XVII

Nil, O P***! praeter bona vota, recessu
Exanimis, poterit tibi mittere Rugbia: vino
Solo animi redeunt, et dulcia carmina vino.
Hoc mihi saepe rubet, non deficiente crumenâ
Nunc velut ante: tamen non amplius illa ministrat
Gaudia quae quondam celeres ubicunque ferinam
Quaesumus, niveas quo late Aquila explicat alas,
Quove nigra erectum baculum complectitur Ursa,
Pennigerumve premit Serpentem Celticus Heros.

    Verum ubi diripior? versus, quem libera dictat
Mens mea, lene fluat; nam cor dabit absque Camaenâ.
At vocor; en! sonipes ut fraena lupata remordet.
Iamque vale. His abeuns a sedibus, alta reviso
Tecta ubi Bacchus adest, Bacchoque beatior Hospes.
Illic, plena tuum ut sacrarunt pocula nomen,
Tum chari oblitus fio paulisper amici.