XIX

Dum per Biltonios errabam devius agros,
    Atque inconsulto dulce patebat iter:
Tunc, vel avem sequerer, quae nollem linquere nidum
    Nolit, et impavide pipilat ante pedes:
Aut, humili volitante alâ per florida prata,
    Ducerer in vetitas papilione moras:
Forte, iisdem studiis versata ignobilis otî,
    Venit eundem ipsum nescia nympha locum.
Ver tenerum spirabat; erat tenera ipsa puella.
    At nec Amoris inops, at nec inepta iugo.
Purpureis velut uva tumet succosa racemis,
    Aut pueri digitis inviolata rosa;
Pectora sic illi suffusa rubore tumebant,
    Ora pudicitiae tale tulere decus.
Ilicet obstupeo; vox languida faucibus haeret,
    Corda micant erebro, genua soluta labant.
Hac ego luce puer, memori bene mente recordor,
    Certior incepi scire quid esset amor.