XVI

O Puellarum chorus! O Dianae
Candidae zonâ refluente nymphae!
Phyllidi aequandam, lepidae, potestis
                                Dicere nomen?

Dicite: illius mea Musa famam
Phyllidi iunctam mala non tacebit.
Quid loquor? talem haud pharetrata vidit
                                Diva puellam.

Ergo parcetis iterum nocere
Phyllidis nostrae nitido decori,
Invidae Nymphae! neque triste sparget
                                Lingua venenum.

Insequi mollem dominam, et fugare
A genis illi ambrosium ruborem
Quid valet? nostrae quid inhaesit hasta
                                Vestra Dione.

Vos nimis duras satis indicabant
Lumina: immistâ taciturnitate
Laesa defectâ tremula edidit sus-
                                piria linguâ.

Vos decet nigris adhibere nodum
Crinibus, vestri est Borean vocare
In sinum nudam, et penetrare cornu
                                Devia sylvae.

Vos decet fortes catulos ciere
Per locos crassâ rigidos pruinâ,
Mane ubi nondum radiante gemmae
                                Sole liquescunt.

Illa per suaves adytus rosarum
Mitis incedet, modulosque avenae
Et levem cantum aeria insusurret
                                Filia vocis.

Inde Livoris digito notari
Tuta vitabit: prece nil ad aras
Adpetens, lectis Veneri sacellum
                                Floribus ornet.