 8 | acceperim; nam sane nullis illam limitibus circumscribi experior. Et
1439 VI, 2 | sed simul etiam istas tres lineas tanquam praesentes acie
1440 VI, 2 | illud esse figuram tribus lineis comprehensam, sed simul
1441 II, 12 | est ignota? Nam in cerâ liquescente fit major, major in ferventi,
1442 IV, 16 | quoties de rei veritate non liquet, a judicio ferendo esse
1443 II, 11 | crescit magnitudo, fit liquida, fit calida, vix tangi potest,
1444 V, 3 | figuras, situs, & motus locales, motibusque istis quaslibet
1445 II, 2 | figura, extensio, motus, locusque sunt chimerae. Quid igitur
1446 Praefatio, 5| duo quaedam scripta satis longa, sed quibus non tam meae
1447 VI, 7 | rotundae visae fuerant è longinquo, quadratae apparebant è
1448 I, 11 | credulitatem meam tanquam longo usu & familiaritatis jure
1449 III, 10 | impetus illi, de quibus mox loquebar, quamvis in me sint, a voluntate
1450 III, 27 | potentiali, quod proprie loquendo nihil est, sed tantummodo
1451 II, 11 | cognosci. Sed ecce, dum loquor, igni admovetur: saporis
1452 III, 8 | magis obvium est, quàm ut luc judicem istam rem suam similitudinem
1453 II, 9 | animadverto: videlicet jam lucem video, strepitum audio,
1454 III, 24 | tenebras per negationem motûs & lucis; nam contrà manifeste intelligo
1455 IV, 17 | me hodiernâ meditatione lucratum esse existimo, quòd erroris &
1456 I, 12 | externa nihil aliud esse quàm ludificationes somniorum, quibus insidias
1457 VI, 21 | nervi per tibiam, crus, lumbos, dorsum, & collum transire
1458 III, 9 | potest, cui aeque fidam ac lumini isti, quaeque illa non vera
1459 Synopsis, 3 | illustratur comparatione machinae valde perfectae, cujus idea
1460 II, 5 | totamque hanc membrorum machinam, qualis etiam in cadavere
1461 IV, 10 | id coactus, sed quia ex magnâ luce in intellectu magna
1462 VI, 7 | eorum fastigiis stantes, non magnae è terrâ spectanti videbantur; &
1463 Inc, 4 | pro his quaestionibus a magnis viris allatae sunt, cùm
1464 V, 3 | quaslibet istis partibus magnitudines, figuras, situs, & motus
1465 III, 39 | enim in hac solâ divinae majestatis contemplatione summam alterius
1466 II, 12 | major, major in ferventi, majorque rursus, si calor augeatur;
1467 Synopsis, 4 | committitur in persecutione boni & mali, sed de eo tantùm qui contingit
1468 IV, 2 | proculdubio velle fallere, vel malitiam vel imbecillitatem testatur,
1469 I, 10 | tam potentem aliquem Deum mallent negare, quàm res alias omnes
1470 Praefatio, 7| Meditationes, antequam typis mandarentur, examinandae missae sunt.
1471 Inc, 3 | sessione 8, & expresse mandat Christianis Philosophis
1472 I, 12 | habere falsò opinantem: manebo obstinate in hac meditatione
1473 VI, 21 | intermediis B vel C, & ultima D maneret immota. Nec dissimili ratione,
1474 II, 7 | supposui enim ista nihil esse. Manet positio: nihilominus tamen
1475 I, 4 | esse indutum, chartam istam manibus contrectare, & similia.
1476 III, 4 | scilicet repugnantiam agnosco manifestam. Et certe cùm nullam occasionem
1477 III, 4 | circa illa deciperer, quae manifestissima viderentur. Sed quoties
1478 I, 1 | quid aliquando firmum & mansurum cupiam in scientiis stabilire;
1479 V, 11 | extiterit, & in aeternum sit mansurus; ac denique, quòd multa
1480 I, 5 | hoc caput quod commoveo, manum istam prudens & sciens extendo &
1481 VI, 6 | varietate caelum, terram, maria, & reliqua corpora ab invicem
1482 III, 19 | profecto quaedam alia falsitas materialis in ideis, cùm non rem tanquam
1483 III, 6 | vix mihi ullam errandi materiam dare possent. ~
1484 V, 7 | in quo fuerunt hactenus Mathematicae veritates. ~
1485 V, 6 | ad puram atque abstractam Mathesim pertinentibus, evidenter
1486 I, 1 | expectabam, quae foret tam matura, ut capessendis disciplinis
1487 IV, 8 | cujusdam multo majoris, imò maximae atque infinitae, ideam formo,
1488 III, 39 | licet multo minus perfectâ, maximam, cujus in hac vitâ capaces
1489 VI, 8 | postquam incipio meipsum meaeque authorem originis melius
1490 Synopsis, 2 | enim possumus ullius mentis mediam partem concipere, ut possumus
1491 VI, 10 | mihi immittere, nec etiam mediante aliquâ creaturâ, in quâ
1492 I, 8 | concludemus Physicam, Astronomiam, Medicinam, disciplinasque alias omnes,
1493 II, 4 | contendo. Quare jam denuo meditabor quidnam me olim esse crediderim,
1494 VI, 6 | quas ipse prudens & sciens meditando effingebam, vel memoriae
1495 Praefatio, 6| tantùm iis qui seriò mecum meditari, mentemque a sensibus, simulque
1496 I, 10 | levitatem, sed propter validas & meditatas rationes; ideoque etiam
1497 Synopsis, 2 | vera: quod ante quartam Meditationem probari non potuit; & habendum
1498 Praefatio, 7| excellentium, ad quos hae Meditationes, antequam typis mandarentur,
1499 II, 16 | memoriae meae diuturnitate meditationis infigatur. ~
1500 Synopsis | Sex Sequentium Meditationum ~ ~
1501 V, 7 | superioribus hisce diebus meditatus sum, vera essent, in eodem
1502 IV, 4 | obversari, & me tanquam medium quid inter Deum & nihil,
1503 VI, 22 | motus, per spinae dorsi medullam ad intima cerebri pertingens,
1504 III, 38 | ad majora & majora sive meliora indefinite aspirantem; sed
1505 Inc, 5 | ingenio patere, per quam meliores inveniri unquam possint:
1506 VI, 4 | distincte; & quia haec percipio meliùs sensu, a quo videntur ope
|