Liber, Versus
1 1, 69 | Inceptum visa est primum Fortuna juvare.~
2 1, 262| Dum fortuna calet, dumque omnia plena
3 2, 213| Sed longo Fortuna ducem torpere veterno~
4 2, 253| Quem fallax primo juvit Fortuna, futuris~
5 2, 288| Quantos debet adhuc nobis Fortuna triumphos!~
6 2, 311| A quibus humani generis fortuna per orbem~
7 3, 9 | est passa graves tristis Fortuna ruinas?~
8 3, 13 | Fortuna extremi differt certamina
9 3, 92 | Caesaris, aut Fortuna, potest auferre, manebunt. ~
10 3, 201| Credite. Pompeio solitum Fortuna negavit,~
11 3, 207| Destituet Fortuna suam; fatisve nefandi~
12 3, 295| Rectores miseri, nil vi; Fortuna regebat 295~
13 3, 298| Quos Fortuna facit. Vicinum elephantibus
14 3, 329| Atque pares fulsêre aquilae, Fortuna peregit. ~
15 4, 19 | Servorum pandit Fortuna adversa: sed illa,~
16 4, 23 | Ut doleant) oculos aperit Fortuna tyrannis. ~
17 4, 34 | Romane, vides, quo nos Fortuna redegit:~
18 4, 89 | Nobile Thapsiacis Fortuna vehebat ab arvis. ~
19 4, 120| Et libertates: mea nunc fortuna peracta est. 120~
20 5, 75 | soror, abstulerat crimen Fortuna futurum! 75~
21 6, 53 | Omnia, et attonitas classes Fortuna regebat,~
22 6, 69 | Contra utramque diu classem Fortuna videtur~
23 6, 128| Nec, quamvis sperare nimis fortuna vetabat~
24 6, 153| Attigerat, jam visa levis Fortuna minari.~
25 6, 231| Non tibi jam, Fortuna levis, quae condere summa~
26 6, 238| Sed Fortuna (velut prope summa pericula
27 6, 261| miserum!" exclamat: "tantae, Fortuna, ruinae~
28 6, 323| Captivum, victum quamvis, Fortuna videbit.~
29 6, 349| Jam valuit Magni: cunctos Fortuna clientes~
30 7, 8 | Hunc supra invidiam Fortuna evexerat; hujus~
31 7, 131| populi abrumpit tristis Fortuna quietem.~
32 7, 250| Detrahet famam facto Fortuna merenti! 250~
33 7, 395| Nunc fortuna viri nimium comperta, favorque
34 7, 424| Hoc saltem, Fortuna, placet, quod nulla superbo~
|